I miss you ฤดูกาลแสงทองจากฟากฟ้า
เขียนโดย 
baitonganohana
วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.31 น.
แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2559 21.49 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) ยินดีที่ได้รู้จัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าตรู่ตะวันเรืองรองส่องผ่านหน้าต่าง ไก่จ้าร้องเสียงโต่งๆ(ไก่ร้องงี้เหรอ) ร่างเล็กกำลังลุกออกจากเตียง เธอนั่งและบิดตัวไปมาบนเตียงนอน ก่อนจะลุกออกจากเตียง เธอเดินไปเปิดหน้าต่างแสงแดดอ่อนๆยามเช้าส่องหน้าเธอจนเปล่งประกาย สายลมพัดผ่านหน้าอย่างแผ่วเบา ลมเย็น บรรยากาศตอนเช้านี่มันสดชื่นจริงๆ เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆอย่างช้าๆ
[6:30 นาที]
หลังจากทำภาระกิจในห้องนอนเสร็จและทำ
ธุรส่วนตัวในห้องน้ำ ถึงเวลาที่เธอคงต้องไปออกกำลังกายสักหน่อยแล้ว
แอดดดดดด~~
พระเจ้า!! มีคนยืนอยู่ตรงหน้าห้องเธอ เธอตะลึงและผงะถอยหลังไปหนึ่งก้าว ร่างสูงยืนอยู่ตรงหน้าห้อง ยิ้มให้เธอและโบกไม้โบกอย่างเป็นทางการ
"นายเป็นใคร" ร่างเล็กกล่าวอย่างอึ้งๆ ในไม่ช้าร่างเล็กก็หยิบอาวุธใกล้ตัวที่สุด ซึ่งก็คือ ไม้กวาด!! ร่างเล็กจับมันแน่นราวกับว่าถ้าปล่อยเมื่อไรมันจะหายไป
"ผมหรอ" ร่างสูงชี้นิ้วชี้อันเรียวไปที่ตัวของตัวเอง ร่างเล็กไม่พูดอะไรเพียงพยักหน้าเบาๆ ร่างสูงยิ้น้อยยิ้มใหญ่ "ผมคือคนที่ทำให้คำอธิษฐานของพี่เป็นจริงไง^^"
"ไอ้บ้า" ร่างเล็กตกใจ คิดว่าคงเป็นแค่คำพูดหยอกล้อ และเธอจะไม่เชื่อโดยเด็ดขาด!!
"ผมพูดจริงๆนะ ผมมาจากดาวตกแสงสีทองที่พี่อธิษฐานนั้นแหละ" ร่างสูงทำหน้าตาซีเรียสแต่มันกลับดูน่ารัก น่าถะนุถนอมอย่างไงอย่างงั้น
"ฉันไม่มีเวลาเล่นหรอกนะ" ร่างเล็กวีนนนน ใส่ร่างสูงอย่างเต็มที่ เธอเอามือเท้าสะเอว "เรื่องพรรคนั้นน่ะ....มันมีที่ไหนกันเล่า!!"
"แต่ว่า......" ร่างสูงพยายามจะพูด
แต่.....
สิ่งที่เกิดขึ้น............
ปังง~
ร่างเล็กกลับปิดประตูใส่หน้าอย่างรุนแรง
3ชั่วโมงต่อมา
เฮ้อ!! หิวๆๆๆไปหาอะไรกินซะหน่อยก็คงดี เมื่อเช้าก็อารมณ์เสียไปกับเด็กผู้ชายบ๊องๆ กินอะไรสักหน่อยก็อารมณ์ดีขึ้น มั้ง!!
แอดดดดดดดดดด~~
ฉันค่อยๆแงมประตูช้าๆเผื่อมีไอ้เด็กบ้า โผล่ที่ไหนจะได้ปิดประตูทันที เรื่องเมื่อชาวทำให้
หวาดระเเวงมาก แบบมากๆ
"จ๊ะเอ๋....พี่สาว"
"ไอ้โรคจิต"
ปัง
ฉันปิดประตูใส่แต่ไอ้เด็กบ้านั้น(เด็กคนเดิมนั้นแหละ)เร็วกว่าเขาดันตัวเข้าพอดีก่อนทีประตูจะปิดลง
"ยินดีที่ได้รู้จักนะ พี่สาว ผมชินเซะนะครับ ผมจะอยู่กับพี่เป็นเวลา3วัน แล้วก็จะไปนะฮะ"
"ไปไหน??" แทนที่ฉันจะถามอย่างอื่นตามที่สมองสั่งแต่ใจกลับไม่เป็นไปอย่างนั้น สมองฉันมักจะตรงข้ามกับใจเสมอ.........
"ไม่บอกหรอกแบร่"
"ชิ ยินดีที่ได้รู้จักนะ นายโรคจิต ฉันเอมิ"
"ผมไม่ใช่โรคจิตน๊าาาาาาครับ"
เอิ่มมม น่ารักน่าเอ็นดูจังเล๊ยยยย ประชด
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
