สับสนวุ่นวาย...

     เช้าวันรุ่งขึ้น.........

" กริ๊งงงง " เสียงนาฬิกาปลุกของโอลีฟดังขึ้น

" เอาอีกแล้วไง สายอีกแล้วว " โอลีฟรีบตื่นและปิดนาฬิกา

     ณ โรงเรียนของโอลีฟ

" ตึก ตึก ตึก.. " เสียงเท้าของโอลีฟเดินเข้ามาท่ามกลางห้องเรียนที่ว่างเปล่า 

" ไปไหนกันหมด..? หรือว่าจะย้ายห้องไปเรียนห้องอื่นเนี่ย " โอลีฟพูดกับตัวเองพร้อมกับโทรหาเพื่อนๆ

" ฟรัง อยู่ไหนอ่ะ " โอลีฟถาม

" วันนี้ไม่สบายอ่ะ ไม่ได้ไป จดงานให้ด้วยนะลีฟ " ฟรังตอบกลับมา

" เอ้าา ทิ้งกูอีกแล้วว อิเลวว " โอลีฟพูดพร้อมวางหูโทรศัพท์ไป

" ตืด ตืด ตืด.... " เสียงสัญญาณโทรศัทพ์ดังขึ้น

" เห้ยมึง มิ้งอยู่ไหนน " โอลีฟถาม

" กูติดแถวสายหว้ะลีฟ มึงรอกูอยู่ตรงหน้าห้องโฮมรูมละกัน เห็นอิแจงโทรมาบอกอยู่ว่าเปลี่ยนห้องเรียน " มิ้งตอบโอลีฟพร้อมกับวางสายไป

          10 นาทีผ่านไป .......

" หว่า หมดคาบโฮมรูมแล้ว มิ้งยังไม่มาอีก.. " โอลีฟพูดพร้อมถอนหายใจ 

" ลีฟ รอกูนานไหมมม รีบไปห้อง 432 เลยด่วนๆ " มิ้งรีบวิ่งและตะโกนบอกโอลีฟ

" อะไรมึง ไม่เห็นต้องรีบขนาดนี้เลย " โอลีฟงงๆ

" มึงไม่รู้อะไร เมื่อกี้อิกวาโทรมาบอกว่า ผอ. นัดพบห้องเราที่นั้นเหว้ย " มิ้งบอก

" ทำไมไม่เห็นโทรมาบอกกูบ้างเลยหว้ะ เห้อ " โอลีฟพูดเบาๆพร้อมถอนหายใจ

     ณ ห้อง 432 

" ไหนหว้ะ ผอ. ไม่เห็นจะมีเลย " โอลีฟถามมิ้ง

" ไม่รู้หว้ะ โดนหละมั่งพวกเรา " มิ้งตอบ

" ตืดดด...... " เสียงโทรศัพท์โอลีฟสั่น

" ลีฟมึง รู้ยังว่าแม็คลาออกแล้วอ่ะ " เต้ยถามโอลีฟด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

" อะไรมึง อย่ามาอำกู แม็คเนี่ยนะจะลาออก ให้ตาย กูไม่ขำนะมึง " โอลีฟตอบกลับ

" ลีฟ แม็คออกแล้วจริงๆ มันเฟสไทม์มาหากูเมื่อกี้ มันฝากบอกว่าหามมาบอกมึง เดี๋ยวมันจะโทรมาเอง แต่กูกลัวมึงอาการหนัก เลยบอกก่อน มึงอยู่ไหนเดี๋ยวไปหา " เต้ยถาม

" .......... " โอลีฟตัวสั่นและเริ่มมีน้ำตาไหลออกมา 

" มึงเป็นไรอิลีฟ ใครทำไรมึง " มิ้งค์ถาม

" มึง แม็คมันลาออกแล้วอะ ทำไมมันไม่โทรมาบอกกูดีๆอ่ะ มันเป็นไรของมันว้ะ " โอลีฟพูดพร้อมน้ำตา

" ตืดดดด....... " เสียงโทรศัพท์โอลีฟสั่น

" ลีฟมึงง ..... กูขอโทด พี่ฟ้าเค้าบอกไม่ชอบมึงที่มึงมาสนิทกับกูแบบนี้ แล้วพี่ฟ้าก็มาบอกแม่กูว่า มึงอ่ะชวนกูเล่นยา แม่กูเลยให้ย้ายด่วน ไม่ฟังกูอธิบายเลยอ่ะ ลีฟมึงงง กูขอโทด กูอยากอยู่กับมึงนะ แต่กูห้ามแม่กูไม่ได้จริงๆอ่ะ " แม็คโทรมาหาโอลีฟพร้อมอธิบายทุกอย่าง

" ทำไมพี่ฟ้าเป็นคนแบบนี้ บล๊อคเฟรสกูไปแล้วก็นึกว่าจะจบ ทำไมว้ะ ทำไมต้องเป็นกูว้ะ " โอลีฟถามแม็ค

" ลีฟ กูไปก่อนนะ เดี๋ยวกูเข้าไปหามึงที่บ้านเย็นนี้ ชวนอิมิ้งกับอิเต้ยมาด้วย " แม็คบอกลาพร้อมวางสาย

" ทำไมต้องเป็นกูว้ะมิ้ง TT " โอลีฟถามมิงพร้อมร้องไห้

     หลังเลิกเรียน 

" มึงโอเคใช่ไหม เดี๋ยวมึงก็เจอกันแล้วไง " มิ้งพูดปลอบโอลีฟ

" .... " โอลีฟเหม่อลอย 

     ณ บ้านโอลีฟ 

" คุณแม่ สวัสดีค่ะ " มิ้งและเต้ยสวัสดีแม่ของโอลีฟ

" มาทำอะไรกันลูก รายงานหรอ " แม่โอลีฟถาม 

" อ่อ....ค..ค่ะ " ทั้งสองรีบพูดและรับเดินเข้าบ้านไป

" เอ่อ ลีฟลูก วันนี้แม็คมาหาหน้ะ แม็ครออยู่บนห้องลีฟนะ " แม่โอลีฟบอก

     ตึก ตึก ตึก ตึก .....

" อิแม็คคค มึงทำให้ลีฟร้องไห้ มึงต้องตายยย " มิ้งพูดพร้อมจะต่อยแม็ค

" เห้ยใจเย็นดิ " เต้ยห้าม

" ลีฟ... " แม็คพูดพร้อมเดินมากอดโอลีฟ

" กูเลิกกับพี่ฟ้าแล้ว แต่แม่กูก็ยังไม่ฟังกูอ้ะ กูจะทำไงให้ได้อยู่กับมึงอีกหว้ะลีฟฟ " แม็คเริ่มโวยวาย

" .......... " โอลีฟเงียบ

" พวกมึงคงต้องการอยู่กัน 2 คนป่ะว้ะ " มิ้งกับเต้ยถาม

" ไม่ มึงมาอยู่ข้างๆกูเลย " แม็คพูดพร้อมดึงทั้งสองคนมากอด 

" ไม่อยากให้เป็นแบบนี้หว้ะ " เต้ยพูดพร้อมน้ำตาไหล

" ใครอยากจะให้มันเป็นว้ะ " แม็คพูดแบบโกรธแค้น

" พอๆ ไหนเรื่องเป็นไงเล่า " มิ้งพูดพร้อมปาดน้ำตา

" คือวันนั้นกูทะเลาะกับพี่ฟ้า เพราะเรื่องที่กูไม่มีเวลาให้ แล้วพี่ฟ้าก็โยงมาถึงเรื่องเพื่อนแล้วเจาะจงพูดถึงแต่เรื่องของลีฟ ประมาณว่า เพราะน้องลีฟใชไหม เลยไม่มีเวลาให้แฟนเลย หรือว่าจะเลิก ประมาณนี้ กูเลยอธิบายไปว่า ไม่ใช่ เพราะเรียนหนักเลยไม่ค่อยมีเวลาไปหา แล้วอีกอย่างพี่ฟ้าอยู่ที่มหาลัย มันไกลจากบ้านกูมาก จะไปหาทีใช้เวลาทั้งวัน กูเลยไม่ค่อยเจอพี่ฟ้านอกจากพี่ฟ้าจะกลับมาบ้าน แล้วพี่ฟ้าก็บอกว่า จะเอาแบบนี้ใช่ไหม อยู่กันดีๆไม่ได้ใช่ไหม แล้วก็วางสายไป " แม็คเล่าพร้อมกับน้ำตาไหล

" แล้วแม่มึงรู้หรอว่าพี่ฟ้าเป็นแฟนมึง " มิ้งถาม

" แม่กูไม่รู้ รู้แต่ว่าเป็นพี่รหัสกู " แม็คตอบ 

" เดี๋ยวนะอิแม็ค มึงอะไรเนี้ย พี่ฟ้าเป็นพี่รหัสอิลีฟไม่ใช่อ่อ ทำไมมึงต้องโกหกหว้ะ " เต้ยพูด

" เรื่องมันยาว กูขอเคลียร์เรื่องนี้ก่อนได้ป่ะ " แม็คโวยวาย