Talking Nonsense เรื่องที่ฉันอยากเล่า

"น้องนิกกี้คะ ขอสัมภาษณ์หน่อยค่ะ" เสียงจากสื่อมวลชนหลายสำนัก

"ได้ค่ะ" ดาราสาวมากฝีมือตอบ

"ยืนตรงนี้เลยค่ะ โอเคค่า พร้อมนะคะ ...น้องนิกกี้ค่ะ ช่วงนี้เป็นยังไงบ้างคะ?"

"ก็ดีค่ะ ยังคงทำงานต่อเนื่อง มีวันหยุดบ้างนิดหน่อย พยายามไม่หักโหมงานค่ะ แต่ก็ทุ่มเทกับทุกงานนะคะ"

"แล้วเรื่องสุขภาพร่างกายละคะ หายดีแล้วเหรอคะ?"

"ค่อยข้างดีขึ้นเรื่อยๆแล้วค่ะ มีนัดตรวจทุกๆ 3 เดือน ตอนนี้ก็ดูแลตัวเองอย่างดีเลยค่ะ ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร"

"แล้วเรื่องผลงานล่ะคะ?"

"ถ้าเรื่องของงาน ตอนนี้ก็จะมีละครที่กำลังจะลงจออีก 2 เรื่อง แล้วก็ที่กำลังเปิดกล้องเร็วๆนี้ เรื่องนางชิงเรือนอ่าค่ะ โฆษณาทั่วไป อีเว้นท์ก็ยังรับปกตินะคะ ถ้าพี่ๆคนไหนมีงานอีเว้นท์ติดต่อนิกกี้ได้นะคะ ฝากด้วยค่ะ"

"น้องนิกกี้ครับ แล้วเรื่องกระแสทางโซเชียลล่ะครับ ที่มีคนออกมาต่อว่าแบบประมาณว่าน้องใช้แอพแต่งรูปบีบรูปอะไรประมาณนี้อะครับ น้องนิกกี้คิดว่าไงครับ?"

"มันก็เป็นเรื่องความคิดเห็นส่วนตัวอะนะค่ะ ตัวนิกกี้เองก็คงจะไปห้ามใครไม่ได้ นิกกี้โอเคค่ะ ยอมรับว่าแต่งค่ะ แต่ทุกคนก็ต้องแต่งรูปให้สวยหรือเปล่าคะ ในเมื่อมีแอพให้ใช้ก็ใช้กันดีกว่าค่ะ อีกอย่างนะคะ นิกกี้ว่าถึงโลกใบนี้จะไม่มีแอพแต่งรูปนิกกี้ก็ไม่ตายค่ะ เพราะนิกกี้สวย ขอบคุณพี่ๆทุกคนมากนะคะ นิกกี้ต้องไปแล้ว.." พูดออกมาได้ยังไงวะ สวยเนี่ยนะ ต้องโดนถล่มในIGอีกแน่เลยฉัน เห้ออออ เอาวะกระแสดีกว่าเงียบ ถล่มIGดีีกว่าโดนฝากร้าน

     ...ไฮย ไฮย ทุกๆคน ฉันชื่อว่านิกกี้นะจ๊ะ ฉันจะท้าวความแบบสั้นๆว่า ฉันเป็นดารา ที่สวย ดูดี มีความเชิดหยิ่งจองหอง เป็นมืออาชีพมากๆ มีความเป็นแม่ที่ไม่แคร์สื่อ ทั้งหมดทีี่พูดมาคือแค่ภายนอก ตัวจริงฉันเป็นคนขี้กลัว ขี้คิดมาก ไม่ได้มั่นแบบนี้หรอกค่ะ ฉันต้องสร้างตัวตนอีก 1 คนขึ้นมาเพื่องานของฉัน จบ สั้นไหม ได้ใจความเนอะ...

"พี่ๆทุกคนสวัสดีค่ะ" เริ่มงานได้แล้วนิกกี้ แล้วพวกทีมงานนี่ทำไมมองฉันแปลกๆล่ะ นิ่งไว้

"อ่าว นิกกี้ื พี่มีเรื่องจะคุยด้วย" เสียงจากชายวัยกลางคน

"สวัสดีค่ะ พี่อู๋ มีอะไรเหรอคะ เดี๋ยวนิกกี้จะไปแต่งหน้าทำผมเลย" นี่พี่อู๋ โปรดิวเซอร์งานโฆษณาชิ้นนี้นะคะทุกคน

"คืองี้นะ พอดีเกิดความผิดพลาดนิดหน่อยนะ คือทางลูกค้า คือเขาจะขอเปลี่ยนตัวแบรนด์แอมบาสเดอร์เป็นคนอื่นที่ไม่ใช่นิกกี้อะ คือมันกระทันหันมาก พี่กับทีมก็ลืมแจ้งน้องก่อน"

"อะไรนะคะ?" เดี๋ยวนะ เปลี่ยนตัวตอนนี้เหรอ แล้วยังไงอะ

"แต่นิกกี้ไม่ต้องกังวลนะ ลูกค้าเขาคุยกันแล้วว่าจะจ่ายเงินค่าเสียเวลาเท่ากับ 50% จากค่าตัวที่นิกกี้จะได้รับจากงานนี้เลย โทษทีนะน้อง มันกระทันหันจริงๆ นิกกี้โอเคนะ"

"ไม่เป็นไรค่ะพี่อู๋ ก็ตามใจลูกค้าละค่ะ ว่าแต่ใครจะมาแทนนิกกี้เหรอคะ?" ก็ยังดีนะ ได้ตั้งครึ่งหนึ่ง เหยียบแสนอยู่ โอเคเลย ฉันรับได้

"เป็นน้องใหม่ที่กำลังดังเลย น้องเขาชื่อใจเอ๋ย อ่อ นั่นไงมาพอดี" อ่อน้องเขาก็สวยดีนะ ชั่งเถอะเด็กกำลังไต่ เหมือนตอนเราใหม่ๆ รับเงินแล้วไปช้อปปิ้งดีกว่า แต่เหมือนจะไม่ถูกชะตากับผู้จัดการนางเลย ยัยนี้ต้องอยู่เบื้องหลังของการที่เราโดนปาดหน้าเค้กงานนี้แน่ๆ

"งั้นเดี๋ยวนิกกี้ขอตัวกลับก่อนนะคะ ให้ทางลูกค้าโอนเงินเข้าบัญชีมาได้เลยนะคะ ไว้งานหน้าค่อยมาร่วมงานกัน ไปแล้วค่ะ สวัสดีค่ะ" ไปดีกว่า ไปหาความสุขใส่ตัว

          ...วันนี้แวะมาหารุ่นน้องที่เป็นนางแบบจ้า เอาขนมแล้วก็กระเป๋าที่นางสั่งไว้มาฝากนาง ต้องแอบมาแบบเงียบๆ ได้ข่าวว่าน้องเราทำงานกับใจเอ๋ยด้วย หืม! นั่นมันใจเอ๋ยกับเอกนิ่ เอกเป็น VJ แล้วก็นายแบบค่ะ นางกำลังฮอตในหมู่วัยรุ่น สองคนนี้ทำอะไรกันอะ...

"นี่เอก คืนนี้เจ๊มอลลี่ไม่อยู่ เอกมาหาเราที่บ้านก็ได้นะ ขับรถพี่ชายมาไม่มีใครรู้หรอก" เสียงจากดาราสาวสวย

"จริงเหรอ?" ดาราหนุ่มตาวาว

"อื้ม" เห้ยจับมือกันด้วย ช็อตนี้ล่ะ ถ้ามีรูปแล้วส่งให้ข่าวบันเทิงรับรองดังแน่ อยากขัดงานกันดีนัก แต่เอ๊ะ เราต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ ดาราก็คนนะ เขาสองคนจะคุยกันก็ไม่แปลกนิ่ เอาไงดี ...เอาวะ ก็ไม่ได้อยากทำหรอก แต่เธอขัดงานฉัน โทษทีนะ เป็นกระแสก็ไม่แย่นักหรอก เด็กน้อย

...เหนือขึ้นไปบนฟ้าถึงแดนสวรรค์...

"ฉันล่ะขำจริงๆ" รัศมีชโลธรกำลังใช้ปุ้ยเมฆส่องไปที่นิกกี้ แล้วมองดูอย่างหัวเราะชอบใจ

"เธอขำอะไรของเธอ?" รัศมีพรรณรายหันมาถาม

"ก็ขำเด็กอุปการะของฉันน่ะสิ ขำความสับสนของนาง แต่ก็จะทำ นี่ถ้าไม่ได้ฉันคอยช่วยดัน มนุษย์ขี้โรค ขี้กลัว อย่างนางก็คงมาถึงจุดนี้ไม่ได้หรอก"

"สวัสดีสาวน้อยของฉัน" รัศมีชโลธรปรากฏตัวขึ้นภายในห้องของนิกกี้

"ท่าน! ท่านมีอะไรหรือเปล่าคะ?" ว้าว ไม่เจอหน้ากันนาน นี่คือนางฟ้าที่คอยช่วยเหลือฉันเองค่ะ เธอเป็นนางฟ้าจริงๆนะ

"แค่แวะมาทักทายน่ะจ่ะ ฉันเห็นสิ่งที่เธอทำตอนบ่าย แล้วก็อดแวะมาหาไม่ได้"

"นางฟ้าคะ ฉันเริ่มกลัวแล้วสิ ฉันกลัวว่าถ้าแหล่งข่าวสาวมาถึงฉัน ไหนจะงาน ไหนจะชีวิต โอ๊ยยยยยยย" กลัวจริงๆนะ ทุกคน ฉันเครียด ฉันไม่รู้ฉันทำอะไรลงไป

"โอ๊ยยยนี่ หยุดมโนค่ะลูกสาว ฉันมานี่ก็ไม่ได้จะมาว่าอะไร อีกอย่างนะฉันว่าที่เธอทำมันก็ถูกแล้ว ไม่เป็นไรหรอก จะเป็นใหญ่อย่าโลกสวย ถ้าโลกสวยมากนักก็ไปให้ทหารเกาหลีเหนือยิงตายไปซะ เพราะเธออยู่ร่วมโลกกับใครไม่ได้หรอก จึงฝากไว้ ฉันไปล่ะ"

     ...ขณะเดียวกัน ในอีกฝากของเมือง ดาราหนุ่มกับเพื่อนของเขากำลังขับรถออกไปนอกเมืองเพื่อปลีกวิเวก...

"ยังไงวะเพื่อน เจอรูปหลุดเป็นข่าวขึ้นมาทีถึงกับต้องหนีีเลยเหรอวะ" เพื่อนชายถาม

"เออดิ กับใจเอ๋ยอะกูกะจะเคลมเฉยๆ ไม่ได้จริงจังว่ะ ใครจะไปคิดวะว่าจะมีคนเห็น นี่กูก็หลบมุมแล้วนะ" ดาราหนุ่มดูหงุดหงิด

"เอาน่า เป็นข่าวเป็นกระแสบ้าง มึงจะได้ดังๆไง พูดถึงผู้หญิง กูว่าผู้ชายอย่างเราแม่งมีเยอะกว่าฝูงหมานะเอาจริงๆ แต่พอพวกเราเข้าไปในชีวิตเขา ก็เสือกบอกไม่ตรงสเปค เรื่องมากชิบหาย"

...แดนสวรรค์...

"เธอทำแบบนั้นทำไม รัศมีชโลธร" รัศมีพรรณรายเดินเข้ามาหานางฟ้าอีกองค์

"ฉันทำอะไรเหรอ?"

"การที่เธอชักจูง แนะนำ ส่งเสริมให้มนุษย์ผิดศีลไง มันจะสร้างผลบาปแล้วบารมีของเธอก็จะลดลง"

"แล้วทีเธอล่ะ ให้พรกับปีศาจ ดึงผีเร่ร่อนให้มีตัวตนในภพมนุษย์ แถมยังเพิ่มฤทธิ์ให้อีก ถูกต้องแล้วเหรอ รัศมีพรรณราย อย่างฉันเขาเรียกว่ากำลังทำความดีจ่ะ"

"ความคันในช่องคลอดของเด็กเธอ ไม่ได้บ่งบอกถึงคุณงามความดี อย่าเข้าใจผิด"

"แต่บ่งบอกถึงความต้องการสินะ"

"เธอนี่มันโอหัง เพ้อฝันจนฉันยอมจริงๆ สักวันเถอะ เธอจะสิ้นซึ่งบุญบารมีที่เคยทำไว้ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน"

          ...กลับมาที่โลกมนุษย์ หลังจากรูปหลุดและตกเป็นข่าว เป็นกระแส ใจเอ๋ยก็เอาแต่เก็บตัวอยู่ในบ้าน เจ๊มอลลี่พยายามไม่ให้เธอออกไปไหนโดนไม่ขออนุญาตเด็ดขาด เพราะกลัวมีคนเห็น วันนี้อากาศดี ใจเอ๋ยคงอึดอัดจึงแอบออกมาเดินเล่นรอบหมู่บ้าน ใจเอ๋ยเดินไปจนถึงสนามเด็กเล่น เห็นเด็กคนหนึ่งเล่นอยู่คนเดียว...

"กำลังเล่นอะไรอยู่จ๊ะ?" ใจเอ๋ยเข้าไปทักทายเด็กน้อย

"พี่สาว พี่สาวที่อยู่ในทีวีนี่คะ?" เด็กน้อยตกใจไม่เคยเห็นดาราตัวเป็นๆ

"แล้วในทีวีกับตัวจริง อันไหนสวยกว่ากันคะ?"

"ตัวจริงพี่สวยจังเลยคะ แต่แม่บอกว่าพี่ทำตัวไม่ดี พี่เป็นกระหรี่เหรอคะ?"

"ใครสอนพูดจาแบบนี้เนี่ย ไปเล่นที่อื่นเลยไป! บอกแม่เชิญไปรับยาช่อง 2 ด้วยนะคะหนู" ใจเอ๋ยหงุดหงิดขึ้นมาทันที ข่าวของเธอดังไปทั่วจริงๆ

     ...หลายสัปดาห์ต่อมา ในกองถ่ายละครนางชิงเรือน ใจเอ๋ยเข้ามานั่งแต่งหน้าขณะที่นิกกี้กำลังทำผมอยู่...

"ไม่ทักทายหน่อยเหรอ" จริงๆก็อยากจะทักน้องก่อนนั่นล่ะ ถ้าเลือกได้ก็อยากทำตัวดีๆเหมือนกันนะเรา

"สวัสดีค่ะ พี่นิกกี้" มานิ่งๆตามเคย สงสัยคงเกลียดเราแล้วแน่ๆเลย

"แล้วเป็นไง อาชีพบ้าผู้ชายยังทำอยู่ไหม" น่านนนน พูดอะไรออกไปเนี่ย นิกกี้!

25 เมษายน 2014