ชีวิตที่ถูกกำหนดไว้

          ตอนแรกมีใจความว่าหลังจากเรียนจบการศึกษาที่มหาวิทยาลัยนายสัญจรและนายสงบจิต ซึ่งขณะตอนเรียนอยู่ทั้งคู่ได้เป็นเพื่อนรักกัน และได้สัญญาต่อกันว่าอีก 1 ปีเราจะกลับมาเจอกันที่ใต้ต้นไม้กลางสวนมหาวิทยาลัย

โดยให้เบอร์ติดต่อกันไว้

ระหว่าง

" เบอร์ของนายสัญจร "

แลกกับ

" เบอร์ของนายสงบจิต "

และ

" เบอร์ของนายสงบจิต "

แลกกับ

" เบอร์ของนายสัญจร "

# หลังจากวันจบการไปทั้งคู่ก็ติดต่อกันเป็นจำ

# เวลานั้นผ่านไปเร็วมาก #

เหลือเพียงอีก 3 วัน ก่อนวันนั้นหมาย

" เหตุการณ์ " ไม่ขาดคิดจึงเกิดขึ้น

# เช้าวันรุ่งขึ้น #

          สงบจิตได้เปิดดูทีวีตามปกติในวันหยุด เพื่อฟังข่าวสารและได้ดูรายงานข่าวที่เกี่ยวกับมหาวิทยาลัย นักรายงานข่าวตอนเช้าเล่าว่า

" มหาวิทยาลัยที่นั้นเกิดเหตุไม่ขาดคิดเมื่อมีลูกศิษย์เก่ามาเสียชีวิตลง #

และนั้นไม่ใช่ใครอื่น เขา คือ " นายสัญจร " เพื่อนรัก

          นายสงบจิตเป็นเพื่อนรักของนายสัญจร เกิดอาการจิตตกและเสียใจเป็นอย่างมาก ทำให้เขาคิดอย่างหนักว่าเหตุใดเพื่อนรักของเขาจึงต้องตาย

# เพราะเมื่อ #

" หลายวัน " ก่อนเกิดเหตุ

นายสัญจรเพื่อนรักโทรมาหาผม " ตามปกติ "

สัญจรบอกผมว่า

" เขาอยากให้ถึงวันนัดหมายสักที " เพราะอะไรนะหรอ " คิดถึงผมไง "

แต่เหมือนมีอะไรจะบอกด้วยแหละ

ทั้งที่บอกแบบนั้นแท้ๆ 

# จนถึงตอนบ่าย # ของวันนั้น

พอเริ่มตั้งสติได้

          ผมก็รีบลุกออกจากโซฟาหยิบกุญแจรถยนต์และขับรถยนต์ออกจากบ้านอย่างรีบเร่ง เพื่อรีบไปหาสัญจรในที่เกิดเหตุ แต่ผมเกิดขับรถฝ่าด่านคุณตำรวจ จึงต้องเสียเวลาในการเสียค่าปรับ

พอถึง " มหาวิทยาลัย "

มีคุณตำรวจกำลังตรวจหาหลักฐานและสอบปากคำ " ลุงภารโรง "

เพราะ

# ลุงภารโรง # อยู่ที่มหาวิทยาลัยคนเดียวในวันนั้น

ส่วนผมนะหรอ

เดินเข้าไปถามคุณตำรวจ เขาบอกผมว่า

นายสงบจิต : " สวัสดีครับ " คุณตำรวจ

คุณตำรวจ   : เออ ... ไม่ทราบมีไรครับ

นายสงบจิต : นายสัญจรเพื่อนผมอยู่ที่ไหนครับ

                 พอจะทราบไหมครับ

คุณตำรวจ   : ย้ายไปที่โรงบาลแล้ว

                 อีกสักครู่

                 น่าจะมีญาติมารับศพ

นายสงบจิต : ขอบคุณครับ

คุณตำรวจ   : ไม่เป็นไรครับ

# หลังจากนั้น #

ผมก็เดินออกมาจากนอกเขตมหาวิทยาลัยแห่งนั้นและรีบขึ้นรถไปยัง " โรงพยาบาล "

พอไปถึง " โรงพยาบาล "

ผมได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่งและได้มีโอกาสคุยกับเขา เขาบอกว่าเขา คือ " ภรรยาของสัญจร "

ผมบอกกับเขาว่า " ผมเป็นเพื่อนรักของสัญจร "

และได้รู้เรื่องที่เขา " กำลังตั้งครรภ์ " อยู่

ผมบอกเขาว่า "ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็ใิห้บอกผม " 

# ยังไงก็หลานผม #

ผมถามเรื่องในคืนนั้นกับเธอว่า

นายสงบจิต      : เธอรู้อะไรบ้างไหมครับ

                      สัญจรมีเรื่องกับใครบ้าง

                      ติดต่อกับใครที่น่าสงสัยบ้างไหม

ภรรยาของสัยจร : 

แต่ภรรยาของสัญจรไม่ได้ตอบอะไรเลย

" มันจึงทำให้ผมไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับคืนวันนั้นเลย "

ผมคงต้องสืบหา " หลักฐาน " ในมหาวิทยาลัยแห่งนั้น