สุริโยไขแสงส่องฟ้า

เจ้าสาวคลุมหน้าด้วยผ้าป่านบางสีชมพู รัดไว้ตรงเกือบกึ่งกลางศีรษะ ด้วยรัดเกล้าประดับพลอยหลากสีฝังบนเนื้อทองคำคล้ายมงกุฏ   มีฟันเป็นซี่ลักษณะเป็นหวีคอยสับลงไปในเส้นผมที่หนาดำสนิทดูมีลอนหยักศกทำให้สามารถยึดแน่นได้ไม่หลุดร่วงลงมาให้เกะกะเสื้อผ้าแบบรูปทรงพระนางอียิปต์มองมีสีแสงทองระยิบระยับภูษายาวกร่อมเท้าทรงคล้ายกระบอกแต่สามารถเดินเหินได้อย่างคล่องแคล่วเวลาย่างเท้าก้าวเดินออกไปเสื้อแขนกระบอกแนบลำแขนสวยสีแทนน้ำตาลอ่อนยาวถึงข้อศอกคอสี่เหลี่ยมผมยาวปล่อยระบ่า  เรียกว่า  เพิ่งโตเป็นสาวรุ่นๆวัยสิบสี่หากอายุมากกว่านี้ต้องยาวกว่านี้ได้มากแต่ว่าคอยเล็มอยู่ให้เพียงแค่กึ่งกลางหลัง สร้อยทองคำระย้าห้อยจี้รูปแมงปอสีเขียวหินควอทซ์เข้มเกือบดำดูสะดุดตาผู้คนที่มาร่วมงานส่วนเจ้าบ่าวกลับกลายเป็นรอเก้อยิ่งทำให้ผู้มาร่วมงานเพิ่มความสงกา    “อ้าวนัดหมายกันไม่ดีรึไรกัน”

ข้อความในจดหมายนั้น  บอกเล่าถึงความจำเป็นที่ต้องหนีไปไม่สามารถมาเข้าพิธีแต่งงานแบบสาวตะวันออกกลางของหญิงปาเลสไตน์เมียรักที่นี่ได้พร้อมกล่าวคำขอโทษไว้อย่างนับไม่ถ้วน.... อาเมน  เพื่อเห็นแก่พระเจ้าผมกราบขอโทษคุณก็ได้ว่ะ....ไบร์ดฟูลลิสผู้รักคุณเสมอและตลอดไป

“สาวๆพวกนี้พอมีประจำเดือนจักต้องรีบจับให้แต่งงานคลุมถุงชนกันเกือบทุกคนผู้ชายที่นี่รวยไม่รวยมันก็มีเมียสี่คนไม่มีใครจดทะเบียนอะไรกันหรอกพี่... เป็นที่รู้กันครบไม่ครบเห็นมีแต่เกินสี่.... ลบๆเพิ่มๆตัดทอนบวกเข้าวุ้ยไม่เห็นมีอะไรเดี๋ยวมันก็ลืมมึ้งยังเด็กวัยรุ่นมะกันอย่างพวกเราเห็นเป็นเรื่องธรรมด๋าๆ  วุ่นวายไปยุ่งกับเด็กถึงมีปัญหาพรากผู้เยาว์ไม่เคยขาดสายเลยนี่คดีความแบบนี้มาบ่อยๆสม่ำเสมอแหล่ะ ไม่เห็นมีอะไรเล้ย กูเพื่อนมึ้งและเมียมึ้งไม่รู้ได้ไงไอ้ไบร์ดไอ้บ้ากาม”ระหว่างทางในห้องโดยสารในเครื่องบินสายอเมริกาลัดฟ้าเพื่อกลับสู่นครแห่งความสุขกรุงนิวยอร์คเพื่อทำงานต่อในบริษัทเครือน้ำมันยักษ์ใหญ่ในตะวันออกกลาง สองผัวเมียนี่มักบอกใครต่อใครเสมอๆว่า เพื่อนผม หรือเพื่อนฉันค่ะเพื่อนจริงๆ .....

บ้านพักหลังใหม่ของไบร์ดที่อเมริกาเป็นคอนโดสวัสดิการของบริษัทฯน้ำมันนั่นเอง   “โอ้วตกแต่งเสียสวยเทียวนี่แกดูยังกับวังสุลต่านก็ไม่ปาน  วันหลังแกมานอนค้างที่นี่บ้างก็ดีไม่รู้ไปที่ไหนว่ะแต่ไม่ให้มาเป็นขาประจำรำคาญอยากมีอิสระเข้าใจ๋ขอโทษด้วยแล้วกันเว้ย....”ฝ่ายเคที่แฟนผิวสีได้แต่เซ “เยสฉันก็ไม่ต่างกันอยากอยู่คนเดียวทำอะไรสบายหน่อยเกะกะตัวมึ้งเหมือนกันใช่ว่ากูชอบ”

เย็นวันนี้มีคนโทรมาบอกว่าขอไปส่งดอกกุหลาบสีเหลืองมาให้เป็นตั้งที่คอนโดของไบรด์   “เอ้อผมเกรงว่าคุณจักเข้าใจผิดส่งผิดที่อ่ะพี่....” แต่พอเปิดประตูคอนโดออกมาทำเอาเจ้าตัวตกตะลึงงงงัน  ดอกกุหลาบนั่นนี่หว่าจัดแต่งเสียสวยแจกันก็มีพุ่มช่อสารพัดใครว่ะจัดสวยดีด้วยกลิ่นหอมอ่อนๆนึกว่าได้กลิ่นกุหลาบที่ไหนเยอะขนาดนี้มิน่ากลิ่นกรุ่นเข้าจมูกหอมมาแต่ต้นทางเดินออกมาจากลิฟท์ข้างห้องเอ่ยปากคุยถามกันลั่นหอมดีว่ะหอมดอกกุหลาบที่ไหนว่ะ...

“ฮัลโหลพี่ร้านดอกไม้...ผมบันทึกเบอร์เอาไว้... คุณมิลานผมไม่รู้จักเธอนี่ครับสั่งมาให้แล้วใครจัด....อาจเป็นคุณมิลานแต่ผมไม่เคยเห็นหน้าค่าตา...จ่ายเงินไว้แล้วเรียบร้อยหลายอัฐอยู่สิครับ...ไม่ทราบอ้อไม่สะดวกไม่ต้องบอกผมก็ได้ครับขอบคุณครับ   แกอยู่ที่ไหนไม่ทราบเหมือนกันเร้อครับ...กูดบายขายดอกไม้อย่างมีความสุขนะครับพี่ชายครับ”