คำสาปพ่อมดทรราช

         มีเณรรูปหนึ่งนามว่า บ่าง เป็นเณรผู้มีความรู้ทั้งทางโลกและทางธรรม จนกิตติศัพท์นี้ได้ยิน ถึงหูของขุนนพรัตน์อัศวินทหาราบแห่งนครเวียงเหนือ ได้ยินกิตติศัพท์นี้ จึงได้ขอเป็นโยมอุปถัมก์สามเณรรูปนี้ จนเมื่อครั้งล่วงมาเณรบ่างได้ลาสิกขาบทออกมา ขุนนพรัตน์ก็ได้พาเซียงบ่างเข้ารับราชการทหาร จนอยู่มาวันหนึ่งเซียงบ่างได้เดินไปผ่านห้องประชุมในวังได้ยินพ่อมดนรินทร์พูดถึงเรื่องการล้มเจ้าผู้ครองนครเวียงเหนือ เซียงบ่างตกใจก็เลยเผลอพูดเสียงดังออกไปทำให้คนเหล่านั้นรู้เซียงบ่างดักฟัง จึงได้จับตัวเซียงบ่างเอาไว้ แล้วพ่อมดนั้นก็ได้นำยาชนิดหนึ่งกรอกใส่ปากเซียงบ่างหลังจากนั้นเซียงบ่างก็สลบไป พ่อมดนรินทร์จึงเอาเซียงบ่างไปทิ้งไว้ในป่าหลังวัง พอเซียงบ่างตื่นมาอีกตัวเองก็กลายเป็นหญิงเสียแล้วด้วยความอับอายจึงรีบกลับบ้านแล้วบอกความจริงให้พ่อแม่กับแป้งเปียกฟัง เซียงบ่างก็พาครอบครัวอพยพหนีไปอยู่ ณ เมืองเจ้าพระยา