The Offer ข้อเสนอแลกเปลี่ยนหัวใจ

“พักผ่อนกันตามสบายนะลูก ^_^”

“ขอบคุณครับ/คะ ^/\^”

พวกผมยกมือไหว้ขอบคุณแม่ของยัยเตี้ยที่จัดห้องให้พวกผมอาศัยพักพิง นี่ผมก็พึ่งรู้นะเนี่ยว่าพ่อแม่ยัยเตี้ยเปิดบังกะโล แถมยังตกแต่งได้หรูหราอีกด้วย

“ยัยแฟร์!!! นั่นลูกจะไปไหน?”

“ไปร้าน สิแม่”

ผมเปิดม่านที่ด้านนอกมีการสนทนาของ 2แม่ลูกอยู่ โดยมีไอ้ไม้ยืน(แอบ)ฟังเป็นเพื่อน

“ได้ยังไง... วันนี้ลูกมีนัดกับคุณป้าจิตรานะ”

“ไม่มี ไม่นัด ไม่ไป ไม่เอา ไม่ชอบ” ยัยนั่นปฏิเสธโดยไม่รอฟังคำอธิบาย “ถ้าแม่ชอบแม่ก็แต่งเองเลยสิ”

“พี่น่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอครับ น้องแฟร์?”

“พี่หมอเจตต์ O_O” เธอดูตกใจที่ไอ้หน้าขาว(ใส)นั้นทัก อย่าบอกนะว่าคู่นัดของยัยนเตี้ยคือไอ้หน้าวอกนี่?

“นั่นพี่หมอเจตต์ เป็นลูกป้าจิตราเพื่อนของป้า...เอ่อ แม่เจ้แฟร์ รู้จักกันตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะ” ไอ้ไม้เอามือวางบนบ่าขอผมก่อนจะเสริมต่อ “มึงระวังตัวไว้ดีๆนะ คู่แข่งมึงคนนี้เจ้เขาค่อนข้างแคร์มากเลยนะ บอกอะไรเจ้เชื่อไปหมดซะทุกอย่าง”

“คู่แข่งอะไรมึง!” ผมหันไปตอบไอ้ไม้

หลังจากที่ไอ้ไม้เดินออกไป ผมก็ยืนดู 2คนนั้น(แม่ไปแล้ว)คุยกัน รอยยิ้มที่ผมไม่เคยเห็นปรากฏอยู่บนใบหน้าของเธอ มันทั้งอ่อนหวาน น่ารัก น่ามอง สมกับเป็นผู้หญิงโคตรๆ ซึ่งผมไม่มีเคยเห็น หรือมีโอกาสได้เห็นมัน

หลังจากที่(ด้านนอก)ยืนคุยกันสักพัก ผมก็เห็นว่ามีเด็กคนหนึ่ง ก็ไอ้เด็กที่มารับพวกผมพร้อมยัยเตี้ยนั่นล่ะ เดินเข้าไปรวมวงสนทนาด้วย ผมรู้มาว่าเด็กนั่นเป็นเด็กในอุปการะของครอบครัวเธอ(ญาติ) และยังได้ข่าวมาว่าไอ้เด็กตี๋นี่ติดเธอยิ่งกว่าติดนมแม่ซะอีก -_-*

ต่อมาไอ้ไม้ก็โผล่ไปรวมวงด้วย... จะว่าไปผมก็พึ่งสังเกตเห็นว่า ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่บุคลิกไอ้ไม้ที่ผมมองว่านิ่งๆของมันเปลี่ยนไป ผมชอบทำตัวน่ารัก(อ้อน)ใส่ยัยเตี้ยนั่นตลอด เห็นแล้วหงุดหงิดจริงโว้ย!

แต่แบบนี้ก็ดี... อย่างน้อยๆตอนนี้ก็มีไอ้ไม้กับไอ้เด็กลูกแง่นั่นคอยกันท่าไอ้หมอหน้าวอกให้อีกทางหนึ่ง ^^