ต้น คนนี้มีรัก

 11.30 17/06/2553

               โรงอาหาร

 กลิ่นไอของอาหารในโรงอาหารมันช่างหอมเหลือเกิน ตอนนี้เป็นเวลาพักเที่ยงผมกับไอ้มาร์คมานั่งกินข้าวอยู่ตรงมุมของโรงอาหารซึ่งติดกับทางไปห้องน้ำหลังสนามบาส ไอ้มาร์คบอกจุดนี้แหละ มองสาวง่าย 

 " เห้ยไอ้ต้นมึงเห็น ผู้หญิงคนนั้นมั้ย " ไอ้มาร์คพูดพร้อมชี้ไปทางผู้หญิงที่นั่งกินข้าวอยู่อีกที่ห่างจากโต๊ะผมประมาณ 5 โต๊ะ ผมหันไปมอง

 " เออเห็น ทำไมว่ะ " ผมถาม พร้อมกับหันมาหามัน มันก็ยิ้มนิดหน่อย แล้วมันก็หันมาหาผม

 " มึงรู้มั้ยผู้หญิงคนนั้นอ่ะ เป็นขี้ขโมยเว้ย " มันพูดพร้อมทำหน้าตาซีเรียสมาก ผมก็ตกใจนิดหน่อยแล้วก็หันไปถามมัน

 " มึงรู้ได้ไงว่ะ มึงมั่วหรือป่าว เขาออกจะน่ารัก เป็นไปไม่ได้หรอก" ผมทำหน้าสงสัย

" นี่ไง มึงมองคนแค่ภายนอกไง มึงจะรู้อะไร คนนั้นอ่ะ โครตหัวขโมยเลยเว้ย" มันพูดพร้อมกับยืนขึ้น 

  "เออๆ อาจเป็นไปได้ว่ะ แล้วมึงรู้ได้ไงว่ะ " ผมถามด้วยหน้าตาที่สงสัย 

 " ก็แค่เจอหน้าเขา เขาก็ขโมยหัวใจกูไปทั้งดวงแล้วเว้ยย กูไปล่ะ " ไอ้มาร์คพูด พร้อมกับยิ้มมุมปากและทำท่าจะเดินไป

 " โอ๊ย ไอ้บ้านี่มุขโครตเก่าเลย แล้วมึงจะเดินไปไหนเนี่ย " ผมถามมันก่อนที่มันจะเดินไป

 " ไปตามหาดวงใจที่หายไปว่ะ " มันพูดพร้อมกับเดินไปหาผู้หญิงคนนั้น ผมก็ยิ้มนิดๆแล้วก็พูดเบาๆกับมันว่า

 "ระวัง แห้วนะมึง ฮาฮา"  มันตบหัวผมที่หนึ่งแล้วก็เดินไป ผมก้นั่งกินข้าวต่อแต่ตาผมก็ยังค่อยมองตามไอ้มาร์คไปและค่อยลุ้นว่ามันจะทำอะไร แต่ผมก็ต้องละสายตาจากมันเพราะมีมือมาสะกิดที่ไหล่ของผม ผมเลยหันหน้าไปดู เห็นเด็กผู้หญิงชื่อแก้วเป็นเด็กรุ่นเดียวกันแต่ก่อนแก้วอยู่บ้านข้างๆบ้านผมทำให้เราสนิทกันแต่แก้วก็ต้องย้ายไปต่างจังหวัดเพราะแม่ย้ายงาน 

 " ไอ้ต้น แห่ม ไม่ทักกันเลยน่ะ ลืมกูแล้วหรอ " แก้วพูด พร้อมส่งยิ้มมา

 " อ้าว แก้ว มึงมาได้ไงวะเนี่ย" ผมตอบกลับด้วยความตกใจและสงสัย

 " แม่กูทำเรื่องย้ายกลับมาว่ะ กี่ปีแล้วเนี่ยที่ไม่ได้เจอมึงเนี่ย " แก้วพูด

 " 4 ปีมั้ง ตั้งแต่ ป.3 " ผมตอบแก้ว 

 " เออว่ะ โคตรคิดถึงมึงเลย เอ่อแล้วมึงอยู่ห้องไหนว่ะ " แก้วถามผม

 " กูอยู่ห้องสี่ว่ะ มึงอ่ะ " ผมตอบพร้อมถามแก้วกลับ

 " กูอยู่ห้องสอง.." แก้วยังไม่ทันพูดจนจบประโยคก้มีเสียงผู้หญิงอีกคนแทรกเข้ามา

 "แก้วเราซื้อของเสร็จแล้วอ่ะ ไปกันยัง " จบประโยคนั้น สายตาผมก็หันไปเห็นเธอ เธอคนนั้นที่เจอตอนมาเข้าแถวสาย ผมนี่ใจเต้นไม่หยุดเลย 

 " เห้ย ไอ้ต้น " แก้วเรียกพร้อมสะกิดผม  

 " วะ..ว่า..ว่าไง " ผมหันกลับมาตอบแก้ว

 " เป็นไรว่ะ หน้ามึงแดงอ่ะ ไม่สบายหรอ " แก้วถามผมพร้อมกับมาจับหน้าผากผม 

 "  ไม่ได้เป็นไรเว้ย " ผมปัดมือแก้วออก

 " ใครว่ะแก้ว " ผมถามแก้วพร้อมกับหันไปหาเธอ เธอยืนยิ้มอยู่หลังแก้ว มือถือขนมกับน้ำอัดลมอยู่

แก้วหันไปมองเธอแล้วก็หันมายิ้มนิดหน่อย

 " แฟนกูเอง" แก้วตอบด้วยรอยยิ้ม ผมทำหน้าตกใจนิดหน่อย

 " ล้อเล่น เพื่อนกูชื่อ เนย เนยไอ้หน้าตาขี้เหร่เนี๊ย ชื่อต้นเพื่อนเก่าเราเองอ่ะ" แก้วตอบผมพร้อมกับหันไปแนะนำผมให้เนยรู้จัก

" หวัดดี ยินดีที่ได้รู้จักน่ะ " เนยยิ้มแล้วตอบผมด้วยเสียงที่หวานมาก ผมหน้าแดงจนทำอะไรไม่ถูก

" อะ..อ่า อืม ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันน่ะ" ผมตอบแบบ เขิลๆ แก้วมองผมที่คุยกับเนยแล้วก็แทรกเข้ามา

"อะฮึม อย่าแม้แต่จะคิดน่ะไอ้ต้นนน " แก้วพูดด้วยสายตาประมาณว่าอย่ามายุ่งกับเพื่อนฉันนะย๊ะ

" อะไร!! คิดไร มึงพูดไปทั่วอ่ะ " ผมหันมาตอบมัน 

" กูรู้จักมึงมาตั้งแต่เด็กๆ เห็นไส้เห็นพุงกันหมดล่ะ คิดว่ากูไม่รู้หรอว่ามึงคิดอะไร" แก้วพูดพร้อมกับตบบ่าผม

ผมไม่รู้จะพูดอะไร ไม่รู้จะทำตัวอย่างไงดี แต่แล้วแก้วก็พูดตัดบทขึ้นมาว่า

" เออๆ เดี่ยวกูไปก่อนล่ะ ไว้เจอกันใหม่ ปะ เนยไปเหอะ " แก้วพุดเสร็จแล้วก็เดินออกจากโรงอาหารไปพร้อมกับเนย ผมมองตาอย่างไม่ละสายตา แต่ผมก็ต้องหันกลับมาเพราะไอ้มาร์คมันเดินมาตบหัว 

" เป็นเ_ี้ย อะไรครับ ยืนเหม่อ อยู่ได้ " ไอ่มาร์คถามพร้อมกับนั่งลงกินข้าวต่อ

"ป่าวๆ ไม่มีอะไร " ผมตอบพร้อมกับนั่งลงกินข้าวต่อ

"เป็นไงบ้างว่ะ " ผมถามมันพร้อมกับยิ้มนิดๆ

" แห้วว่ะ แมร่งมีแฟนล่ะ มึงหันไปดูดิ " มันตอบผมด้วยความเซ็งแล้วก็บอกให้ผมหันไปดู

ผมหันไปดูตามที่มันบอก เห็นผู้หญิงคนนั้นนั่งอยู่กับทอม ผมยิ้มแล้วก็หันกลับมาหามัน

" โถ่ คิดว่าแน่ ที่แท้แพ้ทอม " ผมตอบมันด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

" เออน่า สี่ตีนยังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง เอ่อ ว่าแต่ เมื่อกี้ใครหรอว่ะ " มาร์คพูด

" อ่อ แก้วเพื่อนเก่ากูเอง " ผมตอบ

" อีกคนอ่ะ คนที่มากับเพื่อนมึงอ่ะ น่ารักๆอ่ะ" มาร์คถามผมด้วยความอยากรู้

" เขาชื่อเนย เป็นเพื่อนกับไอ้แก้วอีกที  มึงถามทำไมว่ะ " ผมถามมันด้วยความสงสัย

" แมร่งน่ารักว่ะ " มันพูดไปยิ้มไป

"อย่าบอกนะว่า.." ผมพูดยังไม่ทันจบประโยค ไอ้มาร์คก็ตอบขึ้นมาว่า

" นี่แหละ แม่ของลูกกูในอนาคต " มันตอบผมพร้อมกับยักคิ้วให้ผม 

  'อ๊ากกก ไอ้มาร์ค มึงจะชอบผู้หญิงคนเดียวกับกูทุกรอบเลยหรือไงว่ะ ตั้งแต่ป.5ล่ะ กูชอบคุรุมิแล้วมึงยังจะมาชอบตามกูอีก ไอ่เพื่อนเลว ' ผมคิดในใจพร้อมกับนั่งก้มกินข้าวต่อ ไอ้มาร์คมันก็เพ้ออะไรของมันไปเรื่อยก็ไม่รู้ แต่ผมคิดว่า ถ้าหากไอ้มาร์คมันคิดจะจีบเนยจริงๆผมควรจะทำไงดี หลีกทางให้มัน ดีมั้ย ??? ช่างมันเหอะ ไอ้มาร์คมันก็เป็นแบบนี้แหละเดี่ยวมันก็มีเป้าหมายใหม่เองแหละ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆก็คงดี