ทำได้แค่แอบชอบ

     เราก็@เฟสพี่เขาไป  รอพี่เขารับแต่พี่เขาก็ไม่รับ@ซักที  เราส่องทุกวันพี่เขาก็ยังไม่รับ  จนวันนั้นมีงานสถาปนาโรงเรียน  เราได้ไปทำกิจกรรมตรงนั้นเราใส่ชุดสีชมพู   ตอนนั้นเพื่อนและเราต้องไปยกดอกไม้ที่ห้องนาฏศิลป์  แล้วพวกคณะกรรมการก็ต้องมา เรามองหาพี่เขาเเต่ไม่เจอ  พอเราไปยกดอกไม้ประมาณ8ช่อ  เดินลงมาเจอพี่เค้ายืนเล่นเกมอยู่ตรงสนามบาส  เราสกิดเพื่อนข้างๆเลย เเล้วยิ้มเดินลงบนไป  เเล้วก็เดินผ่านสถามบาส พี่เขาก็เดินเข้ามาถาม "น้องครับ พี่ช่วยไหม " น่านี่แดงเลย แล้วกรี๊ดในใจ แล้วตอบพี่เขาว่า "คะ"  จากนั้นพอทำการแสดงเสร็จ  เราให้เพื่อนเราถ่ายรูปเราให้ เพราะเราคิดว่าพี่เขาคงจำได้ เพราะเราใส่ชุดชมพู   พอถ่ายเสร็จเราเปลี่ยนโปรเฟส ลอง@ พี่เขาไปอีกครั้ง  พอตื่นเช้ามา ถึงกับสตั้น3วิ  "เห้ยยยย  พี่เขารับ@ " รอช้าอะไรทักไปเลย "ขอบคุณนะคะ ที่ช่วยยกของ"  พี่เขาตอบ "ไม่เป็นไรครับ (ส่งอิโมจิยิ้มมา)" ถึงจะเป็นสนทนาที่สั้น แต่บอกเลยมันมีความหมายมากสำหรับคนที่แอบชอบ