sakito's gang variosness show

ณ สถานที่แห่งหนึ่ง การแสดงบนเวทีมีผู้ชายสี่คน บีออซเริ่มเกริ่นนำว่า

"ยินดีต้อนรับสู่เวทีปลอดความเครียด"

"ไม่จริง" เสียงหนึ่งดังแทรกเข้ามา


"ยินดีต้อนรับสู้ความเครียด" บีออซกล่าวใหม่

และแล้วผู้คนจึงออกจากห้องไป

"ใครบังอาจมาบอกว่าเครียดวะ" บีออซหันกลับไปหาผองเพื่อนสมาชิก

"กูก็ไม่รู้" ฟังค์พังค์ขอออกตัวก่อนว่าไม่ใช่คำพูดของตัวเอง

ปัง ปัง

ซากิโตะทำอะไรสักอย้่างหนึ่ง บีออซถามว่า

"ทำอะไรครับ"

"กระสุนลูกกวาด" ซากิโตะตอบ พร้อมหันหัวปืนไปยังเพื่อน

"ของไอ้พีรายุอะนะ เอามาทำอะไรในที่นี้วะ" สตีเฟนยิงคำถามมา เสยผมทรงเอลวิสให้ดูดี

"งานเขียนของไอ้กี้เขาน่ะ" บีออซกล่าว "เอาล่ะครับ หลังจากหายหน้าหายตาไปนาน พวกเรากลับมาอีกครั้ง เพราะซากิโตะพร้อมที่จะแสดง พวกเราไม่มีปัญหาอะไร เพียงแค่สมาชิกอย่างซากิโตะมีเวลาว่างก็จะมาแสดง"

ซากิโตะเก็บปืนพก fn five seven ลงที่เก็บปืนข้างเอว "ของเบลเยียมด้วยนะ กระบอกนี้"

"dessert eagle ของข้าเนี่ย ใช้ .357 magnum ยิงหัวแกระเบิดได้นะ"สตีเฟนกล่าวพลางยกปืนมาสำรวจ "ของอิสราเอล สร้าง 1984 หลังข้าเกิดปีนึง"

"เฮ้ย เอ็งพกของอันตรายมา เช็คเว้ยเช็ค มันต้องปลอดกระสุนนะเว้ย กฏหมายจะลงโทษถ้าทำผู้คนแตกตื่น"บีออซกลัวไปพร้อมกับหมุนตัวรอบข้าง ดูรอบข้างและผู้เข้าชม

สตีเฟนถอดแมกกาซีนปืน "อะ นี่คือการ safty เว้ย"

บีออซ : เออ ในแมกกาซีนไม่มีอะไร

สตีเฟน : จากนั้นดูในลำกล้องกับสไลด์ซะนะ แล้วกดไกล่ะนะ อ้าว พวกมึง กูจะพิสูจน์โว้ย มันไม่ได้น่ากลัวขนาดว่ามันจะเหลือกระสุนอยู่นะเว้ย

ฟังค์พังค์ : โทษมันจะหนักนะ ถ้า desert eagle มันเป็นอะไรที่ที่สุดของโลก อิสราเอลอะ น่าจะนำไปฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อะไรมาแล้ว

บีออซ : ครับ นี่คือการแสดงของพวกเรา พวกเราจะมีอะไรหลายๆอย่างมาโชว์ให้ท่านเห็น วันนี้ซากิโตะเขาว่างแล้วครับ

ฟังค์พังค์ : มาว่างทำไม หนังสือหนังหาไม่อ่าน ในช่วงสอบรามคำแหง

ซากิโตะ : อ่านน่ะสิ ฉันจะบอกว่า สมองฉันเนี่ย พยายามแล้วนะ ที่จะจำ มันหนักหนาลำบากลำบน เกินเจ็ดสิบเที่ยวว่ะ เนื้อหาตรงโน้น เนื้อหาตรงนี้ ต้องขอเวลาเยอะเลย

สตีเฟน : อ่านแล้วเป็นไงวะ

ซากิโตะ : มันก็ไม่จำ เลยขี้เกียจอ่านมันแล้ว

บีออซ : ตัวเป็นขนเลยเอ็ง เออ แล้วซากิโตะในวันนี้เสนออะไร

ซากิโตะ : มาแนะนำสิ่งบันเทิงก่อนนะ ญี่ปุ่นน่ะ เออ พอค้นหาวงดนตรีร็อคเพศหญิงนะ ฉันก็เพิ่งรู้ไม่นาน google มันให้ข้อมูลมา มีว่ะ แต่ฉันดันไม่รู้แต่แรกอะ ว่ามันมี

บีออซ : หรอครับ เออ แล้วที่ชื่นชอบมีอะไรบ้าง

ซากิโตะ : ชอบเยอะ สาวเท่ทั้งนั้นเลยว่ะ

สตีเฟน : นั่นไง  นิสัยไอ้กี้มัน แต่สำหรับข้าเนี่ย เพลย์บอยน่ะ พวกนั้นถือว่าง่าย

ซากิโตะ : เฮ้ย พี่อย่าทำอะไร oni chan ganglion ของผมนะ ผมจองคนนี้

บีออซ : ชอบเพราะอะไร

ซากิโตะ : ทั้งเท่ ทั้งร้องเพลงและเล่นกีตาร์ได้ เห็นข้อมูลส่วนตัวว่า เจ๊แกชอบราเมง ฝันไว้ว่าจะเปิดร้านราเมงสักร้าน เกิดเดือนตุลาคม กรุ๊ปเลือด B 

ฟังค์พังค์ : เขาชอบเอ็งหรอวะ

ซากิโตะ : ถึงจะไม่รู้จิตใจ แต่ฉันก็นับถือเขา เออ วง band maid ฉันโหลดมาฟังแล้วว่ะ ยังฟังไม่หมดนะ thrill อัลบั้ม new beginning ทริลแปลว่าอะไรรู้ไหม

บีออซ : สว่านเจาะอะหรอ

ซากิโตะ : นั่นมัน drill แล้วครับ thrill แปลว่า ทำให่้เร้าอารมณ์ เสียว หรือเรียกว่า เสียวซ่านน่ะ MV อะนะ ฉันชอบ kanami แอ็คท่ากับการเล่นกีตาร์ว่ะ พี่แกใส่อารมณ์มากกว่าใคร 

บีออซ : ชอบใครบ้าง

ซากิโตะ : ถ้าพูดถึงความสวย atsumi ร้องนำมันสวยอยู่แล้ว miku kobato ก็น่ารัก หล่อนดันทำทรงผมเป็น hatsume  miku  มันจงใจซะให้เหมือนกันทั้งคนทั้งการ์ตูน

บีออซ : ตกลงชอบใคร

ซากิโตะ : ที่ชอบจริงๆก็ บุคลิกอย่าง akane hirose มือกลองน่ะ ถึงทรงผมหยิกไว้คล้ายหลอดขนาดใหญ่ ไม่ใช่สาวเท่ แต่ฉันชอบหน้าเขา

ฟังค์พังค์ : ลองเอารูปถ่ายมาให้พี่สตีฟเขาหน่อย

รูปสมาชิกของ band maid รูปขาวดำ akane ทำไมทำลูกตาไปทางซ้าย

"นี่มันเหมือนวัยรุ่นไทยทำเลย ตาแบบนี้มันนิยมโชว์ให้เห็นว่าถ่ายรูปสวยๆ"

เคยเห็นกันไหม รูปสมาชิก รูปขาวดำรูปนี้ 

http://bandmaid.tokyo/resources/000/170/436/processed_media/170436-2015aw.jpg?1445435770

โห ไอ้ซากิโตะเอา link มาให้เลย

อืมๆ สมาชิก แต่ละคนดูดี

ซากิโตะ : ยังไงก็สู้ oni ganglion ไม่ได้ เออ ชื่อวงเนียะ ฉันมีข้อสงสัย ตอนแรก ฉันไม่ได้เปิดพจนานุกรม ฉันอ่านมันว่า แกงค์ไลออน แกงค์ราชสีห์ แต่พอรู้คำอ่าน อ่านว่า แกงเกลียน แปลว่า ปมประสาท วงนี้ถ้ามาเมืองไทย เขาจะล้อกันหรือเปล่าวะ ว่า วงประสาทแดก

โอ แม่เจ้า ทำให้ทั้งห้องโถงเงียบไปสิบวินาที

สตีเฟน : โอว เหมาะที่จะยก desert eagle ยิงขึ้นฟ้า

ซากิโตะ : แบบนั้นตายนะพี่ ยิ่งไม่ค่อยมีโอกาสลมน้อยๆ มันก็ขึ้นไปไม่ 90 องศาหรอก กระสุนตกลงหัวก็ตายได้

สตีเฟน : ออ โชคดี safety มันไม่มีกระสุนนะเนี่ย 

บีออซ : 50 action express น้ะ กระสุนการทำลายล้างหนักกว่า magnum นะเว้ย

สตีเฟน : แหม นี่ รู้เรื่อปืนดีขนาดไหน บอกมาเลย

บีออซ : springfield massachusetts สหรัฐอเมริกา มีแหล่งผลิตปืน สมิทแอนด์เวสสัน อเมริการักปืน ถ้าอยากรู้เรื่อง ก็ต้องถามดู พวกเจ้าหน้าที่ตำรวจ พวกทหาร และชาวอเมริกาธรรมดาซื้อปืนครอบครองอย่างน้อยสามสี่กระบอกนะ เป็นความดิบเถื่อนของผู้คน ความเสรีภาพ 

สตีเฟน : เจ้าหน้าที่ตำรวจ ใช้ของแซมมวล โคลท์ เปล่าวะ

ซากิโตะ : สิทธิบัตรปืนโคลท์เมื่อ 1835 ชาวอเมริกาใช้ไหม อืม มันยุคคาวบอยแล้วมั้งพี่ 

บีออซ : อเมริกาอาจจะใช้ของเขา สมิทแอนด์เวสสัน แต่มันคือปืนลูกโม่ สมัยใหม่เขาใช้ปืนกึ่งอัตโนมัติไปแล้ว อย่าง Glock 19 รุ้นนี้กะทัดรัดดี ผู้สร้างชื่อ แกสตัน กลอค จากออสเตรีย ผลิตม่านและราวม่านมาก่อน ก่อนจะประดิษฐ์ปืนส่งให้กองทัพออสเตรีย

ฟังค์พังค์ : โห ไอ้บีออซ แกรู้ขนาดนั้นหรอ

บีออซ : ไอ้ซากิโตะไปหาข้อมูลมาน่ะ ข้าก็เลยได้ศึกษาดู

ฟังค์พังค์ : ยิ่งรู้ยิ่งอยากทดสอบว่ะ เอากระสุนมาซิ จะลองเล็กเป้า

บีออซ : เป้าของแกคืออะไร

ฟังค์พังค์ : ผู้เข้าชม

เฮ้ย คุกนะ ไอ้ห่า 

ซากิโตะ : ไปสนามยิงปืนสิพี่ ราชนาวีบางนา กองรักษาดินแดน กองปราบปราม เออ อย่าว่าแต่ปืนพกจะได้ดู ผมเนี่ย ตอนเข้าค่ายรักษาดินแดนที่เขาชนไก่ ได้ใช้ปืน แต่ไม่ใช่ปืนกลนะ เป็นพวกหนวกหูด้วย แต่ไม่ได้ดังจนใช้ที่อุดหู  ปัง ปัง ปลย 

บีออซ : ปญอ ?

ซากิโตะ : ปลย ! พี่ แหม ผมไม่ใช่ IQ ศูนย์

ฟังค์พังค์ : ไอ้กี้ แกลองอธิบายศูนย์เล็งให้หน่อย

ซากิโตะ : อันนี้ผมไม่รู้นะ ส่วนประกอบผมไม่ได้ถนัด ศุนย์เล็ง อืม เอาเป็นว่า ผมรู้แค่ว่า มันถอดสไลด์ก่อนเป็นอันดับแรก เราจะเห็นชิ้น่ส่วนอย่างลำกล้อง ส่วนประกอบจุดระเบิดใช่เข็ฒแทง ดินปืนหลังกระสุนเกิดปฏิกิริยา และสมัยเก่ากับใหม่มีความแตกต่างว่า สมัยใหม่ในลำกล้องทำร่องเป็นเรียว มันสร้างความเสถียรให่กับการยิง เมื่อเทียบกับกานโยนอเมริกันฟุตบอลหรือรักบี้ ด้วยการหมุน ก็หลักการเดียวกัน

บีออซ : ลองย้อนเวลา เอาไอ่ซากิโตะเนี่ย บรรจุลงปากปืนใหญ่ที่ทำร่องเป็นเกลียว แล้วจุดไม้ขีด สักพัก ไอ้กี้ก็

ซากิโตะ : มันไม่ได้กระเด็นหมุนหรอกพี่ ผมเละอะดิ ผมไม่ใช่ของมีน้ำหนักแบบตะกั่ว 

บีออซ : คำว่าลูกตะกั่วในไทย จะนึกกระสุน แบบนี้มีมาตั้งแต่อดีตของฝรั่งเขา

ซากิโตะ : ปืนเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่มีมานาน ย้อนไปเริ่มต้นที่เขามีกันประมาณ 1364 ประวัติบันทึกว่า ยุโรปกลางศตวรรษ 14 กระบอกปืนเริ่มต้น ด้วยความคล้ายปืนใหญ่ขนาดเล็ก ถ้าพูดถึงประวัติดินปืนนี่ ชาวจีนรู้จักเป็นประเทศแรก แต่ไม่ได้นำมาทำอาวุธ ดินปืนนี่คือ การผสมระหว่าง อุจจาระวัวกับ อะไรนะ ผมลืม อุจจาระวัวนี่แหละทรัพยากรปืน

บีออซ : เอาหลักเศรษฐศาสตร์มากล่วงได้ห่วยแตกมาก เฮ้ย มันเกิดจากอะไรวะทราบไหมไอ้สตีฟ

สตีเฟน : เพลย์บอยอย่างข้าไม่ได้ถนัดเรื่องนี้ว่ะ ข้าก็มัวแต่เอาปืนมาลูบคลำ ข้ายังไม่รู้ส่วนประกอบอะไรบ้างเลย ข้าว่าไอ้กี้น่าจะรู้ก็ไม่รู้อะไรมากเท่าไหร่

ซากิโตะ : ท่านผู้ชม จากการที่กระผมได้ดูสารคดี ผมจะย้อนเวลาไป อาวุธปืนเกิดขึ้นจริงจากชาวสเปน เป็นขนาดยาว ที่กลไกจะทำงาน ต้องจุดไม้ขีดไฟ ต่อมาเสื่อมความนิยม เมื่อมีกลไกหินเหล็กไฟกระทบกัน แต่มันจะยากตรงที่เหตุการณ์ฝนตกแล้วมันจะจุดไม่ติด ฝนตกจึงทำให้สงครามหยุด กองทัพได้ถอยกลับ และต่อมา การตอบสนองเรื่องดิน ฟ้า อากาศก็ประดิษฐ์ปืนแก๊ป มันเป็นกลไกใช้ทุกสภาพอากาศ รู้สึกว่า นอกจากดินปืน มีสารประกอบเกลือนะ อะไรสักอย่างนี่แหละ มันรวดเร็วต่อการทำปฏิกริยาให้กระสุนเคลื่อนที่ และสมัยก่อนนั้น ดินปืนจะทำให้เกิดเขม่าควัน ก็พัฒนามาถึงยุคทหารที่ทำดินปืนให้ควันน้อย เมื่อยิงแล้ว ก็สามารถมองเห็นเหตุการณ์ง่าย 

ปืนพัฒนาไปสักสามเส้นทาง พัฒนาเป็นไรเฟิลมาปืนเล็กยาว และเส้นทาพัฒนาให้เล็กอย่างปืนลูกโม่และปืนสั้น เส้นทางพัฒานาไปปืนกล

ฟังค์พังค์ : ปืนกลนี่ที่ฉันรู้ก็ ใหญ่นะ อยากขับเฮลิคอปเตอร์ที่ติดตั้งเกรตเตอริงมาถล่มผู้คน โทษประหารล่ะมั้ง

ซากิโตะ : เกรตเตอริง มันมีกระสุนเป็นพันกว่านัดนะ ภายในหนึ่งนาทีก็หมด

บีออซ : ไหน ลองพูดถึงทหาร สำหรับความแม่นยำแล้ว ปืนไรเฟิล ปืนเอ็มสิบหก ที่เขาใช้เพราะมีตัวเล็ง

ซากิโตะ : ตัวเล็งมีตั้งแต่ชาวสเปนประดิษฐ์แล้วพี่ แต่เรื่องดินปืนยังมีเขม่าเยอะมาก่อน เอ็มสิบหก เทียบได้กับสมัยพ่อผม ทักษิณ ฮารุกิมูราคามิ สักเจ็ดแปดขวบ สงครามโลกครั้งที่สองมันหยุดแล้วล่ะ เอ็มสิบหกนั้นเอามาใช้ในสงครามเวียดนาม 

ฟังค์พังค์ : กี้รู้เรื่องราวสงครามเวียดนามขนาดไหน ชาติไหนไปทำสงครามกับเวียดนาม จุดประสงค์ของสงครามล่ะ

ซากิโตะ : ผมไม่รู้เรื่องสงคราม รู้น้อย น้อยไปกว่าอาวุธปืน เอ็มสิบหกนี่ของอเมริกา ประดิษฐ์โดยคนใส่แว่น น่าจะเป็นวิศวกรเก่าๆสมัยนั้น เออ AKA นี่ของรัสเซีย ไม่รู้รายละเอียดนะ ว่าทหารไทยจะใช้ปืนแล้วอธิบายให้พวกเราได้หมดไหม แถมเมื่อมีการใช้ ก็ต้องมีการล้างด้วยน้ำยาปืน ทำความสะอาด ถ้าเราทำให้ปืนไม่สะอาดนี่ มันเป็นยังไงกับปืน 

บีออซ : และปืนเล็กยาวแบบที่ว่าฝันร้ายทีเดียวคือลูกซอง ระยะมใกล้ๆ นี่เละนะ 

ซากิโตะ : ปืนลูกซองมีชื่อเสียงเรื่องนายพราน กระสุนแบบลูกลายอย่างหนึ่ง กระสุนลูกโดดอย้างหนึ่ง ลูกลายเป็นลอยแตกกระจายนั้นไว้ยิงสัตว์ปีก ที่บินได้นะ ไม่ใช่ไก่ เป็ด เพนกวิน ส่วนลูกโดดไว้ยิงสัตว์ใหญ่ 

ฟังค์พังค์ : สัตว์ใหญ่อย่างคนอย่างซากิโตะหัวจะระเบิดเหมือนในเกมส์ bio hazard ไหมเนี่ย ระยะใกล้น่ะทำได้ ระยะไกลนั่นไม่โดนหัว ซอมบี้เจอลูกซองหนึ่งนัดระยะใกล้ สามนัดระยะไกล เออฉันเล่นเกมส์นี้ รู้ว่าทีมสตาร์พกปืนแบเรตต้า ไม่รู้รุ่นแบเรตต้า ที่รู้ก็ปืนสั้นกึ่งอัตโนมัต

ซากิโตะ : ผมกำลังสับสนอยู่ ปืนกึ่งอัตโนมัติมันโจมตีอย่างธรรมดา แบเรตต้าเป็นชื่อปืนและผลิตจากอิตาลี่ สตาร์ทีมเป็นสหรัฐอเมริกาหรือเปล่า ในเกมส์อะ คำว่าปืนแมกนัม ผมสงสัยแล้ว คำว่าแมกนัมผมรู้จักจากเกมส์นี้แหละ บรรจุหกนัด ลูกโม่นี่มันชื่อแมกนัมเลยหนอ บางคนก็บอก แมกนัมเป็นแค่ชื่อกระสุน ส่วนปืนลูกโม่ที่บรรจุแมกนัมนั้น ไม่ว่าระยะเท่าใด ซอมบี้ก็หัวระเบิดภายในนัดเดียว

บีออซ : เออ แล้วแมกนัมมันชื่อปืนหรือกระสุนพวก .357 .44 .41 วะไอ้ฟังค์พังค?

ฟังค์พังค์ : แมกนัมเป็นชื่อไอติมวอลล์ครับ 

บีออซ : เดี๋ยวตื่บเลย เดี๋ยวตื้บเลยไอ้นี่ 

ฟังค์พังค์ : ก่อนโดนตื้น เอ็งเจอปืนอะไรจากข้าก็จอดล่ะ

บีออซ : ทีมงานครับ นำอาวุธปืนสั้นกับดาบซามูไรที่ใส่ฝักมา

ซากิโตะ : จะทำอะไรครับพวกพี่

บีออซ : จะลองปะทะดู ระหว่างดาบ กับ ปืน พวกเอ็งดูนะ 

ซากิโตะ : ดาบมันชนะปืนยังไงวะ?

ดูซะ

เอาแบบลูกผู้ชายคาวบอยที่ต้องหันหลังให้กันก่อนนับถึงสาม นับถึงสามหันเข้าหากัน

สาม ! 

ฟังค์พังค์ : ฮะฮ้า หันมาเจอ ปะ ปืนฉัน ปะ ปืน

บีออซ : เคยเห็นมุขนี้ไหม ดาบที่สร้างยาวกว่ามาตรฐานแท้ ปลายดาบมันยาวไปจ่อที่จมูกไอ้ฟังค์พังค์แล้ว

ฟังค์พังค์ : ไอ้บีออซโกง แบบนี้ดาบมันก็ทิ่มหน้าแล้วยังไม่ทันได้ควักปืนมาเหนี่ยวไก 

ซากิโตะ : ฮะฮะฮะ เฮ้ย ปืนแพ้ดาบได้ แบบโกงเลยทีเดียว 

บีออซ : ซากิโตะ เล่าต่อ

ซากิโตะ : ก็ พูดถึงปืนอนาคต ที่เขาอยู่ในระหว่างการทดลองของสหรัฐ ยังไงสหรัฐก็ประดิษฐ์ของร้ายแรงนี้ไว้ มันชื่ออะไรนะ XM .... ผมลืม รุ้ว่า ตัว X ตั้งให้กับอาวุธในระหว่างการทดลอง

เมื่อขอดูการทำงานของปืนใหญ่สมัยใหม่อันนั้นนะ คุณต้องหลบไปในตึกนะครับ

ฟังค์พังค์ : ทำไมอะ กระสุนลั่นระหว่างมองปากกระบอกหรอ

ซากิโตะ : ปืนใหญ่สมัยใหม่ เมื่อยิงกระสุน มันจะทำลายเยื่อแก้วหูได้เลยนะเว้ย ที่จะดูการทำงานของมัน เราควรหลบไปที่ปลอดภัย มันยิงแล้ว สิ่งรอบข้างสั่นเลยนะเว้ย เหมือนแผ่นดินไหวเลย

บีออซ : ชิ อเมริกานี่มันมีอำนาจซะจริงๆ

ซากิโตะ : ถ้าอเมริกาไม่ถูกรังเกียจจริง น่าจะเอามาใช้สงครามซีเรียเนี่ย นัดเดียวเลย

บีออซ : ซากิโตะเคยลองของจริงอย่างปืนยาวๆ ปืนกลหรือเปล่า

ซากิโตะ : ตอนเป็นนักศึกษาวิชาทหาร ไม่เคยแตะปืนกลอัตโนมัต การใช้ปืน มันก็ต้องวางมาดในการยิง เพราะตามหลักปืน ยิงออกไป จะมีแรงถีบกลับมาที่ตัวเรา กฏฟิสิกส์ของนิวตันข้อสามบอกไว้ให้เราเข้าใจแรงปฏิกิริยานี้

แต่ปืนเอ็มสิบหกที่ผมเคยเห็นในสารคดี มันลดแรงถีบได้ เพราะตัวที่ติดปากกระบอกปืน เขาเรียกว่า ตัวเบรก และช่วยลดแสงไฟสถิตย์ ข้าสึกจึงไม่รู้ตำแหน่งพลปืนเอ็มสิบหกว่าซ่อนตัวอยู่แห่งไหน

บีออซ : ในบรรดาปืนสั้น ซากิโตะชอบของอะไรมาก

ซากิโตะ : ผมชอบไปหมดล่ะพี่ ชอบ QSZ ของจีนทำกระบอกเป็นสีฟ้าอมเทา อันนี้ของจีน จีนผลิตปืนเป็นเหมือนกัน ติดอันดับความนิยม แต่น้อยกว่า fn five seven ของเบลเยียมผมก็ชอบ มันดีไซน์ออกมาเหมือนมีความแข็งแรง วอลเธอร์ของเยอรมัน ที่มีเก่าๆอย่าง วอลเธอร์พีพีเค ก็ปรากฏในเรื่องโดราเอมอน ตอน สิงห์ปืนไว อาจารย์ฟูจิโกะแกวาดคล้ายๆของจริงนะ 


ฟังค์พังค์ : หา !? ตอนสิงห์ปืนไว? เด็กๆประถมจับปืนมายิงกัน?

บีออซ : โง่ะล่ะเอ็ง ในเรื่องโดราเอมอน เขาใช้ของวิเศษโดราเอมอนเฟ้ย เป็นน้ำยาทำปืนอากาศ และโนบิตะก็ต้องมีอะไรพิเศษจริงๆ เว็บ pantip บางคนถามว่า ถ้าโนบิตะมีจริงแล้วให้เป็น sniper ได้ไหม เขาก็ว่า ยังไม่ได้ เพราะจิตใจ สายตา ร่างกาย

สตีเฟน : ตอนรบกัน ข้าว่าไอ้โนบิตะมันส่องเล็งไป ถึงเวลาของมันเมื่อไหร่ มันคงขอนอนกลางวันระหว่างสงคราม มันก็ตายห่าได้

ฮะฮะฮะ เออว่ะ 

ซากิโตะ : โอเค วันนี้เราพูดเรื่องปืนมาเยอะแล้ว พี่ๆ ช่วยพาไปสนามหน่อย 

บีออซ : ครับ ขอบคุณผู้ชมด้วยครับ เราจะไปล่ะครับ 

===========================