First Love รักแรก

หลังจากที่ตกลงปลงใจไปเป็นแฟนไอ้2อย่างงงๆทุกอย่างก็เหมือนเดิม ไม่มีอะไรต่างจากตอนเป็นเพื่อนกันสักนิด แต่ชีวิตฉันกลับวุ่นวายมากขึ้น มีผู้คนเข้ามาสร้างความเดือดร้อนให้ฉันเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะ ‘ผู้หญิง’

ฉันไม่รูหรอกนะว่าก่อนหน้านี้ไอ้2ผ่านศึกสมรภูมิรบหญิงแย่งชิงกันมาเท่าไหร่ แต่มันคงมากพอดู เพราะทุกอาทิตย์จะมีผู้หญิงมาหาฉันไม่ซ้ำหน้า ฉันเล่าเรื่องที่มีผู้หญิงมาหาให้ไอ้2ฟังทุกอาทิตย์ที่เจอหน้ามัน แต่รู้สึกพักหลังมานี่(หลังจากที่เป็นแฟนกัน) ฉันกับไอ้2จะเจอหน้ากันน้อยลง และมันก็ไม่ค่อยมาค้างบ้านฉันแล้วด้วย แต่อย่างน้อยๆมันก็ยังไม่ลืมมารับ-ส่งฉัน

‘โครงการช่วยเหลือพี่น้อง’

ไอ้พวกเพื่อนเลว!!! ฉันอยากจะกระโดดเตะคอเพื่อนรักทั้งหลายในชมรมที่ลงชื่อฉันไปด้วย  มันก็คือโครงการที่ช่วยเหลือเด็กในหมู่บ้านด้อยพัฒนา ช่วยสร้างห้องสมุด โรงอาหาร ห้องเรียน บลาๆๆ ไม่ใช่ว่ามีแต่พวกนักศึกษาที่ทำกัน คนในหมู่บ้านก็ช่วยด้วยและยังพวกนักศึกษาต่างสถาบันมีทั้งเด็กวิศวะ สถาปัต วิทยฯ คอมฯ เอกอื่นๆร่วมด้วย

ไม่ใช่ว่าโครงการมันไม่ดีนะ แต่ปีก่อนโน้นฉันลงไป(เพราะถูกบังคับด้วยล่ะ) โดนไล่ให้ไปอยู่กลุ่มทำอาหาร เป็นไงล่ะ ไฟไหม้ดิถามได้! แก๊สก็ไม่มี เตาก็ไม่มี ต้องใช้ถ่านดำจุดไฟให้ได้ นี่ฉันหลงมาอยู่ยุตหินรึยังไง?

บวกกับในกลุ่มมีเอกวิทยฯ เจ้าหล่อนแนะนำให้ใช้น้ำมันก๊าดกับไฟแช็กที่ตัวเองเตรียมมา โอ้~ พร้อมจริง 

ไอ้คนราดน้ำมันก๊าดไม่เท่าไหร่ แต่ไอ้คนจุดไฟแช็กนี่สิ  ดันทำไฟแช็กหล่นลงไปทั้งอัน จากไฟเล็กๆกลายเป็นกองไฟขนาดใหญ่ โดนด่ากันยกกลุ่มทำอาหารเลย

...ปีที่แล้วฉันว่าจะลงไปขอแก้ตัวใหม่ ดันไปรู้ว่ายัยเอกวิทยฯนั่นไปด้วย ขอบาย แต่ปีนี้คงไม่รอด

หมู่บ้านแร้งทึ้ง

แค่ชื่อหมู่บ้านก็ไม่อยากเข้าไปแล้ว ...แต่ผิดคาด หมู่บ้านนี้อุดมสมบูรณ์มาก แบบธรรมชาติสุดยอด ต้นไม้เขียว ลำธารใส อากาศดีสุดๆ บ้านแต่ละหลังสร้างจากอิฐแดง มุงด้วยใบตาล ขนาดเล็กๆพอไว้ซุกหัวนอน ที่แปลกคือ ไม่มีไฟฟ้า หน้าบ้านจะมีตะเกียงไฟแขวนไว้ ถ้าเดินตอนกลางคืนคงน่ากลัว

ฉันเก็บของเสร็จก็ออกมาเดินสำรวจ ไม่จริง! ช่วยบอกฉันทีว่าฉันฝันไป! ไอ้2มันกำลังยืนอยู่ตรงหน้าฉัน “ทำหน้าอย่างกับเห็นผี ผีที่ไหนจะหล่อระดับเทพบุตรขนาดนี้” มั่นหน้ามากนะมันน่ะ แต่ก็ยอมรับว่ามันหล่อจริง  ฉันไปเดินเล่นกับไอ้2 ทำให้รู้ว่าที่ไม่ค่อยเจอหน้ามันก็เพราะมหา’ลัยมันเป็นเจ้าของโครงการนี้และมันก็เป็น1ในกรรมการดูแลโครงการนี้ 

ตลอดช่วงเวลาที่อยู่ที่นี่ ฉันได้เห็นอีกด้านของไอ้2

ปกติไอ้2มักจะทำหน้านิ่งๆ กวนประสาท ปากหมา ชอบบังคับ แต่พอมาเห็นมันตอนอยู่ที่นี้ เหมือนคนละคน... มันทั้งอบอุ่น อ่อนโยน เอาใจใส่ เทคแคร์ดูแลทุกคนอย่างดี ดีจนน่าหมั่นไส้ โดยเฉพาะยัยพวกผู้หญิงกลุ่มนั้น เอะอะอะไรก็เรียกแต่ไอ้2ให้ไปหา ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แล้วยังมาเป็นภาระคนอื่นอีก!!!