[นิยาย] {Fic Naruto}ซีรีย์รักที่ทรมาน

Itachi talk

 

  ปังๆ! (เสียงทุบประตู)

 

  "ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย!" ซากุระทั้งร้องไห้ทั้งทุบประตูให้ผมเปิดมัน แต่ก็...ทำไม่ได้

  "เรียบร้อยนะอิทาจิ?" เพนหรือยาฮิโกะเดินมาถามผม

  "อืม...ฝากดูกล้องวงจรปิดด้วยนะ"

  "ได้"

.....

  เสียงเรียกเข้า....

 

  "ไม่ได้โทรหาซะนานเชียว"

(หุบปาก ฉันจะกลับไปดูงานที่นายบอกไว้)

  "แหมๆ ไม่ต้องรีบหรอกน่ะ"

(อะไรของนาย?)

  "ฉันมีของขวัญต้อนรับการกลับของนายด้วย รีบๆละกัน

(นายจะทำอะไร?)

  "โชคดีนะน้องชายถึงแล้วเรียกฉันล่ะ"

(อีก2อาทิตย์จะกลับไป)

  "หึ ก็โอเค"

  "ใครโทรมาหรอ?"

  "ซาสึเกะโทรมา เหมือนจะมาง้อยังไงอย่างงั้น"

  "555"

  สุดท้ายก็ต้องกลับมาพึ่งพาฉันอยู่ดีซาสึเกะ อย่างที่พูดไว้เลยว่า ไม่มีฉันก็อยู่ไม่ได้จริงๆด้วย

 

  เหตุการณ์หลังจากที่ซากุระสลบ

  ผมแฝงตัวเป็นคาคาชิโดยใช้ชื่อของมันยืนยันตัวตน

  "ขอโทษนะครับ นักศึกษาที่ชื่อ ฮารุโนะ ซากุระอยู่ที่ไหนหรอครับ?"

  "คุณเป็นแฟนของเธอหรอคะ?"

  "ใช่ครับ"

  "คุณที่ชื่อ ฮาตาเคะ คาคาชิ?"

  "ครับ ผมเป็นแฟนของเธอ"

  "ตอนนี้เธอสลบไปค่ะ จะพาเธอกลับไปเลยหรอคะ?"

  "ใช่ครับ"

  "ให้ทางเราช่วยมั้ยคะ?"

  "พอดีผมมากับเพื่อนน่ะครับ ขอบคุณที่ดูแลเธอนะครับ"

....

 

Kakashi talk

  20:30

  "พ่อครับ..." ผมกลับบ้านมาสีหน้าไม่ได้ยิ้มแย้มเหมือนเมื่อก่อนตอนที่ซากุระยังอยู่

  "คิดเรื่องหุ้นไม่ออกอีกรึไง?" ผมเดินเข้าไปในห้องของพ่อแล้วนั่งลง

  "มันแย่กว่าเรื่องหุ้นครับ" น้ำตาที่ไหลตลอดการเดินทางกลับบ้าน ทำให้ตาของผมบวมขึ้นมา

  "บริษัทโดนยุบหรอ?" พ่อของผมที่ไม่รู้เรื่องอะไรนั่งจิบชาร้อนอย่างสบายใจ

  "เปล่าครับ"

  "หุ้นถอน?"

  "ไม่ใช่ครับ"

  "แล้วเรื่องอะไร?" ถ้าผมบอกความจริงไปท่านจะยอมรับงั้นหรอ?

  "ซากุระโดนลักพาตัว..."

  "!!!!"

 

 

 

 

 

 

  แกร็ก!!...เพล้ง!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

  "ตอนนั้นแกกำลังทำอะไรอยู่?!!!" พ่อกำแก้วชาแน่นจนมันแตกคามือ ชาที่มีราคาแพงและร้อนลวกใส่มือของพ่อ แต่เขากลับไม่ร้อนหรือเจ็บอะไรเลย

  "...."

  "แค่ผู้หญิงคนที่แกรักยังดูแลไม่ได้ แล้วนับประสาอะไรกับบริษัท ถ้าแกมีครอบครัวเมื่อไหร่ล่ะก็...ไม่รอดแน่ๆ!!"

  "แล้วพ่อไม่คิดเลยหรอว่าผมจะเสียใจที่เธอหายไป!! เธอเป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมมีในตอนนี้!! ที่สำคัญผมสัญญากับเธอว่าจะอยู่ข้างๆเธอ จะปกป้องเธอ! แต่ผมมันโง่ที่ไปเถลไถลที่ไหนก็ไม่รู้!!!"

 

 

 

 

 

 

  เพี๊ยะ!!!

 

 

 

 

 

 

  "!!!...." พ่อตบหน้าของผมด้วยหลังมือจนหน้าผมหันไปอีกฝั่ง

  "อย่ามาขึ้นเสียงกับฉัน! ถ้าซากุระยังไม่ใช่ครอบครัวของเรา เท่ากับว่าเธอยังอยู่ในการดูแลของพ่อและแม่ของเธออยู่!"

  "......"

  "พาตัวซากุระกลับมาให้เร็วที่สุดเข้าใจมั้ย?!!!"

  "......"

  "ฉันไม่มีลูกที่ไร้ความรับผิดชอบอย่างแก!"
  "...!!....." หลังจากที่ผมเงียบตลอด ผมก็ออกจากห้องของพ่อแล้วก็กลับไปที่ห้องของตัวเอง

  "คุณชาย?! หน้าไปโดนอะไรมาน่ะคะ?!! เจ็บมั้ยคะ?ให้ป้าทำแผลก่อนดีกว่านะ เลือดกลบปากมาเชียว" ก่อนจะถึงห้องป้าที่เป็นแม่เลี้ยงของผมก็ตกใจที่มุมปากของผมมีเลือด

  "ผมไม่เป็นอะไรหรอกครับ ผมขออยู่คนเดียวนะ"

  "ก็ได้ค่ะ"

 

  แกร็ก...(เสียงปิดประตู)

 

  "....ทำไม?ทำไมต้องเป็นเธอที่ถูกลักพาตัว?"

  "โธ่เว่ย!!!!!!" ผมหัวเสียมากจนทำลายข้าวของบนโต๊ะทั้งหนังสือ เอกสารต่างๆหล่นกระจัดกระจายเต็มพื้น

 

 

  ผลึ๊บ!!.....เพล้ง!!!

 

  "ซากุระ....เธอไปอยู่ที่ไหนของเธอ?" ผมหยิบกรอบรูปที่แตกขึ้นมา ซึ่งเป็นรูปของซากุระที่กำลังยืนดูทะเล

  "เธอจากฉันไปแบบนี้ไม่ได้นะ.."

  "ฉัน....ฉันอยากให้เธอกลับมา..." ผมนั่งกอดรูปเธอแล้วเพ้อไปเรื่อยเหมือนคนบ้าแล้วผมก็หลับไปพร้อมกับรูปเธอ

 

Ino talk

 หลังจากที่ฉันรับคำสั่งจากครูคาคาชิมา ฉันก็โทรตามพวกนารูโตะให้มาพบปะกันที่โรงเรียนเก่า

  "มีอะไรอีกล่ะอิโนะ?"คนแรกทีปริปากขึ้นคือคิบะ

  "มากันครบรึยังล่ะ จะได้บอกทีเดียว"

  "ครบแล้ว"

  "ฟังดีๆนะ เรื่องนี้เกี่ยวกับบริษัทที่ถือหุ้นกับอุจิวะและฮาตาเคะ"

  "อีกแล้วหรอ?"

  "ซากุระโดนลักพาตัวไป!"

  "ห๊ะ!!!!"

  "พอใจพวกนายรึยังล่ะ!! ช่วยคนพวกนั้นให้มันมาลักพาตัวซากุระไป!"

  "พูดอะไรของเธออิโนะ พวกเราเพิ่งรู้ว่าซากุระโดนลักพาตัวตอนที่เธอพูดเองนะ"

  "ซากุระถูกลักพาตัวไปเธอก็เป็นเพื่อนสนิทฉัน ฉันไม่อยากให้เพื่อนของฉันเป็นอะไรไป ได้โปรดช่วยพวกฉันด้วย"

  "ซากุระก็เป็นเพื่อนของพวกเราทำไมต้องขอให้ช่วย?"

  "ทุกคนเป็นเพื่อนของซากุระ ยังไงก็ต้องช่วยอยู่แล้วล่ะครับ"

  "ขอบคุณนะซาอิ ขอบคุณจริงๆ"

  "อ้าวๆอย่าเพิ่งสวีทกันบอกมาว่าจะให้ทำอะไร?"

  "คาคาชิสังหรณ์ว่าเป็นพี่อิทาจิ"

  "ทำไมล่ะ?"

  "เพราะเป็นพี่ชายของซาสึเกะไงล่ะ"

  "แล้วจะให้ทำอะไร?"

  "แค่คอยสังเกตการเพราะเขาดูมีพิรุธมากที่สุดแล้ว"

  "แค่นี้ใช่มั้ย?"

  "ใช่"

 

Writer ไรท์ทำการปรับเปลี่ยนนิดหน่อยนะชื่อแต่ละตอนก็เปลี่ยนไปเพราะไรท์มึนไปหมดเบย ขอเปลี่ยนหน่อยเด้อ ตอนนี้ก็ขออัพไปเลยทีเดียวละกัน บาย~