[นิยาย] {Fic Naruto}ซีรีย์รักที่ทรมาน

 Writer talk

  การเดินทางได้สิ้นสุดลงแล้วทุกๆคนก็ต่างแยกย้ายหาที่พักอาศัยชั่วคราวกันสาวๆกลุ่มนึงได้เดินแยกกลุ่มไปขอกุญแจจากพี่เลี้ยงแล้วไปห้องพักหลังที่5

  "แกๆคิดว่าอาจารย์คาคาชิกับซากุระสนิทกันผิดปกติป่ะ แต่เสียดายอ่ะ เรานั่งกันชั้นล่างเลยไม่รู้ว่าสองคนนี้ทำอะไรกันบ้าง ซากุระไม่ได้ทักพวกเราสักนิดเลยนะเช้านี้"เท็นๆพูดท่าทีซุบซิบแล้วทำหน้าเหนื่อยใจ

  "ก็จริงอย่างที่แกพูดนะ อาจารย์แกจะทำอะไรยัยตัวเกรียนของเราบ้างนะ แต่มันดูยิ้มได้อย่างไม่แคร์ใครแล้วนะหลังจากที่พวกเราพามันไปอยู่กับอาจารย์น่ะแต่ยังไงฉันก็เป็นห่วงมันอะ"อิโนะพูดอย่างเป็นห่วง

  "แต่คุณซากุระบอกพวกเราว่ามีเรื่องอะไรจะเล่าให้ฟังไม่ใช่หรอคะ?"ฮินาตะถามด้วยความที่เป็นคนที่มีความจำแม่น

  "เออใช่ แต่ยังไม่เห็นซากุระเลยอ่ะ โทรหามันดีมั้ย?"เทมาริเห็นด้วยกับฮินาตะ

  "อย่าเลยดีกว่า ฉันว่าไปแต่ตัวยังดีกว่าเลย หึๆคิดอะไรออกแล้ว!"

  "คิดอะไรของแกอิโนะ?"เท็นๆถามด้วยสีหน้าสงสัยเล็กน้อย

  "พวกเราก็ลองไปหายัยเถิกแล้วคอยส่องไงว่าซากุระทำอะไรบ้างเวลาอยู่กับอาจารย์คาคาชิไง"

  "ฉันว่าก็ดีนะคะ ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันค่ะ"

  "ฮินาตะเองก็จะเอากับเขาด้วยหรอเนี่ย!"เทมาริตกใจกับคำตอบของสาวน้อยผู้เรียบร้อยอย่างฮินาตะ

  "เริ่มแผนได้!ฉันรู้ว่ายัยเถิกอยู่ห้องไหน"

 

  07:01

  ตอนนี้พวกเธอก็ตามซากุระกับคาคาชิจริงๆพวกเขาสองคนมาที่ห้องโถงสำหรับให้ทานอาหารกันตอนเช้า สาวๆยื่นหน้าออกมาจากกำแพงเป็นชั้นๆโดยเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ

  "เห้ย!!!เห็นอย่างที่ฉันเห็นอยู่รึเปล่าอิโนะ!!"เท็นๆตาเป็นประกายเมื่อเห็นสิ่งที่เห็นอยู่ข้างหน้า

  "เห็นดิว้าเท็นๆ! มันจะโรเม้นเกินไปแล้วนะยัยเถิก!"อิโนะพูดอย่างอิจฉาแล้วกัดผ้าเช็ดหน้าอย่างแรง

  "ดูดิ ซากุระนั่งเฉยๆไม่ต้องทำอะไรเลยอาจารย์แกก็เอาน้ำสตอเบอรี่ปั่นมาให้แล้วอ่ะ เห็นอย่างนี้ฉันก็อิจฉาเป็นนะ!!"เทมาริพูดอย่างอิจฉาแล้วกัดเล็บของตัวเอง

  "ดูสองคนนี้จะรักกันแล้วมั้งคะ? ทำอะไรให้กันเหมือนเป็นคนรักกันเลย"ฮินาตะพูดอย่างดีใจที่เห็นซากุระที่ยิ้มออกมาอย่างสดใสจากนั้นเธอก็ถูกพวกเพื่อนๆกระชากไปด้านหลังกำแพง

  "ฮินาตะพูดได้ดีมาก!!"อิโนะพูดแล้วจับไหล่ฮินาตะ

  "แล้วพวกเราจะทำตัวลับๆล่อๆกันรึไง อิโนะ?"เทมาริถาม

  "ไม่นิก็ทำให้มันรู้ไปเลยก็ได้นะ!"อิโนะพูดแล้วทำท่าทางดีใจแล้วพาเพื่อนๆออกมาให้เห็นชายหญิงที่กำลังสวีทกันแล้วก็พาเพื่อนๆไปนั่งให้ไกลจากทั้งสองคน

  "นี่ฉันดูละครอยู่รึเปล่าเนี่ย?!!!!"เท็นๆเคลิ้มกับสิ่งที่เห็น

  "อย่าเพิ่งเคลิ้มๆเพราะตอนนี้เราต้องเรียกอาจารย์มาร่วมแผนแล้วนะ"อิโนะพูดแล้วโทรไปหาคาคาชิที่นั่งอยู่ข้างหน้า

  "ฮัลโหล..อาจารย์คะ ช่วยหันหลังมาหน่อยได้มั้ยคะ?"

(แล้วทำไมฉันต้องทำด้วย?)

  "เถอะค่ะถ้าเห็นพวกหนูก็ช่วยเดินมาหน่อยนะคะ"หลังจากที่อิโนะพูดคาคาชิก็เจอพวกอิโนะที่กำลังโบกมืออยู่

(ฉันเห็นแล้วเดี๋ยวจะเดินไปหา มีอะไรแปลกๆนะพวกเธอ?)

  "เปล่านิคะ ฮิๆ เร็วๆนะคะอย่าให้ยัยเถิกเอ้ย!..ซากุระเห็นนะคะ"

(ได้ๆแค่นี้นะ)คาคาชิได้วางสายไปแล้วคุยกับซากุระให้เธอไปเดินเล่นที่ชายหาดก่อน

  "ว่าไง?สาวๆเรียกมามีอะไร?"

  "คือ..พวกหนูรู้นะว่าอาจารย์แอบชอบซากุระอยู่น่ะ"อิโนะมาถึงก็เล่นทีเผลอ

  "เห้ย!รู้ได้ไง?! บ้ากันรึเปล่าพวกเธอมั่วละๆ!"คาคาชิตกใจว่ามาถึงก็เอามีดแทงเลยหรอเนี่ย?แต่ก็กลบเกลื่อนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

  "พวกหนูมีเซ้นต์เรื่องพวกนี้ค่ะอาจารย์ ถ้าอาจารย์ชอบจริงล่ะก็เดี๋ยวพวกหนูจะช่วยนะคะ"เท็นๆทำหน้าจริงจังแล้วพูดกับคาคาชิ

  "จะบ้าหรอ!! พวกเธอนี่น่ากลัวขึ้นทุกวันแล้วนะ!"คาคาชิเขินอายเล็กน้อยเอามือกุมหัวแล้วปรับสีหน้าให้เหมือนเดิม

  "น่ากงน่ากลัวอะไรคะ บอกมาเหอะค่ะว่าชอบยัยซากุระมันจะได้เซอร์ไพรส์มันด้วย"เทมาริพูดประชดแทงข้างหลัง

  "ก็.....อ่ะนะ(-////-)" พวกสาวๆไปคว้าหัวใจคาคาชิมาเล่นอย่างสนุกที่พวกเธอวางแผนคือจะให้คาคาชิได้ไปบอกรักซากุระอย่างโรเมนติก

  "อั๊ยยะ! อาจารย์ยอมรับแล้วแสดงว่าเริ่มแผนได้!"

  "ดะ..เดี๋ยวแผนอะไรของพวกเธอ?!! ถามฉันสักคำรึยังว่าให้เริ่มแผนที่พวกเธอคิดแล้วฉันไม่รู้เรื่องอะไรด้วย"

  "เถอะค่ะ เดี๋ยวพวกหนูบอกเองแหละไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ"

  "อาจารย์เตรียมพร้อมกับอนาคตที่จะเริ่มดีกว่านะคะ หนูว่าอาจารย์ควรทำตามอย่างที่พวกหนูบอกก็พอนะคะ มันจะเป็นแผนที่ทำให้ครูลืมวันร้ายๆได้เลยค่ะ"ฮินาตะพูดกับคาคาชิที่สีหน้าดีใจสายตาที่ดูอ่อนโยนกลับกลายเป็นสายตาที่มุ่งมั่น

  "งั้นฉันไปก่อนนะ"

  "เชิญค่ะ"พวกสาวๆขานรับ

  "โรเมนต์แน่ๆ!"เท็นๆพูด

  "จริงแท้แน่นอนเลยเว้ย~"อิโนะเสริม

 

Kakashi talk

  ให้ตายเหอะ!พวกตัวแสบกำลังจะเคลื่อนที่แล้ว แต่คงต้องทำตามแผนด้วยล่ะเพราะหน้า...หน้าที่ของทายาทยังไงมันก็ต้องเกิดขึ้นอยู่แล้ว เราก็รักซากุระแล้วล่ะสิถ้างานแต่งเลื่อนมาเร็วซากุระต้องลำบากแน่ๆ แล้วไม่นานก็มีเสียงเรียกเข้าโทรมาแค่หงายโทรศัพท์ขึ้นมาผมก็ไม่อยากรับละ....... พ่อผมเอง

  "ว่าไงครับพ่อ?"ผมหายใจลึกๆแล้วพูดออกไป

(ไงคาคาชิ หน้าที่ทายาทของแกไปถึงไหนแล้ว?)

  "เอ่อ..ครับตอนนี้ก็ไปได้ดีครับ ผมอยากรู้ว่าพ่อรู้ได้ไงว่าผมชอบเธออยู่?"

(คนอย่างฉันเนี่ยนะจะไม่รู้ว่าลูกตัวเองรักใคร ฉันเป็นพ่อแกนะคาคาชิ!ที่บอกไปได้ดีคืออะไร?)

  "ก็...เป็นเพื่อนสนิทครับผมเป็นแค่ครูให้เธอไม่สิ!ผมเป็นบอดี้การด์ให้เธอก็แค่นั้นเองนะพ่อ!"

(สิ่งที่แกเป็นคือทายาทที่จะต้องแต่งงานกับทายาทอื่นเพื่อขอแบ่งอำนาจ)

  "แต่ผมรักเธอผมไม่ได้ทำเพื่ออำนาจบ้าบออะไรทั้งนั้น!"

(แสดงว่าแกไม่ได้ทำเพื่อตระกูล?)

  "เรื่องที่ผมทำคือทำเพื่อตัวผมเอง!ผมยอมรับว่าผมไม่ได้อยากทำเพื่อตระกูลช่วยฟังเหตุผลของผมด้วยเถอะพ่อ!"

(ฉันฟังแกมามากพอแล้วคาคาชิ ภายใน2สัปดาห์นี้ฉันจะโทรมาถามความสัมพันธ์อีกทีถ้าความสัมพันธ์ยังเหมือนเดิมล่ะก็แกน่าจะรู้นะว่าโดนอะไร....) พ่อวางสายผมไปแล้วตายซ้ำตายซาก!พ่อผมต้องการฮารุโนะเพื่อมาเป็นตัวกลางของตระกูลผม ถ้าตระกูลใดตระกูลหนึ่งได้ฮารุโนะไปรับรองว่าตระกูลนั้นจะแผ่อำนาจไปทั่วซึ่งพ่อผมต้องการอย่างนั้น ผมต้องกลับไปหาเธอผมชักจะเป็นห่วงเธอแล้วล่ะสิ 

 

  ณ ห้องพักหลังที่7

 

  ผมเดินมาได้ซักพักก็ไม่เห็นเธอที่ชายหาดเลยนะแล้วเธอจะไปไหน?ตอนนี้ก็เดินมาในห้องแล้วนะก็ไม่เห็นอีกเหมือนกันโทรถามอิโนะดีกว่า

  "นี่! พวกเธออยู่ด้วยกันรึเปล่า?"

(ใช่ค่ะ อยู่ด้วยกัน อาจารย์มีอะไรรึเปล่า?)

  "คือฉัน...ไม่เห็นซากุระเลย...ซากุระอยู่กับพวกเธอด้วยรึเปล่า?"เสียงของผมมันสั่นคลอจนพูดไม่เป็นศัพท์เพราะผมเป็นห่วงเธอ

(อยู่กับพวกหนู..โอ้โห!เป็นห่วงกันจังเลยนะเนี่ย ไม่ต้องห่วงมากหรอกนะคะเดี๋ยวพวกหนูจัดการให้ ตอน4โมงเย็นรถยังไม่ออกเดินทางกลับที่ตึกซึนะทาวน์ อาจารย์ไปรอที่หน้าห้องได้เลยนะคะไม่ก็เดินเล่นที่ตรงชายหาดก่อนก็ได้นะคะ OKนะคะ บาย~..)ตัดสายดื้อๆ?(-_-#)

  "อะไรของมัน?พูดเองเออเอง แต่ก็โชคดีซากุระไม่เป็นอะไร"

 

Ino talk

  07:34

  เฮ่อ...ตอนนี้ยัยซากุระก็อยู่กับพวกฉันที่ห้างแห่งหนึ่งเป็นห้างที่ใหญ่พอสมควรเลยนะ ฉันมีหน้าที่เลือกเสื้อผ้าให้ซากุระเท็นๆเลือกรองเท้าให้ เทมาริทำผม ฮินาตะดูของตกแต่งเพิ่มเติม

  "นี่!ยัยเถิกมาเที่ยวนะทำไมทำหน้าเหมือนกับขาดใครบางคนล่ะห๊ะ? อ๋อเหมือนจะขาดอาจารย์คาคา-..."ยัยนี่เอามือมาอุดปากฉันเฉยเลยรู้จุดอ่อนแล้วสิยัยซากุระ

  "จะทำอะไรก็เร็วๆอย่าลีลาให้มากอิโนะ!"     

  "จ้าๆเจ๊ เดี๋ยวจัดให้"หลังจากนั้นฉันก็ลากซากุระเข้าร้านเสื้อผ้า                    

  10นาทีผ่านไป

  "ยัยเถิกออกมาได้แล้วจะตายในนั้นหรือไง?!!" 

  "นั่นปากหรออิโนะ?!!"ซากุระตะโกนกลับมาแล้วออกมาชุดน่ารักๆที่ฉันเป็นคนเลือก เสื้อคอบัวชมพูอ๊อนอ่อนแขนกุดกับกระโปรงผ้าไม่หนามากที่สั้นไม่มากสีชมพูอมแดงและรองเท้าที่เตรียมคือรองเท้าคัทชูลายลูกไม้สีขาว

  "ปากฉันมันคะ..ว้าวแกสวยมาก!!!! เทมาริเหลือแค่หน้าที่ของแก"

  "จัดไป!"เทมาริสังเกตุผมซากุระที่ยาวเร็วผิดปกติเพราะตอนที่เธอมากับฉันยังสั้นประบ่าแต่ตอนนี้ดันยาวไปถึงกลางหลังเพราะซากุระเป็นคนผมยาวเร็วมากจากนั้นพวกเราก็วิ่งมาที่บ้านพักดีนะเดินแค่กิโลเดียวไม่งั้นตายแน่เพราะห้างมันก็แค่ข้ามถนนไป

  เทมาริไม่รอช้าก็คิดทรงผมออกรีบไปหาที่ม้วนผมมาม้วนแล้วจับช่อผมมาสามช่อแล้วค่อยๆหยิบอีกสองช่อข้างในซ้ายขวาแล้วปล่อยทั้งสามช่อที่เคยถือปล่อยลง.....

(เขียนเอง!งงเอง! OMG!! ถ้าอ่านแล้วงงก็อย่าไปแคร์มันนะ รู้แค่ว่ามีดอกกุหลาบอยู่ก็พอ:writer)

  "ทรงนี้เป็นไง?!"เทมาริฉีดสเปรย์จัดผมให้อยู่ทรงแล้วพูด

  "...สวยมาก!..ป่ะแกพร้อมแล้ว"ฉันอึ้งไปพักนึงเพราะอะไรน่ะหรอเพราะสกิลการทำผมของเทมาริมันจะซับซ้อนอะไรขนาดนี้ขนาดตัวฉันอธิบายยังงงเองเลย

  "เดี๋ยวๆจะพาไปไหนยัยหมู? นี่อธิบายมาให้หมดเลยนะ!"ก็จริงอย่างที่มันพูดเพราะอยู่ๆพวกเราก็ลากซากุระไปไหนต่อไหนโดยไม่บอกไม่กล่าวอะไรเลยแต่ปล่อยไว้อย่างนี้ดีกว่าเพราะเราเองก็จะเซอร์ไพรซ์มัน

   "คือว่าที่พวกเราทำเพราะอยากจะ-อึ้ม..อือ...!!"ยัยเท็นๆบ้าไปแล้วหรอ?! เซอร์ไพรซ์นะเซอร์ไพรซ์!!!ยังจะพูดอีกนะ!!!! ฉันรีบเอามือไปปิดปากยัยเท็นๆก่อนจะงานงอกกว่านี้!! แต่ดูสีหน้าของฮินาตะกับเทมาริจะโล่งอกไปบ้างแล้วละสิ

  "เอ่อ..ไม่มีไรหรอกน่า! ฮินาตะช่วยแต่งหน้าให้ซากุระหน่อยนะฮิๆ" อีเท็นๆหาเรื่องให้ฉันแล้วนะ

  "แกจะบ้าหรอ?!!! มันคือความลับระหว่างพวกเรานะ แกจะทำให้อาจารย์หน้าแตกหรือไงห๊ะ!เท็นๆ"ฉันลากเท็นๆไปคุยหน้าบ้านพัก

  "หุย! ฉันก็แค่อยากจะสปอยให้นิดหน่อยเองไม่เสียหายหรอก"

  "ห้ามหลุดจากปากเด็ดขาดแม้แต่นิด!"ฉันดุเท็นๆไปนิดหน่อย

  "ก็ได้ๆ"เท็นๆทำหน้าเบื่อๆ

  "เสร็จแล้วค่า!!"เสียงของฮินาตะดังออกมาจากห้องพัก

  "ไหนๆ!?"ฉันกับเท็นๆพูดพร้อมกันแล้วเปิด(พัง)ประตูเข้าไป

  "ว้าว! แต่งแบบอมชมพูสาวน่ารักใสๆหรอเนี่ย น่ารักจัง"เท็นๆวิ่งเข้าไปกุมซากุระแล้วยืนขึ้น

  "พร้อมแล้วไปกันเถอะ!"

  "ฉันนัดเขา4โมงนะ!"จะใจร้อนไปไหนเนี่ยยัยเท็นๆ

  "เออว่ะ ฉันลืม"

  "อะไรของพวกแกเนี่ย?! บอกฉันมานะ!ว่ามีอะไรถึงลากฉันมาที่บ้านพักพวกแกมาแต่งตัวน่ะ!!!"

  "ยึ๋ย..อ่ะ..เอ่อ..คือว่า.."ยัยเถิกใจเย็นๆนะเพราะตอนนี้ซากุระโกรธจริงๆแหะ

  "คุณซากุระคะ คุณอิโนะเอ่อ..หมายถึงพวกเรานี่แหละค่ะอยากจะให้คุณซากุระได้ยิ้มบ้างเลยพาไปไหนโดยไม่บอกค่ะ!"ขอบใจนะฮินาตะ โห่ย~..หัวใจนี่ลงตาตุ่มเลยฉัน

  "ช่ะ..ใช่ฮินาตะพูดถูก เออแล้วเรื่องที่แกจะเล่ามันคืออะไรหรอ?"อยู่ๆเรื่องนี้ก็ผุดขึ้นมาอยู่ในหัวแปลกจัง

  "เอ่อ..คือเรื่องเมื่อวานน่ะ"ซากุระหน้าเศร้าแห๊ะท่าทางถามตรงล็อคพอดีเลยมั้งเนี่ย?

  "ใครทำอะไรแกซากุระ!?"เทมาริหลังจากเก็บของเสร็จก็วิ่งเข้ามาหาแล้วถาม

  "คือ เมื่อวานฉันไปซื้อของเสร็จแล้วก็กลับมาละ...แล้ว..ฉันเจอ..คารินกับซาสึเกะ..เขา.."ซากุระเริ่มมีน้ำตาไหลแล้ว อย่าให้ฉันเจอนะไอ้เป็ดบ้าซาสึเกะถ้าฉันเจอแม่จะเตะให้คว่ำเลยคอยดู!!!!พูดแล้วควันออกหู!!(-_-!#)

  "แล้วอะไรอีกคะ? คุณซาสึเกะจะทำให้ซากุระจังเจ็บปวดถึงไหนกันนะ!!!!"โห..ฮินาตะยังมีเส้นเลือดขึ้นขมับเลย

  "แล้วมันก็ไม่ได้มีแค่นั้น หลังจากไฟดับที่พวกแกไม่เห็นฉันก็เพราะซาสึเกะรอช่วงไฟดับแล้วลักพาตัวฉันไป..ละ..แล้ว..ก็เกือบโดน..อะไรอย่างนั้นด้วย ฮือๆ~.."

  "ว่าไงนะ!!!!"ทุกคนพูดพร้อมกันไม่เว้นฮินาตะ

  "คุณซากุระเกือบโดนมิดีมิร้าย!?"ฮินาตะพูดอย่างสั่นคลอก่อนจะปลอบซากุระโดยลูบหัว

  "มันจะมากเกินไปแล้วนะ!!"เท็นๆพูดอย่างโมโห

  "ซากุระไม่เป็นไรนะ เธอไม่ได้โดนมันทำอะไรลามปามขนาดนั้นใช่มั้ย?!!"ฉันเองก็ตกใจแล้วถามอย่างเป็นห่วง คดีนี้คงจะหนักที่สุดที่ฉันได้ฟังจากปากของเธอ

  "ไอซาสึเกะ!!!!"เทมาริหัวเสียกำมือแล้วต่อยกำแพงเป็นรอยบุบก่อนจะเดินออกไป งานงอกแล้วล่ะสิเรื่องนี้จะไปถึงมันไม่ได้ ถ้าถึงล่ะก็มันต้องวกกลับมาทำร้ายซากุระอีกแน่ต้องทำอะไรสักอย่างแล้วฉัน

  "เทมาริ! เทมาริ!!! หยุดเดี๋ยวนี้นะกลับมาก่อน!!!"ฉันวิ่งออกไปตามเทมาริ

  "ฉันยอมไม่ได้อิโนะ!!ที่ต้องได้ยินซากุระพูดไปร้องไห้ไปแล้วเรื่องที่พูดออกมามันหยามศักศรีของซากุระไม่พอมันจะล่วงเกินซากุระด้วย ฉันยอมไม่ได้!!!"

  "ฉันรู้ๆ แต่เธอต้องคิดก่อนนะถ้าเธอไปบอกรุ่นพี่อิทาจิไม่ก็ผอ.หรือใครอื่นๆรวมถึงตัวซาสึเกะมันด้วยถ้ามันได้ยินเรื่องนี้ขึ้นมามันอาจจะวกกลับมาทำร้ายซากุระอีก"

  "แต่เราจะทนเห็นซากุระร้องไห้อีกนานสักเท่าไหร่กัน?อีกอย่างฉันเองก็เห็นซากุระเป็นน้องสาวอีกคนของฉันไปแล้ว!"

  "เรื่องนี้อยู่ที่พวกเรา พวกเราที่จะปกป้องซากุระ!"

  "แต่!.."

  "เชื่อฉันเทมาริมันมีวิธีนี้เท่านั้น!"

  "ก็ได้"ฉันเดินกลับบ้านพักพร้อมเทมาริ

  "อ้าว!แล้วซากุระล่ะ?"

  "ร้องไห้จนหลับไปแล้วค่ะ"เฮ่อ..ยัยนี้หลับจนได้ไม่เป็นไรหลับช่วงเที่ยงไปก่อนละกันฉันเอามือเช็ดคราบน้ำตาท่าทางฮินาตะต้องเม็คอัพให้ใหม่แล้วล่ะ

 

Naruto talk

  'ซากุระจังไม่มีฉันเลยในหัวใจแต่ยังไงก็เถอะฉันก็จะรักเธอแค่ข้างเดียวก็ได้...แต่เดี๋ยวนะ!'

  "เวรแล้วไงแผนล่ม"ต้องบอกไอซาสึเกะแล้ว!

  "ซาสึเกะๆ ได้ยินมั้ย?!!"

(อะไรของนายแค่เปิดไมค์เสียงนายก็แล่นมาคนแรกเลย)

  "แย่แล้วว่ะ!!"

(เกิดอะไรขึ้น ไอแมว!?)

  "แผนล่มว่ะเพราะซากุระจังดันหลับที่ห้องพวกผู้หญิงชั่วคราวฉันเลยไม่มีโอกาสบอกเธอเลย"

(แน่ใจนะว่าล่มจริงๆลองหาโอกาสดีๆ นารูโตะ)

  "ถ้ายังไม่ล่มตอนนี้ ฉันขอแจ้งรายละเอียดว่าพวกผู้หญิงก็คงจะมีแผนที่ตรงข้ามกับเราที่มันทั้งง่ายแล้วก็..เอ่อ"

(อะไรของนาย?)

  "ซากุระจังคงไม่ยกโทษให้นายง่ายๆว่ะ"

(แสดงว่ามีเรื่องซีเรียสแน่ๆ เพราะอะไร?)

  "เพราะเธอร้องไห้หนักมากจนหลับไปแถมยังละเมอพูดเบาๆว่า"ฉันจะอยู่กับใครดีที่ทำให้ฉันไม่เสียใจอีกต่อไป"มันคงไม่ง่ายว่ะ"

(แกวางที่อัดเสียงตรงไหนของห้อง? นายถึงได้ยินเธอพูด)

  "ฉันวางไว้ที่ใต้เตียงไม่มีใครสังเกตุเห็นแน่"ผมพูดไปเดินไปไม่ให้พวกผู้หญิงเห็น

(สิ่งที่นายพูดมันคือเรื่องจริงหรอ? ฉันจะบอกกับเธอว่ายังไงดี?แล้วฉันยังมีโอกาสอยู่มั้ย?...ฉันไม่มั่นใจเลยนารูโตะ)หมอนี่พูดเสียงสั่นคลอนิดๆเหมือนจะร้องไห้แห๊ะ

  "เรื่องที่พูดคือเรื่องจริงซาสึเกะแล้วนายก็ควรบอกเหตุผลที่ต้องทำ นายบอกฉันแล้วว่าเคยได้ยินพ่อแกบอกว่าจะส่งไปอเมริกาแล้วถ้าเกิดมันเป็นจริงๆ โอกาสน่ะมีหลายอย่าง"

(เรื่องไปอเมริกาน่ะ..เอ่อ..ช่างมันเถอะหมายความว่าไงโอกาสมีหลายอย่าง? นารูโตะ)

  "โอกาสที่นายจะได้เธอมา โอกาสที่นายยังอยู่กับเธอได้อยู่มั้ย โอกาสที่เธอไม่ได้เป็นของคาคาชิและโอกาสที่นายจะได้สารภาพว่านายรักเธอและเหตุผลที่นายต้องทำ"

(จริงอย่างที่นายพูดนารูโตะ โอกาสที่มันเป็นปริศนาสำหรับฉัน...สิ่งที่นายพูดมาทั้งหมด)

  "งานนี้ฉันต้องนกแล้วก็กินแห้วแน่ๆเลย"

(อะไรของนายอีก?เลิกหาศัพท์ที่ฉันต้องแปลให้มันมีหลายๆความหมายได้มั้ย?)

  "ฉันเคยบอกนายไม่ใช่หรอว่าฉันชอบซากุระ"

(เออ แต่คงต้องเป็นจริงแต่คนที่ชอบนายก็มีอยู่นะ)

  "ใครวะ?! พูดเล่นละไอซาสึเกะ"

(เห้ยๆอันนี้พูดจริง ฮินาตะไง!)

  "จะบ้าหรอ ฮินาตะเนี่ยนะชอบฉัน!"

(จริงๆไม่เชื่อก็จีบดิ ไม่นานหรอกเชื่อกูดิเพราะฮินาตะก็แอบชอบมึงอยู่แล้ว!)

  "อืม...จะลองดู"เฮ่อ..จะบ้าตายเพิ่งจะนกเองนะคงต้องหาใหม่แล้วหรอเนี่ย?

  "เดี๋ยวๆ!"

(มีอะไรอีก?)

  "นายนัดซากุระกี่โมง?"

(ก็นัด4โมงไง)

  "แต่มันดันไปชนกับแผนที่พวกผู้หญิงวางไว้"

(คงจะเปลี่ยนแผนไม่ได้แล้วล่ะ ไม่งั้นคงจะเละมากกว่าเดิมแล้วรู้มั้ยว่าพวกผู้หญิงวางแผนอะไร?)

  "รู้ พวกเธอจะให้คาคาชิไปสารภาพรักที่ชายหาดแล้วแผนก็จะใกล้เสร็จแล้ว ฉันเองจะต้องไปบอกเธอว่านายเองก็เหมือนกันที่จะสารภาพรักเธอ แต่สิ่งที่เธอจะเลือกมันคงขึ้นอยู่ที่เธอ.."

(ฉันคงไม่มีโอกาสแล้วสินะ เรื่องแผนน่ะ..ยกเลิกได้เลย..)

  "เห้ย!!!! ไม่ได้นะเว่ยไอซาสึเกะ!!!!มันมาถึงนี่แล้วนะแล้วถ้าเธอเลือกที่จะมาตามนัดของแกล่ะ ซาสึเกะ!!!" ไอซาสึเกะดันตัดสายทิ้ง?!

  'งานงอกบานเป็นดอกเห็ดแล้วไง ชิกามารุ!!'

  "ชิกามารุบอกพวกซาอิบุกไปที่ห้องพักของซาสึเกะด่วน!!!นายก็ด้วยนะ!!"

(เกิดอะไรขึ้น ไอแมว?!!!)

  "ไอซาสึเกะมันจะยกเลิกแผนกลางคันว่ะ"

(ฉิบหายวายวอดแล้วกู!!!!!! เออๆได้ๆ..)ชิกามารุตัดสายไปแล้ว

  "เห้ย! ตกใจหมดพวกผู้หญิงหนิจะออกไปไหนเนี่ย?แล้วซากุระล่ะ ทีนี้แหละไอซาสึเกะยกเลิกแผนไม่ได้แน่"

  "ฮินาตะ! กุญแจห้องพักน่ะฝากผมก็ได้นะ"

  "อ้าว!!คุณนารูโตะถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีนะคะ!!"เธอตะโกนกลับมาแล้ววิ่งมาที่ผมแล้วก็ยื่นกุญแจห้องมาให้ผม

  "อย่าหายนะเว่ยไอโตะ"เท็นๆพูดนักเลงใส่ผม

  "เออน่าเจ๊! ตาฉันเมื่อไหร่จะฟ้องเนจิให้ดู!!"

   จากนั้นผมก็วิ่งไปที่ห้องพักแล้วไขกุญแจไปเจอซากุระที่หลับพร้อมน้ำตาอยู่

  "ซากุระจัง..ซากุระ!"

  "พี่คาคาชิ.."หา?เธอเรียกคาคาชิว่าพี่หรอ?..ไม่ได้ๆไม่ใช่เวลาคิด!

  "ตื่นได้แล้ว!"

  "พี่คาคาชิ...น่ะ..นาย!!!! เข้ามาได้ยังไง..อึ้ม!"เธอสะลึมสะลือลุกขึ้นมาแล้วตกใจผมผมเลยเอามือปิดปากซากุระ

  "ฟังฉันก่อนนะซากุระที่เพื่อนของเธอจับเธอมาที่นี่เพราะว่าวางแผนให้เธอไปเจอคาคาชิตอน4โมงเย็นแต่ฉันมีเรื่องจะบอกมากกว่านั้น.."

  "อะไรของนายเรื่องอะไรที่จะบอกฉัน?"เธอดิ้นจนมือผมหลุด

  "ซาสึเกะอยากคุยกับเธอตอน4โมงเย็นเหมือนกัน"

  "แต่ฉันไม่มีเรื่องที่จะคุยกับเขา ทำกับฉันอย่างนั้นแล้วคิดว่าฉันจะกลับไปคุยกับเขาง่ายๆน่ะหรอไม่มีวัน!!"เธอพูดพร้อมน้ำตาผมรู้เธอทั้งโกรธทั้งเสียใจที่ได้ยินชื่อของซาสึเกะและเหตุผลที่ดูง่ายๆอย่างนั้น

  "เรื่ิองที่เขาทำไปเมื่อวานซาสึเกะมันก็บอกว่าอารมณ์ชั่ววูบ แต่มันอยากคุยกับเธอจริงๆนะซากุระให้โอกาสมันหน่อยเถอะ"

  "ฉันให้มาเยอะแล้วนารูโตะโอกาสน่ะมัน-"

  "แต่ครั้งนี้ฉันขอแทนซาสึเกะได้มั้ย? เรื่องตัดสินใจว่าจะไปหาใคร?มันก็ขึ้นอยู่ที่เธอซากุระ.."ผมรีบพูดแทรกเธอ

   "ก็ได้ฉันเห็นแก่นายนารูโตะเพราะนายเป็นคนขอโอกาส ฉันจะเก็บไว้คิด"

  "ขอบใจนะซากุระจัง โอกาสที่ฉันขอมันควรเป็นของฉันมากกว่าด้วยซ้ำแต่มันเป็นของซาสึเกะไปแล้ว"

  "ถ้าเป็นนาย นายจะขอโอกาสอะไรจากฉันนารูโตะ?"

  "ฉันจะขอว่า..ให้โอกาสฉันได้อยู่ส่วนใดส่วนหนึ่งของหัวใจเธอได้มั้ยซากุระ?"ผมทำหน้าเศร้าเล็กน้อย

  "หะ..อืม..คงไม่ได้ล่ะนารูโตะ"ห๊ะ?!...ความรู้สึกนี้มัน..

  "อ่ะ..อึ้ม ฉันรู้ว่าทำไมเธอถึงพูดเพราะหัวใจของเธอเธอให้กับคาคาชิกับซาสึเกะไปหมดแล้วไงล่ะ ฉันไม่เสียใจนะที่คำตอบมันไม่ตรงตัวฉันแต่ฉันได้เอาโอกาสสุดท้ายนี้ได้ให้กับเพื่อนสุดรักของฉันไปแล้ว"ผมอึ้งกับคำตอบแต่ผมไม่ได้ร้องไห้หรืออะไรเลยนะผมกลับยิ้มแล้วเดินออกจากห้องแล้วเอากุญแจให้ซากุระ

  "ขอโทษนะ...นารูโตะ ถ้าเป็นชาติหน้าฉันอาจจะรักนายก็ได้"หลังจากที่ผมจะปิดประตูจะมิดแล้วผมได้ยินประโยคที่เธอพูดขึ้น

  "หึ..ไม่ต้องหรอกซากุระเพราะคนที่ฉันอยากจะรักจริงๆคือเพื่อนของเธอต่างหากแต่สำหรับเธอเธอจะเป็นอดีตดีๆของฉันตลอดไปซากุระจัง"

  "งั้นก็ขอให้โชคดีนะนารูโตะ..."

   ผมเดินออกมาจากห้องพักแล้วเดินออกไปที่บ้านพักไอซาสึเกะ...ผมเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะเลือกไปตามนัดของใคร?

 

 

 

 

 

Writer อยากรู้มั้ยว่าซากุระจะไปตามนัดของใครถ้าอยากรู้ก็กดติดตาม กดแชร์ กดโหวต comment ให้ด้วยนะEp.นี้ไปก่อนนะคะ บ๊ายบาย จุ๊บ♡♡