เพราะว่า...i love you.

 

      "ไททัน"เป็นเด็กผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่อาศัยอยู่กับพ่อแม่และไททันก็เป็นลูกคนเดียว

ไททันกำลังจะไปเอาของในกล่องเห็นหนังสือพิมพ์เล่มเก่ามาก 14/05/2535 ก็เลยไม่ได้คิดอะไรจนเห็น

สมุดบันทึกที่จดเบอร์เข้าเลยทำให้อยากรู้อยากเห็นเลยลองโทรไป..

 

"ฮัลโหล! สวัสดีครับ"

(ระหว่างโทรกระแสไฟฟ้าเข้าหูของไททันเข้า และทำให้ย้อนไปในอดีตของ พ่อและแม่ซึ่งตัวไททันก็ยังไม่รู้-

ว่าย้อนไปในอดีต)

 

"เฮ้ย! นี่เราอยู่ที่นี้ได้ไงหว่ะ 0.0"

 

(ไททันก็เดินเข้าไปถามร้านค้า)

"น้าๆครับ เซเว่นไปไหนอ่ะครับ? เซเว่นหายไปไหนครับ?"

 

"อะไรเซ?อะไรเซฟเว่น? ไม่มีไม่รู้จัก"

"ไปๆ ก็บอกให้ไปไง วุ้ย! เจอแต่คนบ้า"

 

"เอ้า! อยู่ดีๆก็ไล่เราเฉย ไรหว่ะ? และมาหาว่า..เราบ้าอีกประสาท -.-"

 

(และไททันก็เดินไปบ้านตัวเอง)

"เชี้ย..ทำไมบ้านเปลี่ยนไปหว่ะ?"

 

(และก็ลองเคาะประตู ก๊อก ก๊อกๆๆ )

"สวัสดีครับ/สวัสดีค่ะ! มาหาใครครับ "

 

"อ้าว! พ่อแม่"

 

"อะไร? ใครพ่อมึง? ใครแม่? นี้แฟนกู"

 

(ไททันก็สงสัยก็เลยจำได้ว่า เซเว่นไม่มี ไททันก็คิดว่าน่าจะย้อนมาในอดีตแน่นอนก็เลยบอกว่า..)

"พี่ครับ! ผมขอพักบ้านพี่ได้มั้ยครับ? ผมไม่รู้จะไปไหนแล้วจริงๆครับ สงสารผมเถอะครับ ให้ผมช่วยงาน

บ้านก็ได้ฮะ ผมทำได้หมดฮะ นะๆๆๆนะคร๊าฟฟนะๆๆพี่ๆนะ"

 

"ก็ให้เด็กอยู่ไปเถอะทัด"

 

"อ่าๆ.. ก็ได้ๆ แต่อย่าทำให้พี่เดือดร้อนและกัน เอ่งไปนอนบนห้องกับพี่ ไปเร็วไปๆ"

 

"พี่ๆพี่จะทำไรผมอ่ะ? ผมยังไม่พร้อมพี่ๆ ผมเด็กอยู่ไม่เอาน่าา..555+"

 

"อะไรมึง?5555+ ไม่เว้นจังหวะให้พี่พูดเลยนะ"

 

"แหม่ๆ พี่ผมล้อเล่น ผมไม่กินสายพันธุ์เดียวกันหรอก555+"

 

"-.-ไม่ใช่หมา ลามและๆ555+"

 

"เออๆ..ลืมถามไปเลย เอ่งชื่อไรอ่ะ? พี่ชื่อ ทัด นะ นี้แฟนพี่ชื่อ ส้ม" ( ทัด ก็คือ..พ่อของ ไททัน ส่วนส้ม-

คือ แม่ไททัน)

 

"ไททันครับ"

 

(หลังจากนั้นมาก็อยู่ด้วยกันคุยตามภาษาพี่น้องแบบถูกคอ แต่มีอยู่วันหนึ่งที่ ทัด พาน้องที่รู้จักมาแนะนำ

เธอชื่อว่า..ครีม..และไททันก็รู้สึกปิ๊งขึ้นมาก็แนะนำให้รู้จักกัน ครีมก็คุยกับไททันแบบไม่ได้คิดอะไรก็เล่า-

เรื่องอะไรต่างๆมากมาย ในวันที่ครีมหาคนมาเพื่อมาสอนร้องเพลงเพราะ..ใกล้ปิดเทอมมีการแข่งขัน-

ร้องเพลงก็ให้ทัดหาให้ ทัดก็หาคนที่สามารถร้องเพลงจนเจอคือ..ไททัน "ไททันร้องเพลงเพราะป่าวก็ไม่รู้

อ่ะค่ะ ดูจากหน้าตาก็รู้ค่ะ"  "ครีมดูถูกมันเกินไปแล้วนะ มันร้องเพราะนะ" "ค่ะๆก็ได้ค่ะ" หลังจากนั้นไททัน

ก็สอนครีมร้องเพลงและแต่งเพลงให้ครีม  และครีมก็ร้องเพลงดีขึ้นและเก่งขึ้น และครีมก็เคยไปสัญญากับทัด

ว่า.. "พี่ทัดคะ! ถ้าในการแข่งขันครั้งนี้ครีมชนะพี่ต้องเป็นแฟนกับ ครีม นะ และพี่อย่าลืมมาในวันแข่งขัน

นะ" "อื้ม!" ครีมมีแรกผลักดันและกำลังใจมาจากคำที่ทัดตอบครีมในวันนั้นจนถึงวันแข่งขัน)

 

"ครีม!!! ครีมม.."

 

"มีอะไรเหรอ?"

 

"กำลังเตรียมตัวขึ้นบนเวทีแล้วเหรอ?"

 

"อื้ม! ทำไมเหรอ? มีอะไรป่าว?"

 

"อ่อ! ป่าวๆอ่ะ ไม่มีอะไร"

 

"ไปและนะ"

 

"อื้ม!"

 

(ก่อนแข่งขันครีมพูดว่า..)

 

"สวัสดีค่ะ!"

 

"ในวันนี้ครีมอยากร้องเพลงนี้ให้ใครสักคนหนึ่ง เพลงนี้ครีมตั้งใจจะร้องให้คนที่ครีมรัก"

 

"แต่ก็ไม่รู้ว่า..เค้ามาหรือป่าว?"

 

(ครีมก็เริ่มร้องเพลงและไททันก็คิดว่า..คนที่ครีมเอ่ยคือใคร? และไททันก็นึกออกว่า..ต้องเป็นทัดแน่นอน-

และไททันก็รีบวิ่งกลับไปบ้านไปหาทัดและถามว่า..)

 

"พี่ทำไมไม่ไปงานแข่งขัน"

 

"พี่จะไปทำไมอ่ะ? จริงๆพี่ไม่ได้คิดอะไรกับครีมพี่คิดกับครีมแค่ น้องสาว"

 

"พี่และวันนี้วันที่เท่าไร?"

 

"เอ้า! พี่ไปไหนอ่ะ? เดี๋ยวก่อนพี่? อะไรหว่ะ?"

 

"สุดท้ายพี่ทัดก็ไม่มา ไททัน! พรุ่งนี้เราไปเพรชบุรีนะ"

 

"ครับ"

 

(หลังจากที่ครีมพูดกับไททันเสร็จก็แยกย้าย พอได้เวลาของครีมที่จะไปเพรชบุรีตอน 05:10 น. ไททันก็

ตื่นขึ้นมาและวิ่งไปหาครีมที่จะไปเตือนว่า..รถโดยสารประจำทาง เพชรบุรี รถคว่ำเสียชีวิตทั้งคัน

ในวันนี้ก็วันที่ 14/05/2535 เพราะ..ในตอนแรกๆที่ไททันเห็นหนังสือพิมพ์ได้เห็นข่าวว่า..รถโดยสาร-

ประจำทาง เพชรบุรี รถคว่ำเสียชีวิตทั้งคัน 14/05/2535 ก็เลยตามไปดูที่สถานีก็ไม่เจอถามคนใน

พนักงานแลกบัตรในสถานีก็บอกว่า..ออกไปแล้ว!!! ไททันก็รีบวิ่งออกไปและเอามอไซต์ข้างทางขี่ตามและ

เร่งเครื่องเพื่อขว้างรถโดยสารและวิ่งขึ้นไปไม่เห็นครีม ระหว่างที่ไททันมองหาครีมรถก็พุ่งชนเข้ารถโดยสาร

เข้าไปรถพลิกคว่ำในเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ไททันไม่สามารถกลับไปหาพ่อแม่ได้ และไม่ได้เจอครีมอีก-

เลย...)

 

  

 

 

     (สิ่งที่ไททันทำลงไปและพยายามจะไปบอกครีมนั้นเพราะว่า..ไททันรักครีม)