Whispery (เสียงกระซิบ)

   สวัสดีครับ! ผมชื่อ ไมเคิล ผมเรียนอยู่มหาลัยปี 2 และแฟนผมชื่อ เทย์เลอร์ แฟนผมก็อยู่มหาลัยปี 2

เหมือนกัน เรื่องต่อไปนี้ที่ผมจะเล่าก็นานมาแล้ว 3 ปีได้และผมก็รู้จัก เทย์เลย์ ตั้งแต่อยู่ ม.2 แต่คบกันมาก็

3 ปีเต็ม 3 ปีที่ผ่านมาเป็นอะไรที่ทำให้ผมมีความสุขมากแรกๆผมก็ไม่รู้เลยว่าจะได้เป็นแฟนกันเพราะ..

ตอนแรกๆเป็นเพื่อนสนิทกัน เทย์เลอร์ ก็เป็นผู้หญิงฮาๆ ผมเองก็เป็นคนฮาเลยเข้ากันได้ เรื่องราวของผมไม่

ได้หวานมากเท่าไรนะครับ แต่ก็อยากเล่าให้ทุกๆคนฟังไปพร้อมๆกัน

                                                   3 ปีก่อน

   (วันเข้ามหาลัยวันแรก)

"อ้าว! เทย์เลอร์ 0.0"

"ไง? ไมเคิล ;p"

"สบายดีไหม? o.o"

"อื้ม! เราสบายดีและไมเคิลหล่ะ สบายดีไหม? ;)"

"สบายดีงับ"

"งับ"

(ในวันที่ผมเจอเทย์เลอร์ในวันเข้ามหาลัยในวันแรก ผมดีใจมากเพราะว่า..ตัวเทย์เลอร์อยากเข้ามหาลัย-

เดียวกับผมเลยแต่เทย์เลอร์ก็กลัวว่า..จะสอบเข้าไม่ได้อ่ะครับ แต่สุดท้ายเทย์เลอร์ก็สอบมหาลัยที่ผมอยู่ได้

ครับ เป็นอะไรที่ดีใจสุดๆไปเลยครับ ตัวผมเองก็เริ่มได้คุยกับเทย์เลอร์มากขึ้นช่วงเราสอบเข้ามหาลัยแทบจะ

ไม่ได้คุยกันเลยครับและผมเริ่มชวนเทย์เลอร์ไปทานข้าวไปดูหนังไปเที่ยวคือว่า..ไปไหนมาไหนก็ไปด้วยกัน-

ครับ และผมก็เริ่มพูดความในใจที่มีต่อ เทย์เลอร์ ผมก็บอกว่า..)

"เทยเลอร์!"

"อะไรหรอ?"

"เราชอบเทย์เลอร์มากเลยนะ แต่เดี๋ยวนี้เราไม่ได้ชอบเทย์เลอร์แล้วแต่กลายเป็น รัก ไปแล้ว >//<"

"อื้ม! ><"

"เทย์เลอร์เป็นแฟนกับเรานะ"

"ไม่"

"T^T"

"ไม่ปฏิเสธ"

">//< จริงๆนะ"

"อื้ม! จริง"

(หลังจากนั้นมา เทย์เลอร์ก็ยอมเป็นแฟนผมไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เวลามีเรื่องไม่สบายใจเค้าก็จะมา

คุยกับผมในเรื่องต่างๆ เวลาเค้าจะทุกข์หรือสุขผมก็อยู่ข้างๆเค้าเสมอไม่ว่าเค้าจะเป็นยังไงผมก็รับได้หมดผม

รักเค้าที่เค้าเป็นผมก็คบกับเทย์เลอร์ 3 ปีเต็มจนกระทั้งวันที่ เทย์เลอร์ บอกว่า..)

"ไมเคิล! เอิ่มม..เราจะไปต่างประเทศพรุ่งนี้นะ"

(รู้ไหมครับ? ว่า..ตอนนั้นผมรู้สึกยังไง? หัวใจผมแทบจะหยุดเต้นมันเหมือนโอเวอร์แต่ถ้าเป็นตัวคุณที่เป็น

แบบผมคุณก็จะรู้สึกแบบผมไม่ต่างกันหรอกครับ)

"ครับ"

(พอถึงพรุ่งนี้เช้าเป็นวันอะไรที่ผมรู้สึกแย่มากสุดเทย์เลอร์นัดผมตรงสวนดอกไม้และผมก็เดินไปเจอเทย์เลอร์

เทย์เลอร์ก็บอกผมว่า..)

"ไมเคิล! ปีหน้าของที่ 18 เราจะกลับมานะ :)"

"แน่ใจนะ? สัญญาก่อน :)"

"อื้ม! แน่ใจ สัญญา ;)"

"ครับ"

(ตอนที่เทย์เลอร์เดินจากผมไปผมอยากจะร้องไห้นะ แต่มันร้องไม่ออกอ่ะ มันรู้สึกแย่สุดๆและในวันที่เทย์เลอร์

ไปต่างประเทศในคืนนั้นผมนอนไม่หลับ น้ำตาผมไหลด้วยความคิดถึงและโหยหาเทย์เลอร์อย่างมากไม่รู้จะ-

ทำไงและในวันต่อๆมาเทย์เลอร์ไม่ออน เฟส ไลน์ อินสตาแกรมเลยผมก็รอจนถึงปีและวันที่ 18 ที่เทย์เลอร์

นัดผมที่สวนดอกไม้ผมก็ไปรอ รอเป็นชั่วโมงๆก็ยังไม่มาผมรอทุกๆปีของวันที่ 18 เค้าก็ไม่มาผมโทรหา-

เท่าไรก็ไม่ติดโทรหาหลายครั้งก็ไม่ติดจนถึงทุกๆวันนี้ก็ไม่มีวี่แววที่จะกลับมาเลย..)

เนี้ยและครับเรื่องราวของผมแรกๆก็มีความสุขอยู่หรอกครับ แต่หลังๆมาความสุขก็เริ่มจืดจางลงเรื่อยๆครับ

เรื่องเล่าของผมยังไม่หมดเท่านี้ครับ อีกเรื่องเป็นเรื่องที่ไม่อยากเชื่อเลยครับว่า เทย์เลอร์ตายไปแล้ว เพื่อน

สนิทเทย์เลอร์บอกผมมาครับว่า ประสบอุบัติเหตุระหว่างการเดินทางไปต่างประเทศ ผมทำตัวไม่ถูกเลยและ

ครับคนรักตายทั้งคนแต่ผมไม่เชื่อผมเลยไปที่สวนดอกไม้ผมนั่งตรงม้าหินและหลับตาแต่ผมหูแว่วป่าวไม่รู้แต่

ได้ยินเสียงกระซิบเหมือนผู้หญิงข้างๆหูว่า..(เค้ารักไมเคิลนะ เค้าอยู่ข้างๆไมเคิลเสมอนะ) เป็นเสียงผู้หญิงที่

แผ่วเบาผมรีบลืมตาขึ้นมาแต่ผมก็มองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นใครตัวผมเองยังไม่เชื่อสักเท่าไรยังไม่เชื่อ เลยไป

บ้านเทย์เลอร์และผมรีบวิ่งไปดูบ้านเทย์เลอร์ซึ่งเห็นว่า..ไม่มีคนอยู่และเห็นติดป้ายขายบ้านผมเห็นในสภาพ

ที่โทรมและเก่ามากผมก็ร้องไห้ระหว่างกลับบ้านแต่ความฝันของผมคือ..จะขอแต่งงานแต่ทำให้ความฝันผม

สลายไป.. ผมอยากจะบอกเทย์เลอร์ว่า.. "เราคิดถึงเทย์เลอร์มากเลยนะแม้เราไม่ได้จะอยู่ใกล้กันก็ตาม

แต่เรายังรักและคิดถึงเทย์เลอร์เสมอนะ กายเราสองคนไม่ได้อยู่ใกล้กันแต่เทย์เลอร์ก็อยู่ในใจเราเสมอนะ."

(เรื่องราวของผมก็มีเท่านี้และครับ ขอบคุณนะครับที่มาฟังเรื่องเล่า ความรัก ของผม ขอบคุณครับ)

                                                                           จาก  Michael

(การรอคอย..ใครสักคนมันทรมานแค่ไหน..ที่รอคอยแบบไม่มีจุดมุ่งหมาย)