♡กาลครั้งหนึ่งแห่งความทรงจำ☆

          "โอตารุนายโอเคไหม?"

ไอริสเอยถามหลังจากที่เดินทางมาได้สักระยะ พร้อมหยุดอยู่ที่ป่าที่มืดทึบบรรยากาศเริ่มน่ากลัวมากขึ้นเพราะพระอาทิตย์ที่ลับขอบฟ้าไปแล้ว ที่สำคัญเลย.... ป่านี้น่ากลัวตั้งแต่เขาเข้ามาแล้วล่ะ!

เซย์จิทิ้งกายลงนั่งตรงเห็ดยักษ์(?)ที่โผล่ขึ้นมาใกล้ๆกับต้นไม้อย่างรวดเร็ว พรางหายใจเข้าออกช้าๆ ก่อนจะสังเกตเห็นว่าไอริสนั้นไม่ได้นั่งหรือหยุดพักอะไรเลยแต่กลับไม่เหนือย?

 "พักหน่อยไหม?"

 "ไม่ล่ะ...มนุษย์อย่างนายพักตามสบายเถอะ"

'มนุษย์?'

เซย์จิขมวดคิ้ว ทำไมถึงเรียกอย่างกับตัวเองไม่ใช่มนุษย์เสียแบบนั้นกัน?

"เห~~มีหนุ่มสาวหลงเข้ามาในดินแดนของข้าด้วยล่ะ~"เสียงหวานเอยขึ้นทำเอาทั้งสองถึงกับสะดุ้งนิดๆก่อนจะหันไปหาต้นเสียง

"นั้นใครน่ะ!?"ไอริสตะโกน

" Who am I ?"

"หะ??"ไอริสเอียงคอกับคำพูดของเขา ฮูท แอม ไอ? คงหมายถึงฉันคือใครสินะหรือว่าต้องการพู ฮูท อาร์ ยู กัน?

"เอาเถอะตอนนี้ผมเป็นใครไม่ต้องทราบหรอก~แต่ว่าพวกเธอคงต้องการถามทาง---"

"ฉันต้องการทางไปพระราชวัง.....และกำลังจะไปหา ควีน โรสฮาร์ต!!"

หลังจากที่เสียงนั้นพูดขึ้นและยังไม่ทันจบไอริสก็ตวาดเสียงแข่งทันที

"...." เสียงนั้นเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะเอยต่อ "ท่านราชินีไม่ว่าง.."

"โกหก!!!"

".....ทำไมถึงคิดแบบนั้นครับ?"

"เพราะไม่มีทางที่ยัยโรสจะไม่ว่างหรอก!"

"คุณ......เป็นเพื่อนราชินีเหรอ?"

 เสียงนั้นทำให้โอตารุทำท่าทีลนลาน "ไอริส..."

"ใช่!!"

ไอริสตอบเสียงแข็ง ทำให้เสียงปริศนาเงียบไปสักพักก่อนจะมีแผ่นดินไหวที่สั่นเล็กน้อย และแล้วต้นไม้และเห็ดใหญ่ก็ค่อยๆเคลื่อนหายไปกลายเป็นทางเดินไปต่อ

"เชิญตามสบายครับ"น้ำเสียงนั้นตอบกลับมาให้