Love the most รักที่สุดนายเคียวย์

 #4 ฝัน ไก่ทอด?    

     ‘น้ำขิง...น้ำขิง’ เสียงที่ทุ้มเข้มๆที่ดูเหมือนจะเป็นผู้ชายเรียกชื่อ ของฉัน ฉันที่ตอนนี้ดูทีวีอยู่ฉันก็เดินไปเปิดประตูดูว่าใครเป็นคนมาเรียก พอฉันเดินไปเปิดประตู

‘น้ำขิง...ขอมาทอดไก่บ้านเธอหน่อยได้ไหม’ ชายที่อยู่นอกประตูนั้นไม่ใช่ใคiที่ไหน เพราะภาพที่ฉันเห็นตรงหน้าก็คือชายที่ฉันแอบชอบแล้วก็โดนปฏิเสธมาจากเขา  ‘เคียวย์’ ใบหน้าในขณะที่เคียวย์พูดนั้นก็คือ ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส Friendly และใบหน้าของเคียวย์ก็ค่อยๆ สลายไป.......

“อะไรกัน!!” ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากความฝันที่ฉันได้เห็นใบหน้าของเคียวย์เมื้อกี้ ทำไมฉันถึงฝันอย่างนั้น แล้วทำไมจะต้องเป็นไก่ทอด และ ทำไมจะต้องใบหน้าที่Friendly อย่างนั้นด้วย >/////< ฉันกำลังคิดไปคิดมา จนมีเสียงที่ทำให้ฉันมีเกือบกับสะดุ้งอีกรอบ เพราะเสียงออดบ้านดัง

“กริ๊งๆๆ” เสียงออดดัง ฉันก็ลุกขึ้นจากเตียงโดยที่ยังไม่ไปแปรงฟันและล้างหน้า แถมผมเหมือนรังนก ฉันลงไปเปิดประตูดูทั้งอย่างนั้น ฉันเดินไปถึงประตูและก็เปิดประตู

“ค...เคียวย์!” ฉันถึงกับตะโกนออกมา เพราะว่าฉันไม่คิดเลยว่าคนที่จะมากดออดบ้าoฉันจะเป็นเคียวย์ ฉันมองเสื้อของเคียวย์มันเป็นสีน้ำเงินเข้มซึ่ง ฉันก็มองเสื้อของตัวเอง ‘ใส่สีเดียวกันเลย’ เคียวย์มองหน้าฉัน นายคงจะตลกสินะที่ฉันเปิดประตูในสภาพแบบพึ่งตื่นอย่างนี้ 

     เอ๊ะ..เดี๋ยวนะทำไมมันคุ้นๆจังเหมือนเคยเห็นฉากแบบนี้ที่ไหน

“น้ำขิงของมาทอดไก่บ้านเธอหน่อยได้ไหม” ชัดเลยคะพี่น้อง เหมือนในฝันเลย แต่เปลี่ยนจากเรียกเป็นกดออดนั้นเองและสภาพในฝันฉันคิดว่า ฉันคงดูดีมากกว่านี้ ฉันมอง งงอยู่นิดหน่อย เพราะว่าน้อยมากที่เคียวย์จะมาบ้านของฉันเพราะ ตอนที่เคียวย์มาส่วนก็จะมากับแม่ของเขา

     เคียวย์รอให้ฉันตอบด้วยการมองหน้าฉันโต้งๆ นั้นก็ทำให้หัวใจของฉันเต้นแรง'ตึกตัก ตึกตัก' ทำไมจะต้องมองอย่างนั้นด้วยล่ะ _///_ ฉันเลยพยักหน้าไปแบบไม่มองหน้า ฉันเอาแต่มองพื้นน่ะตอนนี้อ่ะ

    เคียวย์เดินเข้ามาในบ้าน ฉันสังเกตถุงไก่ที่เขาถือมาเป็นน่องไก่ ที่ดูเหมือนจะเป็นของมียี่ห้อ จนเดินมาถึงห้องรับแขก ฉันเลยถามคำถามที่สงสัยมาตั้งนานแล้วแต่พึ่งนึกได้ว่าจะถาม มัวแต่หน้าแดงอยู่ได้

“ทำไมจะต้องมาทอดบ้านฉันด้วย” เคียวย์ที่ได้ยินที่ฉันถามก็หันตัวมาหาฉันเหมือนจะตอบคำถาม

“บ้านฉันแก๊สมันหมด แถมไม่รู้เบอร์แก๊ส อีก” เคียวย์พูดด้วยเสียงที่เป็นกันเองมากๆ และก็มองที่ฉันอีกรอบ นี้หน้าฉันมันมีอะไรติดหรือไงกันมองหลายครั้งแล้วนะ 

“หึ..ผมเธอมีนกมาสร้างรังน่ะ”

“o_Oห๊ะ! จริงอ่ะ!” ฉันตกใจ แล้วก็เอามือไปจับที่ผมตัวเองว่ามันมีจริงๆหรือเปล่า แต่พอฉันทำท่าทางอย่างนั้นไปก็ทำให้ เขาหัวเราะออกมาเบาๆ  และเดินไปที่ห้องครัว ฉันได้มองด้านหลังของค่อยเดินไป ทำไมจะต้องแกล้งแบบนี้ด้วยชอบทำให้ฉันคิดไปไกลตลอดเลยนี้

      สักพักฉันก็เดินขึ้นบ้านไปทำธุระส่วนตัวฉัน  ฉันอาบน้ำให้สะอาดที่สุดและสระผมด้วยซึ่งถ้าเป็นวันปรกติฉันจะซักตอนกลางคืนแต่ว่าวันนี้ไม่เหมือนเดิมฉันเลยจะทำตัว เหมือนผู้หญิงสกปรกไม่ได้ ฉันเปลี่ยนชุดไปหลายชุด ที่เปลี่ยนหลายชุดเพราะปรกติฉันจะแต่งชุดที่แบบธรรมดามากๆคือ ใส่กางเกงJJ กับเสื้อยืดธรรมดา แต่วันนี้ฉันจะต้องแต่งให้สวยๆ น่ารักสมวัย ฉันมองไปมองมาในตู้เสื้อผ้าก็เจอแต่กางเกงไปหมด ทำไมไม่มีกระโปรง.. ฉันไม่นับกระโปรงนักเรียนนะ จนในที่สุดฉันก็เจอกางเกงที่เป็นยีนส์ที่ขาเลยเข่ามานิดหน่อยจนฉันตัดสินใจใส่มัน ส่วนเสื้อฉันเอาเป็นเสื้อยืดสีชมพูเข้มที่มีตรงกลางเขียนเป็นภาษาญี่ปุ่นว่า ไอชิเตะรุโย!! ที่แปลว่าฉันรักเธอ นั้นเองฉันเดินลงไปข้างล่าง และก็ไปที่ห้องครัว

       ฉันได้กลิ่นไก่ที่เคียวย์ทำ มันเป็นกลิ่นที่หอมและดูน่ากิน ฉันเดินไปหาเคียวย์โดยที่ฉันยืนข้างๆเขา ฉันมองไก่ในกระทะ จนฉันเผลออุทานออกมา

“น่ากินจัง”

“จะกินไหมล่ะ” เคียวย์ที่ตอนแรกเงียบอยู่ก็พูดออกมา

“กินๆๆ” ฉันพูดกับเคียวย์ด้วยท่าทางที่ดีใจ ดวงตาของฉันเป็นประกายที่เหมือนในการ์ตูน ในใจตอนนี้ของฉันมันดีใจมากๆที่เขามาถามฉันแบบนี้ เคียวย์ก็กลับไปทอดต่อ จนไก่สุกเสร็จ

“ฉันขอมากินข้าวบ้านเธอด้วยนะ” เคียวย์พูดออกมาระหว่างเอาไก่ออกมาจากกระทะ นายบอกว่าจะมากินข้าวบ้านฉันงั้นเหรอ นั้นก็ทำให้หัวใจของฉันเต้นแรงขึ้นอีกรอบ

   ฉันได้แต่เงียบและก็เดินไปหยิบถ้วยไปตักข้าวมาใส่ถ้วยสองถ้วย เพราะว่าฉันก็จะกินด้วย ไงล่ะฉันเดินมาพร้อมกับถ้วยข้าวสองใบและก็มาวางที่โต๊ะกินข้าว

Tea Talk

         ผมที่กำลังเล่นเกมอย่างเมามันส์ จมูกของผมก็ได้กลิ่นบางอย่างที่เหมือนของกินผมจึงเลิกสนใจจากคอมพิวเตอร์ที่ผมเล่น มาสนใจกับกลิ่นที่ลอยมาตามอากาศ ผมค่อยๆสูดกลิ่นนั้น จนผมรู้ได้ว่ากลิ่นนั้นมันเป็นกลิ่นของไก่ทอด!!ผมรีบปิดคอมและลงมาข้างล่างเพื่อจะมากินไก่ทอดที่กลิ่นหอมน่ากินผมลงข้างล่างและเดินไปที่ห้องครัวผมเจอเจ้และชายอีกคน ที่ผมไม่คิดว่าจะมาอยู่ที่บ้านของผมได้

“พี่เคียวย์” ผมร้องตะโกนไปยังชายที่นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร พี่เคียวย์หันมาผม ผมจึงทักทายด้วยการไหว้หนึ่งที เจ้ก็หันมองผมเหมือนกัน ว่าแต่แล้วใครเป็นทอดไก่ล่ะ ผมคิดว่าแม่กลับมาแล้วซะอีก ผมมองไปที่เจ้ เจ้ก็น่าจะเป็นได้เพราะทำอาหารไม่เป็น ผมมองไปที่พี่เคียวย์ พี่เคียวย์เป็นคนทอดหรอ

“ใครเป็นคนทอดไก่เหรอ” ผมถามเพื่อจะได้คายความสงสัย

“เคียวย์” เจ้ตอบออกมาพร้อมเดินไปหยิบถ้วยมาแล้วก็ไปตักข้าวแล้วก็ยื่นมาให้ผม

“พี่รู้ว่าเธอจะต้องลงมากินแน่ๆ” เจ้เนี่ยรู้ใจผมเหมือนกันครับ เจ้รู้ว่าผมเป็นคนที่ชอบกินไก่ ถ้าไปไหนก็จะเสนอเมนูอาหารที่เป็นไก่ตลอดล่ะครับ ผมหยิบถ้วยแล้วก็เดินไปที่โต๊ะ ผมนั่งลงข้างๆเจ้ของผม ผมมองหน้าพี่เคียวย์

“พี่เคียวย์ ทำไมมาทอดไก่ที่นี้เหรอฮะ” ผมถามคำถามที่ว่าจะถามไปตั้งนานแล้วผม

“พอดีแก๊สที่บ้านหมด”

“เหรอฮะ” ผมพยักหน้าและก็เอามือไปหยิบไก่ที่ละชิ้นมาใส่ถ้วยข้าวของตัวเองและกินอย่างเอร็ดอร่อย อย่างมีความสุข ระหว่างที่ทุกคนต่างกินไก่ทอดกัน ความเงียบก็เกิดขึ้น ผมเหลือบไปมองเจ้ของที่ตอนนี้ดูถ้าจะเกร็งแปลกๆ กินละเมียดละไมเหลือเกิน ทั้งที่ที่จริงแล้วไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย ผมเห็นสายตาของเจ้ มองพี่เคียวย์อยู่ตลอดผมเลยคิดว่า เจ้คงจะเขินมั้ง ผมรู้ตั้งนานแล้วล่ะว่าเจ้ของผมน่ะแอบชอบพี่เคียวย์ตั้งนานแล้ว ผมก็เลยคายข้อสงสัยไปได้ พอหลังจากที่ผมกินข้าวกับไก่ทอดเสร็จ ผมก็อาสาไปล้างจานให้กับพวกพี่เขา

End Tea Talk .

Namking Talk

       ฉันมาส่งเคียวย์ที่หน้าประตูบ้าน นั้นก็ทำให้เกิดความเงียบปกคลุม ฉันมองเคียวย์ก่อนที่เคียวย์จะพูด

“ขอบคุณนะที่ให้ใช้น้ำมันและให้กินข้าว” อะไรนะ.. เคียวย์ขอบคุณฉันเหรอ ฉันไม่พูดอะไรได้แต่ก้มหน้าส่ายหน้าว่าไม่เป็นไรและเคียวย์ก็เดินออกไปจากบ้าน_///_

ฉันก็เดินเข้าในบ้านเห็นทีที่นั่งอยู่ที่โซฟา มองฉันอย่างกับโดนผีเข้ายังไงยังงั้น ก่อนที่จะยิ้มออกมานิดหน่อยด้วย

“เจ้เขินใช่ไหมล่ะ”

“บ้า..ป..เปล่าสักหน่อย” ฉันรีบปฏิเสธแล้วก็รีบเดินหนีน้องชายสุดที่เลิฟของฉัน ไปขึ้นห้องฉัน ฉันพึ่งคิดได้ว่าวันนี้เป็นวันที่เข้าประกาศผลว่าฉันได้เรียนต่อต่างประเทศหรือเปล่า  ฉันเรียนสายศิลป-ญี่ปุ่นและตอนนี้ฉันอยู่ม.6 แล้วฉันจึงลองไปสอบภาษาญี่ปุ่นตามเน็ตดูว่า ฉันจะเรียนต่อต่างประเทศได้หรือเปล่า

     ฉันเปิดโน๊ตบุ๊คด้วยความตื่นเต้นไปหมดฉันรีบเปิดไปที่เว็บนั้นทันทีก่อนที่จะพิมพ์ชื่อตัวเองลงไปในหน้าเพจที่ให้กรอกชื่อว่าใครติดไม่ติด ฉันเขียนชื่อตัวเองอย่างรวดเร็วและก็ กดEnter อย่างรวดเร็วมันประมวลก่อนสักพักแล้ว ก็ขึ้นตัวหนังสือขึ้นมาว่า ผ่าน นั้นก็ทำให้ฉันลุกขึ้นและก็กริ๊ดดดดอย่างดีใจที่ฉันได้เรียต่อ

“เย้!! ดีใจสุดๆไปเลย” ฉันวิ่งไปวิ่งมาในห้องด้วยความดีใจ ฉันเดินลงมาจากห้องแล้วก็ไปหาที

“ที พี่ได้ไปเรียนต่อ”

“จริงดิ” ทีทำหน้าตกใจเป็นอย่างมาก

“จริง” แล้วฉันก็โถมตัวไปกอดทีอย่างดีใจ

     ในที่สุดความฝันของฉันก็เป็นความจริงแล้วเย้!!!