T2.Re-love ขอมีรักแรกอีกครั้ง

        หน้าบ้านพี่แม๊ค

 รถก็ขับมาได้สักระยะ แต่ฉันพูดอะไรไม่ออกเลย มันตื่นเต้นมากๆหัวใจแทบจะหลุดออกมาเลย สองปีแล้วสิที่ไม่ได้เจอพี่แม๊ค ยังหล่อเท่โดนใจฉันไม่เปลี่ยนเลย น่ากินเป็นที่สุด เหอๆ จนสุดท้ายก็ถึงหน้าบ้านยัยแอลฟ้า..โดยที่ฉันทำได้เพียงนั่งมองหน้าทำอะไรไม่ถูก(อยากกระโดดกอดจริงๆเลย)

  เอี๊ยด.... เสียงรถเบรคที่หน้าบ้านของยัยแอลฟ่า แต่ประตูบ้านปิดสนิท มันต้องแน่อยู่แล้วละสิ ก็เพิ่งแยกกับยัยแอลฟ่ามานิ.ฉันเปิดประตูเพื่อจะลงมาจากรถ แต่พี่แม๊คฉันมาว่า

*แล้วไม่ได้นัดเจอกับยัยฟ่าหรอ น่าจะไปรับนะลองโทรไปหาดูสิเผื่อเค้ารออยู่นะ

 'อ่อ ค่ะ' ฉันพูดได้แค่นั้นคงบอกไม่ได้ละสิว่าเจอแล้ว เลยชิงตัดบทพูดว่า

'งั้นท๊อฟฟี่รออยู่หน้าบ้านรอยัยฟ่าก็ได้สงสัยคงใกล้กลับมาแล้วละ(พร้อมทำสีหน้าเศร้าๆน่าสงสารมองไปยังพี่แม๊ค)'งั้นเดี๋ยวลองโทรหายัยแอลฟ่าก่อนนะ

 'ตื๊ด.ตื๊ด.ตื๊ด.ยัยแอลฟ่าแกอยู่ไหนหรอ กลับมาเมื่อไหร่นิ อะไรนะสองขั่วโมง เออ เออ รีบมาด้วยละ นั่งรออยู่หน้าบ้านแล้วกันนะก่อนว่างสายไป เสียงดัง กึ๊ก'

"โหแกโทรมาพูดเองเออเองเลยนะ ก็ได้ๆ งั้นเอาตามนั้นนะ เหอๆ"

 งั้นนั่งรอตรงหน้าบ้านก็ได้ขอบคุณพี่แม๊คมากนะค่ะที่มาส่ง เดี๋ยวท๊อฟพี่นั่งรอยัยแอลฟ่านะค่ะ ไม่นานคงกลับมาแล้วละ ฉันทำหน้าเศร้าคอตกแล้วนั่งพิงกระเป๋าเดินทาง ถอนหายใจดังเฮ้อ แล้วบ่นเบาๆ เหนื่อยก็เหนื่อย หิวก็หิว แล้วก็เฮ้อไปอีกที แกนะแก กลับมาจะบ่นให้ๆ (ถามสิ พูดสิ ฉันนึกในใจ)

 *เอ่อ ถ้าไม่รังเกียจไปรอยัยฟ่าที่บ้านพี่ก่อนก็ได้นะ กลับมาเหนื่อยๆเห็นบ่นหิวๆด้วยเดี๋ยวจะหาอะไรมาให้กิน

'จริงหรอค่ะพี่แม๊ค'พร้อมทำหน้าตาดีใจสุดๆกระโดดดึ๋งเดินปรี่ไปยังประตูหน้าบ้านพี่แม๊คในทันที

 แอ๊ดประตูบ้านถูกเปิดออก ของหลายอย่างยังวางเกะกะอยู่ ฉันเดินเข้าไปถึงตรงห้องนั่งเล่นพร้อมทั้งวางกระเป๋ากระโดดลงบนโชฟาตัวใหญ่ เฮ้อ!!ได้พักยืดแข้งยืดขาสักที เหนื่อยเพลียมาทั้งวันแล้วค่อยยังชั่วหน่อย

 *งั้นเดี๋ยวพี่ไปหาอะไรมาให้กินนะ เห็นบ่นๆว่าหิว

'ค่ะพี่แม๊คแต่ทำไมบ้านพี่มันรกจังละค่ะ พี่ไม่มีเวลาหรือว่าขี้เกียจทำหรอค่ะ'

*ไม่ไช่อย่างงั้นหรอพี่ยังเก็บไม่หมดนะ แฟนพี่เพิ่งบอกเลิกไปไม่กี่วันนี้เอง พูดไปก็เท่านั้นเฮ้อ เดี๋ยวไปทำอะไรมาให้กิน นั่งพักไปก่อนละกันนะ

'ค่ะ ขอโทษนะพี่แม๊คที่ถาม' อ่อไม่เป็นไรหรอคับ พี่แม๊คพูดก่อนเดินเข้าไปในครัว

 หลังจากที่พี่แม๊คเดินเข้าไปยังครัวแล้ว ฉันเดินไปยังกล่องที่วางอยู่ข้างห้องแล้วเปิดออกดูเพราะกล่องนั้นยังไม่ได้แพ๊คเก็บเรียบร้อย พอเปิดมาเห็นรูปคู่ของพี่แม๊คที่ถ่ายกับแฟนเก่า ฉันหยิบมันขึ้นมาแล้วพูดเบาๆว่า 'ฉันไม่ยกโทษให้แกหรอกนะที่ทำให้พี่แม๊คเสียใจแต่อย่างน้อยก็ขอบใจนิดนึงนะที่แกไปได้สักที' พร้อมทั้งจัดของที่ยังวางไม่เป็นระเบียบให้เข้าที่

 ประมาณครึ่งชั่วโมงพี่แม๊คเดินออกมา แล้วบอกว่า*เอ้ามากินข้าวได้แล้ว พร้อมทั้งมองซ้ายมองขวาก่อนพูดขึ้นว่า โห สะอาดมากเลย กลับมาเหนื่อยๆไม่ต้องก็ได้

'ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ถือว่าเป็นค่าอาหารมื้อนี้แล้วกัน แต่ถ้าอยากให้มาทำความสะอาดทุกวันก็ต้องทำกับข้าวให้กินทุกวันด้วยนะ(พร้อมทั้งทำตาปริบๆ สีหน้าทะเล้นใส่)'

 พี่แม๊คยื่นสันมือมาตีหัวฉันเบาๆเสียงดังตุ๊บ ก่อนจะพูดว่า *น้อยๆหน่อย ไปไปกินข้าว 'ค่ะ แล้วก็เดินตามพี่แม๊คไป

'กับข้าวอร่อยมากๆเลยพี่มีแต่ของชอบทั้งนั้นเลย พี่รู็ได้งัยว่าท๊อฟฟี่ชอบกินอะไร'

*ป่าวไม่รู้หรอก มันของเหลือๆในตู้เย็นนะเลยเอามารวมๆทำกับข้าว

'พี่พูดเหมือนเอาของเหลือๆมาทำให้แมวกินเลยนะนี่ เหอๆ

*ไม่ไช่แบบนั้น พอดีช่วงนี้ไม่ค่อยได้ทำอะไรทานสักเท่าไร ส่วนมากซื้อเข้ามากินหรือไม่ก็ออกไปกินข้างนอก เฮ้อ..ก่อนทำหน้านิ่งๆไป

'เอ่อ แต่อร่อยมากกินต่อเถอะเดี๋ยวกินเสร็จท๊อฟฟี่ไปล้างจานให้นะ

 หลังกินเสร็จฉันก็ยกจานไปล้าง ยืนล้างอยู่ในครัวพอดีมันลื่นจานหลุดมือลงมากระแทกพื้นเสียงดังเพล๊ง พี่แม๊ค รีบเดินมาดูแล้วถามว่าเป็นอะไรมากมั้ย

 ภาพที่เห็น ท๊อฟฟี่นั่งลงกับพื้นเอามือสองข้างจับหัวเข้าไว้พร้อมพูดว่า แย่จริงๆเลยดันลื่นเข่าไปกระแทกได้ ซุ่มซ่ามอีกแล้ว ทำจานของพี่แม๊คแตกอีก แย่จริงๆเลยเฮ้อ (มารยาผู้ก่อการรักเริ่มทำงาน)

*ไม่เป็นอะไรไช่มั้ย ลุกไหวมั้ย พร้อมมาประคองลุกไปนั่งที่โชฟาห้องรับแขก เดี๋ยวพี่ไปหายาทาให้นะ

'ค่ะ ขอบคุณพี่มากๆเลยนะ'แล้วพี่แม๊คก็เดินหายไป ฉันนั่งยิ้ม ใจเต้นตึกตักที่ได้ใกล้ชิดพี่เค้าขนาดนี้ มันฟินมากมาย พร้อมนั่งอย่างสบายอารมณ์ ไม่นานนักยาก็มาถึง

*เอ้ายาอยู่นี่นะ เดี๋ยวพี่ไปเก็บจานก่อน  พร้อมทั้งวางยาเอาไว้ข้างๆฉัน

'อุ๊ยปวดมากๆเลย พี่ทาให้หน่อยสิ'(อาการปวดกำเริบในทันทีพร้อมทำหน้าตาน่าสงสารออดอ้อนน่าดู)

*ก็ได้ยื่นขามานี่ เดี๋ยวทาให้ เฮ้อ เรื่องมากจริงๆ เดี๋ยวยัยฟ่ามาจะฟ้องให้หมดเลย

'ขอบคุณค่ะด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวาน ตาส่องประกายแว๊บๆ โอ๊ะๆไม่ได้ฝันไปนะนี่ งั้นรบกวนด้วยนะค่ะ

*เสร็จแล้วนั่งพักผ่อนไปละรอยัยฟ่ามาละกัน อย่าไปซนอะไรอีกละ แล้วเดินเข้าครัวไปเก็บจานที่แตก

 ประมาณชั่วโมงนึงฝ่านไปเสียงดัง ติ๊งหน่อง . ติ๊งหน่อง 'พี่แม๊คๆเพื่อนหนูอยู่มั้ย พี่แม๊คตอบกลับไป*อยู่ๆ เข้ามาเลยประตูไม่ได้ล๊อค แล้วยัยแอลฟ่าก็เข้ามาพร้อมบ่นขึ้นมา

''โหแกปล่อยให้ฉันรอตั้งนาน กลับมาก่อนไม่บอกสักคำ กว่าจะมาถึงรถติดมากเลยรู้มั้ยเสียเวลาจริงๆเลย''(ยิ่งกว่าเป็นปี่เป็นขลุ่ยอีกพวกแกสองคน- -*)ไปกลับบ้านกัน รบกวนพี่แม๊คมานานละ

'งั้นไปก่อนนะค่ะพี่ขอบคุณมาก'พร้อมลุกขึ้นลากกระเป๋าออกไปในทันที

*เอ่อ ขาหายแล้วหรอเดิน ปร๋อเลย

'อุย!! ปวดสิค่ะ โอ๊ยๆกระเผกๆออกไป . .'

  บ้านแอลฟ่า(อยู่ติดๆกันนั่นแหละ)

 กระเป๋าถูกวางเก็บเข้าที่ พร้อมทั้งกระโดดลงที่นอน วันนี้มีความสุขมากเลยว่ะยัยแอลฟ่า คิดแล้วอยากไปอยู่บ้านนั้นตลอดไปเลย อิอิ

''แกๆจะมากไปมั้ยนิ ...ไปอาบน้ำก่อนเลย

'ก็ได้ แล้วเดินหน้ายิ้มแย้มไปอาบน้ำ