T2.Re-love ขอมีรักแรกอีกครั้ง
เขียนโดย ๑กัสจัง๑
วันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.05 น.
แก้ไขเมื่อ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2558 23.34 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
11) ความลับของผู้ก่อการรัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
หลังจากนั้นหนึ่งอาทิตย์
ในที่สุดฉันก็ได้กลับมาดูหนังสักที อดดูมาอาทิตย์เต็มๆ ไม่อยากขัดใจพี่แม๊คนะ ช่วงนี้ไม่อยากให้เครียด งานก็เห็นยุ่งๆด้วย เอาไว้รองานเสร็จเดี๋ยวค่อยไปอ้อนก็ได้ ตอนนี้พี่แม๊คใกล้จะอยู่ในกำมือฉันแล้วสิ (โฮ๊ะ โฮ๊ะ โฮ๊ะ) พร้อมทั้งเปิดทีวี นอนแผ่กายบนโชพาตัวประจำ อิอิ ก็ตอนนี้ทุกๆที่ในบ้านนี้ตกเป็นของฉันแล้วนิ จะทำอะไรก็ทำได้ 555+ พร้อมทั้งเพลิดเพลินกับซีรี่ย์ สุดโปรด ยิ่งดูยิ่งฟิน ไม่นานนักเสียงพี่แม๊คดังขึ้น
*ยัยรั่ว ออกไปซื้อของให้พี่หน่อยสิ พี่กำลังยุ่งๆ วานหน่อยนะ
'ไปเองสิ กำลังเพลินเลยนะ อาทิตย์นึงแล้วนะนี่ที่ไม่ได้แตะเลย อย่ามากวนสิ หันหน้ามามองแล้วสะบัดหน้ากลับไปดูหนังทันที
*เอ่อ ถ้าไม่ไป ไม่รักแล้วนะ โกรธด้วย ไม่ต้องมาคุยกันเลย พร้อมทั้งทำหน้าขึงขังจ้องทันที
'อุย! เดี๋ยวนี้เล่นมุขนี้แล้วหรอ พร้อมลุกขึ้นเดินไปหาแล้วหยุดตรงหน้าพี่แม๊คทันที พร้อมทั้งกระชาก รายการที่พี่แม๊คจดใว้ไส่กระดาษ แล้วพูดว่า 'ถ้าซื้อเสร็จแล้วก็รักให้มากๆด้วยละ'
พร้อมทั้งยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆหน้าพี่แม๊คแล้วส่งยิ้มหวานให้
*เอ่อ เดี๋ยวคิดดูก่อน ไปเถอะ ระวังด้วยละยิ่งซุ่มซ่ามอยู่ด้วย ไปเลย ชิ่วๆ
ฉันรีบเดินทางไปในทันที พร้อมทั้งลากจักรยานที่จอดอยู่หน้าบ้านออกไปในทันที พร้อมทั้งหันมามองที่พี่แม๊คอีกรอบ แล้วตะโกนออกมาดังๆว่า ' แล้วจะรีบมานะ รอด้วยละ 'แล้วปั่นออกไปซื้อของทันที
อากาศดีจังวันนี้ แสงแดดอ่อนๆฉันรู้สึกว่าอากาศเดี๋ยวนี้มันไม่ร้อนเท่าไหร่ มันแค่ธรรมดาๆ สงสัยฉันคงจะเริ่มชินแล้วละ หรือถ้าพูดอีกอย่าง เวลาที่ฉันได้อยู่ใกล้ๆพี่แม๊คมันยังอุ่นและร้อนกว่านี้เป็นร้อยเท่าเลยละ ยิ่งคิดยิ่งอยากอยู่ใกล้ๆพี่แม๊คจัง ...รักที่สุดเลย
พร้อมทั้งจินตนาการภาพเราสองคนเดินจูงมือเดินกันไปจนชั่วนิรันดร์
ที่บ้านพี่แม๊ค
พี่แม๊ค
*ระหว่างรอของที่สั่งให้ยัยท๊อฟฟี่ไปซื้อ ขอดูหนังสักพักละกัน พร้อมทั้งดูหนังซีรี่ย์ที่ยัยท๊อฟฟี่ดูต่อ พร้อมบ่นขึ้นมา *ดูไปได้งัยนะ เป็นตั้งๆไม่เบื่อมั่งหรืองัย พร้อมทั้งเหลือบไปมองเห็น สมุดบางอย่างวางอยู่ในตู้ ในชั้นกระจกใต้ทีวี พร้อมทั้งหยิบมาดูทั้งสงสัยว่ามันคืออะไร พร้อมทั้งค่อยๆเปิดดู เป็นไดอารี่บันทึกของยัยท๊อฟฟี่นี่เอง ขอดูหน่อยแล้วกันนะ
เปิดดูไปเรื่องๆ มีแต่เรื่องเปิ่นๆทั้งนั้นที่เขียนไว้ อ่านไปเรื่อยๆเริ่มรู้สึกว่ามีแต่เรื่องของตัวเอง จนมาถึงครึ่งเล่มมีข้อความมากมายเขียนเอาไว้ เลยลองอ่านไปเรื่อยๆ ข้อความดังนี้
ตั้งแต่ฉันพบพี่ เมื่อตอนเรียนอยู่ฉันมั่นใจเลยว่าคนนี้แหละคือคนที่ฉันรักและจะอยู่ด้วยกันจนวันตาย แต่น่าเสียดายพี่เค้ามีสาวมาบอกรักและรับรักหญิงคนนั้น มันทำให้ฉันต้องอกหักทั้งที่รักมาก ฉันยังคงแอบมองและคิดถึงพี่เขาตลอดเวลาจนกระทั่งเรียนจบ ฉันตัดสินใจไปเรียนต่อที่อังกฤษ ตามที่พี่ชายของฉันขอใว้ ฉันเลยทำตามระหว่างนั้น ฉันก็รู้เรื่องพี่แม๊คผ่านทางยัยแอลฟ่าเพื่อนรักของฉัน และหวังว่าสักวันที่พี่แม๊คจะไม่มีใคร แล้ววันนั้นก็มาถึง
ยัยแอลฟ่าโทรมาบอกว่าพี่แม๊คไม่มีใครแล้ว รู้มั้ยฉันดีใจมาก ฉันเดินทางกลับมาในวันรุ่งขึ้น พร้อมทั้งแผนการมากมายที่จะทำให้พี่เขาหันมาสนใจฉัน ฉันไม่รู้หรอกนะ ว่าผลจะเป็นอย่างไร อย่างน้อยอยากทำให้พี่เขายิ้มได้ เป้าหมายสูงสุดเท่าที่ฉันถามใจตัวเองได้คือ ทำอย่างงัยก็ได้ให้พี่เขาหันมามอง เขาคือหัวใจของฉันคือสิ่งที่ทำให้ฉันมีวันนี้ ก็รักแรกของฉันนะ และพี่เขาจะเป็นรักสุดท้ายตราบที่ลมหายใจของฉันมี รู้ไว้เลยนะ รักมากเลย .....พี่แม๊คของท๊อฟฟี่ .^^.
สุดท้ายนี้ จะไม่ยอมปล่อยให้ใครขโมยพี่แม๊คไปอีก สู้ๆ ตัวฉัน
*เอ่อ พูดอะไรไม่ออกเลย ไม่เคยนึกเลยนะว่ายัยรั่วนั่นจะยอมลงทุนทำเพื่อผมขนาดนี้ เฮ้อพร้อมทั้งนั่งอมยิ้ม แล้วค่อยปิดสมุดโน๊ตแล้วค่อยๆเดินไปเก็บใว้ที่เดิม แล้วหันกลับลงมานั่งที่หน้าดูทีวี ดูหนังต่อ
ไม่นานนักมีเสียงโทรศัพท์โทรมา เป็นเบอร์ของยัยท๊อฟฟี่ *สงสัยคงทำรายการซื้อหายไม่ก็ ไปซุ่มซ่ามอะไรอีกละสิ ชอบทำอะไรให้บ่นอยู่เรื่อยเลย ยัยคนนี้ พร้อมทั้งกดรับโทรศัพท์ทันที พร้อมทั้งพูดไปว่า *มีอะไรอีกละ ยังไม่กลับอีกหรอ แต่ต้องรู้สึกแปลกใจเมื่อมีเสียงที่ไม่คุ้น พร้อมทั้งพูดออกมาเสียงดังๆ ออกมาว่า . ฮาโหล ฮาโหล มีใครอยู่มั้ยคับ
*ถ้าไม่มีจะกดรับได้หรอ แล้วคุณเป็นใคร แล้วยัยท๊อฟฟี่อยู่ไหนหรอ
. เอ่อ คือคุณรู้จัก เจ้าของเบอร์นี้มั้ยคับ เอ่อ เอ่อ เสียงกระตุกตะกัก ฟังแล้วน่ารำคาญ
*รู้จักสิ มีอะไรก็บอกๆมาเลยนะ เริ่มโมโหแล้วสิ พูดจาแปลกๆตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
. เอ่อ ใจเย็นก่อนนะคับ คือ เกิดอุบัติเหตุรถชนกับจักรยานที่เจ้าของเบอร์นี้ปั่นมานะคับ ตอนนี้ถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาลแล้วคับ
*เฮ้ย!! ลุกขึ้นยืนทันทีพร้อมทั้งถามสถาณที่ โรงพยาบาลและอาการขั้นต้นที่เกิด
.เอ่อ เอาไว้พี่ไปหาที่โรงพยาบาลนะคับ เพราะผมไม่รู้รายละเอียดเท่าไรนะคับ ผมแค่เห็นเหตุการณ์และรับน้องเขามาส่งที่โรงพยาบาลนะคับ
*คับ ผมจะรีบไปทันทีเลยนะ มีอะไรติดต่อมาได้ตลอดเวลาเลยนะ พร้อมทั้งวิ่งออกมาทันที พร้อมทั้งสตาร์ทรถ ขับออกมาทันที พร้อมทั้งนึกในใจ
*อย่าเป็นอะไรนะ พี่กำลังรีบไป
....แล้ววันที่หัวใจตัวเองมันจะบอกว่ามันรู้สึกเช่นไรคงใกล้มาถึง แค่หวังว่า คงถึงและทันเวลาที่จะได้บอกว่า รัก เธอ มาก แค่ ไหน
จุดจบกำลังมาถึงแล้วละสิ ตอนหน้า
ชัยชนะที่แลกด้วยชีวิต .......
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ