รักที่ไม่มีสิทธิ์เป็นจริง

     ถึงวันเข้าค่าย ทุกคนก็มารวมตัวกันที่โรงเรียนแล้วก็ไปกับรถของโรงเรียนซึ่งจะไปส่งที่ค่าย พอถึงค่ายทุกคนก้มารวมตัวกัน นัช พยายามมองหาที แล้ว และเหมือนว่าจะเห็นเป้าหมายแล้วแต่ก็คงได้แค่มอง คงไม่มีทางได้อยู่ใกล้หรอก แต่ก็ดีแค่ไหนแล้วสำหรับคนแอบรักอย่างเรา ได้เห็นเค้าก็ดีเท่าไหร่แล้ว จากนั้น อาจารย์ก็พาไปดู ศูนย์เกษตรต่างๆ แล้วอาจารยืก็อนุญาตให้ทุกคนเดินตามสบายมองของเกษตรกัน สักพัก นัชก็หันไปเจอที แล้วก็เดิน ตาม ที ไปอย่างลับๆ ทำเดินไปมองของต่างๆ แต่ในใจอ่ะ อยากอยู่ใกล้ๆที จากนั้นพอตกค่ำ ในค่าย ก็มี การประดับแถบสี ซึ่งบรรกาศนี่น่ากลัว มันเงียบ มันมืด มีแค่เสงเทียนคนล่ะเล่มกับกระดาษ 1 ใบ ที่อยู่ในมือของทุกคน และเราก้ไม่สามารถรู้ด้วยว่าใครจะมาอยู่ใกล้ๆเรา เด็กตั้งเกือบ500 คน ใครจะไปรู้ว่าจะยืนใกล้ใครกัน นัชก็ภาวนาในใจต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่า "ถ้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงก็ให้ทีได้มานั่งใกล้ๆหนูด้วยเทอญ..."หลังจากภาวนาเสร็จไปไม่นาน ไม่น่าเชื่อ ที ก็เดินผ่านมาหน้าของนัช แล้วได้นั่งแถวเดียวกับนัชด้วยแต่ ก็ไม่ได้นั่งใกล้กัน แต่มันก็ยังดีที่ได้เจอหน้าว้ะ นัชคิดอย่างนั้น พอเสร็จพิธีทุกคนก็รีบแยกย้ายนอน      

     พอรุ่งเช้าทุกคนก็ทำกิจกรรมกันปกติ ท่ามกลางแดดที่ร้อนมาก เด็กเป็นลมตั้งหลายคนแต่ หนึ่งในนั้น ไม่มีนัช นัชอดทนทุกอย่าง และในค่ำคืนนี้อาจารย์บอกว่า เราจะมีกิจกรรมรอบกองไฟกัน ให้นักเรียนทุกคนไปกินข้าว อาบน้ำให้เรียบร้อย 6โมงเย็นเจอกันที่เดิม ทุกคนก็ รีบ ไปทำภารกิจกันจนเสร็จ พอ 6 โมงเย็น ทุกคนก็มารวมตัวกันที่เดิม ฝ่าย หญิง อาจารย์ก็มาพูดว่า อ่าว เนตรนารี ครูจะเลือก 10 คนไป รำรอบกองไฟน้ะ เด็กมี ประมาณ 40 คน ผู้หญิง อาจารย์จะเลือกคนที่หน้าตาด้วยส่วนมากนักแสดงจะสวยๆทั้งนั้น แต่แล้ว อาจารย์ก็เลือกนัชด้วย นัชก็ไม่ได้ขี้เหร่ ก็สวยพอประมาณอยู่ ตอนแรก นัช ก็จะปฏิเสธ แต่เหมือน ควมคิดของนัชจะบอกว่ เห้ย ถ้ายอมไปรำอ่ะ ที มันจะมองแกน่ะนัช มันจะเห็นแกน่ะ? นี่เป็นความคิดที่ในใจนัช จากนั้นนัชก็ตกลงไปรำในค่ำคืนนี้ ด้วย