Eternal Star ดวงดาวแห่งอมตะ
เขียนโดย rosemarry
วันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 12.18 น.
แก้ไขเมื่อ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2558 21.34 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
3) Fable Kingdom
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสำหรับฉันเรื่องนี้ถือว่าเป็นเรื่องประหลาดมากค่ะ โมโมทาโร่งั้นหรอ ที่นี้มันที่ไหนกันแน่ มีคนโผล่มาเพิ่มอีกเรื่องอะไรอีกหล่ะ? รอบๆทะเลสีหวาน มีปราสาทสวยงาม หมู่บ้านคลาสสิก อีกฝั่งก็มืดทะมึนราวกับว่าอยู่กันคนละโลก กองทับทางเรือ อากาศเพียบขนาดนี้อะไรกันเนี่ย!
"คือว่าคุณคือใครงั้นหรอค่ะ ที่นี้ที่ไหน เกิดอะไรขึ้นหรอค่ะ แล้วน้ำนี้ทำไมถึงเป็นสีนี้ค่ะ เรือนี้มันคืออะไรค่ะ ทำไมสวยจัง"(ถามเยอะไปมั๊ยเนี่ย จะจำได้หรือเปล่านะ)
"ฉันชื่อ อลิซค่ะ ที่นี้ก็คือเฟเบอร์ คิงดอม ตอนนี้ดวงดาวของพวกเรากำลังจะลอยออกจากระบบ จากฝีมือของตัวละครนิทานคนนึง น้ำทะเลนี้เกิดจากการสะท้อนผลึกน้ำตาลใต้ทะเล แล้วก็ขอบคุณที่ชอบเรือของพวกเรานะค่ะ"(จำได้ซะด้วย)
อลิซในดินแดนมหัศจรรย์งั้นหรอเนี่ย ชุดเดรสสั้นสีชมพูอ่อนที่เข้ากับสีขาว ผมทองเป็นลอน เอาเป็นว่าสวย ความจำก็ดี
"ที่ว่าฝีมือของตัวละครคนนึงเนี่ย...ใครหรอค่ะ มันเกิดอะไรขึ้น?"
ถามเยอะไป๊ -_- จะว่าไปแล้วที่ฉันมาที่นี้ก็แค่มาสำรวจดวงดาวเล่นๆก่อนที่จะกลับยุค แต่เรื่องนี้มันทำให้ฉันชักอยากรู้และไม่(ค่อย)ได้คิดแล้วถามออกไปเร็วเกินพลั้งปากของตัวเองไว้ได้จริงๆค่ะ
"เธอชื่อว่านิกโกะ ตัวละครที่ถูกแต่งไม่จบ เธอใช้พลังมืดจากราชาปีศาจเคลื่อนดาวเฟเบอร์เพื่อไปที่..."
"ที่ไหนก็ไม่ใช้เรื่องของเธอ ยัยปากเสีย"
ไอคุณโมโมทาโร่ ฉันกำลังฟังลุ้นๆอยู่ขัดซะเสียบรรยากาศหมดเลย ที่สำคัญเหมือนเธอจะไม่ยอมพูดต่ออีก ที่ๆจะไปเนี่ย ที่ไหนกัน ร้ายแรงขนาดนั้นเลยงั๊นหรอ? นิกโกะเนี่ยเรื่องราวที่แต่งไว้มันเป็นยังไงบ้างนะ
"จะว่าไปคุณมีสิ่งที่ปรารถนาหรือเปล่าค่ะ ถึงได้มาที่นี้ ไม่มีแขกมาซะนาน เดี๋ยวฉันจะพาชมในเมือง เมืองนี้เป็นเมืองแหล่งนิทาน การ์ตูน ทุกอย่างจากโลกมนุษย์จะมาเกิดที่นี้เมื่อมนุษย์วาดตัวละครขึ้นมา"
จริงๆด้วยเธอเปลี่ยนเรื่องพูด ไม่อยากให้ฉันรู้จริงๆด้วย ฉันต้องรู้ให้ได้แม้ว่าเธอจะไม่อยากให้ฉันรู้ก็ตาม ต้องมีวิธีสิ
"ไปสิๆ ที่นี้น่าสนุกดี ว่าแต่คำปรารถนางั้นหรอค่ะ ฉันคงไม่..."
"มีสินะ ฉันขอดูหน่อยนะ ^^"
เธอพูดแทรกฉันขึ้นมาและยิ้มเล็กๆก่อนที่จะยิ้มเครื่องมีที่เหมือนกับกระจกใสกับกุญแจสีขาวลวดลายสวยสง่ามาก เธอเสียบมันที่หัวเครื่อง มันย้อนภาพก่อนที่ฉันจะออกมาจากเอิร์ธ มันเป็นสิ่งที่ฉันคิดว่ามันต้องเป็นไปได้สิหน่า
"มีจริงๆด้วยสินะค่ะ ขอให้ฉันพบวิธีที่ทำให้เป็น...อมตะ"
สีหน้าขออลิซเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ฉันเหมือนแววความหวังของเธอหายไปต่อหน้าต่อตาฉัน ฉันไม่รู้ว่านั้นเป็นเรื่องจริงหรือไม่ แต่ฉันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ
"คุณ...อลิซ เป็นอะไรไปค่ะ เหมือนคุณไม่มีหวังเลยนะค่ะ"
"เอาเถอะอลิซ เธอคนนั้นไม่มีคุณสมบัติที่ว่านั้น เขาช่วยพวกเราไม่ได้หรอก"
"งั้นเชิญคุณกิงกะโนะ ฮิโซระ เดินชมเฟเบอร์คิงดอมได้ตามสบายค่ะ"
"อ่า...ค่ะ ขอบคุณค่ะ"
จะว่าไป...ฉันยังไม่ได้บอกนะว่าฉันชื่ออะไร คุณสมบัติที่ว่านั้นมันอะไร คำถามเหล่านั้นมันผุดขึ้นมาในหัวอยู่ได้เรื่อยๆ ตอนนี้ฉันกำลังเดินในเมืองที่สวยงาม ตัวละครมากมาย มีบ้าน3 หลัง ถ้าให้บอก ลูกหมูสามตัวแน่ๆ ลำธารก็มีถ้วยใบเล็กๆ สังเกตุไปดีๆก็มีเจ้าหนูหนึ่งนิ้วกำลังพายถ้วยอยู่ ที่หาดทรายก็มีอุราชิม่าทาโร่ช่วยเจ้าเต่าอยู่ บนฟ้าซุนหงอคงลิงน้อยบนเมฆล่องลอยพลิวไหวแกล้งผู้คนอยู่ เป็นเมืองที่มีความสุขจริงๆ
"ก็บอกแล้วไงว่าคนที่จะช่วยพวกเราได้ก็มีเพียง บุคคลไร้ฝัน ไร้ความปรารถนาเท่านั้น ไม่อย่างนั้นจะ..."
"แต่ชิรายูกิ ฮิเมะ ซามะ ถ้าไม่ใช่เธอผู้นั้น ก็ไม่รู้ว่าจะมีใครมาอีกหรือไม่ เฟเบอร์ คิงดอมคงจะแย่เอาเสียก่อนนะค่ะ"
"เราคงทำแบบนั้นไม่ได้หรอก ความฝันแบบนั้นถ้าเธอผู้นั้นช่วยเรา มันจะเป็นจริง มันน่ากลัวเกินไปสำหรับเธอ หวังว่าคงจะเข้าใจฉันนะค่ะ คุณอลิซ"
"ต้องได้สิค่ะฉันจะลอง ถ้าฝันนั้นมันจะเป็นจริงได้ละก็ฉันจะทำ"
ฉันเข้ามาในการสนทนาแบบรวดเร็ว ทั้งสองหันมามองฉันด้วยสายตาที่พวกเขาพลาดแล้วที่คุยกันที่นี้ เจ้าหญิงสโนไวท์...สินะ(ชิรายูกิ=หิมะสีขาว ฮิเมะ=เจ้าหญิง) ผิวขาวสวยมากชุดก็สวยเวอร์ชั้นดั๊งเดิมกระโปรงเหลืองๆ ตัดกับเสื้อน้ำเงิน ผมดำเงา จิตใจแน่วแน่หน้าดู
"คุณกิงกะโนะ พวกเราจะบอกความจริงอะไรคุณบางอย่าง หากคุณทำประโยชน์ให้เฟเบอร์ คิงดอม มันจะส่งผลถึงคุณ ยิ่งพวกเราได้ประโยชน์มาก คุณยิ่งได้มาก แต่..."
"ก็ดีไม่ใช่หรอค่ะ ฉันว่ามันต้องได้ค่ะ"
"แต่ว่าสิ่งนี้มันอาจทำให้ความปรารถนาเป็นจริงไปเลยก็ได้ หากความฝันของคุณคือการเป็นอมตะ คุณจะได้มันมาแล้วก็..."
"สู๊ดย๊อด!!!มันยิ่งกว่าอะไรเสียอีก คุณอลิซพาฉันไปที นะ นะ...น๊ะ"
"อ-อืม ได้สิ แต่เราต้องพึงคุณโมโมทาโร่ด้วย คนที่จะไปที่นั้ได้ที่แค่คุณโมโมทาโร่เพียงคนเดียวเท่านั้น แล้วเดี๋ยวฉันจะเล่าเรื่องของนิโกะให้ค่ะ"
"โอเค...งั๊น ดินแดนราชาปีศาจ เดินทางโล๊ด"
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ