มันคงเป็น...เรื่องบังเอิญ

                          ++ณ หอประชุมโรงเรียน++

"มาแล้วสินะ!"เฟรมพูดขึ้นขณะที่ฟริงค์กำลังเดินมา "พี่เฟรมมาแต่เช้าเชียว"ฟริงค์เอ่ย "ก็อยากให้มันเสร็จเร็วๆหน่ะ" เฟรมพูดนิ่งๆพร้อมกับทำหน้าเบื่อ แล้วสองคนก็ช่วยกันทำงานอย่างขะมักเขม้น

----หลายชั่วโมงผ่านไป----                                                                               "อ้ะ! เย็นแล้วพอแค่นี้ก่อน" เฟรมพูด "พ..พี่เฟรม เอ่ออ..มีแฟนยังคะ"เธอถามอย่างตะกุกตะกัก   "เธออว่าอะไรนะ!!"เฟรมหันมาถามฟริงค์อีกครั้งด้วยสายตาเย็นชา "พี่เฟรมมม..มีแฟนย..ยังคะ"        ฟรังค์พูดอีกครั้งด้วยความกลัว "ไม่มี ทำไม"เฟรมตอบเสียงแข็ง แต่แอบเขิน "ฟริงค์ชอบพี่นะคะ ชอบมาสามปีแล้ว ฟริงค์ว่าจะบอกพี่นานแล้วแต่กลัวพี่มีแฟนอยู่แล้ว วันนี้ฟริงค์โล่งใจมากค่ะ ที่ได้บอกความในใจกับพี่ ฟริงค์กลับก่อนนะคะ" (สามปีงั้นหรอ)เฟรมคิดในใจแล้วอึ้งนิดๆ "เดี๋ยวว ก่อน!!" เฟรมร้องขึ้นขณะที่ฟริงค์กำลังจะเดินกลับ "นี่มันก็เย็นแล้วว เดี๋ยวพี่ไปส่ง"(เฮ้ยยพูดอะไรออกไปเนี่ย!!)เฟรมคิดในใจ "ด..ได้..ค่ะ" ฟริงค์ตอบงงๆเขินๆ