T1.Three day 3วันกับการลืมเธอ
เขียนโดย ๑กัสจัง๑
วันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 03.14 น.
แก้ไขเมื่อ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 20.18 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
10) วันที่4.คำตอบ (The end)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ.. "ห้างที่ใหญ่โตที่สุดเท่าที่ผมเคยเดิน แต่วันนี้วันที่ได้เจอเธออีกครั้ง ห้างนี้กลับดูเล็กและคับแคบ "ผมเดินออกไปจากตรงนั้นทันที
...ในที่สุดผมก็ได้คำตอบของคำถามที่ยังค้างคาในหัวผมว่า ทำไม ทำไม และทำไม คำตอบมันไม่ได้หายากอะไรเลย เมื่อผมได้รับรู้ทุกๆสิ่งและยอมรับกับทุกๆอย่าง คำถามนี้ที่ผมยังค้างคาในหัวก็ถูกปลดออกมา "ทำไมต้องเป็นผม ทำไมต่องเป็นเธอ และทำไมต้องเป็นเราสองคน"
...จริงๆแล้วทำไมผมต้องสูญเสียเวลาไปถึง3 วันเพื่อลืมเธอ ทั้งที่ผมรู้อยู่แก่ใจว่า คงจะลืมเธอไม่ได้ "สิ่งที่ผมควรทำที่สุดคือเลือกจำ และเก็บทุกสิ่งที่ดีๆเอาไว้นึกถึง ว่าช่วงเวลานึงของชีวิต เราเคยได้ใช้มันร่วมกัน ถึงแม้มันจะจบลงแบบไม่สวยงามแต่ความทรงจำก็ยังคงอยู่" อย่างที่มีหลายๆคนบอกมาว่า"เวลาจะทำให้ลืมทุกๆสิ่ง" ผมได้แต่หวังว่ามันจะเป็นจริง
เห็นเธอ มีความสุข ไม่มีทุกข์ ไม่มีเหงา
ยินดี ยิ้มรับ กับเขา ส่วนเรา เดินหน้า ต่อไป
...ผมเดินไปเรื่อยๆ แหงนหน้ามองฟ้า วันนี้ท้องฟ้ายังสดใสไม่เห็นมีอะไรต้องกลัว ดวงอาทิตย์ยังขึ้นทุกวัน แล้วนับประสาอะไรกับการเริ่มต้นชีวิตใหม่ วันพรุ่งนี้เราอาจจะเจอใครสักคนที่พร้อมและเหมาะสมกับเรา อย่ายึดติดกับอดีต เดินไปข้างหน้าสิ อย่าหมดหวัง
ได้โปรดคนบนฟ้า ส่งใคร สักคนมา ให้กับฉัน
คนที่พร้อม จะอยู่ เคียงข้างกัน คนที่ไม่มีวัน ทิ้งฉัน ให้เดียวดาย
มีบ้างมั้ย ให้คนๆนี้ มีความสุข เหมือนที่ เคยฝันไว้
มีบ้างใหม ใครสักคน ที่จริงใจ มีบ้างใหม ที่ห่วงใย ฉันจริงๆ
...นี่ก็บ่ายมากแล้วถึงเวลาต้องกลับบ้านแล้วสิ เฮ้อของเยอะเยอะไปหมด ใกล้ถึงทางออก พร้อมมองดูที่นาฬิกา หลังจากนั้นผมก็ได้ยินเสียงบางอย่างดังขึ้น
- ตุ๊บ... . . "ขอโทษค่ะ" (พร้อมก้มหน้าเก็บของ)
**ไม่เป็นไรคับ เดี๋ยวผมช่วยเก็บนะ
- "ขอบคุณมากๆนะค่ะ" พอดีรีบไปหน่อย พร้อมทั้งเงยหน้าขึ้นมา "พี่แม๊ค ไช่มั้ยนิ"
** อ่อ คับ คือเรารู้จักกันด้วยหรอ
- จำไม่ได้หรอ คนที่พี่ชอบเรียก ยัยรั่วนะ
** อ่อ ยัยรั่ว เอ๊ย ยัยท๊อฟฟี่ ไม่เจอกันนานเลยนะ กลับมาจากอังกฤษเมื่อไหร่เนี้ย
- "เพิ่งกลับมาวันนี้นะค่ะ นัดเพื่อนไว้ไม่ยอมมาสักที" พร้อมทั้งกดโทรศัพท์
**กลับมาทำอะไรหรอ ได้งานที่นี่หรอ
- บอกไม่ได้ค่ะ ภาระกิจลับ
** งั้นกลับทางไหนละ เดี๋ยวไปส่ง
- ค่ะ ไปบ้านยัยแอลฟ่า นะค่ะ หนูกลับมาก่อนกำหนดเลยมาอยู่กับยัยแอลฟ่าสักพัก
** - -* พอดีเลย บ้านพี่อยู่ข้างๆยัยฟ่า นั่น ป่ะ เดี๋ยวไปส่ง
- ค่ะ งั้นขอติดรถไปด้วยนะ พร้อมทั้งเอามือปิดปาก ฮึ ฮึ ฮึ
....ผมอาจมีความสุข ถ้าผมอยู่คนเดียว แต่มันจะจริงมั้ย ถึงเวลาที่ผมควรจะรักตัวเอง และดูแลความรู้สึกตัวเอง บ้างแล้วละ
จบบริบูรณ์
.........................................................................................................
open T2.Re-love ขอมีรักแรกอีกครั้ง
เพราะเขาคือรักแรกของฉัน และในวันนี้วันที่ฉันรู้ข่าวว่าเขาไม่มีใคร ฉันจึงกลับมา เพื่อยืนยันความรู้สึกของฉันที่มีต่อเค้า ว่าเขายังเป็นรักครั้งแรกและจะเป็นรักครั้งเดียวของฉันด้วย
ภาระกิจพิชิตใจ ชายผู้เป็นรักแรก จึงเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง แล้วครั้งนี้จะไม่ยอมหยุดจนกว่าเขาคนนั้นจะตกอยู่ในพื้นที่แห่งรักของฉัน ที่เขาว่าไว้ มารยาร้อยเล่มเกวียน วันนี้ฉันจะเอามาใช้ให้หมด จะไม่ปล่อยให้หลุดมืออีกเป็นครั้งที่สอง โฮ๊ะ โฮ๊ะ โฮ๊ะ
๑กัสจัง๑
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ