YAOI R18 ชั้นจะไม่ปล่อยนาย!!

     เมื่อ 10 ปีก่อน
..

..

..
"ได้! ชั้นยอมขาย อีกอย่าง ชั้นไม่ต้องเด็กคนนี้แล้วด้วยซ้ำ!!" คำพูดของพ่อที่ดังก้องอยู่ในหัวของผมตั้งแต่นั้นมา ผมไม่เคยลืม จนถึงวันนี้...
วันหนึ่งครอบครัวผมมีหนี้สินมากมาย และมีเงินไม่พอ พ่อของผมก็ไม่ทำงานรอเงินจากแม่ แล้วเอาไปใช้อะไรเรื่อยเปลื่อย พ่อมักจะกินเหล้าเสร็จแล้วก็กลับมาทำร้าย ด่าทอ ทุบตี แม่กับผม แม่ของผมทำงานอยู่งกๆ ตอนนั้นผมเด็กมากยังทำอะไรไม่ค่อยได้ ผมได้พูดกับแม่ว่าผมอยากออกไปจากที่นี่ แม่ไม่พูดแต่แม่แอบไปร้องไห้ที่อื่น วันหนึ่งแม่ไม่สบายมาก หมอบอกว่าแม่เป็น โรคหัวใจระยะสุดท้าย เธอคงจะอยู่ได้อีกไม่กี่วัน ก่อนแม่จะจากผมไปแม่พูดว่า "อาโอะ แม่ขอโทษนะ แม่สัญญาว่า ถ้าแม่มีเงินเยอะๆแม่จะพาลูกออกไปจากที่นี่กับลูก แต่น่าเสียดายเราคงไม่ได้อยู่ด้วยกันอีก ลูกต้องเข้มแข็งนะ แม่รักลูกมากที่สุด" และแม่ก็จากผมไปในที่สุด หลังจากแม่ผมตายไป เจ้าหนี้ชองพ่อก็มาทวงหนี้ทุกวัน บางครั้งพ่อผมก็ไปแอบอยู่ในตู้เสื้อผ้า ให้ผมพูดแทนว่าพ่อไม่อยู่ จนเจ้าหนี้ได้มาคุยกับพ่อเพื่อแลกเปลี่ยนกัน เขาได้เสนอว่าถ้าเอาผมไปขายตัว เขาจะไม่มาทวงหนี้อีก และพ่อก็จะไม่ต้องเป็นหนี้สินอีก พ่อรีบพูดตัดสินใจทันทีทันได้ ว่าจะขายผม ผมรู้อยู่แล้วล่ะ ว่าพ่อไม่รักผมเลย หลังจากลูกน้องเจ้าทวงหนี้ก็จับผมขึ้นรถเสร็จ ผมได้เหลือบไปมองพ่อ หน้าของพ่อมีรอยยิ้มแจ่มใสขึ้น เขาได้โบกมือลาให้ผม พ่อไม่เสียใจหรอกที่ทำแบบนี้กับผมเขากลับดีใจมากกว่า ประโยคสุดท้ายที่พ่อผมพูดว่า "ลาก่อน" ผมยิ้มกลับไปให้พ่อ ในใจผมพูดว่า"ขอให้แก ไม่มีใครที่จะรักและจริงใจกับแกอีก" และผมก็ได้ไปถึงสถานที่โสเภณี พวกพี่ๆก็สอนผมให้บริการลูกค้า ฯลฯ ผมก็ยังต้องเอาเงินที่ผมถูกขายตัว เอาเงินให้เจ้าหนี้อีก ที่พ่อยังติดค้างอยู่ ผมกินอยู่ที่นั้นเป็นเวลา 10 ปี ตอนนี้ผมไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดอะไรอีกแล้วล่ะ...

     10 ปีต่อมา
..

..

..
รุ่นพี่รุอิ:อาโอะ! ไม่ได้เจอกันนานสบายดีไหม ^^
อาโอะ:รุ่นพี่รุอิหรอ ผมสบายดี
รุ่นพี่รุอิ:เย็นชาเหมือนเคยล่ะนะ ไปกินข้าวด้วยกันไหม เดี๋ยวชั้นเลี้ยงเอง
อาโอะ: ตอนนี้ผมไม่ว่างผมกำลังจะไปบริการลูกค้า ไว้วันหลังนะครับ
รุ่นพี่รุอิ:ออกไปข้างนอกบ้างก็ได้นะ อย่าหักโหมล่ะกัน ชั้นไปกินข้าวก่อนล่ะกัน
อาโอะ:ครับ ขอบคุณครับ

ครึ่งชั่วโมงต่อมา
..
..
เจ้าของร้าน:อาโอะ วันนี้ ลูกค้าคนใหญ่คนโตเขาจะมาที่ร้านของเรา นายจะต้องบริการให้ดีนะ เพราะเขาต้องการนายมาก โทรมาถามตลอดเลยว่า นายอยู่ที่ไหน บลาๆ ให้ตายสิ นายนี่ดังจริงเลย ตั้งแต่นายเข้ามาทำงาน ทุกคนก็ชอบนาย มองนายติดตาม ตลอด
อาโอะ:ผมก็แค่ทำหน้าที่ของผม อีกอย่างผมไม่ต้องการจะดัง ให้คนรู้จักอีกด้วยซ้ำ แล้วลูกค้าคนใหญ่คนโตนั่น จะมาตอนไหนหรอครับ
เจ้าของร้าน:อีก 2 นาที เขาก็มาแล้ว เตรียมตัวไว้ให้ดีล่ะ ชั้นไปต้อนรับลูกค้าก่อน
อาโอะ:.....
2 นาที ผ่านมา
..
..
ลูกค้าคนพิเศษ:อาโอะอยู่ไหน ชั้นอยากเห็นหน้าแทบแย่อยู่แล้ว
อาโอะ:คุณลูกค้าถามหาผมหรอครับ//ยิ้ม
ลูกค้าคนพิเศษ:นายคือ อาโอะ สินะ //เดินไปจับมือ//นายช่างงดงามยิ่งนัก
อาโอะ:ขอขอบคุณมากครับ ท่านต้องการให้ผมทำอะไรหรอครับ?
ลูกค้าคนพิเศษ:ไปนอนกับชั้นสิ แค่เห็นหน้านายชั้นก็เงี่ยนแล้วอ่ะ อิคิโระ เอากุญแจห้องพิเศษสำหรับชั้นซิ
อิคิโระ://ยื่นกุญแจ//เหลือบมามองอาโอะ
ลูกค้าคนพิเศษ:ขอบใจ ไปกันเถอะอาโอะ จัง
อาโอะ:คะ..ครับ//เหลือบไปมอง มิโดริ//(หมอนั่น ทำไมมองเราแปลกๆ แต่อย่าไปใส่ใจ ทำหน้าที่ของเราให้ดี ดีกว่า)

หลังจากนั้น
..

..
อาโอะ:อะ..อ่าาาา~~ รู้สึกดีจังง~
ลูกค้าคนพิเศษ:สวบ สวบ// ข้างในของอาโอะ จังก็สุดยอดเหมือนกัน
อาโอะ:อื้มมมม~! ผมจะแตกแล้ว//ปลดปล่อยออก
ลูกค้าคนพิเศษ:อ่า //ปลดปล่อยออกเหมือนกัน//ถอดถุงยางแล้วทิ้งขยะตรงหัวมุมที่นอน//อ่ะ ค่าที่เรามีเซ็กส์กัน//ยื่นเงิน//งั้นชั้นกลับก่อนล่ะพอดีมีธุระพอดี บาย อาโอะ จัง //เดินออกจากห้องไป
อาโอะ:ไว้มาใหม่นะครับ.... (ไอ่แก่เอ้ย ของก็เล็ก ไม่เห็นจะดูพิเศษตรงไหนเลย ก็แค่เป็นคนธรรมดา เหี่ยวก็เหี่ยว)//ลุกจากเตียง//เฮ้อ เหนื่อยจัง ลุกไปกินน้ำสักหน่อยดีกว่า//เดิน+กำลังจะล้ม
อิคิโระ://ประคองไว้//ไม่เป็นไรใช่ไหม
อาโอะ:?!//ดันอกออก//ชั้นไม่เป็นไร เจ้านายของนายออกไปตั้งนานแล้วไม่ใช่หรอ ทำไมไม่รีบกลับไปอีกล่ะ
อิคิโระ:เขาไม่ใช่เจ้านายชั้น
อาโอะ:เอ๊ะ! งั้นหมายถึงอะไร?
อิคิโระ:เป็นแค่ญาติเท่านั้น
อาโอะ:หรอ แล้วนายต้องการอะไร
อิคิโระ:..... คุณจำได้ไหมเมื่อ 10 ปีก่อน คุณพ่อของคุณได้ขายคุณที่นี่ และคุณก็อยู่กินที่นี่มาเป็นเวลา 10 ปีใช่ไหม
อาโอะ:นะ...นายจะพยายามบอกอะไรกันแน่ ?!!
อิคิโระ:คุณพ่อของคุณก็คือคุณพ่อของผม เรามีพ่อคนเดียวกัน
อาโอะ:?! เป็นไปไม่ได้ ไม่ใช่เรื่องจริง ทำไมชั้นไม่เคยรู้มาก่อนเลย
อิคิโระ:มันเป็นเรื่องจริง ตอนที่คุณแม่ท้องชั้นขึ้นมา หนี้สินก็เพิ่มขึ้นมากขึ้นเรื่อยๆ โดยพ่อของเรา คุณพ่อของเราเป็นคนไม่เอางานเอาการ คุณพ่อก็ตบตีแม่ของชั้นจนเกือบแท้ง แม่ชั้นเลยทนไม่ไหว เลยหย่ากับคุณพ่อทันที และเเจ้งความข้อหาทำร้ายสตรีมีครรภ์ คุณพ่อก็แอบหนีไปที่อื่น คุณพ่อก็เลยได้เมียใหม่ก็คือแม่ของนาย ตอนนี้นายอาจจะไม่เข้าใจ หรือยังรับไม่ได้อยู่ดี แต่ในตอนนี้ ที่ชั้นมาหานายเพื่อจะบอกว่า พ่อของเราได้ตายแล้ว
อาโอะ:..... เหอะ แล้วไงไอ่แก่นั้นตายแล้ว จะมาบอกว่าให้ชั้นไปงานศพไอ่แก่นั่นน่ะสิ ชั้นไม่มีทางที่จะกลับไปที่นั่นอีกแล้วล่ะ
อิคิโระ:ผมเข้าใจความรู้สึกของคุณที่ต้องสูญเสียแม่ของคุณไป แต่เขาก็เป็นพ่อที่ทำให้คุณเกิดมานะ
อาโอะ://กำมือ//แก.... แกจะมาเข้าใจอะไรชั้น!! แม่ของชั้นกับแม่ของแกมันไม่เหมือนกัน ชั้นลำบากกับแม่มากันสองคน พ่อก็ไม่ได้ช่วยเหี้ยไรเลย แดกแต่เหล้าอย่างเดียว แม่ชั้นอดทนเก็บเงินเพื่อจะหนีออกไปจากชีวิตของพ่อ พ่อทำให้ชีวิตแม่กับชั้นพังหมด แกจะมาเข้าใจอะไรกัน!!! //น้ำตาคลอ//อย่ามาพูดเรื่องนี้ว่ามันทำให้ชั้นเกิดมา มันก็แค่เงี่ยน มันไม่คิดที่จะเป็นพ่อของชั้นด้วยซ้ำ//น้ำตาไหล
อิคิโระ://กอด+ลูบหัว//ชีวิตคุณคงจะเจ็บปวดมามากสินะ แต่ตอนนี้คุณไม่เป็นไรแล้ว เพราะผมจะอยู่เคียงข้างคุณ ปลอบใจคุณเสมอนะ
อาโอะ://หน้าแดง//ดันอกออก//ตอนนี้ชั้นยังตอบไม่ได้ว่าจะไปไหม
อิคิโระ://จับมือ//งั้นผมจะรอคำตอบแล้วกัน//ยื่นเบอร์โทร//นี่เบอร์โทรศัพท์ผม คุณติดต่อผมมาก็แล้วกัน
อาโอะ:อืม

...................................................................................................................................................

โปรดติดตามตอนต่อไป
ติชมกันได้นะคะ ขอบคุณค้าาา