สะบัดลายหงส์

               เช้าวันต่อมา เมที.....เมที...เมที.....จะไปไหนหรอ เสียงเรียกของ

มีนาพี่สาวต่างเเม่ของเมษาร้องเรียกเมทีเเฟนของตน เมทีหันมายิ้มเเล้วพูดว่าเราจะไปวาดรูปเล่นที่สวนอะ นาไปด้วย กันเมทีเอ่ยชวน มีนาว่างพอดีจึงบอกว่าไปพอมีนาขึ้นซ้อนจักยานขิงเมทีได้มีนาก็เอ่ยทักเมทีว่า หวังว่าทีคงยังไม่ลืมที่เราคุยกันไว้นะว่าวันนี้ทีต้องเเต่งตัวให้ดีนะวันนี้เราต้องไปทานข้าวกับครอบครัวนานะ นาหวังว่าทีคงเข้าใจ ว่าเเต่ทีมีชุดมั๊ย...? พอนาพูดประโยคนี้จบ

ทีเบรกรถหัวเเทบทิ้มเเล้วพูดว่าว่า เออ....นาเราลืมซื้มชุดอะ นาไปซื้อชุึดเป็นเพื่อนหน่อย.....ว่าเเล้วก็หยิบกระเป๋าตังมาดูในกระเป๋าตังมีเงินอยู่500 ทีจึงเงยหน้ามาบอกนาที่ยืนยิ้มให้อยู่ว่า  น่าเราขอโทษนะเงินที่เราทำงานได้เราจ่ายค่าเทอมค่าหอค่าไฟค่าน้ำไปหมดเเล้วอะตอนนี้เหลือ500เองอะถ้าวื้มก็ได้เค่รองเท้าถึงซื้อมาได้เราคงไม่ตังกินข้าวเเล้วอะ นายืนคิดเเล้วหยิบกระเป่า ขึ้นมาในกระเป๋านามีเงินอยู่3000นาจึงยื่นให้ที2000เเล้วบอกว่าเดี๋ยวเราพาไปซื้อที่ห้างส่วนเงินเนี่ยเราให้เธอยืม ไม่ต้องเกรงใจนะเราเต็มใจ ทีดันมือนากลับเเล้ว พูดว่าเราไม่อยากรบกวนเธออะ นาบอกว่าไม่รบกวนหรอกไปไปซื้อกัน นาเดินจุงมือทีไปซื้อเสื้อผ้าในห้างพอเงินไม่พอนาก็รูด จนได้ชุดคึรบพอมาที่ห้องพัก ทีก็รองชุดให้นาดูใส่มาเเล้วหล่อมาก จบ.......