ผิดที่ รักผิดคน

                    ระหว่างที่รอฮานะอาบน้ำเสร็จยูริได้เผลอแอบงีบไป กลิ่นหอมจากร่างใครบางที่เพิ่งเดินออกจากห้องน้ำกลิ่นแตะเข้าจมูกคนที่กำลังนอนหลับ กลิ่นนั้นชั่งมีอิทธิพลยิ่งนักทำให้สายตางัวเงียจากคนร่างสูงโปร่งที่นอนตรงหน้าฮานะได้ลืมตาขึ้นมาดู หอมจัง!!เสียงเบาๆจากยูริที่กำลังตื่นภาพที่เหงสาวน้อยร่างบางผิวขาวโพลน สวมชุดนอนสีขาวสวยน่ารัก ทำไมเทอช่างน่ารักแบบนี้

ฮานะ.            ยูริ ยูริ ตื่นไปอาบน้ำเลยคร่ะ นอนทั้งชุดแบบนี้ได้ยังไงคร่ะ 

ยูริ.               เตงเค้าขี้เกียจอาบน้ำ เตงอาบให้เค้าหน่อยจิ นะนะน๊าาคร๊าา

ฮานะ.            เค้าเพิ่งเคยเหงตะเองงอแงก้อตอนนี้อ่ะ เด็กน้อยเอ้ย!! ลุกขึ้นไปอาบน้ำเลยคร่ะ

ยูริ.               ก้อได้คร่ะ แต่เตงต้องสระผมให้เค้านะ เค้าขี้เกียจจังเลยหัวเค้าก้อเหม็ง ไม่เชื่อ

เตงก้อดมดูจิ นี่ๆเหม็นไหมๆ 

ฮานะ.             ไปเลย ไอ้เน่า เข้าไปอาบน้ำเลย (พร้อมกลับลากตัวยูริเข้าห้องน้ำ)

ยูริ.                ไม่อาบให้เค้าจิงๆหยอ เปลี่ยนใจได้นะ ห้องน้ำไม่ได้ล็อคนะคร่ะ อิอิ

ฮานะ.             เค้าเข้าไปคงไม่ได้แค่สระผมอย่างเดียวมั้ง แบร่ๆๆไปๆอาบน้ำเลยคร่ะ

ยูริ.               รอแปปนะคร่ะ อย่ารีบหลับนะ คร่ะ

ฮานะ.            คร่ะ เค้าจะหลับพร้อมตะเองโอเคไหม อาบให้หอมๆนะไอเน่า

ยูริ.              ถ้าไม่หอมจะมาอาบน้ำให้เค้าใหม่ใช่ไหมคร่ะ

ฮานะ.           บร้า!!! 

                  ระหว่างรอ ที่รอยูริ ฮานะก้อเพลงเคล้าคลอบรรยากาศเบาๆ เพลงที่เทอเลือกรู้สึกฟังดูเซ็กซี่ เย้ายวนเบาๆ พาอารมณ์ใครบางคนที่กำลังโดนละอองน้ำกระเซ็นมาตามสายฝักบัว ละอองน้ำไหลรินกระจายไปทั่วเรือนร่าง เผลอร้องเพลงหึมฮัมในลำคอตามเนื้อเพลง ขณะที่ก้าวเท้าออกจากห้องน้ำทั้งที่ผมยังเปียกชื่น. สายตาหันไปเหงใครบางคนชุดขาวบาง พาใจร้อนรุม เทอกำลังนั่งหวีผมอยู่ตรงหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ทำให้ยูริอดคิดไม่ได้ ถ้ามีเทออยู่ด้วยทุกวันแบบนี้ก้อคงจะดีสินะ

ฮานะ.           จะยืนมองอีกนานไหมคร่ะ คุนเน่า. มานี่ค่ะเค้าเช็ดผมให้ ส่งผ้ามาสิคร่ะ

ยูริ.              ขอบคุนนะคร่ะไม่เคยมีใครทำให้เค้ามาก่อนเลย

ฮานะ.            เค้าก้อไม่เคยทำให้ใครนะ คนแรกเลยนะเนี้ย!! ดีใจไหม

ยูริ.               จะดีใจกว่านี้ถ้าได้เปงคนแรก 555

ฮานะ.            กวนนะ เป่าลมอีกนิดก้อแห้งแระคร่ะ

ยูริ.               ขอบคุนคร่ะมาๆ เด่วให้รางวัล(พร้อมทำหน้าเจ้าเหล่)

                    หลังจากที่ยูริเดินไปปิดไฟทั้งสองได้ทิ้งตัวนอนอย่างเหนื่อยล้า หลังจากที่วันนี้เหนื่อยมาทั้งวัน แต่จะให้คืนนี้ผ่านไปเฉยๆคงไม่ได้ มีหวังคนบ่นแน่ๆเลยใช่ไหมล่ะคร่ะ ^^

ยูริ.              เตงถามอะไรหน่อย. เตงรู้สึกยังไงกลับเค้า เตงคิดเหมือนเค้า และใจเราตรงกันรึป่าว. .......!?!?......อ้าวหลับแล้วซะงั้น สงสัยคงจะเพลีย ฝันดีนะคร่ะ. "เค้ารักตัวเองนะ"(พร้อมกระซิบข้างหูฮานะเบาๆ)

ฮานะ.            เตงรักเค้าหยอ!!!!! รักกันไปนานๆนะคร่ะ 

ยูริ.                นี่เตงแกล้งหลับหรอ นี่แหนะๆ (ยูริจี้เอวฮานะอย่างสนุก)

ฮานะ.              อย่าคร่ะ อย่านะ เค้าบ้าจี้ พอแล้วคร่ะ ถ้าเค้าไม่แกล้งหลับแล้วจะมีใครบอกรักไหมอ่ะ. เค้ารอตะเองบอกทั้งวันเลยน๊าา  งั้นขอจี้เอวเอาคืนบ้างนี่ๆนี่ๆ

ยูริ.               อุ้ย!!  ไม่เอาอย่าแกล้งเค้านะ เตง555 พอแล้วคร่ะ

                    ทั้งสองหยุดนิ่ง หัวใจเริ่มเต้นรัวไม่เปงจังหวะ เหมือนกับกว่าเวลาจะหยุดเดินโลกทั้งใบหยุดหมุน บนโลกแห่งนี้มีเพียงเราสองคน ปลายจมูกแหลมของฮานะและยูริสัมผัสอย่างช้าๆลมหายใจรินรดหัวใจซาบซ่า ความรู้สึกที่ร้อนรุ่มภายในร่างทั้งสองโถมกอดกันอย่างโหยหายร่างที่บดเบียดกันแนบแน่น ที่ไม่มีใครสามารถจะแยกทั้งสองออกจากกันได้ อารมณ์ทั้งสองเริ่มกู่ไม่กลับอารมณ์ความต้องการที่มีต่อกันเพิ่มมากขึ้นมากขึ้น ริมฝีปากชื้นยูริสัมผัสได้ถึงริมฝีปากใครอีกคนที่ประกบกันอย่างเร่าร้อน มือยูริเอื้อมไปจับมือฮานะเอาไว้และลูบไล้สัมผัสเทอในทุกๆซอกทุกที่ที่เทอ อยากให้สัมผัส ทั้งสองเปลือยกายอยู่ในท่าทวงทำนองเร่าร้อน ยูริกำลังซุกไซร์คอขาวๆ มือบางๆที่ซุกซนก้อไม่หยุดนิ่งที่จะลูบไล้สัมผัสร่างขาวๆไปทั่วเรือนร่าง ฮานะรู้สึกพุ่งพร่านราวกับฟองสบู่ที่ถูกตีให้ฟองโตขึ้นโตขึ้นและพร้อมจะแตกในทุกเมื่อ จนหลุดร้องฮือ พร้อมจิแผ่นหลังออกมาอย่าพอใจ มือที่แสนซนยูริที่กำลังบดก้อนเนื้ออ่อนๆ กำลังลูบไล้ลงไปด้านร่างตรงบริเวรช่องแคบทำให้ฮานะอดออกเสียง ฮือ...ออกมาอีกครั้งริมฝีปากที่บดขยี้แลกลิ้นซอกซอนค้นหาความหอมหวานของกันและกันถูกเลื่อนไล้ลงมา ทำให้เทอแอ่นตั้งรับอีกครั้ง ยูริไม่รอช้าที่จะชิมรสชาติหอมหวานของยอดเขา ที่ชูชัน ร่างทั้งสองเบียดกันแน่น แทบจะรวมเปงร่างเดียวกันทุกๆอย่างบรรเลงไปตามจังหวะที่เร่งเร่ารวดเร็วจนอยากที่จนหยุดลงได้ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างที่ทั้งสองอัดอั่นมันได้ระเบิดความรู้สึกลงตรงนี้เสียงฮานะบอกรักยูริเบาอย่างหมดเรี่ยวแรง ท่ามกลางเสียงหอบหายใจแรงของทั้งสองก้อค่อยๆลดระดับลง ทีละนิด ทีละนิด ทีละนิด ฮานะทิ้งตัวลงนอนท่ามกลางอ้อมกอดของยูริ

ฮานะ.              เค้ารักตะเองนะ. อยู่กับเค้าอย่างนี้ไปนานนะ อย่าทิ้งเค้าน๊าา

ยูริ.                เค้าไม่ทิ้งตะเองหรอกใจเค้าเปงของตัวเองแล้วนิ และตัวเองก้อเปงของเค้าแระอิอิ

เนื้อหาบางคำขอยืมจากหนังสือเล่มโปรดนะคร่ะ คุ้มกับที่รอคอยไหมคร่ะ อย่าลืมกดยืนยันว่าเค้าเปงคนเขียนเองที่ด้านบนขวามือด้วยนะ เพื่อให้เรื่องดำเนินต่อไป ขอบคุนนะคร่ะสำหรับการติดตาม

                                               By..........องค์หญิงน้อย