สวน เริศ เชิด เหวี่ยง คิดจะรักฉันหรอไอ้เพลย์บอย

“กรี๊ดด กานวันนี้เธอกล้าเผยความเซ็กซี่มาให้คนอื่นดูแล้วหรอ” ยัยยิบโซเพื่อนสนิทของฉัน วิ่งมาทักฉัน

“ใช่แล้ว ฉันมีสิทธิ์ที่จะใส่ชุดนักเรียนสุดเซ็กซี่นิ พี่ช้านเป็นครายย” ฉันเอามาสะบัดอย่างสวยงาม โรงเรียนนี้คนที่มีอำนาจสูงหรือพี่สาว(สำหรับผู้หญิงนะ) จะสามารถใส่ชุดสุดเซ็กซี่ได้ เป็นชุด เสื้อเกาะอกครึ่งตัว แต่ต้องใส่เสื้อคลุมของนักเรียนด้วย กระโปรงต้องสั้นกว่า เดิม เซ็กซี่ มว๊ากกกก

ฉันเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะนักเรียน เมื่อไหร่จะมีนักเรียนใหม่มาเนี่ยจะได้คู่กันซักที ว่างจังเหงานะ

“เอาล่ะนักเรียนวันนี้มีนักเรียนใหม่นะ” หัวใจพองโตเลยค่ะ จะมีเพื่อนคุยแล้ว

“เข้ามา ธนวัฒน์” ปู้จายยย หรอ O_O หวังว่าไม่ลวนลามตูนะ

“กรี๊ดดดดด” ผู้หญิงทั้งห้องกรี๊ดดกัน ผู้ชายที่เดินเข้ามาในห้อง หล่อมาก

“นี่ๆ หมอนี่มันเพลย์บอยนะ” ยัยรันเพื่อนสาวของฉันอีกคนหันมาบอก เพลย์บอยหรอ ไอม่ายชอบปู้ขายเพลย์บอย YoY

“เอาล่ะ ธนวัฒน์ไปนั่งข้างวนิดานะ” เวร แล้วไงตู อีตานั้นเดินเข้ามานั่งข้างๆฉันยังไม่วายมองหน้าฉันแล้วยิ้ม แถมยังมองต่ำลงมาที่เอวฉันอีกไม่น่าใส่ชุดนี้มาเลย

“ห่างออกจากไปเลยนะ ไอ้เฟิร์ส” เป็นอะไรไม่รู้ปากฉันพูดชื่อนี้ออกมาได้ไงไม่รู้

“รู้ชื่อฉันด้วยหรอ” ไอ้เวรดันชื่อนี่อีก

“ไม่รู้ พูดไปงั้นแต่นายอย่าคิดที่จะลวมลามฉัน ไม่งั้นฉันฟ้องพี่ฉันแน่” พี่ตูเป็นฆ่าอันดับหนึ่งเชียวนะ เธอชื่อ กานะค่ะ

“คร๊าบบ ไม่หรอก ฉันแค่จะจีบเธอ” หมอนั่นเอามือมาเกยคางฉันไม่นานมันก็กระเด็นไปอีกที่หนึ่งด้วยเท้าของฉัน

โครม

“ไอ้บ้านี่ นายไม่มีวันที่จะได้จีบฉันหรอก ฉันเกลียดผู้ชายอย่างนาย ใครก็ได้มาเปลี่ยนที่กับฉันที!!!!” ฉันตะโกนลั่นห้อง คุณครู และ เพื่อนทั้งหมดมองฉัน ให้มันได้อย่างงี้สิ

หลายวันต่อมา

“โถ่ เปลี่ยนเป็นชุดเดิมทำไม ชุดเมื่อวานสวยโดนใจฉันมากเลย ใส่มาหลายวัน” ยิปโชวิ่งมากับรัน ฉันใส่ชุดนักเรียนธรรมดามาค่ะ -_-

“ไงกาน” เสียงของใครบางคนทักมา เป็นคนที่ฉันกระทืบไปเมื่อวานนี้เองกวนประสาทดีนัก

“นายอยากตายนักหรือไง หา!!! ไอ้เฟิร์ส” ฉันหันไปหาไอ้เฟิร์ส

“เอาน่าๆ เป็นเพื่อนกันนะ” หมอนั่นชู้นิ้วก้อยมา ฉํนมองที่นิ้วมันก่อนที่จะเดินหนี

“เชอะ” ดูเหมือนแฟนกันเลยเนอะ กรี๊ดเมื่อกี้ตูพูดอะไรไปฟ่ะ -^-

“อ้าว กานโถ่” เฟิร์สก็ยังตื้อฉัน

“นี่นาย ฉันไม่ชอบนาย เลิกยุ่งกันฉันซักทีดิ๊” ฉันหันไปหาเฟิร์สแล้วตะคอกใส่มัน

“แล้วทำไงให้เธอชอบล่ะ” เฟิร์สถาม

“แค่นายไปไกลๆฉัน ฉันจะชอบนายมาก” ฉันพูดแล้วไปที่ห้องเรียน ส่วนยังเพื่อนสองตัวนั้นแอบไปถ่ายรูปเฟิร์ส

ชั่วโมงเรียน

รู้สึกมันไกลไปไหมเนี่ย เฟิร์สไปนั่งอยู่ริมประตูคนเดียว ส่วนมันก็ทิ้งให้ฉันนั่งริมหน้าต่างคนเดียว ฉันเขียนข้อความในกระดาษและโยนไปหาเฟิร์ส

ฟิ้ววว ตุบ

เยส โดนหัวมันเต็มๆมันหันมามองก่อนที่จะแกะกระดาษมาดูแล้วมันแอบยิ้ม พอมันยิ้ม รู้สึกใจเต้นรัวๆนิดหน่อยแฮะ

“ครูครับ ขออนุญาตนะเปลี่ยนกลับที่เดิมนะครับ” หมอนั้นเดินมาหาฉันแล้วนั่งลงมาข้างๆฉัน

“เฮ้ยนี่นาย” ฉันพูดกับเฟิร์ส

“ก็เธอให้มานั่งด้วยนิ” หมอนี่

“ฉันป่าวนะ” ฉันเถียงต่อ เมื่อหมอนี่จะเลิกยุ่งกับฉันซักทีฮะ

“โถ่ v_v” หมอนั้นนอนเลื้อยกับโต๊ะตัวเอง

พักกลางวัน

“นี่นาย!!” ฉันตะโกนลั่นโรงอาหาร

“อะไรเนี่ยคุณ -*-” หมอนี่หันมาด้วยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์สุดๆ

“นะ..นะ..นายมานั่งข้างฉันทำไม ถ้าคนอื่นเข้าผิดขึ้นมาฮะ” -*-ไอ้นี่ทำให้ฉันฟิวแตกทุกรอบเลย

“ไม่เห็นเปนไร ดีออก”

“นายมันบ้า”

“บ้าก็ดีกว่า ไม่รักล่ะกัน” หืม เมื่อกี้มันพูดอะไรนะ

“เมื่อกี้พูดอะไร” ฉันถาม

“ป่าวนิ กินข้าวสิ” แต่ฉันได้ยินอะไร รักๆ ไม่รู้ดิ

ตู๊ดดด ตู๊ดดดด

“โทรศัพท์มา เดี่ยวมานะ ห้ามกินหมดไม่งั้น ฉันงอนนายแน่” ฉันวิ่งไปรับโทรศัพท์

“ฮัลโหลพี่กานะ”

[วันนี้ไปเยี่ยมคนที่น้องชอบกันไหม]

“อ่าค่ะ”

[อย่าทำเสียงเศร้าสิ พี่ก็ไม่รู้จะปลอบเธอไงดีนะ แค่นี้ล่ะกันพี่ไปเตรียมดอกไม้ล่ะกัน]

“ค่ะ ไปเจอกันที่สุสานนะคะ”

ปิ๊บ

“ฮืออออ เป็นเพราะฉันใช่ไหมที่ทำให้นายตาย ทอย ฉันขอโทษ” ฉันทรุดลงแล้วร้องไห้ ทอย เป็นผู้ชายที่แอบชอบมาก แล้ววันหนึ่งฉันทะเลาะกับทอยแล้วทอยก็วิ่งไปโดยไม่ดูทาง แล้วโดนรถบรรทุกชน ตอนนั้นฉันช็อกมากจนทำอะไรไม่ถูก ตอนนั้นฉันอายุ 12

“เฮ้ เป็นอะไรยัยกานขี้เหวี่ยง” -*- นายมาโคตรถูกจังหวะ

“นายไม่ต้องมา....” ฉันหันไปหาเฟิร์ส แล้วเฟิร์สก็ประกบริมฝีปากของฉัน ฉันอึ้ง ฉันโดนเฟิร์สขโมยจูบแรกไปหรอ? ฉันพลักเฟิร์สออก

“ฉันเกลียดนาย อีตาบ้า ไม่ต้องมายุ่งกับฉันเลยนะ” ฉันลุกขึนแล้ววิ่งหนีไป

ที่สุสาน ตอนเย็น

“พี่จะกลับแล้วหนูจะอยู่ไหม” พี่กานะถามฉัน ฉันไม่ตอบเพียงแค่พยักหน้าแล้วพี่กานะก็เดินจากไป วันนี้พี่กานะใส่ชุดสูทหรอเนี่ย

“ทอย ฉันขอโทษ เป็นความผิดฉันเองฉันไม่น่าทะเลาะกัยนายเลยฮือๆ” ฉันร้องไห้ ตั้งแต่ตอนกลางวันก็เศร้ามาตลอดเลยค่ะพี่น้อง

“ไม่เห็นต้องโทษตัวเองเลยนิ ฉันผิดเองแหละที่วิ่งไปไม่ดูทาง” ฉันช็อกอยู่ซักพักหนึ่ง ก่อนที่จะหันไปหาเสียงปริศนา ฉันต้องช็อกอีกรอบ

“ฟะ..เฟิร์สนาย..” ฉันเอ่ยชื่อบุคคลปริศนา

“ฉันคือ ทอยเองแหละ ฉันไม่ได้ตายที่จริงฉันรอดฉันอยากให้เธอคิดว่าฉันตายไป ตั้งแต่หลุมศพนั้นถูกสร้างมาฉันก็เปลี่ยนตัวเองเป็น เฟิร์สไอ้เพลย์บอย ไม่ใช่ทอยผู้ชายที่ใจดีแอบแฝงความเจ้าเล่ห์ ฉันรักเธอนะกาน” เฟิร์สเดินมาหาฉันและมอบดอกไม้ให้ฉัน ฉันโผกอดเฟิร์สและแอบใช้เสื้อเฟิร์สเช็ดน้ำตาและฉันก็เอาเข่าเตะไปที่เป้าของเฟิร์ส

“โอ๊ย ยัยบ้าทำอะไรเนี่ย เจ็บนะ” เฟิร์สเอามือกุมเป้าตัวเอง

“ไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย” เฟิร์สมองฉันอย่าเคืองๆ

“ยัยกาน”

“ฉันก็ชอบนายนะ แบร่” ฉันแลบลิ้นใส่เฟิร์สหมอนั้นยิ้มนิดหน่อย แล้วฉันก็ติดเกรียหมาวิ่งออกจากสุสาน

“ยัยกาน กลับมานี่มาให้ฉันทำโทษเดี๋ยวนี่เลย”

“นายเป็นแฟนฉันแล้ว ห้ามเจ้าชู้ ห้ามนอกใจ ที่สำคัญห้ามทิ้ง สัญญาก่อน ถึงฉันจะไปหา” ฉันพูด

“โอเคสัญญา ผัวคนนี้จะไม่นอกใจเมียแสนโหดนี่หรอก” ดูมันพูด

“ไม่ไปแล้ว ชิ”

“อ้าว ง่า โถ่ ที่รักอ่า” ดูมันพูดเข้าสิ เหมือนผู้หญิงเลย ^_^