รักนี้.. แวมไพร์ไม่เกี่ยว(?)

"กรี๊ดดดดด" มันพุ่งเข้าหาฉันเร็วมาก เสี้ยววินาทีมันก็มาอยู่ตรงนี้ฉันแล้ว โอ๊ย! ดูใกล้ๆยิ่งหล่อ เอ้ย!  ไม่ใช่สิยัยบ้าไซกะเอ้ย-*-!! มันก้มมาดอมดมแถวๆซอกคออย่างหื่นกระจาย และครางไปด้วย มันทำให้ฉันอยากจะบั่นคอมันจริงๆ โทษฐานที่มันทำให้ฉันขยะแขยง หึ้ย นี่ฉันขยับตัวไม่ได้เลย มันร่ายเวทย์อะไรใส่ฉันวะ-*-!!!!!

เพล้ง!

เสียงกระจกแตกดังมาจากทางห้องนอนของฉัน รุ่นพี่เมงุมุที่ดูเหมือนจะเสร็จจากกิจกรรมปลุกปล้ำ(?)กับคิริโตะเรียบร้อยแล้วกระโดดมาทางฉันพร้อมกางปีกสีขาวผ่องเป็นยองใยมาอวดโฉมให้ดู แต่ฉันว่าฉันชอบปีกสีดำสนิทของอีตาแวมไพร์เลือดผสมนี่มากกว่า เอ๊ะ ฉันเป็นอะไร!?!

"เฮ้ย! ปล่อยไซกะเดี๋ยวนี้นะเฟร้ย ไม่งั้นอย่าหาว่าไม่เตือน!" รุ่นพี่เมงุมุกอดอกอย่างเต๊ะท่า ถามจริงถ้ามีเวลามากขนาดนั้นรุ่นพี่ไมช่วยฉันดีกว่าเหรอคะ หึ้ย หงุดหงิดๆ ปากฉันก็ดันขยับพูดไม่ได้อีก ชิส์ ขณะนี้เพื่อนๆในละแวกใกล้เคียงกับห้องของฉันรีบรุดมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น และทุกคนคงช็อกไม่ต่างกันเมื่อนักเรียนคนหนึ่งถูกแวมไพร์เลือผสมชาติชั่วจับเป็นตัวประกับเอาไว้ และดูเหมือนตัวประกันจะเต็มใจเสียด้วย แต่มันไม่ใช่ไง!!! เห้ออ

"โอ๊ะโอ ดูเหมือนมีหนอนเข้ามาแทรกนะ~" เจ้าแวมไพร์เลือดผสมเดินอ้อมไปด้านหลังแล้วโอบฉันเข้าหาร่างแกร่งของมันพร้อมทั้งลิ้นเลียซอกคอขาวของฉัน แต่ฉันที่ขยับไม่ได้ดั่งใจได้แต่กรีดร้องอยู่ในใจเท่านั้นแหละ "ยัยนี่ดูน่าอร่อยแหะ แผล่บ"

"แน่นอนอยู่แล้วสิ! ไซกะของฉันอร่อยกว่าทุกคนในโรงเรียนนี้ซะอีกนะ ว่าแต่...ไซกะไม่ขัดขืนหมอนี่เลยเหรอ!!" ชิส์ รุ่นพี่เมงุมุจอมโง่ ไปบอกมันอยากนัเนยิ่งทำให้สถานการณ์มันแย่นะเฟร้ย สู้คิริโตะก็ไม่ได้ ป่านนี้เจ้าแวมไพร์เลือดผสมนี่คงปล่อยฉันตั้งนานแล้วถ้คิริโตะมาเจรจา แล้วฉันจะคิดถึงหมอนั่นทำไมกันฟระ ฉันร้องดังขนาดนั้นแล้วก็ยังไม่เห็นแม้แต่เส้นผม -_-!

"หึ แหมกระต่ายน้อยที่น่ารักอร่อยขนาดนั้นเชียวหรือ งั้นฉันคงปล่อยเธอไม่ได้แล้วล่ะสาวน้อย" มันแลบลิ้นเลียตามแนวสันกรามฉัน ซึ่งทำให้ขนลุกแปลก

"ห๊า!? ไอ้บ้าเอ๊ย นี่แกจะเอาไซกะของฉันไปไหนวะ แล้วหยุดเลียเลยนะ! ไซกะคือของฉันคนเดียว" แล้วพี่มัวแต่พล่ามอะไรอยู่ว่ะห้ะ! นี่ถ้าฉันขยับได้นะ จะสกายคิกขาคู่ใส่หน้ารุ่นพี่จอมโง่อย่างเมงุมุเป็นคนแรกเลย!

"หึหึ ไปกันเถอะที่รัก ได้เวลาแล้ว"มันไม่ได้สนใจที่รุ่นพี่พูดสักนิดกลับอุ้มฉันด้วยแขนข้างเดียว ดูอ่อนโยน และฉันเองก็ไม่ได้ขัดขืนหรือก็คือขัดขืนไม่ไดนั่นแหละ-*-!

ในขณะที่มันกางปีกเตรียมที่จะโผบิน...

"เดี๋ยวก่อน!"

ปัง!