ใครคนนั้น

ฉันเข้ามาใรบ้านของชัยบ้านของชัยมืดมากแต่ยังพอมีไฟสว่างๆนิดๆพอเห็นทางเดิน..ฉันก็ถามว่าป้าศรีว่า "ชัย..อยู่ไหนหรอค่ะ" ป้าศรีมองหน้าฉันด้วยสายตาที่หน้ากลัวมาก จนฉันไม่กล้าจะสบสายตาป้าเขาเลย ฉันเลยบอกกับป้าเขาว่า "เอ่อ..เอ่อ..ป้าค่ะนินขอขึ้นไปหาชัยได้ไหมค่ะ"

ป้าศรีตอบกลับมาว่า "เชิญ!" ป้าศรีพูดด้วยน้ำเสียงแข็งและดุ ฉันกลัวมากเลยค่ะฉันจึงรีบเดินขึ้นไป

ชั้น 2 เพื่อไปหาชัย ระหว่างที่ฉันกำลังเดินขึ้นบนไดเพื่อขึ้นไปชั้น2 ฉันก็ได้ยินเสียง "ก๊อกๆ แก๊กๆ"

อยู่บนชั้น2 ฉันก็ตะโกนเรียก " ชัย !ชัย ชัย" แต่ก็ไม่มีเสียงตอบจนฉันขึ้นไปจนถึงหน้าห้องของชัย

ฉันเคาะประตู "ก๊อกๆ"  "ชัย ชัย นี่เรานินเอง เปิดประตูให้เราหน่อยสิ" ดูเหมือนว่าจะไม่มีวี่แววที่ชัยจะออกมาเปิดประตู ฉันจึงหันหลังกลับเพื่อเดินลงบันได แต่! ยังก้าวขาลงไปแค่ขั้นเดียวก็ต้องหยุดเดินเพราะฉันได้ยินเสียง เหมือนประตูเปิด เอี๊ยด ฉันคิดในใจว่าชัยคงจะมาเปิดประตูให้เราแล้วแน่ๆเลยฉันจึงหันหลังกลับไปมองที่หน้าห้องของชัย แต่ก็ไปเห็นใครจะออกมาเปิดประตูให้เลยฉันจึงก้าวขาขึ้นไปที่หน้าห้องของชัยอีกครั้ง....ฉันเริ่มสังสัยว่าเสียงประตูมาจากไหน ฉันพยามหาต้นตอของเสียงว่ามันมาจากไหนฉันเหลือบไปเห็นห้องซ้ายมือสุดของฉัน ลักษณะของห้องมันน่ากลัวมากเลยค่ะห้องมันเก่าเหมือนไม่มีใครใช้มาเป็นปีๆ ฉันอดสงสัยไม่ได้จึงเดินเข้าไปใกล้จะถึงประตูอยู่แล้ว

"หยุดเดี๋ยวนี้นะ!" ฉันตกใจมากจึงรีบหันไปดูว่าเป็นใครที่แท้คือป้าศรีนี่เอง แต่ยังมีความตกใจอยู่ฉันจึงพูดกับป้าศรีไปว่า "เฮ้อ..ที่แท้คือป้าศรีนี่เองป้าศรีตะโกนทำไมคะเนี่ยนินตกใจหมดเลย" ป้าศรีมองหน้าฉันแล้วพูดกับฉันว่า"เธอจะไปทำอ่ะไรที่ห้องนั้นเธอเป็นคนนอกไม่มีสิทธิ์ที่จะมาเปิดประตูห้องที่ไม่ได้รับอนุญาติ!!" ฉันตกใจมากจึงรีบตอบกลับไปว่า "เอ่อ..เอ่อ..ขะ..ขะ..ขอโทษค่ะเออนินไม่รู้จริงๆค่ะว่าห้องนี้เป็นห้องที่ไม่ได้รับอนุญาติให้คนนอกเข้านินขอโทษน่ะคะ"  ป้าศรีมองหน้าฉันด้วยสายตาที่น่ากลัวมากเลยฉันจึงบอกว่า "งั้นนินขอตัวกลับก่อนน่ะค่ะฝากอกชัยด้วยน่ะคะว่านิมาหา สะ..สะ..สวัสดีค่ะ" ฉันรีบเดินลงบันไดอย่างรวดเร็วและรีบออกจากบ้านให้เร็วที่สุด.....

ระหว่างที่ฉันเดินกลับบ้านฉันก็คิดในใจว่า เอ๊ะ! ทำไมน้ะห้องนั้นมีอ่ะไรทำไมถึงเข้าไปไม่ได้! 

ฉันหงุดหงิดมากเลยค่ะแต่ความหงุดหงิดก็สู้ความกลัวไม่ได้หรอกค่ะ ชัยนี่ก็แปลกเป็นอ่ะไรนักหนาก็ไม่รุ้ไม่ยอมออกมาเปิดประตูให้ โอ๊ยแปลกกันทั้งบ้านเลยหรอเนี่ย ฉันคิดในใจ..