ชีวิตเเสนรันทด(ตอนเดียวจบ)
เขียนโดย otakuanime
วันที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 18.12 น.
แก้ไขเมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2558 18.46 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) จบชีวิต
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ชีวิตเเสนรันทด
"พี...อยู่เฝ้าเเม่นะพี่จะออกไปทำงาน"
"ครับ"
"ไปนะคะเเม่"
"อืม..ไปดีมาดีนะลูก"
ขณะที่ฉันไปทำงานในวันเสาร์อาทิตย์พีน้องชายของฉันต้องอยู่เฝ้าเเม่ ถามว่าทำไมน่ะหรอ?เเม่เป็นโรคร้ายค่ะช่วยตัวเองไม่ได้ บ้านของเราไม่ได้รํ่ารวยเพียงเเต่หาเช้ากินคํ่าค่ะ
"เเม่ผมไปหาเพื่อนนะครับบายครับ"
ขณะที่พีจะออกจากบ้านนั้นพีได้ลืมของไว้ ผู้เป็นเเม่พยายามจะเอื้อมมือที่ไม่มีเรี่ยวเเรงส่งของชิ้นนั้นไปให้เเต่พลาดตกเตียงผู้เป็นเเม่ร้องเรียกลูกชายผู้เป็นที่รักด้วยเสียงอันเเผวเบาจนกระทั่งมันหายไป
"กลับมาเเล้วค่ะ...เเม่!"
ฉันวิ่งหาเเม่พร้อมตะโกนเรียกชื่อ
"เเม่ค่ะ...อย่าเป็นอะไรนะคะ"
ตุบ
"พี!"
พีโดนคู่อริยิงโดนจุดสำคัญตายคาที่
เฮือก
"เเม่!"
ฉันหัวใจเกือบอยุดเต้นเเต่เเม่ของฉันท่านไม่หายใจเเล้วฉันรู้สึกเหมือนหัวใจเเตกเป็นเสี่ยงๆ
ในที่สุดฉันเหมือนถูกมนต์สะกด ฉันขึ้นไปบนห้องนอนเเละตัดสินใจจบชีวิตลง
"นี่พีจ๊ะ แม่ค่ะ ถ้าเราตายไปจะเกิดอะไรขึ้นกันคะ?จะถูกประนามไหมค่ะ? จะมีคนเกลียดชังหรือสาบเเช่งกันคะ?"
กึก
ตึ้ง
นั้นคือนํ้าตาหยดสุดท้ายที่ผสมปนกับเลือด...เลือดที่จะไม่มีวันไหลเวียดอีกต่อไป...
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ