จ่าดำ

    บรืน บรืน บรื้นนนนน รถกระบะสีดำ 4 วิลยกสูงคันใหญ่วิ่งอยู่บนถนนด้วยความเร็ว140 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ภายในรถ จ่าดำ

   สูบบุหรี่มวนใหญ่ สายตาของเขาจดจ้องไปที่ถนนเบี้ยงหน้าอย่างไม่ล่ะสายตา 

สายตาของเขา มองที่กระจกหลังเป็น ระยะ ๆ แล้วเขาก็สะดุดตาเข้ากับ รถเก่งสีแดงที่ขับเข้ามาใก้ล

จ่าดำ ผ่อนคันเร่งลง แล้วเหยียบเบรก สุดแรง!  เอี๊อดดดด...

รถเก๋งที่ตามมา ต้องรีบเบรกกระทันหัน ล้อรถลากยาว เกือบซน ท้ายรถของจ่าดำ

จ่าดำ รีบหยิบปืนที่ชั้นใส่ของ หน้ารถแล้วเปิดประตูเดินไปที่รถเก่งสีแดงโดย เหน็บปืนไว้ด้านหลัง

เมื่อเดินถึงที่นั่งด้านคนขับ เขา เคาะกระจก รถเบาๆ ให้เจ้าของลงจากรถ กระจกค่อยๆเลื่อนลง

เผยให้เห็น หญิงสาว สวมแว่น สีดำขนาดเล็ก  ในชุดนักศึกษา มหาลัยที่รัดจนเห็นทุกสัดส่วนกระโปรงที่สั้นมากจนเห็นถึง ขาอ่อนอันขาวอวบ ทำให้ชายแก่ต้องหันไปทางอื่น เธอ เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย แล้วถอดแว่น ออก

" นี่ลุง ขับรถภาษาอะไรของลุง อยู่ดีๆ ก็เบรก หนูเกือบซน แล้ว" 

" ลุง ขอโทษน่ะ หนู บังเอิญลุงคิดว่าหนูตาม ลุงมา"

" จะบ้าเหรอ ลุงคนอย่าง หนู เนี๊ยะน่ะ จะตามลุงทำไม ฮิฮิ ขำจริงๆ "

" เอาเถอะๆ นังหนู ลุงขี้เกียจ คุย คิดยังไงก็ช่าง ลุงขอตัวก่อน ลุงรีบ"

พูดจบ จ่าดำ รีบเดินกลับรถของตัวเองก่อนที่สาวน้อยรุ่น ลูกจะถอนงอก เขาเดินได้แค่2 ก้าวเสียงปืนก็ดังขึ้น คมกระสุนพุ่งเข้า รถของสาวนักศึกษา จนกระจกรกแตก "เพริ้ง!"  จ่าดำรีบพุ่งเข้าไปเพื่อเปิดประตูรถของเธอ " กึก กึก " อีกหนู ปลดล็อกกระตู"

"ไม่เอา หนูกลัว " เธอพูดพร้อมก้มลงใต้ รถเอามือปิดหู จ่าดำไม่พูดต่อ ใช้ปืนยิงใส่ กระจกด้านคนขับทันที2นัดซ้อน แล้วทุบ กระจกรถ ยื่นแขนไป ปลดล็อค ประตูรถ 

" กรี๊ด กรี๊ด สาวนักศึกษา ยังคงกรี๊ด ไม่ยอมหงุด จ่าดำเข้าไปปลด ล็อกเข็มคัดนิรภัย ของเธอออก แล้วดึงตัวเธอลงมา " เสียง ปืนยังดังต่อเนื่อง " ปัง ปัง ปังงงงงงง "รถสีแดงเต็มไปด้วยรอยกระสุน ยางรถด้านที่ถูกยิง แตก ทั้ง2ล้อ สาวนักศึกษา กอด จ่าดำไว้แน่น จนเขา ทำอะไรแทบไม่ได้

" อี หนูปล่อยลุง " 

"ไม่ เอาหนูกลัว "

"จะปล่อย หรือ ไม่ปล่อย? "

"หนูไม่ ปล่อย!" 

ปึก เสียง สันปืนลูกโม่ ปะทะ ก้านคอที่ขาวนวล สาวนักศึกษาสลบ ทันที 

" นอน ตรงนี้ ก่อนแล้วกัน "จ่าดำวาง เธอลงแล้ว รีบถีบ กระจกมองข้าง เอามาส่องดูจำนวณ คนที่กระหน่ำกระสุน ใส่เขา " มีมา 10 คนนี่มันส่งคน มาฆ่าตูแค่นี้เอง รึ ไอ้เด็ด จะดูถูกกูมากไปซะแล้ว"

จังหวะนั้น เอง พวกมันหยุดยิง เพื่อเปลี่ยน กระสุน เป็น ทีของจ่าดำเขารีบลุกขึ้น แล้วยิงใส่พวกมัน 

"ปัง ปัง ปัง ปัง " หนึ่งนัดต่อหนึ่งศพ ทำเอา พวกที่เหลือรีบ หลบ หลังต้นไม้ข้างทางด้วยความกลัว

" เอาไงดีว่ะ ไอ้แก่นี่ มันทำไมยิงแม่นจัง ว่ะ นี่กูว่าพวกเราอยู่ไกล มันตั้งคนละฟาก ถนน มันยังยิงโดน" หนึ่งในพวกที่ถล่ม จ่าดำ ตะโกนคุยกับเพื่อน ด้านจ่าดำ หลบกลับมาที่เดิม แล้วเปลี่ยน กระสุนลูกโม่

"ถล่ม มันให้และ ! หัวหน้ากลุ่มพวกมันชายที่มี แผลเป็นที่หน้า รูปพระจันทร์เสี้ยว สั่ง แล้วทุกคนก็ ขึ้นลำกล้องปืน กลมือออกมายืน เรียงหน้ากระดาน เดินไปยิงไป จนเข้าใก้ล รถเก๋ง สีแดง หนึ่ง ในนั้น รีบกระโดด ขึ้นบนหลังคารถ แล้วเล็งปืน กะยิง คนที่ซ่อน อยู่ฝั่งตรงข้าว 

" ไม่มีคน " ปัง! "

มันพูดได้แค่นั้น คมกระสุน เจาะเข้า ขมับของมัน จนตัวกระเด็นลอย ตกจากรถ ทั้งหมดอยู่ในอาการตกใจรีบยิงไปตาม เสียงปืนจากป่า ข้างทางทันที

"ปัง " 

เสียงปืนดังขึ้น อีกคราวนี้ โดน พวกมันอีกคน ล้มลงไปจมกองเลือด ทำเอาที่เหลือ กลัว รีบวิ่งหนี อย่างไม่คิดชีวิต " ไม่เอา แล้วโว้ย" หนึ่งในนั้น พูดขึ้น พร้อมกับวิ่งนำหน้าเพื่อน 

"ปัง"

เสียงปืน ดังขึ้นอีก นัดจากป่าข้างถนน คมกระสุนเจาะท้าย ทอยชายที่วิ่งไปไกลกว่าเพื่อน ล้มฟุบลง

" เมื่อรู้ว่าไม่มีทางหนี พวก มันหันกลับมาเพื่อสู้ 

" ปัง !ปัง!  ปัง!  "

สามนัดซ้อน ลูกน้องของชายแผลเป็นที่หน้า ตายหมด เหลือเพียงเขาที่ ยืนฉี่ราด ไม้กล้าวิ่งไปใหน

" มึง วางปืนลงแล้ว กูจะไว้ชีวิต มึง " จ่าดำ ตะโกน ออกมาจากป่าข้างทาง ปืน ของเขาเล็ง ที่หัวของมันไว้แล้ว ค่อยๆ เดินออกจากที่ซ่อน ตัวในป่า หัวหน้าของพวกมันรีบทิ้งปืนแล้วยกมือขึ้น

"ไว้ ชีวิตฉันเถอะ น่ะ มีคนจ้างฉันมา " จ่าดำเดินมาถึง ตัวเขาแล้วจ่อปืนที่หัว ชายแผลเป็นที่หน้าสดุ้งเฮือก ด้วยความตกใจ เหงือไหลไม่ยอมหงุด 

" ใครเป็นคนจ้างแกมา ? " จ่าดำพูดพร้อมเอาปลายกระบอกปืน ดันหัวของชายแผลเป็นที่หน้า ทำเอาเขายิ่งตกใจ รีบพูดทันที

" พ่อเลี้ยง คำฝาย เป็น คนจ้าง ฉัน ทีนี้ปล่อยฉันได้รึยัง" 

" ใครว่ะพ่อเลี้ยง คำฝายกูไม่รู้จัก " จ่าดำพูดเสร็จ เอาปืนตบหัวของมัน จนเซล้มลง เขารีบเข้าไปเหงียบ ตัวของมันไว้ แล้วขยี้ เท้าที่หลังมัน "มันอยู่ใหนไอ้พ่อเลี้ยง นั่น " 

" พ่อเลี้ยง คำฝาย อยู่ที่หมูบ้านต่อไปจากนี่เอง ชื่อหมูบ้าน คำคูน" 

" ค่อย รู้เรื่องหน่อย เอ๊า !เอ็ง ไปได้ พูดจบจ่าดำ ยกเท้าออก แล้วเดินกลับไปที่ป่า เมื่อเป็นอิสระชายแผลเป็นที่หน้ารีบวิ่ง หนีไปสุดชีวิต

" กรี๊ดดดดดดด ช่วยด้วย! "

เสียงร้องจากสาวนักศึกษาดังมาจากป่าข้างทางทำให้ จ่าดำต้องรีบวิ่งไปที่ ที่เขาซ่อนตัวเธอ ไว้

      เมื่อไปถึงก็พบภาพลำบากใจ

" เอามัน ออกไปท!ี เอามันออกไปที สาวร่างบางในท่านั่งเหยีดขาพยายามชี้ไปที่ ใต้กระโปรง สั้นจู๋ของเธอ"

"ยัยเด็กทะลึ่งนี่ จะให้เอาอะไรออกว่ะ ร้องกรี๊ดชี้อะไรของเธอ " จ่าดำเกาหัวแกร็ก แกร็ก ยืนมองดูเธอดิ้น เหยีดขาไปมา จนแถบจะอ้าขาออก แต่! พอเมื่อจ่าดำสังเกตุดูดีๆ ไม่มองขาที่ขาว กับ กกน. สีแดง ลายลูกไม้ เขาก็ พบว่ามีตัวทาส จับที่ขาอ่อน ของเธอ 

" ลุง เอามันออกไปทีลุง สาวน้อยอ้อนวอนขอร้อง จนเขาต้องใจอ่อน"

"อีหนู ลงขอโทษ แล้วกัน จ่าดำค่อยๆก้มล้วงมือ เข้าไปใต้กระโปรง โดยไม่หันมอง ทำให้เขาคลำไปมั่วจนไปโดน ของสงวน ของเธอ

"ไอ้ ตาแก่ลามก! ไม่ใช่ตรงนั้น ลงมาอีกนิด" เธอ ด่าไปพลางหน้าเริ่มแดง

"จ่าดำ จับตัวทาส ออกได้รีบดึงมือออกแล้วเดิน จากเธอไป สาวนักศึกษา รีบลุกวิ่งตามเขา

"นี่จะ ตามลุงมาทำไม"

"นี่ลุงพวกนั้นเป็นใครทำไมต้องยิงหนูด้วย แล้วลุงทำไมต้องฆ่าพวกมันด้วย

" อย่าถามมากนังหนูหรือว่า อยากตาย อีกคน"จ่าดำพูดพร้อมหันมาจ้องด้วยแววตาดุดัน

สาวสวย ได้แต่หลบตาแล้วเปลี่ยนเรื่องคุย

"ลุงช่วยไปส่งหนูที่ หมูบ้านข้างหน้าทีบ้านหนูอยู่ที่นั่น "

จ่าดำ นิ่งครู่หนึ่ง 

"ก็ได้ ลุงมีธุระแถวนั้นพอดี "

เมื่อมาถึงรถ จ่าดำเปิด อุปกรณ์ ติดตามที่เขานำมา  ภายในจอโช

   ตำแหน่งของชาย รอยแผลเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยว กำลังวิ่งตรงไปที่หมูบ้านข้างหน้า อย่างที่เขาบอก

"ดีนะ เราเตรียมเครื่องส่งสัญญาณ ติดตามตัวพกไว้ตลอด แล้วติดที่หลังเสื้อของมันไป รอก่อนน่ะ ไอ้เด็ด "

"นี่ลุงๆ บ่นพึมพำอะไรอยู่ คนเดียว"อะลืมแนะนำตัวไปหนูชื่อ ผกา ลุงชื่ออะไร?

จ่าดำสตาทรถยนต์ แล้วพูดขึ้น

"ลุงชื่อดำ ใครๆ ก็ เรียกลุงว่าจ่าดำ......

โปรดติดตามตอนต่อไป....

ลองพิมพิ์ แบบใหม่ให้อ่านง่าย ดู ครับ จำมาจาก คุณ lasy girl อิอิขอ ลอกหน่อยน่ะ

ออกมาเนื้อหามันเลยดูยาวไปนิด 5555