Our Love

     "ฉันอกหักอีกแล้วว่ะ" ไอเซียนเพื่อนสนิทที่สุดของฉันกำลังบ่นรอบที่ล้านแปดของเดือนนี้ ว่ามันอกหักอีกแล้ว มันยังไม่ชินอีกรึไง ขนาดฉันเป็นเพื่อนมันยังรู้สึกชินเลย แล้วมันก็จะต่อด้วยคำถามที่ว่า มันไม่ดีตรง

     "ฉันมันไม่ดีตรงไหนว่ะ" นั่นไงยังไม่ทันขาดคำ ขนาดตัวมันเองยังไม่รู้ว่าตัวเองไม่ดีตรงไหน แล้วใครจะไปรู้กับมันล่ะ

     "แกตอบฉันมาดิว่ะ ไอเมี่ยงว่าคนอย่างฉันมันไม่ดีตรงไหน" เยอะอะไอเรื่องชั่วๆของแก ถ้าฉันบอกไปจะเสียเพื่อนมั้ยเนี่ย

     "เมี่ยงแกตอบฉันมาดิว่ะ จะเงียบอีกนานมั้ยห๊ะ" อ้าวอารมณ์เสียใส่ซะงั้นอ่ะ ฉันทำงานอยู่ไม่ว่างตอบแกหรอกนะ

     "แกจะไม่คุยกะฉันจริงๆใช่มั้ย ก้ได้ๆ แกจำไว้เลยเป็นเพื่อนยังไงว่ะ แค่นี้ก็ตอบกันไม่ได้ ฉันจะโกรธแกไม่ช่วยแกทำงาน" เป็นงั้นไป ฉันเลยเงยหน้าจากงานที่ทำหันไปมองหน้ามัน

     "มองอะไรว่ะ ไม่เคเห็นคนอกหักหรอ"

     "เคย!! บ่อยด้วยนี่แกยังไม่ชินอีกหรอว่ะ อกหักแม่งทุกอาทิตย์ นิสัยแม่งก็ไม่ดี แล้วผู้หญิงที่ไหนมันจะชอบแกว่ะ แล้วที่สำคัญนิสัยอันชั่วร้ายของแกทั้งหลาย ผู้หญิงที่ไหนเคาจะทนได้ ใครทนได้นี่โคตรแปลกอ่ะฉันว่า" แต่ก้แปลกที่ฉันทนมันได้มาตั้ง 4 ปี

     "แล้วไหนใครบอกว่ะ ว่าผู้หญิงชอบคนเลว"

     "ฉันเคยบอกแกหรอ ไม่เห็นจะจำได้เลย"

     "เคย!! แกอย่ามาทำสมองปลาทองใส่ฉันนะไอเมี่ยง แล้วก็ไม่ต้องมาทำหน้าหมา งงด้วย"

     "เอ่อๆๆ เคยก็เคย ผู้หญิงอาจจะชอบคนเลว แต่ไม่ได้ชอบคนชั่วแบบแก"

     แล้วฉันกับไอเซียนก็เถียงกันอยู่พักใหญ่งานการไม่เป็นอันได้ทำ

ฝากเรื่องใหม่ด้วยนะ สามารถเม้นให้กำลังใจหรือติชมกันได้ตามแต่จะสะดวกเลย

ฝากด้วยนะครับ