ของขวัญมรณะ

"แม่คะ วันคริสมารต์แม่จะอยู่จัดงานที่บ้านมั้ยคะ"เมย์ เด็กสาววัย13ปีที่ชอบวันสำคัญต่างๆเป็นพิเศษถามด้วยความสงสัย

"ไม่ได้จัดแล้วล่ะลูก"

"ทำไมล่ะคะ ทำไมล่ะ"

"แม่ต้องไปทำงานต่างจังหวัดน่ะจ๊ะ"แม่ลูบหัวเมย์อย่างสงสาร

"แล้วพ่อล่ะคะ"

"พ่อกว่าจะกลับบ้านก็ปีหน้าน่ะจ๊ะ"

"งั้นวันคริสมาสต์พรุ่งนี้เมย์อยู่บ้านคนเดียวหรอคะ"

"ใครบอกว่าอยู่คนเดียวล่ะ อยู่กับโกโก้ไง"แม่ชี้ไปที่ปอมเปอร์เรเนียนสีน้ำตาลที่ส่ายหางดุกดิ๊กอย่างน่าเอ็นดู

"หนูอยู่กับโกโก้เฝ้าบ้านสินะคะ"เมย์เศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด

"งั้นถ้าแม่กลับมาแม่จะซื้อของขวัญมาให้ลูกกับโกโก้นะ"

"จริงหรอคะแม่ โกโก้พวกเราจะได้ของขวัญล่ะ"

"บ๊อกๆ"โกโก้เห่ารับเมย์อย่างดีใจ

"เอ้อ เมย์ แม่ฝากลูกไปซื้อของหน่อยสิ"

"เอ๋ แต่นี้3ทุ่มครึ่งแล้วนะคะ มันมืดมากแล้ว"

"นะจ๊ะ ซื้อพวกหมูกับไก่2อย่างเองนะจ๊ะ แม่จะทำกับข้าวไว้ให้ตอนเช้าก่อนแม่ไป"

"ก็ได้ค่ะ"เมย์ถอนหายใจเบาๆ

"นี่จ๊ะเงิน ระวังตัวด้วยนะลูก"

"ค่า"เมย์ขานรับแม่ก่อนที่จะใส่รองเท้าและออกจากบ้านมุ่งหน้าไปซุปเปอร์มาร์เก็ต

 

ซุปเปอร์มาร์เก็ต

"อืม ไก่ซื้อแล้ว เหลือหมู หมูอยู่ล๊อก อ๊ะล๊อกนั้นเอง"เมย์เดินไปยังล๊อกขายหมูแช่แข็งที่ไกลจากล๊อกไก่แช่แข็งมาก

"อ่าฮะ นี่ไง เอาเป็นหมูหั่นดีกว่า"เมย์เลือกหมูหั่นที่เนื้อนิ่มแบบที่ตนเองชอบ

"คุณเคยได้ยินเรื่องเด็กสาวชุดดำรึเปล่า"

"เคยสิ ที่ว่า ถ้าอยากได้ของขวัญจากเด็กนั่น ให้นึกถึงแล้วเค้าจะมาเองใช่มั้ย"

"ใช่"รุ่นป้า2คนยืนคุยกันไม่ห่างจากเมย์สักเท่าไหร่เพราะเมย์แอบฟังอย่างตั้งใจ

"ต๊าย มาทำอะไรหรอยัยเบ้"

"ฮะ!!"เมย์ถึงกับหน้าถอดสีหันไปหาที่มาของเสียง

"โลกแคบจังเลยน้า ที่มาเจอยัยเบ้อย่างเธอ"จีจี้ เด็กห้องเดียวกับเมย์เป็นคุณหนูเอาแต่ใจและไม่เห็นค่าคนรวยน้อยกว่าเธอ เมย์เป็นเด็กฐานะครึ่งๆกลางๆจึงถูกจีจี้คอยแกล้งและใช้งานเสมอ

"ธ...เธอมาทำอะไร"

"ม้าซื้อของไปเลี้ยงคริสมาสต์พรุ่งนี้ยังไงเล่า บ้านเศรษฐีอย่างฉันไม่จัดคงไม่ได้หรอกนะ พวกฉันเชิญเพื่อนในห้องไปกันเยอะแยะเลย เธอจะไปมั้ยล่ะเมย์"จีจี้พูดเชิงเหยียดหยามเมย์ซึ่งรู้ดีอยู่แล้วว่าเมย์ไม่ไปแน่นอน

"เอ่อ..."

"อ๊ะ จริงสิ บ้านเธอจนนี่นา คงไม่มีของขวัญแบรนแนมมาแลกกับพวกเพื่อนๆหรอกเนอะ โฮะๆๆ"เมย์กำหมดแน่นเจ็บใจกับคำพูโอันแสนทิ่มแทงใจเธอของจีจี้

"ฉันไปแน่ ฉันจะเอาแพงๆไปอวดให้ดู!!!!"

"อุ๊ย เอาของแพงๆมาหรอ น้ำหน้าอย่างเธอจะมีปัญญาหาของแพงๆมาได้หรอ แต่ถ้าหามาได้ก็คงเป็นของไม่ใช่แล้วของคนรวยที่ทิ้งไว้ล่ะนะ โฮะๆๆ พรุ้งนี้ฉันจะรอนะ"จีจี้พูดทำร้ายจิตใจเมย์ซ้ำจนเมย์แทบร้องไห้ก่อนที่จะเดินออกจากซุปเปอร์มาร์เก็ตไป

 

ที่บ้านเมย์

แอ๊ด....

"อ้าว กลับมาแล้วหรอลูก"แม่ของเมย์ยิ้มอ่อนโยนให้เมย์รอยยิ้มของแม่มักจะเป็นสิ่งปลอบโยนหัวใจที่บอบช้ำของเธอเสมอ

"ค่ะ นี่คะซื้อของมาให้แล้วค่ะ"เมย์ฝืนยิ้มรับแม่พลางถอดรองเท้าเข้ามาในบ้าน

"เอ่อเมย์ แม่ทำพุดดิ้งเอาไว้ให้ในตู้เย็นน่ะ"

"หนูไม่ค่อยอยากกินอะไรน่ะค่ะแม่ ขอโทดนะคะ ฉันไปนอนก่อนนะโกโก้"เมย์ลูบหัวโกโก้แล้ววิ่งขึ้นไปบนห้องของตนเอง

"บร๊อก...."โกโก้มองเมย์อย่างหงอยๆ

"เมย์...."

 

ในห้องของเมย์

"เด็กสาวชุดดำ.........ถ้าเธอมีจริงๆฉันอยากเจอเธอ...ฉันต้องการความช่วยเหลือ......"เมย์นอนร้องไห้บนเตียงอย่างน่าเวทนาพลางนึกถึงเรื่องที่เธอได้ยินในซุปเปอร์มาร์เก็ต 

เมย์ร้องไห้แล้วเอาแต่พร่ำเรียกหาเด็กสาวชุดดำ จนเธอเหนื่อยและเผลอหลับไปทั้งน้ำตา

 

5ทุ่ม10นาที

"อืม...."เมย์ลืมตาขึ้นมาอย่างเพลียเพราะเธอรู้สึกเหมือนใครกำลังลูบหัวของเธออยางอ่อนโยน

"แม่หรอคะ.."เมย์ทำท่าจะหลับต่อ

"ข้าไม่ใช่แม่ของเจ้าหรอกสาวน้อย..."

"เฮือก!!!"เมย์รีบตื่นทันทีที่ได้ยินเสียงแสนเยือกเย็นที่ไม่คุ้นหูของเธอ เธอพบกับเด็กสาวตัวขาวเนียนไปทางซีดๆ สวมชุดเดรสกระโปรงบานสีดำ ดวงตาดำสนิด ผมสีดำยาวติดพื้นนั่งลูบหัวเธอ

"เธอเป็นใคร!!"

"เจ้าเรียกข้ามาเองนี่นา"

"เด็กสาวชุดดำ"

"น่าเวทนาเสียเหลือเกิน ฐานะครึ่งๆกลางๆ แถมยังเป็นทาสให้กับเพื่อนร่วมชั้นเรียนด้วยสินะ ฮิๆๆๆ"เด็กสาวชุดดำลูบหน้าของเมย์ในขณะที่เมย์จุกกับคำพูดของเธอ

"............."

"ขอของขวัญจากข้าซี่....."

"ของขวัญ"

"ใช่ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งของ สิ่งมีชีวิต คำสาป คำอวยพร หรือแ้แค้น ล้วนเป็นของขวัญที่ขอได้จากข้า"เด็กสาวชุดดำลอยไปนั่งบนเก้าอี้ของเมย์

"ฉัน...."

"หืม?"

"ฉันเกลียดยัยจีจี้.....เกลียดมัน...เกลียดมัน!!!!!!!"

"แล้วจะขออะไรจากข้าหรอ"

"ฉัน อยากให้มันหายไปจากโลกใบนี้ ของขวัญที่ฉันอยากได้คือ จีจี้ต้องหายไป!!!"เมย์พูดออกมาทั้งน้ำตาแห่งความเกลียดชัง

"ข้ามีข้อแม้1ข้อ......"

"อะไรล่ะ"

"ในคืนนี้จีจี้จะหายไป วันพรุ้งนี้เจ้าต้องไปเอาถุงเท้าซานตาครอสของจีจี้ที่บ้าน ถ้าไม่ไปเอา เจ้าจะโชคร้าย เพราะในถุงเท้านั้นบรรจุดวงวิญญาณของจีจี้ เมื่อเอามาแล้วให้แขวนไว้ในห้องของเจ้า แล้วสาดเกลือใส่เพื่อไม่ให้จีจี้แผงฤทธิ์ได้ ต้องรักษาถุงเท้านั่นเท่าชีวิต ตกลงมั้ย"

"ตกลง เรื่องง่ายๆแบบนั้นฉันตกลง!!!!"

"ดีมาก เด็กน้อย....รักษาสัญญาด้วยล่ะ...."เด็กสาวชุดดำจิ้มหน้าผากเมย์1ครั้งจนเมย์หลับลงแล้วหายไปมอบความตายให้กับจีจี้...

 

วันรุ่งขึ้น

"อ้าวเมย์ จะไปไหนแต่เช้าน่ะลูก"แม่ถามเมย์ที่รีบวิ่งลงบันไดอย่างรีบร้อบ

"ไปบ้านเพื่อนน่ะค่ะแม่ เดี๋ยวมานะคะ"

"ข้าวเช้าล่ะ"

"เดี๋ยวกลับมากินค่ะ"เมย์ใส่รองเท้าแล้วออกจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว

 

"เห้อ ฉันต้องไปเอาสินะ ถุงเท้าซานตาครอสที่มีวิญญาณของจีจี้"เมย์เดินไปบ่นไปตามทางจนเมย์มาหยุดอยู่ที่หน้าประตูบ้านของจีจี้

ตึ้ง ตึง

"ใครคะ"มีเสียงผู้หญิงถามผ่านเครื่องที่ติดข้างๆออดที่เมย์กด

"หนูเมย์ค่ะ เพื่อนขงจีจี้"

"เพื่อนจีจี้....เข้ามาสิจ๊ะ"แม่ของจีจี้เปิดประตูให้เมย์เข้ามา

"เอ่อ..."เมย์เดินเข้ามาเมย์ไม่พบจีจี้หรือการเลี้ยงคริสมาสต์ แต่เมย์พบกับทุกคนใส่ชุดดำมายืนไว้อาลัยภาพของเด็กสาวคนหนึ่งซึ่งนั้นก็คือจีจี้

"ม...มันเกิดอะไรขึ้นคะ!!!"

"ลูกสาวน้า...ลูกสาวน้าตายแล้ว ฮือๆ"แม่ของจีจี้ร้องไห้เมื่อพูดถึงลูกสาว

"ตาย..."

' ในคืนนี้ จีจี้จะหายไป '

"งั้นเอง...สินะ..เอ่อคุณน้าคะ หนูขอถุงเท้าซานตาครอสของจีจี้ได้มั้ยคะ"

"เอาไปทำอะไรหรอจ๊ะ"

"เอาไปดูต่างหน้าน่ะค่ะ เพื่อนของหนูตายไปอย่างไม่หวนคืนหนูเสียใจไม่น้อย ยังไงก็อยากมีของดูต่างหน้าบ้างน่ะค่ะ"เมย์แสร้งทำสีหน้าเศร้าและโกหกแม่ของจีจี้

"ได้สิจ๊ะ"แม่ของจีจี้ยื่นถุงเท้าซานตาครอสให้เมย์

"งั้นหนูกลับก่อนนะคะ"

"จ๊ะ"

 

บ้านของเมย์

"กลับมาแล้วค่ะ"

"กลับมาแล้วหรอเมย์ เป็นอะไรหรออารมณ์ดีเชียว"

"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ขอขึ้นห้องก่อนนะคะ"

"จ๊ะๆ อย่าลืมลงมากินข้าวด้วยน้า"

"ค่า"เมย์ตอบรับแม่อย่างสุขใจพลางวิ่งขึ้นห้องไป

"ไปทำอะไรมาน้า อารมณ์ดีเชียวลูกเรา"

"บ๊อกๆ"

 

ในห้องของเมย์

"มีความสุขที่สุดเลย หึ ยัยจีจี้ ตายไปซะได้ก็ดี ฉันไม่เคยมีความสุขมากขนาดนี้มาก่อนเลย"เมย์ปาถุงเท้าซานตาครอสลงพื้นแล้วใช้เท้าเหยียบย่ำกระทืบถุงเท้าอย่างสะใจ

"มีวิญญาณของแกอยู่ในนี้ก็ดี ฉันจะเหยียบแก หยามแกแบบนี้ได้สะดวก นี่แนะๆ"เมย์เหยียบถุงเท้าไปมาซ้ำแต่จู่ๆถุงเท้าซานต้าครอสที่เมย์เหยียบก็มีเลือดไหลนองออกมาพร้อมกลิ่นเน่าของสิ่งตายซาก

"อ......อะไรน่ะ!!!!"

"อีเมย์........"จีจี้คลานออกมาจากถุงเท้าในสภาพที่เละดูไม่ได้

"ไม่จริง แกตายไปแล้ว แกหายไปแล้วนี่!!!!!!!"

"มึงฆ่ากู มึงฆ่ากู กูจะฆ่ามึง!!!!!"จีจี้พุ่งเข้ามาเมย์ด้วยเล็บแหลมคมและฟันยาวแหลมของเธอ

"กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ช่วยด้วย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

 

เที่ยงตรง

"บ๊อกๆๆๆๆๆๆ!!!!"โกโก้เห่าอยู่หน้าประตูของเมย์อย่างเสียงดังจนแม่ของเมย์สงสัย

"เป็นอะไรหรอจ๊ะโกโก้ เอ๊ะ เที่ยงแล้วนี่นาตายละ เราต้องไปตอนบ่ายนี้แล้วนี่นา เมย์ก็ไม่ยอมลงมากินข้าว ต้องขึ้นไปตามซะแล้วสิ"แม่เดินขึ้นมาที่ห้องของเมย์

"เมย์เปิดประตูให้แม่หน่อย"แม่เรียกและเคาะยังไงแต่เมย์ก็ไม่ออกมาจนแม่เปิดประตูเข้าไป

"คุณพระช่วย!!!!"แม่ตกใจจนทรุดหน้าประตูส่วนเจ้าโกโก้ก็หมอบ

ภาพที่แม่เห็นคือ ในห้องเต็มไปด้วยเลือดและเศษชินเนื้อมนุษย์ต่างๆกระจัดกระจายจนน่าสะอิดสะเอียดดูไม่ออกว่าอะไรเป็นอะไรแต่สิ่งที่แม่ของเมย์เห็นแล้วร้องไห้ปนตกใจก็คือ ถุงเท้าซานตาครอสเปื้อนเลือดที่ตั้งอยู่บนหัวของเมย์ที่ถูกผ่า2ซีกอย่างอนาจ...

 

อีกโลกหนึ่ง

"มนุษย์นี่ เป็นสิ่งมีชีวิตที่โง่เสียจริง....หากเจ้าทำตามที่ให้สัญญาข้าไว้..คงไม่ตายอนาจแบบนั้นหรอกนะ ฮิๆๆๆ แต่ถือว่าเจ๊ากันไปละกัน เจ้าฆ่าเพื่อน เพื่อนฆ่าาเจ้า เหมาะสมแล้ว ฮิๆๆๆๆๆ"เด็กสาวชุดดำนั่งบนหลังหมายักษ์สีดำดูวิญญาณของเมย์และจีจี้ฆ่ากันไม่หยุดไม่หย่อนราวกับว่าเป็นกรรมที่ทั้งคู่ต้องรับไปชั่วกัลปาวสานน...............

 

จบ...