เธอ

 (ขออนุญาติเป็นผู้ชายนะคะ)                        

          ผมเคยเเอบชอบผู้หญิงคนหนึ่ง เธอคนนั้นมีนิสัย น่ารัก ไม่เหมือนใคร ผมชอบเธอมาก

เวลาผมอยู่ใกล้เธอผมจะชอบเขิน ทำตัวไม่ถูก เเต่เธอคนนั้นไม่เคยรู้เลย ผมโดนล้อทุกวันว่าผม

ชอบเธอ เเต่ผมก็ชอบปัดว่าผมไม่ได้ชอบเธอ ทำให้เธอคนนั้นคิดว่า ผมไม่ได้ชอบเธอ จนวันหนึ่งเธอคน

นั้นประกาศในเฟสว่าเธอคนนั้นมีผู้ชายอยู่ในใจเเล้วโดยที่ไม่บอกว่าเป็นใคร ผมได้เเต่ภาวนาว่า

ผู้ชายคนนั้นจะเป็นผม ผมได้เเต่เฝ้ามองเธอทุกวัน วันเเล้ววันเล่า จนวันที่13 กุมภาพันธุ์ หรือก่อน

วันวาเลนไทน์หนึ่งวันเธอคนนั้นพิมพ์ในเฟสว่า "พรุ่งนี้ฉันจะไปสารภาพรักกับผู้ชายคนนั้นให้ได้"ผม

ได้เเต่ภาวนาว่าผู้ชายผู้โชคดีคนนั้นจะเป็นผม วังที่14 กุมภาพันธุ์ มาถึง เธอคนนั้นเดินตรงเข้ามาใน

ห้องเรียนที่ผมอยู่ พร้อมกับช่อดอกไม้1ช่อกับการ์ดอีก 1 ใบ เเละนั้นทำให้หัวใจของผมต้องสลาย

เพราะเธอคนนั้นนำช่อดอกไม้ใส่ในโต๊ะของคนข้างๆผม(คนข้างๆผมเป็นผู้ชายนะครับ)ตกเย็น ผมร้องไห้ใจ

จะขาดร้องเป็น4ชั่วโมง อยู่ๆก็มีผู้หญิงที่คนหนึ่งเดินเข้ามาหาผมเเละถามว่า"นายเป็นอะไร"ผมเอา

เเต่ร้องไห้จนไม่ฟังเธอคนนั้นพูด อยู่ๆเธอคนนั้นก็หยิบผ้าเช็ดหน้าของเธอขึ้นมาเเละซับน้ำตาผม ผม

จึงได้เห็นหน้าเธอว่านั้น เธอคนนั้นหรือคนที่ผมเเอบชอบนั้นเองเเละเธอคนนั้นก็พูดว่า"ที่เราทำไปก็

เราอยากเเกล้งนายเฉยๆเองเรารู้ต่างนานเเล้วว่านายชอบเราอยู่เราก็เลยอยากเเกล้ง เเต่วันนี้เราก็รู้

เเล้วเหมือนกันว่าเราชอบนายเหมือนกัน เป็นเเฟนกันนะ" ด้วยความโกรธที่เธอคนนั้นเอาความ

รู้สึกของผมมาล้อเล่นผมจึงพูดตอบว่า"ไม่ เธอมันใจร้ายฉันเกรียจเธอ"ผมร้องไห้เเละวิ่งไปเรื่อยๆ

ด้วยความโกรธเธอคนนั้นความรักที่มีต่อเธอคนนั้น  ผมถามตัวเองว่า

เธอคนนั้น รักผมจริงหรือ

เธอคนนั้น มีใจให้ผมจริงหรือ

เธอคนนั้น ไม่ได้ชอบคนข้างๆหรอ

เธอคนนั้น จะเเกล้งผมเพราะเธอรักผมจริงหรอ

เธอคนนั้น ทำไมต้องต้องโกหกผม

เธอคนนั้น คิดยังไงกับผมกันเเน่

เธฮคนนั้น มีความรู้สึกดีๆให้ผมหรอ

เธอคนนั้น คือคนที่ผมเเอบชอบจริงหรือ

ผมตั้งคำถามกับตัวเองได้เเค่นั้น อยู่ๆก็มีรถ10ล้อมาชนผมเข้ายังจัง ผมได้เเต่เสียใจว่าหากผมรับ

รักเธอไป ผมก็คงไม่ต้องมาจบชีวิตตัวเองยังนี้หรอก