ก็แค่เรื่องธรรมดา

เด็ก

     ฉันแค่กำลังสงสัยตัวเองในวัยเด็ก ฉันผ่านสิ่งต่างๆมามากมาย รวมถึงสิ่งที่เรียกว่าปัญหา มันเป็นเรื่องยากหรือเรื่องง่ายกันนะในตอนนั้นนะ หรือฉันเด็กเกินไปท่จะคิดว่ามันเป็นปัญหากันแน่ อาจจะเป็นเรื่องท้าทายเป็นเรื่องสนุกสนาน ฉันไม่เคยคิดว่าฉันมีปัญหา หรือยังไงตัวฉันเองก็ไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกตัวเองตอนเป็นเด็ก แต่มันน่าแปลกใจที่เราผ่านเรื่องแบบนั้นมาได้ โดยที่เราไม่เคยนึกย้อนกลับไปคิดถึงปัญหาตอนนั้นอีกเลย 

          ฉันถูกเลี้ยงมาในครอบครัวใหญ่ที่มีลุงป้า น้าอา คนเฒ่าคนแก่ ขาดอยู่เพียงสองอย่างที่ไม่มีนั้นคือ พ่อกับแม่ แต่ฉันไม่ได้คิดว่าสิ่งนั้นจะสำคัญอะไรกับฉันหนักหนา แต่ผู้ใหญ่หลายคนก็มองว่าฉันมีปัญหาเพราะพ่อแม่แยกทางกัน แถมที่ฉันเกิดมาได้เกิดจากการปฏิสนธิจากความรู้สึกที่เรียกว่า ความต้องการทางเพศมากกว่าความต้องการควมรักหรือครอบครัว แต่กลายเป็นว่านั้น ไม่ใช่ปัญหาของฉันเลย คือการเป็นเด็กดีและทำตามกฎกติกามากเกินไป ไม่งอแง ไม่เหวี่ยงไม่วีน ไม่กรี๊ด ไม่ร้องไห้ เมื่อต้องการในสิ่งที่อยากได้ แค่ทำตามกติกาที่คนอื่นตั้งไว้ กลับกลายเป็นว่าสิ่งที่ฉันอยากได้มาตลอดไม่ใช่พ่อกับแม่ แต่เป็นการที่เมื่อไหร่ฉันจะแหกกฎนี้ได้สักที ปีนต้นไม้ กลับบ้านเย็น ไปเล่นกับเพื่อน กินขนมเยอะๆ กลับกลายเป็นแบบนั้นไปได้ยังไงกันนะ ตัวฉันเองยังงงอยู่เลยมีแต่คนอยากรับฉันไปเป็นลูกเลี้ยง รู้สึกแปลกประหลาดใจ แต่ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ฉัน เพราะฉันในตอนเด็กไม่สามารถตัดสินใจเองได้ว่าจะเลือกอยู่กับใคร ฉันก็แค่เด็กที่จำเป็นต้องมีผู้ปกครองตามกฎที่ใครก็ไม่รู้ตั้งไว้

          แต่ปัญหาตอนเด็กนอกจากวุฒิภาวะแล้วก็ยังมีเรื่องของเพื่อน และการเลี้ยงดู การเลี้ยงดูทำให้เด็กโตมาเป็นผู้ใหญ่ที่มีอุปนิสัยในปัจจุบันนี้ ประเด็นแรกคือเพื่อน เพื่อนเป็นของหายากสำหรับฉันมากเพราะช่วงปีที่ฉันเกิดเด็กละแวกบ้านฉันในรัศมี 1 กิโลเมตรรอบบ้านนี้แถบไม่มีใครเกิดเลย และเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันนั้นก็คือสัตว์เลี้ยงกับต้นไม้ และกลายเป็นว่าฉันเชื่อว่ามันเป็นเพื่อนของฉันจริงๆซะด้วยสิ

          เป็นวัยเด็กที่ไม่มีอะไรเลยจริงๆ แต่อย่างน้อยวัยเด็กของฉันก็ยังมีเป้าหมาย เป้าหมายที่ว่าคือเมื่อไหร่จะแหกจากกฎที่มีคนตีกรอบออกมาได้สักที นั่งนับวันนับปีรอกันเลยทีเดียว นั่นคือเมื่อฉันอายุ 20 เมื่อไหร่ ฉันจะเป็นฉัน มันกลับกลายเป็นเรื่องธรรมดาเรื่องนึงที่ฉันผ่านมาแล้วเท่านั้นเอง น่าตกใจเหมือนกันที่มันกลายเป็นเรื่องธรรมดา แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าชีวิตเด็กคนอื่นจะแตกต่างจากฉันมากน้อยเพียงใด วัยเด็กที่สนุกสนาน หรือ วัยเด็กที่ขืนขม หรือสุดท้ายก็เป็นแค่เด็กธรรมดา เป็นแค่เรื่องธรรมดาแบบที่ฉันเจอ....

เด็กธรรมดา...