FanficBeginStart
เขียนโดย 
HinaHimesama
วันที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.01 น.
แก้ไขเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2558 00.14 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) วันใหม่ที่อเมริกาเพื่อนใหม่ที่กวนประสาท [30%]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ สนามบิน .. เวลา 5.30 น.(ตอนบ่ายจ้า)
"ไม่ลืมอะไรเเล้วนะ..อย่างเช่นกระเป๋าเสื้อผ้า โทรศัพท์มือถือ"เสียงของหญิงวัยกลางคนถามผู้ที่อายุน้อยกว่าเป็นสิบๆปีด้วยความเป็นห่วงหลานชายทีต้องย้ายไปเรียนต่อที่อเมริกาซึ่งแน่นอนเธอไม่ได้ไปด้วย...
"ไม่ครับ..เตรียมพร้อมทุกอย่างครับ..ฮ่าา หรือว่าพี่อากิอยากไปด้วยเหรอครับ...อ๊ะๆ..หรือว่าจะไปหาคุณอิจิโนะเซะล่ะครับ ฮ่าาา"เด็กชายวัย 14 ปีพูดด้วยท่าทีที่ขำออกมานิดๆเหมือนเป็นเชิงว่าไม่ต้องห่วงนะครับผมดูเเลตัวเองได้แต่ก็นะ..อดเเย่คู่สนทนาไม่ได้ซะอย่างงั้น...
"อ..อย่าพูดแบบนั้นสิ..!!"ว่าเเล้วก็หน้าแดงขึ้นมาซะอย่างงั้น..
"ขอโทษครับๆ..ก็มันอดไม่ได้นี้ครับ ฮ่าา"
'ขณะนี้ได้เวลาเที่ยวบินสาย SP-354 มุ่งสู่ประเทศอเมริกาเเล้วค่ะขอให้ทุกท่านเตรียมตัวก่อนเครื่องบินจะออกด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ'
"งั้น...ผมไปก่อนนะครับขอบคุณที่มาส่งนะครับพี่อากิ..เเล้วผมจะติดต่อมาถ้าถึงที่หมายนะครับ.."
"อ..อืม..อย่าลืมติดต่อมาบ้างนะ...เเละก็อย่าลืมคนที่นี่ด้วยนะ...สัญญานะ...."เธอพูดด้วยสีเศร้าเสร้าคล้อยจะร้องไห้ออกมาเมื่อทนกับการจากไปของหลานคนนี้ไม่ได้...
"...พี่อากิอย่าร้องไห้สิครับเห็นเเล้วผมใจไม่ได้นะครับ"
"รู้เเล้วน่า...เอ้า..เครื่องจะออกเเล้วอย่าลืมสิถ้าไปช้าตกเครื่องพี่ไม่รู้ด้วยน๊าา"
"อ๊ะ..!!จริงด้วย!! งั้นผมไปก่อนนะครับ"
------------------------------ตัด------------------------------------
'ขณะนี้ใกล้จะถึงสนามบินที่หมายเเล้วขอให้ทุกท่านรัดเข็มขัดด้วยค่ะ ขอย้ำอีกครั้ง ขณะนี้ใกล้ถึงสนามบินที่หมายเเล้วขอให้รัดเข็มขัดด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ' เสียงแอร์ฯ<<ย่อละกันเขียนไม่ถูก -.- ประกาศให้ทุกคนที่อยู่บนเครื่องทราบกันเเละเตรียมรัดเข็มขัดตามคำประกาศเมื่อสักครู่....
"อ๊าว....ใกล้จะถึงเเล้วสินะ...เง้อ..."ในอเมริกาจะมีคนแบบไหนกันนะที่รอเราอยู่น่ะ..จะมีหน้าตาเป็นยังไงกันนะนิสัยยังไงกันนะเเละที่สำคัญที่สุดคือ..จะปรับตัวให้เข้ากับคนที่นั่นได้รึเปล่านะ..ผมนั่งเหม่อมองไปนอกหน้าต่างอย่างอ้อยอิ่ง..พลางคิดถึงเรื่องที่จะเกิดต่อจากนี้..อย่างใจจดใจจ่อ....
'ขณะนี้เครื่องบินได้ถึงจุดหมายเเล้วค่ะขอให้ทุกท่านลงจากเครื่องด้วยความเรียบร้อยอย่ารีบร้อนนะคะเดี๋ยวจะเกิดอุบัติเหตุได้ค่ะ...'
เอาอีกเเล้ว she จะบ่นอะไรนั๊กหนาฟระ- -
--------------------ตัด----------------------------
เอาล่ะ..จะต้องไปที่นั่นสินะ..เอ่อ...ที่...เอ่อ..ที่ไหนกันหว่า..? กำลืมซะงั้นอ๊ะ!! TvTทำไงดีไม่มีใครพอจะรู้จักเราด้วยสิ...
"อ๊ะ..เจอเเล้วๆ...นายคนนั้นน่ะ"
เอ๊ะ...เขาเรียกเรารึเปล่านะ....ลองหันไปดูดีกว่า..เผื่อว่าเขาจะรู้จะผมบ้างซักนิดก็ยังดี...
"เอ่อ...รู้จักผมด้วยเหรอครับ?..."ผมทำท่าเอามือชี้มาที่ตัวเองอย่างหวั่นๆเเละลนๆ..ก็กลัวอ่ะ..กลัวว่าเขาอาจจะไม่ได้เรียกเราก็ได้ใครจะไปรู้เล่า....TwT
"เออ...ก็นายน่ะสิ..."
"............."เเน่นอนเขาตอบกลับมาอย่างห้วนๆชวนทะเลาะสุดๆ..เเถมไอท่าทางกวนประสาทนั่นมันอะไรกันฟระ..- -*ถ้ารู้จักหมอนั่นล่ะก็ผมจะชัดให้..คอยดู..(?)
"อ่า.....เเล้วนายคือ....."เเน่นอนใครจะไปรู้จักหมอนั่นกันฟระ.
"ฉันเหรอ..อ้อลืมเเนะนำตัวสินะฉันชื่อ
เอลิเอียว เอลิเอียว คิสต์ .."
เห๊อะ..แน่นอนผมไม่ชอบหมอนี่ทั้งที่เจอกันครั้งแรกแท้ๆแต่รู้สึกอยากขย้ำชะมัด -*-
"โอริโอ..อะไรนะ..โอริโอ.."หึๆ..ชื่ออะไรมันจะเรียกยากขนาดน๊าานนน
"เอลิเอียวเฟร้ย.!!!เจ้าบ้า...เรียกให้มันถูกๆหน่อยเสะฟระ"
"อ้อ..ขอโทษนะๆ..พอดีไม่ได้ตั้งใจน่ะ..."คิคิคิชื่อไม่เข้าหน้าเลยแฮะ...ฮ่าาาา
"เเล้วนายล่ะ...ชื่ออะไร...."
"ผมเหรอ...ผมชื่อ...เอเลน คิโนะ ยินดีที่ได้รู้จัก" (Me:เอเลนไททันเรอะ!!!!)
(T:จะบ้าเรอะ!!! - -* เอเลนคือชื่อที่ใช้ในประเทศนี้ครับคุณฮินะ...)
"..........เอ......เลน....."
"อะไร.."
"นายคือคนที่ย้ายมาจากญี่ปุ่นสินะ.."
"อ...อืมจะมาเรียนต่อที่นี่จนถึงม.ปลายน่ะ"
"เห....งั้นก็คนที่หมอนั่นบอกมาสินะ..."
"หมอนั่น?"ผมถามด้วยความสงสัยที่ว่า'หมอนั่น'คือ...?
"อ้อ..ก็ประทานน่ะ...เป็นประทานนักเรียนของโรงเรียนเราน่ะ...ก็ไม่เเปลกที่จะไม่รู้จักอ่านะ"
"อ่อ...."
".............."
".........."
"งั้นก็ไปกันเถ๊อะ!!!!''
ว่าเเล้วเอลิเอียวก็ลากเทนมะ(เอเลน)ไปที่โรงเรียนของเขา....ด้วยความเร็วแสง!!?
"ห...เห้!!"
====================
โปรดติดตามตอนต่อไป....- -
#เนื้อเรื่องตอนนี้กำลังเเล่นนะครัช ><
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
