เหล้า

เหล้า

คนไทยจำนวน 1 ใน 4 คนดื่มเหล้า

คนไทยดื่มเหล้าเฉลี่ย 58 ลิตรต่อปี

ครับนั่นคือตัวเลขคร่าวๆของสถิติการดื่มเหล้าของคนไทยผมก็เช่นกันเป็นนักดื่มเช่นกันผมไม่รู้สึกผิดอะไรหรอกใครๆเขาก็ดื่มกันจนกระทั่ง…….

        พี่ค่ะตื่นได้แล้วค่ะ " อย่ากวนน่าขอนอนอีกหน่อยน่า" ไม่ได้นะพี่เทียน นี่ก็จะเจ็ดโมงครึ่งแล้วเดี๋ยวจะไปทำงานไม่ทันนะพี่ ตื่นเร็ว ! ตื่นเร็ว!" เสียงเรียกช้ำๆของชลแฟนสาวของเทียนพยามปลุกเทียนให้ตื่นจากที่นอนเพื่อไปทำงาน "รำคาญจริงโว้ยเทียนตะโกนเสียงดังด้วยความรำคาญทำเอาชลต้องเงียบแล้วรีบแต่งตัวออกไปทำงานโดยไม่กวนเทียนอีกเลย…

         เวลาผ่านไป แปดโมงเช้าเทียนตื่นขึ้นมาแล้วรีบเดินทางไปทำงานเพราะสายแล้ว บ้าจริงๆเลยเมื่อคืนดื่มหนักกับไอ้ดำไปหน่อยเทียนบ่นพึมพำพรางเดินเข้าโรงงานและก็ถึงที่ทำงาน

         "นี่ นายเทียนนายมาสายอีกแล้วนะเสียงของหัวหน้างานตะโกนใส่เทียนที่กำลังเดินมาอย่างสะลืมสะลือ" ขอโทษครับหัวหน้าคือแฟนผม ไม่สบายเทียนโกหกด้วยสีหน้าเฉยชา" นายก็บอกว่าแฟนไม่สบายทุกทีอย่าคิดว่าผมไม่รู้นะเมื่อคืนผมเห็นคุณไปกินเหล้ากับดำ หน้าร้านส้มตำใกล้โรงงาน" เทียนได้แต่หลบสายตาของหัวหน้า แล้วรีบเดินเข้าไปทำงาน กับดำทันที

     "ว่าไงเพื่อนดำกล่าวทักทายเทียน" มาสายนะมึงกูบอกมึงแล้วจะกินเหล้าทั้งทีอย่ากินใกล้โรงงาน ไอ้หัวหน้ามันเลยเห็นเลย" ดำพูดพร้อมเอางานเข้าเครื่องจักร เออ เออ กูเข้าใจแล้วคราวหน้าเราไปหาที่กินไกลๆหัวหน้า" ok ดำพูดพร้อมหัวเราะถูกใจ "

       แล้วก็ถึงเวลาเลิกงาน เทียนกับดำก็ชวนกันไปตั้งวงกินเหล้ากันอีกทั้งคู่ดื่มกันจนดึกเช่นเคยแล้วก็แยกย้ายกันกลับห้องเช่า….

       ตึงๆ ตึงๆ ตึงๆเปิดชิวะ เคาะห้องตั้งนานทำไมไม่เปิดวะ!เทียนยิ่งโมโหตะโกนเสียงดังทำให้ห้องข้างๆเปิดประตูออกมา" ไอ้น้องแฟนเอ็งขนของออกไปแล้วน้องเขาฝากกุญแจห้อง กับจดหมายถึงนาย เอาไป"

      ลุงข้างห้องยื่นจดหมายให้เทียนไป น้ำเสียงของชายข้างห้องบ่งบอกว่าเขาไม่พอใจเทียนที่ทำเสียงดังรบกวนเทียนเมื่อได้ยินเช่นนั้นจากอาการเมาแทบหมดไปในทันที ได้แต่คอตกเปิดประตูเข้าไปนั่งทรุดตรงหน้าประตูแล้วนำจดหมายของชลออกมาอ่าน

       ถึงพี่เทียนชลทนนิสัยกินเหล้าเมายาของพี่ต่อไปไม่ไหวแล้ว ตลอดระยะเวลา 3 ปีที่เราอยู่ด้วยกันหนูคิดว่าพี่เป็นคนดีไม่ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ แต่พอพี่เริ่มคบพี่ดำเพื่อนพี่ พี่เทียนก็เปลี่ยนไปกลายเป็นคนติดเหล้า ตลอดเวลาที่ผ่านมาชลคิดว่าพี่จะกลับตัวได้แต่พี่ก็ไม่เลิกเหล้าแถมกินหนักขึ้นเรื่อยๆหนูคงอยู่กับพี่ต่อไปไม่ไหวแล้ว            

     สุดท้ายหนูหวังว่าพี่เทียนจะเลิกเหล้าได้ ชลเชื่อว่าหากพี่เลิกเหล้าได้ ชีวิตของพี่จะประสบความสำเร็จได้แน่นอนเมื่อเทียนอ่านจดหมายของชลจบลงน้ำตาของเทียนไหลออกมาโดยไม่รู้ตัวความคิดของเทียนวกวนคิดถึงเรื่องราวต่างๆในเรื่องไม่ดีที่ทำกับชล ตั้งแต่เริ่มกินเหล้าเมื่อ2 ปีก่อนที่เพิ่งเริ่มหัดกินเหล้าจากการชักชวนของไอ้ดำเพื่อนรักสมัย ม.ปลาย ที่เพิ่งพบกันตอนเข้าทำงานในโรงงาน ทุกๆ อย่างก็เริ่มแย่ลงทั้งเงินเก็บที่เตรียมไว้จัดงานแต่งงาน ทั้งเวลาอยู่กับแฟนก็ไม่มี ตลอดเวลาที่ผ่านมาเทียนก็พอรู้ตัวว่าหากเป็นอย่างนี้ ชล คงทนเขาไม่ได้สักวันแต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้……

      เช้าวันรุ่งขึ้นแม้ทั้งคืนเทียนไม่ได้นอนเลยแต่เทียนก็พยามฝืนตัวเองเพื่อไปทำงานเพาะถ้าขาดงานอีกหัวหน้าจะไล่ออกจากงาน เพาะตลอดเวลาที่ผ่านมาเทียนขาดงานและมาสายบ่อยมาก จากการกินเหล้ากับ ดำ แทบทุกวัน แล้วเทียนก็ถึงโรงงาน

       "เฮ้ย! เทียนหัวหน้าเรียกไปพบที่ห้องฝ่ายบุคคล เพื่อนในโรงงานตะโกนบอกเทียนที่กำลังจะรูดบัตรเข้าโรงงาน ทันทีที่ได้ยินเพื่อนในโรงงานบอกเช่นนั้นก็พอรู้ว่าต้องโดนอะไรแน่ๆ ที่ห้องฝ่ายบุคคล

         "คือนายเทียน ทางบริษัทขอจ้างคุณออกจากการทำงานเพาะคุณขาดงานบ่อยเจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลพูดพร้อมยื่นชองขาวให้เทียน เทียนรีบยิบชองค่าจ้างแล้วเดินออกมาโดยไม่พูดอะไร เทียนเดินออกมาจากโรงงานโดยไม่มีจุดหมายเขาเดินไปเรื่อยๆ โดยในใจคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ ที่ทำให้ชีวิตเขาต้องผิดพลาดเรื่องแย่ๆ ต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับชีวิต ทั้งแฟนทิ้ง ทั้งตกงาน

           แล้วสายตาของเทียนก็มองไปเห็น ขวดเบียร์3ขวดที่ตั้งอยู่ข้างทาง ทำให้เทียนหยุดแล้วมองขวดเบียร์ 3 ขวดนั้นในใจของเทียนมีแต่ความโกรธแค้น ที่เจ้าของบริษัทเหล้า เบียร์ ที่ทำไอ้สิ่งพวกนี้ออกมาขายมอมเมาคน ทำให้เขาต้องถูกแฟนทิ้ง ต้องตกงาน ต้องสูญเสียทุกอย่าง ชั่ววูบเทียนวิ่งเข้าไปแตะขวดเบียร์ที่ตั้งอยู่นั้น เพลิ้ง!  เสียงขวดเบียร์แตกกระจาย พร้อมกับเสียง โอ๊ย ของเทียนขวดแก้วที่เขาแตะแตกบาดขาของเขาเลือดไหลเป็นทางทำเอาเขาต้องก้มลงไปจับเท้าตัวเองทันทีพร้อมนั่งลงตรงนั้น ความเจ็บทำให้เทียนได้สติกลับคืนมา เรื่องร้ายๆที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ไม่ต้องไปโทษใครหรือ อะไรที่ไหนเป็นเพาะตนเองที่กินเหล้าเข้าไป เป็นเพาะตัวเราเอง เทียนพูดกับตัวเอง

        เทียนหยิบขวดเบียร์ขึ้นมาแล้ว สาบานกับตัวเองว่าจะไม่กินเหล้าต่อไปตลอดชีวิตนี้ เมื่อคิดได้ดังนั้นเทียนจึงข่มความเจ็บจากแผลที่ขา รีบกลับห้องเช่าทันที เมื่อถึงห้องเทียนรีบแกะชองขาวค่าจ้างออกทันที ได้มา 30000 เทียนคิดแค่อยากจะง้อ ชล ก็ไม่มีโทรศัพท์เพราะดันหายตอนเมาเมื่อวานนี้ เอาล่ะไปชื้อโทรศัพท์ก่อน คิดได้ดังนั้นเทียนรีบไปชื้อโทรศัพท์ ทันที แล้วโทรหาชลทันทีติดแล้วเทียนดีใจที่ชลไม่ปิดเครื่อง หรือ วางสาย ระหว่างรอสายใจของเทียนเต้นแรงตลอดเวลาติดแต่ไม่มีคนรับทำเอาเทียนเริ่มใจเสีย แล้วเทียนก็พยามโทรหาอีกหลายรอบเมื่อรู้ว่ายังไงชลคงไม่รับสายแน่นอน เทียนก็ตั้งสติค่อยโทรหาใหม่พรุ่งนี้ เงินที่เหลือเทียนก็มานั่งคิดว่าจะทำยังไงต่อไปดี ตลอดชีวิตที่ผ่านมาของเทียนทำแต่โรงงานอุตสาหกรรม อย่างเดียว ที่ตัวเทียนไม่ได้ชอบมันเลยที่เขาทำเพาะไม่กล้าที่จะไปทำอย่างอื่นกลัวทำไม่ได้ กลัวล้มเหลว กลัวผิดพลาด แต่ตอนนี้เรามีทางเลือกแล้วเอาไงดีเทียนนั่งคิดอยู่นาน

      และแล้วเทียนก็ตัดสินใจ นำเงิน20000 ไปชื้อรถเข็นขายอาหารพร้อมชื้อเครื่องครัว เพื่อทำอาหารตามสั่งขาย เพาะตอนอยู่ที่บ้านเทียนช่วยพ่อแม่ทำอาหารขายบ่อยๆทำให้เทียนมีฝีมือการทำอาหารไม่ใช่น้อย เวลาผ่านไป 1 เดือนเทียนขายอาหารตามสั่งโดยรถเข็นไปที่ต่างๆ ฐานะทางการเงินของเทียนดีขึ้นเรื่อยๆ เพาะลูกค้าต่างถูกใจรสชาติอาหารของเทียนใครได้กินต้องกลับมากินอีก ระหว่างขายอาหารเทียนก็พยายามโทรหาชลทุกวัน แต่ชลก็ไม่รับสายแต่เทียนก็ไม่ถอดใจยังโทรหาชล ต่อไป….

         1 ปีผ่านไป เทียนขายอาหารตามสั่งจนมีลูกค้ามากมาย เทียนจึงเริ่มเช่าตึกแถวเพื่อขยายกิจการ ระหว่างที่เทียนเริ่มร่ำรวย จากการขายอาหารตามสั่ง เทียนก็พยามโทรหาชลทุกวันแต่ชลก็ไม่ยอมรับสาย แม้มีผู้หญิงสาวสวยมากมายเข้ามาในชีวิตเขา เทียนก็ไม่สนใจแม้แต่คนเดียว และ แน่นอนหลังจากเทียนสาบานกับตนเองแล้วว่าจะเลิกเหล้าเขาก็ไม่กินเหล้าอีกเลยแม้แต่หยดเดียว และที่ร้านขายอาหารตามสั่งของเทียนก็ไม่ ขายเหล้าด้วย

          ทางด้านดำ เพื่อนที่ชวนเทียนดื่มเหล้า ได้รับอุบัติเหตุจากการทำงาน ‘แขนขาดทั้งสองข้าง” เพาะเมาเหล้าไปทำงานถูกเครื่องจักรดึงแขนทั้งสองข้างเข้าไปในเครื่อง ในตอนนี้เทียนมีร้านเป็นของตนเอง มีความสุขกับสิ่งที่ทำ ไม่ต้องทนกับกฎระเบียบมากมายในโรงงาน แม้ว่าเหนื่อยกว่าในโรงงาน แต่เขาก็มีความสุข….

เวลาผ่านไป 2 ปี

     ตอนนี้เทียนกลายเป็นเจ้าของร้านอาหารชื่อดัง วันๆมีลูกค้ามาอุดหนุนมากมาย เทียนชื้อที่ดินใจกลางเมืองเปิดเป็นร้านอาหารขนาดใหญ่ มีลูกน้องนับร้อย แต่เทียนก็ยังเฝ้ารอชลที่ทิ้งเขาไป แม้เทียนจะพยามโทรหาทุกวันชลก็ไม่รับสาย แต่ เทียนก็มีความรู้สึกลึกๆว่าชลก็ยังคงรักเขาอยู่ หากชลไม่รักเขาแล้ว ชล คงเปลี่ยนชิมหนีไปแล้วเทียนที่กำลังคุยกับลูกค้าภายในร้านแล้วเด็กเสิร์ฟในร้านก็เดินมาหาเขา" เจ้านายครับมีผู้หญิงมาถามหานายครับ"

     เมื่อเทียนได้ยินเช่นนั้นก็ดีใจสุดๆ เขาคิดว่าต้องเป็น ชล แน่ๆ ที่มาหาเขาเทียนรีบถามว่าผู้หญิงคนนั้นอยู่ไหนทันที อยู่โต๊ะ 5 ครับนาย เทียนรับวิ่งไปหาที่โต๊ะ 5 ทันที….

       ทันทีที่ไปถึงเทียนหยุดแล้วเรียก ชื่อชล "แต่ที่หันกลับมาไม่ใช่ชล เป็นใครที่เขาไม่รู้จักทำให้เทียนต้องเสียใจเพาะไม่ใช่ชล เทียนรีบพูดขอโทษ "ขอโทษครับผมจำคนผิด ไม่ทราบคุณเป็นใครมีธุระอะไรกับผมหรือเปล่า" ฉันชื่อชาเป็นพี่สาวของชล เมื่อได้ยินเช่นนั้นเทียนดีใจมากเพาะคิดว่าพี่สาวของชล ต้องรู้ว่าชล อยู่ไหนแน่นอน เทียนรีบถามพี่สาวชลทันที"

    "ตอนนี้ชลอยู่ไหน ครับถ้าพี่รู้ช่วยบอกผมหน่อย ผมขอร้อง" คือฉันก็เพิ่งติดต่อชลได้เมื่อเดือนก่อนเพาะเพื่อนของชลโทรมาบอกว่าเพาะทนเห็นชลต้องทนลำบากเลี้ยงลูกคนเดียวไม่ไหวอีกต่อไปจึงแอบโทรมาบอกฉัน เอานี่ที่อยู่ของชลกับลูกไปง้อเธอชะ" พูดเสร็จพี่สาวชนก็เอาแผนที่ให้เทียนทันที

       เทียนดีใจมากที่ได้ที่อยู่ของชลมา และก็รู้ความจริงที่ว่าชล มีลูกกับเขาและยังไม่มีใครพอเทียนดูแผนที่เทียนต้องประหลาดใจเพาะอยู่ไม่ไกลจากร้านอาหารของเขาเลยและเขาก็เคยวิ่งออกกำลังกายผ่านเป็นประจำ ตลอดเวลาเทียนพอจะเดาออกว่า ชล คงคอยดูเขาตลอดเวลาเมื่อคิดได้ดังนั้นน้ำตาของเทียนเริ่มไหลออกมา

   เทียนรีบวิ่งออกจากร้านสุดกำลัง ระหว่างวิ่งน้ำตาของเทียนไม่ยอมหยุด ทั้งดีใจ ทั้งเสียใจ ทั้งตื่นเต้น แล้วก็มาถึงห้องเช่าเก่าๆ ที่เขาวิ่งผ่านประจำเทียนเอาแผนที่ออกมาดู ห้องเบอร์ 5 เทียนรีบวิ่งไปห้องเบอร์ 5 ทันทีด้วยความเร่งรีบเขาชนกับเด็กผู้หญิง

     "ตุบ! เด็กหญิงล้มลงไป แต่ไม่ร้องชักคำ เทียนรีบไปดึงมือเด็กหญิงขึ้นมา แล้วปัดฝุ่นที่อยู่ตามตัวแล้วรีบถาม"เป็นอะไรไหมหนู ไม่เป็นไรค่ะเด็กหญิงตอบพร้อมกับยิ้ม แม่หนูอยู่ไหนเหรอเทียนถามพร้อมกับยิ้มเช่นกัน" แม่อยู่นั่นค่ะเด็กหญิงชี้ไปทางห้องเช่า"

      เทียนหันตามไปก็พบกับชล ที่กำลังยืนอยู่และร้องให้ เทียนที่เห็นชลที่ตามหามานานก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่เช่นกัน เทียนเข้าใจทันทีว่าเด็กหญิงที่ ตนเองชนล้มนั้นคือลูกสาวของเขาเองเทียนรีบกอดลูกทันที แล้วเดินจูงมือลูกไปหาชลที่ยืนร้องให้อยู่ ชลก็เดินเข้าไปหาเทียนเช่นกัน “พี่เลิกเหล้าแล้ว “ เทียนกล่าวสั้นๆ แต่กินใจชลยิ่งนัก ทั้งคู่ไม่พูดอะไรกันต่อ ชลรีบพุ่งเข้ากอดเทียนทันที

ภาพของทั้ง 3 คนพ่อแม่ลูกเดินจูงมือกัน อย่างมีความสุข คือความสุขที่ไม่มีขาย

จบ