เพราะรักคำเดียว

          การที่เรารักใครสักคน มันดูมีความสุขมากนะ เเต่เพราะอกหักเท่านั้นแหนะ ราวกับฟ้ากับเหว เค้าถึงบอกกันไง ว่าจะรักใครก็เผื่อใจไว้บ้าง จะได้ไม่เสียใจ เเต่สำหรับฉัน น้ำตาล คนนี้เลือกที่จะทุ่มเทซะมากกว่า เพราะกว่าเราจะรักใครได้ กว่าจะมีคนมารัก มันยากมากนะ ไม่เหมือนบางคนที่อยู่ เฉยๆ เขาก็รัก 

          หลังจากฉันเจอเขาในวันนั้น มันทำให้รู้เลยว่า เขาลืมฉันได้เเล้ว แต่มีฉันคนเดียวนี่แหละ ที่ยังจมปลักอยู่กับความรักครั้งเก่า เขา ที่มีรักใหม่ เขาที่ลืมฉันได้ตั้งนานเเล้ว.. ครั้งแรกที่เราพบรักกัน คือที่เรียนพิเศษที่ฉันไปเรียนเองแหละ ฉันเจอเขามากับแฟน ฉันก็เจ็บเล็กๆ ทั้งๆที่ไม่เคยเจอเขามาก่อน แต่พอมาวันนึงฟ้าทำให้ฉันได้พูดคุยกับเขาก็ตอนที่ฉันเห็นเขาร้องไห้อยู่ที่หน้าเรียนพิเศษ  ฉันเข้าไปถามเขา แต่เค้าก็ตอบว่า 'เราเลิกกับแฟนเเล้ว' เท่านั้นแหละฉันดีใจแทบบ้า ฉันนี่แย่มากเลยเนาะ..มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น :( และวันนั้นฉันก็อยู่เป็นเพื่อนเขาทั้งวันเลย 

          ฉันกับเขาคุยกันมา 1-2 เดือนกว่าๆ จนวันนึง วันที่ฟ้าก็ลิขิตให้ฉันอีกครั้ง วันที่เขาเข้ามาขอฉันเป็นแฟน ช่วงเวลานั้นฉันอยากหยุดเวลาไว้มาก จนวันนี้ 4 เดือนกว่าๆที่ฉันคบกับเขา ฉันรักเขามากๆ รักมากๆพร้อมที่จะทำให้เขาทุกอย่าง แต่ก็มีเรื่องนึงที่ฉันติดค้างเเละสงสัยเรื่องในแววตาของเขามาก คือ เเววตาของเขาเศร้ามา 4 เดือนที่คบกับฉันมา ฉันรู้ ฉันรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ เขาคิดถึงแฟนเก่าของไงละ :) จนวันสุดท้ายของเดือน คือวันครบรอบ 5 เดือน ฉันบอกเลิกเขา เเละเขาไม่ปฏิเสธอะไร เเละพูดว่า 'เราขอโทษจริงๆ ลืมได้เเล้วเราจะกลับมานะ' คำนี้เท่านั้นแหละ น้ำตาของฉันที่ไม่ได้ทำงานมานาน ก็ไหลพรากลงมา วันนั้นพอฉันกลับไปบ้านก็ไม่คุยกับใครอีกเลย จน 1 เดือนต่อมา เพื่อนของฉัน มาบอกข่าวว่า 'อิ๋งกับกันต์กลับไปคบกันเเล้วนะ' พอฉันได้ยินคำนี้เท่านั้นแหละ น้ำตาที่เก็บไว้ตั้งเเต่เช้าก็ไหลมาอีกเเล้ว..วันที่ 31 ตุลาคม เขาบอกว่าอะไรนะ เขาบอกว่าจะกลับมาไม่ใช่หรอ สุดท้ายมันก็แค่คำพูดลวงเเค่นั้นแหละ ไปแล้วก็อย่ากลับมาอีกละกัน (:( 

          1 ปีต่อมา ฉันได้เลื่อนชั้นไปอยู่ชั้นม.6 1 ปีกับความเสียใจ ฉันตั้งใจว่าจะไม่เสียใจเรื่องเขาอีก เเละจะไม่รักใครนอกจากเค้าอีกเหมือนกัน ตอนนี้ฉันกับเขาคุยกันได้ปกติเเล้ว แต่ทุกทีที่ฉันคุยกับเขา ฉันเหมือนจะร้องไห้ทุกครั้ง