หนูน้อยหมวกแดง

สาวิตรีขับรถเก๋งคันใหญ่สีแดง ฝ่าถนนมืดสลัวที่มีเพียงแสงไฟจางๆ จากหลอดไฟข้างถนนที่ฝุ่นจับเขรอะ จนแสงไม่สามารถทะลุออกมาจากหลอดได้ทั้งหมด มีเพียงแสงไฟหน้ารถที่สว่างแรงพอ ที่จะไล่ความมืดมิดออกจากพื้นถนนได้ แสงไฟจากหลอดไฟข้างถนนแม้จะสว่างไม่มาก แต่มันก็ยังแรงพอที่จะส่องเข้ามาในตัวรถ เผยให้เห็นกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่ปิดไม่สนิท มีปึกเงินโผล่ออกมาจากช่องกระเป๋า หากในกระเป๋ามีปึกเงินเต็มกระเป๋านี้ มันคงมีเงินสัก 100 ล้านบาท

"นี่คือสถานที่ๆถูกระบุมาจากคนส่งยา เธอต้องไปตามพิกัดแผนที่นี้ สินค้าจะมาถึงคืนพรุ่งนี้ 5 ทุ่มตรง เฮโรอีนอัดแท่ง 50 กิโล พรุ่งนี้เธอต้องกลับมาพร้อมกับมัน"

"หนูน้อยหมวกแดง" คือฉายาของเธอเนื่องมาจากเสื้อคลุมยาว มีหมวกฮูปคลุมทั้งหัวและมันเป็นสีแดง ซึ่งเสื้อคลุมตัวนี้พ่อค้ายาเสพติดที่เธอกำลังจะไปพบให้เธอที่เธอพบเขาเป็นครั้งแรก สาวิตรีเป็นสาวใจแตก ยอมทำทุกอย่างเพื่อแลกกับยาเสพติด

อยู่มาวันหนึ่ง หัวหน้าพ่อค้ายาได้เรียกเธอมาพบและบอกว่าให้ไปรับยา เธอรับคำพลางหยิบกระเป๋าเป้สะพายใส่เงินจำนวน 100 ล้านบาท ก่อนเธอจะเดินออกไปหัวหน้าร้องสำทับตามหลงว่า

"เธอห้ามออกนอกเส้นทางที่กำหนด ห้ามคุยกับคนแปลกหน้า คนส่งยารอยู่แล้วอีกอย่างเธอจะกลับมาพร้อมยาช้ากว่ากำหนด ได้ยินไหม?"

หนูน้อยหมวกแดงรับคำหัวหน้าอีกครั้ง และเธอก็มุ่งหน้าไปที่จุดนัดหมาย ซึ่งอยู่ห่างออกไป 320 กิโลเมตร

สถานที่นัดหมายที่คนส่งยานัดไว้ ต้องผ่านถนนท่ามกลางทุ่งหญ้าขนาดใหญ่ แสงไฟข้่างถนนริบหรี่ มีเพียงต้นไม้ริมทางไม่กี่ต้นที่แสดงเส้นแบ่งระหว่างถนนกับทุ่งหญ้า ข้างหน้ามีร้านอาหารเล็กๆ มีป้ายไฟและรถจอดหลายคัน เธอแวะพัก

สายตาหลายคู่จับจ้องมาที่สาวิตรีที่เปิดประตูเข้าร้าน เด็กเสิร์ฟสาวกำลังง่วนกับการเดินอาหาร หนุ่มถ้าทางผอมแห้งนั่งโต๊ะใกล้ทางเข้าร้าน ชายหนุ่มใหญ่ 2 คนกำลังจับอาหารยัดเข้าปากนั่งโต๊ะถัดไป กลุ่มหนุ่มสาว 5 คนล้อมวงกินอาหารบนโต๊ะท้ายร้าน สาวิตรีนั่งโต๊ะถัดจากหนุ่มผอมแห้ง สายตาเธอคล้ำ แก้มตอบผอมไม่ต่างจากหนุ่มที่นั่งถัดจากเธอ เมื่อสาวิตรีสั่งอาหารจนกระทั่งเด็กเสิร์ฟยกชุดแฮมเบอร์เกอร์ เฟรนซฟราย น่องไก่ทอดพร้อมน้ำอัดลม หนุ่มผอมแห้งเข้ามากระซิบข้างหูเธอ

"อยากเสพยามั้ย? มีแบ่งให้ฟรีๆเลย ถ้าสนใจเจอกันหลังร้าน"

หนุ่มขี้ยาผอมแห้งคนนั้น คงเห็นถ้าทางของสาวิตรีก็รู้แล้วเป็นขี้ยา เขาอยากหาเพื่อนที่จะเมาด้วยกัน ไม่นานสาวิตรีก็วางเงินค่าอาหารไว้บนโต๊ะ เธอเดินออกมาโดยทิ้งอาหารที่กินไปเพียงนิดเดียวไปยังหลังร้าน ชายหนุ่มคนนั้นกำลังใช้เข็มฉีดยาปักลงไปที่ข้อมือ สาวิตรีเห็นพิธีกรรมที่คุ้นเคย สรวงสวรรค์กำลังรอเธออยู่ข้างหน้า

เธอชักชวนให้หนุ่มผอมแห้งนั้นไปในรถเธอ เพื่อสำหรับมีเซ็กซ์กันหลังจากที่ทั้งคู่กำลังเมายา หนุ่มขี้ยารับคำเชิญ

ทั้งคู่กำลังร่วมรักกันอย่างเมามันบนเบาะท้าย เมื่อเธอฉีดยาเข้าเส้นเลือดตัวเอง โลกใหม่ในใบเดิมที่เธอคุ้นเคยอีกครั้ง โลกที่ไม่มีความกังวลไร้ความขัดแย้งใดๆในจิตใจ

เธอยังเมาอยู่แต่หนุ่มขี้ยาเริ่มหายเมาแล้ว เขาเหลือบไปเห็นเงินปึกใหญ่หลุดออกมาจากกระเป๋า หนุ่มคนนั้นถามสาวิตรีว่าเงินมาจากไหนมากมาย

"หัวหน้าให้ฉันเอาเงินไปซื้อเฮโรอีน"

"เธอจะไปซื้อที่ไหน?"

"พิกัด GPS จะนำทางไป"

สาวิตรียังอยู่ในอาการเมา เธอตอบไปตามความจริงทุกอย่าง สาวิตรีพูดเสร็จก็เมาหลับไปชั่วครู่

ไม่นานนักเธอตื่นขึ้นพร้อมทบทวนเหตุการณ์ และคำพูดที่เธอเพิ่งจะพูดกับหนุ่มคนนั้น สาวิตรีตกใจ! เธอรีบหันไปดูกระเป๋าที่ใส่เงิน ทุกอย่างอยู่ครบ แต่หนุ่มคนนั้นจากไปแล้ว แต่สาวิตรียังคงตกใจอยู่ เมื่อคิดถึงเวลาที่เธอทำหายไปเกือบ 2 ชั่วโมง เธอรีบบึ่งรถออกไปบนถนนสายเปลี่ยว วิ่งฝ่าความมืดบนท้องถนน

สาวิตรีเร่งคันเร่งชดเชยเวลาที่ขาดหายไป ในที่สุดเธอก็มาถึงบ้านร้างหลังนั้น ตามที่ GPS นำทางมา สาวิตรีจอดรถและดับเครื่องยนต์ก่อนเดินไปเปิดประตูบ้าน เธอตกใจร้องเสียงหลงเมื่อเห็นคนส่งยานอนจมกองเลือด หัวถูกลูกปืนแม็กนั่มยิงกระจุยจนไม่เหลือโครงหน้าเดิม สิ่งที่เธอคิดตอนนี้เรื่องเดียวคือ 'ยาอยู่ไหน' ถ้าไม่ได้ยากลับไปเธอคงโดนซ้อมปางตายเหมือนคย

ยังไม่ทันที่สาวิตรีจะควานหากระเป๋ายา ชายหนุ่มขี้ยาที่เพิ่งจะร่วมรักกับเธอก็ก้าวเดินออกมา พร้อมปืนแม็กนั่มกระบอกโต

"ถ้าไม่อยากตายก็วางกระเป๋าเงินลง แล้วรีบหนีไป"

"แกมาที่นี่ทำไม แล้วมาได้อย่างไร?"

สาวิตรีถามอย่างแปลกใจ

"ก็จะมาเอายาน่ะสิ รอให้แกหอบเงินมาด้วย ชั้นมาที่นี่ได้เพราะพิกัด GPS ของเธอไง ส่วนคนส่งยาชั้นก็ส่งมันไปนรกแล้ว ถ้าเธอยังไม่อยากตายก็รีบไปซะ ก่อนที่ชั้นจะเปลี่ยนใจ"

สาวิตรีไม่ตกใจ เธอยังคงทำหน้านิ่งพร้อมวางกระเป๋าเงินลงข้างตัวเธอ และเดินออกไปจากบ้านหลังนั้นพร้อมปิดประตู เธอเดินไปเปิดกระโปงหลังรถเก๋งสีแดงขงเธอ หยิบปืนกลออกมาพร้อมตลับกระสุนนับสิบ

หนุ่มขี้ยาค่อยๆเดินมาที่กระเป๋าเงินที่สาวิตรีทิ้งไว้ ขณะที่เขากำลังก้มตัวลงไปหยิบกระเป๋า ลูกกระสุนปืนกลพุ่งเฉียดหัวหนุ่มขี้ยาไปอย่างหวุดหวิด เขาหมอบแนบติดพื้น เมื่อสายฝนกระสุุนชุดแรกหมดหนุ่มขี้ยารีบวิ่งขึ้นบันไดขึ้นไปชั้น 2 ของตัวบ้าน สาวิตรีเปลี่ยนตลับกระสุนปืนกล ก่อนจะระดมยิงอีกครั้งจนกระสุนหมด เธอเปลี่ยนตลับกระสุนและเดินเข้าไปถีบประตูบ้าน 'เงินยังอยู' เธอคิด หนุ่มขี้ยายิงปืนแม็กนั่มมาจากชั้น 2 บริเวณบันไดใส่วาวิตรี กระสุนพลาดเป้า สาวิตรีม้วนตัวหลบไปอยู่หลังชุดโซฟา หนุ่มขี้ยายิงอีกครั้งที่โซฟา

หนุ่มขี้ยาเห็นสาวิตรีเงียบไป คิดว่าเธอคงตายอยู่หลังโซฟา แต่ยังไม่กล้าที่จะลงไปดู เขายิงไปอีก 3 นัดซ้อนจนโซฟากระจุยไม่เหลือชิ้นดี แต่! หลังโซฟานั้นไม่มีสาวิตรี สาวิตรีม้วนตัวหลบไปอยู่หลังตู้ที่อยู่ถัดไปจากโซฟานานแล้ว เธอโผล่มาอีกครั้งพร้อมสาดกระสุนอีกหนึ่งชุดเข้าใส่หนุ่มขี้ยาคนนั้น แต่เขาหลบได้ทัน...

ทั้งคู่ยังคงสู้กัน เสียงปืนดังสนั่นลั่นท้องฟ้าที่เป็นทุ่งกว้าง ตำรวจวัยกลางคนขับรถเข้ามาตามเสียงปืน เขาจอดรถไว้ห่างจากตัวบ้าน พร้อมหยิบปืนลูกซองติดมือเดินมายังหน้าบ้าน ตำรวจคนนั้นคิดว่ามีคน 2 คนกำลังยิงปืนสู้กัน คนหนึ่งอยู่ชั้นบน อีกคนอยู่ชั้นล่าง ตำรวจตัดสินใจกระโดดปีนขึ้นหน้าต่างชั้นบน เขาแอบเข้าไปอย่างเงียบเชียบไม่ให้คนในบ้านรู้ตัว เมื่อเข้าไปในตัวบ้านได้แล้วตำรวจเห็นหนุ่มขี้ยากำลังยิงปืนสู้กันกับคนที่อยู่ข้างล่าง ตำรวจเล็งลูกซองไปที่หัวของขี้ยาและเหนี่ยวไกทันที

'เปรี้ยง!'

สาวิตรีตกใจเสียงปืนที่ดังลั่น เธอสงสัยว่าใครยิงปืน แต่เสียงปืนแม็กนั่นของหนุ่มขี้ยาหายไปแล้ว สาวิตรีค่อยๆเดินย่องขึ้นบันไดไป เพื่อไปดูให้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอเห็นศพหนุ่มขี้ยาในสภาพหัวแตกกระจุยกระจาย

สาวิตรีไม่ทันสังเกตุเห็นตำรวจที่ค่อยๆย่องมาข้างหลังเธอ เสียงฝีก้าวท้าวจังหวะสุดท้ายของตำรวจ เดินสะดุดพื้นไม้เกิดเสียงดังทำให้สาวิตรีหันหน้ามาเห็นตำรวจ แต่ไม่ทันที่เธอจะปัดป้องด้ามปืนที่ถูกฟาดใส่หัวของเธอ สาวิตรีนอนสลบด้วยฤทธิ์ด้ามปืน

ตำรวจเดินสำรวจภายในตัวบ้านร้าง เขาพบกระเป๋าใส่เงินจำนวนมาก และยังเห็นกระเป๋าใส่เฮโรอีนอีกหลายสิบแท่ง ตำรวจเดินไปที่รถของเขา พร้อมหยิบกล่องไม้คู่ใจออกติดมือออกมา และกลับไปในตัวบ้าน

ตำรวจเปิดกล่องไม้ออกและหยิบเข็มฉีดยาออกมา พร้อมหลอดแก้วสำหรับผสมเฮโรอีนลงในน้ำ เขาแกะห่อเฮโรอีนที่เจอและผสมมันอย่างช่ำชอง ก่อนจะหงายข้อมือที่เต็มไปด้วยรอยเข็มฉีดยา เฮโรอีนเกรดที่ดีที่สุดทำให้ตำรวจติดใจและฉีดมันอีกเข็ม เขาเคลิ้มหลับในขณะที่เข็มยังปักคาเส้นเลือดที่แขนของเขา

สาวิตรีฟื้นขึ้นมาด้วยอาการปวดบริเวณหัวที่ถูกด้ามปืนฟาด เธอยังไม่หายตกใจที่ตำรวจในเครื่องแบบโผล่มาได้อย่างไร สาวิตรีหยิบปืนกลที่อยู่ข้างตัวเธอขึ้นมา และเดินลงไปชั้นล่าง เธอเห็นตำรวจขี้ยานอนสลบคาเข็ม เธอจึงเข้าใจว่าตำรวจคนนี้คงจะเสพยาเกินขนาด ทำให้สลบคาเข็ม สาวิตรีไม่ปล่อยให้โอกาสนี้ผ่านไปได้ง่าย เธอฝังกระสุนเขาที่หัวของตำรวจ

สาวิตรีหยิบกระเป๋าทั้ง 2 ใบขึ้นรถเก๋งสีแดง เธอขับออกไปอย่างไม่รีรอ ระหว่างทางที่เธอขับรถกลับบ้าน เธอหัวเราะเสียงดังลั่น สาวิตรีรู้สึกโชคดีที่ครั้งนี้เธอได้ยามาโดยไม่เสียเงินสักบาท

พอหัวหน้ารู้ว่าสาวิตรีได้ยามาโดยไม่เสียเงินสักบาท หัวหน้าให้เฮโรอีนเธอหนึ่งแท่งเป็นรางวัล ต่อมาไม่นานสาวิตรีก็นอนตายคาเข็มฉีดยา เนื่องจากเสพยาเกินขนาด เพราะเฮโรอีนชุดนี้บริสุทธิ์มาก

เรื่องสั้นเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า 'อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจขี้ยา หรือแม้แต่ตำรวจก็ให้ระวังไว้ด้วย และสุดท้าย อย่าไปเกี่ยวข้องใดๆกับยาเสพติด