ผมชอบสาวเมดเข้าแล้วสิ!?

 ผมตื่นมาประมาณตี 5 เพราะว่าผมต้องตื่นมารีดชุดนักเรียนและก็ต้องขัดรองเท้าทำอาหารเช้าผมตื่นแบบนี้เป็นประจำเพราะว่าพ่อแม่ผมไปต่างจังหวัดตั้งแต่เดือนก่อนยังไม่กลับมาเลย เรื่องบ้านก็เลยตกมาที่ผมคนเดียวน้องสาวก็ไม่มีน้องชายก็ไม่มี ผมรีบทำงานบ้านให้เสร็จและ อาบน้ำ แต่งตัว และออกจากบ้านที่สำคัญต้องล็อคบ้านด้วย ผมวิ่งไปโรงเรียนเวลา 6 โมงครึ่งผมถึงโรงเรียน 7 โมงตรงทุกคนยังไม่มาที่ผมเห็นมาเป็นคนแรกนั้นก็คือผม คนที่สองก็คือ วาตาชิดะ วาตาชิดะ นั่งที่ตัวเองต่างคนเงียบหมด

"อรุณสวัสดิ์ วาตาชิดะ"

"เออ รุณหวัด เออ มีไรจะถามหน่อยอ่ะ"

"อะไรอ่ะ"

"นายชอบสาวเมดป่าว"

"ไม่อ่ะ ไม่ชอบ"

"โห.....เพื่อนนายน่ะหมกแต่สาวแว่นล่ะสิท่า"

"ชั้นชอบอ่ะมีปัญหาป่ะ"

"ไม่มี แต่ว่าวันนี้ต้องไปที่ร้านหนึ่งกับชั้น"

"ร้านอะไร"

"ไม่บอก นายไปเดี๋ยวก็รู้"

 ตอนเลิกเรียน     วาตาชิดะบอกผมว่าเลิกเรียนเจอกันที่หน้าโรงเรียนผมรีบไปที่หน้าโรงเรียนทันที

หน้าโรงเรียน

"ช้าเลยนะ คาชิโนะ"

"โทษทีนะ"

"ไปกันได้แล้ว"

"อืม"

 หน้าร้านเมดน้อย

"อ่ะจ่ะอ่ะ!!......พาชั้นมาที่นี้ทำไม"

"เอ้า....ไม่อยากมาหรอ"

"ก็ใช่สิ"

"ข้างในมีสาวแว่นด้วยนะ แต่ก็ช่างเหอะนายบอกว่าไปอยากเข้าไปนี้นา"

"อ่ะแฮ่ม!......ในถานะเพื่อนไปก็ได้ เพราะนายพาชั้นมาทั้งที มาให้เสียเที่ยวเปล่าหรอก"

"อ่าป่ะ เข้าไปกันเถอะ"

"ยินดีต้อนรับค่ะ"

"อ่ะจึ๋ย!......คุณยูกิโกะหรอ"

"อ้าวคาชิโนะคุงวาตาชิดะคุงมาทานข้าวที่นี้หรอ"แย่ล่ะสิ เลือดกำเดาผมออกซะแล้ว

"เฮ้ๆ....นายเป็นอะไรเห็นสาวเมดแล้วเลือดกำเดาพุ่งเลยนะนายเนี้ย"

"เอาเถอะน่า ไปนั่งโต๊ะกันได้แล้วค่ะ"

"อืมๆ"

 ที่โต๊ะ

"ไม่ทราบว่า จะรับอะไรดีคะ"

"ผมขอข้าวผัดห่อไข่นะครับ ถ้าจะเขียนตรงหน้าแล้วแต่คุณยูกิโกะเลยนะครับ"

"ค่ะ - -"

"วาตาชิดะคุงล่ะคะ"

"เอาเหมือนกันครับ"

"ค่ะ กรุณารอสักครู่นะคะ"

"เฮ้ย นายเริ่มชอบสาวเมดแล้วล่ะสิ"

"จริงเหรอ"

"ใช่ นายน่ะเห็นสาวเมดแล้วเลือดกำเดาพุ่งเลยนายน่ะ" ผมว่าผมชอบสาวเมดเข้าแล้วสิ!?