น้ำ

ค.ศ.2497

ณ ด้านนอกเมืองแห่งหนึ่ง

หวออออออออออออออออออ!

“เอ้า เร็วๆๆ เข้าประจำตำแหน่ง”

“ท่านครับ พร้อมแล้วครับ”

“อืม เพื่อเกียรติของสหประชาชาติเราต้องปกป้องที่นี่ให้ได้ ทุกหน่วยนี่ผู้บัญชาการสูงสุด  ทุกหน่วยเตรียมพร้อม กองทหารราบสองกองพัน เข้าประจันหน้า รถถังจำนวนสี่ร้อยคันพลขับเตรียมพ้อมยันข้าศึกไว้ หน่วยสนับสนุนทางบก จำนวนหนึ่งกองพัน หน่วยแพทย์ หน่วยสนับสนุนทางอากาศเตรียมพ้อม”

“โจมตี!!!”

ปังๆๆๆๆ บึ้ม ปังๆๆๆ ปังๆๆๆ บึ้ม บึ้ม บึ้ม

“นี่เป็นเรื่องราวตั้งแต่สองปีก่อน โลกเกิดการขาดแคลนน้ำขึ้น แหล่งน้ำที่เหลืออยู่ไม่ว่าบนพื้น หรือใต้บาดาลก็ถูกใช้จนหมด ทำให้เกิดโศกนาฏกรรมครั้งยิ่งใหญ่ของประวัติศาสตร์ มีจำนวนผู้เสียชีวิตเนื่องจากขาดน้ำ หนึ่งในสี่ของโลก สีตว์ต่างๆเริ่มล้มตาย อุณหภูมิโลกพุ่งสูงขึ้น และด้วยน้ำที่เหลือเพียงน้อยนิดไม่พอสำหรับมวลมนุษย์ที่เหลือทำให้เกิดสงครามแย่งชิงน้ำไปทั่วทุกมุมโลก มวลมนุษยชาติได้รับวิกฤตหนัก เนื่องจากมนุษย์อาจจะสูญพันธุ์หมดก็เป็นได้ บางทีสัตว์ พืชทุกชนิตอาจจะสูญพันธ์ไปหมดโลกนี้  นอกจากแบคทีเรียที่ทนต่อความร้อนและแห้งแล้งได้ ดาวดวงนี้อาจไม่ใช่สีน้ำเงินอีกต่อไป แต่อาจกลายเป็นดาวสีน้ำตาลที่มีเพียงแค่พื้นดินเท่านั้น ท้องฟ้าไม่มีเมฆเลยเพราะไม่มีน้ำนั่น เอง สภาพทุกอย่างในวันนี้ดูแย่ลงเรื่อยๆและอาจจะแย่หนักในวันพรุ่งนี้ มีข่าวการจลาจล การโจรกรรม เกิดขึ้นมากมาย กฎหมายมิอาจจะใช้ได้อีกต่อไป ตัวผมนั้นได้หนีไปกับแฟนสองคนซึ่งไปพบกับพื้นที่ที่มีน้ำและอุดมสมบูรณ์ซึ่งเป็นพื้นที่ที่ยากในการสำรวจค้นหา นี่อาจเป็นแหล่งน้ำแหล่งสุดท้ายก็เป็นได้