รักนี้มีลุ้น Love the track

เช้ามืดวันต่อมา.....

              โต้งเตงโต้งเตงโต้งเตงโต้งเตง

เสียงนาฬิกาปลุกบ่งบอกให้เบลตื่นตั้งแต่ตีห้าครึ่งเพื่อมาทบทวนบทเรียนที่เบลได้ทำไปแล้วบางส่วน

"เฮ้อ!!!!!ต้องตื่นมาทบทวนบทเรียนแต่เช้าเลยหรอเนี่ย แล้วเมื่อคืนฉันไม่น่าตอบตกลงนายนั่นไปเลย ฮึ่ย!!!คิดแล้วแค้น"

ในขณะที่เบลกำลังบ่นกับตัวเองก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

"ฮัลโหล.นี่ใครค่ะ"

'นีเธอออกมาจาบ้านได้แล้วนะ'

เสียงชายผู้ไม่ประสงค์จะออกนามได้เอ่ยกับเบล

"แล้วคุณเป็นใครค่ะ"

'โธ่!!!!ยัยบ๊องนี่เธอจำฉันไม่ได้หรือไง'

เบลกำลังนึกสักพักก็จำได้ว่านายนี่เป็นใคร

"นายแบงค์!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

เบลตะโกนจนเสียงดังทั่วห้องนอน

'นี่เธอจะตะโกนทำไม'

"นายรู้เบอร์ฉันได้ไง"

เบลถามด้วยความอยากรู้

'ก็ตอนที่เพื่อนเธอทำมือถือหล่น ฉันก็เลยแอบดูมือถือเพื่อนเธอแค่เท่านั้นเอง'

"นายนี่มันบ้าจริงๆเลย"

'รีบออกมาเร็วๆล่ะฉันจะรอที่หน้าโรงเรียน ถ้าเธอมาเกินเจ็ดโมงฉันจะให้เธอไปล้างห้องน้ำที่บ้านฉัน'

"นายนี่มันบ้าจริงๆ".

'แค่นี้แหละ แล้วฉันจะรอนะ'

แล้วนายแบงค์ก็วางสายไปพร้อมกับทำให้เบลต้องรีบอาบน้ำจัดตารางสอนแต่งตัวรีบออกจากบ้านแต่เช้า

ณ หน้าโรงเรียน

เบลมาถึงหน้าโรงเรียนก็เห็นยัยแนนเพื่อนซี้ของเขายืนข้างๆกับนายแบงค์และนายกาย

"กว่าจะมาได้พวกเรารอไปตั้งเกือบครึ่งชั่วโมง"นายแบงค์พูดพร้อมดูนาฬิกา

"นี่นายจะบ้าหรอ ฉันก็ไม่ได้มาถึงเจ็ดโมงซะหน่อย"เบลพูดด้วยเสียงที่เหนื่อย

"อ่ะ ถือกระเป๋าให้พวกฉันด้วย"นายแบงค์พูดพร้อมยื่นกระเป๋าให้กับเบล

"นี่พวกแกจะบ้าหรอ"แนนพูดด้วยความโมโห

"ก็พวกเธอรับปากแล้วไม่ใช่เหรอว่า จะเป็นเบ๊ให้กับพวกเรา"นายกายเอ่ย

"ก็เอามาสิ ใครเถียง"แนนตอบ

เรื่องราวยังไม่จบนะค่ะฝากติดตามแล้วเข้ามาอ่านกันเยอะๆนะค่ะ