ความรักที่เป็นไปไม่ได้..

           หญิงสาวคนหนึ่งเป็นผู้หญิงที่แสนจะธรรมดา เธอเพิ่งเรียนจบมาได้ 1 ปีและตอนนี้เธอทำงานในโรงพยาบาลหน้าที่การงานของเธอก็ถือว่าพอใช้ได้อยู่ เธอใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายไม่มีอะไรเริดหรูว วันๆหลังจากเลิกงานเธอก็จะอยู่กับหน้าจอคอมพิวเตอร์เธอใช้ชีวิตโดดเดี่ยวมาเกือบสามปีแล้ว ในชีวิตของเธอเคยมีแฟนแค่คนเดียวเท่านั้นสาเหตุที่เธอเลิกกับแฟนเพราะความห่างไกล และเข้ากันไม่ได้ หลังที่เธอเป็นโสดมันทำให้เธอหมกมุนอยู่กับโลกโซเชียลเพื่อให้ลืมความเศร้าความเหงาความเจ็บปวดทั้งหลาย จนถึงตอนที่เธอทำงานมันก็ยังทำให้เธอติดอยู่ในโลกแห่งออลไลน์เหมือนเดิม เธอได้สร้างกำแพงขึ้นมาปิดกั้นตัวเองจะไม่รักใครจะไม่ชอบใครอีก จากสิ่งที่เธอเจอและคนรอบข้างของเธอทำให้เธอเข้าใจว่าการมีความรักก็เหมื่อนความทุกข์มีรักเมื่อไรเมื่อนั้นก็มีทุกข์ 

          จนวันหนึ่งเธอได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งเค้ามีอายุมากกว่าเธอ 10 ปี เธอเริ่มคุยกับเค้ามาเรื่อยๆ จนเริ่มเกิดความสัมพันธ์ไว้เนื้อเชื่อใจ ตอนแรกๆจะคุยกันแบบพี่น้องเหมือนทั่วๆไป แต่พอระยะเวลาผ่านไปความสัมพันเริ่มก่อตัวที่ละน้อยๆ จนเธอรู้สึกว่าเริ่มชอบผู้ชายคนนี้เข้าซะแล้ว เธอก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมถึงได้คิดไปไกลขนาดนี้ ไม่ใช่เธอจะเพิงคุยกับพี่เค้า แต่เธอก็เคยคุยกับคนอื่นมาก่อนหน้านี้ตั้งหลายคนแต่ก็ไม่เคยที่จะรู้สึกดีและผูกพันแบบนี้มาก่อน อาจจะเป็นเพราะพี่เค้าเป็นผู้ใหญ่ อารมณ์ดี ขี้เล่นและคุยสนุกจึงทำให้เธอเข้ากับพี่เค้าง่ายๆแบบนี้ ตอนแรกเธอก็เริ่มแชทกันในเฟส พัฒนามาแชทไลน์ และก็โทรคุยกัน ถึงแม้เธอจะรู้สึกชอบพี่เค้าแต่เธอก็เผื่อใจไว้ตลอดว่าผู้ชายที่รู้จักทางโลกออลไลน์ร้อยทั้งร้อยก็มีแต่คนโกหกหลอกลวงเหมือนๆกัน พี่เค้าคุยเล่นอะไรมาเธอก็เล่นกลับ เพราะเธอคิดว่ายังไงก็ไม่มีโอกาสที่จะสานความสัมพันเกินไปกว่านี้แน่นอน 

          จากวันเป็นเดือนจากเดือนเป็นปีเธอก็ยังคุยกับพี่เค้ามาตลอดเริ่มเกิดความสนิทสนมมากขึ้นเรื่อยๆและแล้ววันหนึ่งเธอก็ได้คุยเล่นกับพี่เค้าปกติเกิดเผลอปากชวนพี่เค้าไปดูหนังตอนแรกเธอคิดว่าพี่เค้าคงไม่ไปแน่ แต่เอาเข้าจริงพี่เค้าตกลงรับคำชวนเธอ ตลอดเวลาที่คุยกันมาเกือบ 1 ปีนี้เป็นครั้งแรกที่จะได้เจอหน้ากัน มันยิ่งทำให้เธอวิตกคิดมากถึงเรื่องต่างๆน่าๆ แต่เธอก็สลัดความคิดนั้นออกไปและคิดว่าเป็นไงเป็นกัน.......