ตัวตายตัวแทน

 

เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดาแต่ถ้าตายก่อนแก่ก็น่าสงสารจริง ผมไม่ชอบศพซักเท่าไรหรอก แต่ก็ต้องเจอเพราะมันเป็นงานของผม เพราะผมเป็นคนเก็บศพครับ ผมชอบถามสาเหตุการตายกับหมอ จนหมอรำคาญ ทำงานได้เงินเดือนก็น้อย  

 

ปีเตอร์: [ แหมๆๆๆ  เพื่อนเราเป็นนักเก็บศพ ระวังผีมาหลอกน๊า]

 

นากิ  :  [ อย่าพูดแบบนั้นสิ ถึงฮารุถึงจะเก็บศพแต่ก็กลัวผีเป็นนะ]

 

ฮารุ   :  [ ไม่เป็นไรหรอกฉันเห็นศพมาเยอะ จนไม่กลัวผีแล้ว    ]

 

ฮารุ   :  [ งั้นฉันขอตัวกลับบ้านก่อนนะ        ]                    

 

ปีเตอร์ : [ ทำไมรีบกลับหล่ะ]

 

ฮารุ  : [นี่มันดึกมากและนะ]

 

นากิ : [อยู่กับฉันก่อนนะ]

 

ฮารุ  : [ไหนบอกว่าจะไม่จากฉันไปไหนไง]

 

จริงๆๆ ผมก็กลัวผีก็ทำเป็นแกล้งไม่กลัวเท่านั้นแหละ  ตอนนี้ผมอยู่บนรถแท็กซี่แปลกๆ ที่มันแปลกคือ ทำรถถึงมีเสียงแปลกๆๆ ผมเลยเรียกคนขับรถ [ นี่ลุงครับ ทำไมมีเสียงแปลกๆในรถครับ] เขาก็เงียบ ผมก็สะกิดเขา [ นี่ลุงครับ!! ลุงครับ ลุงครับ]

 

ตุ้บ ๆ ..อ๊าอ้า.. หัวคุณลุงคนนั้นก็หลุดไป   ไม่นะรถเสียหลัก  แป้น แปล้น เอี๊ยด ตู้ม  ......................................................................

 

ตำรวจ1 : [ รีบช่วยคนในรถออกมาเร็ว]

 

ผมรู้สึกว่าตัวเอกขยับไม่ได้ มีเสียงดัง.......วิ๊ง...ตลอดเวลา มีดปักเฉียดหน้าผมไปนิดตอนนี้ผมกลัว มีคนกำลังดึงผมออก

 

ตำรวจ2 : [ โทรแจ้งรถพยาบาลมาเร็ว]

 

 วี้ วอ วี้ วอ วี้ วอ วี้ วอ วี้

 

ปีเตอร์ : [ นายไม่ต้องกลัวฉันช่วยนายแล้ว]

 

ฮารุ : [ ปีเตอร์ร่างกายฉันปกติดีไหม]

 

ปีเตอร์ : [นายเกือบช็อคแล้ว ดีนะที่ช่วยทัน]

 

ปีเตอร์ : [แล้วเกิดไรขึ้นกับนาย]

 

ฮารุ : [หลังจากฉันกลับจากบ้านนายมา ฉันก็เรียกแท็กซี่มา ตอนแรกฉันเรียกลุงคนขับรถเขาก็ปกติดี หลังจากนั้นก็มีเสียงแปลก ดัง จวกๆ ฉันเลยเรียกลุง รถแท็กซี่ ปรากฏว่าหัวลุงหลุดจากคอแล้วรถเสียหลักเลยชนก็ชนต้นไม้]

 

ปีเตอร์ : [อ๋อเป็นอย่างี้นี่เอง ฉันจะบอกอะไรอย่างนึงนะ ตอนนี้มีตำรวจกำลังสงสัยนาย]

 

ฮารุ :  [ทำไม]

 

ปีเตอร์ :  [ก็ตำรวจคิดว่านายฆ่าลุงเขาไงหล่ะ]

 

ฮารุ :[ป่าวนะฉันไม่ได้ทำ!! ป่าวนะ!! นายเชื่อฉันสิ๊]

 

ปีเตอร์ :  [ใจเย็นๆนะ ฉันเชื่อนาย แต่ว่าตำรวจเขาจะเอานายสอบปากคำ นายอาจโดนเข้าคุกนะ]

 

ฮารุ : [ปีเตอร์! นายต้องช่วยฉันนะได้โปรด]

 

ปีเตอร์ : [ฉันจะพยายามนะ ว่าแต่ฮารุ ฉันสงสัยว่าทำไมหัวลุงขาดได้]

 

ฮารุ : [ฉันไม่ได้ทำนะ!!]

 

ปีเตอร์ : [แล้วทำไมคุณลุงเขาหัวขาดหล่ะ ลองนึกให้ดีๆๆ]

 

ฮารุ : [เดี๋ยวนะฉันนึกอะไรออกแล้ว]

 

ปีเตอร์ : [อะไร]

 

ฮารุ : [หลังจากรถชน ฉันมึนไปหมด มีเสียงในหู ดัง ...วิ๊ง...]

 

ปีเตอร์ : [สงสัยประสาทหูได้ยินเสียงอะไรดังเกินไป]

 

ฮารุ :[และก็ตรงข้างๆๆแก้มของฉัน มีมีดปัก มีที่มีคราบเลือด]

 

ปีเตอร์ : [ถ้าเป็นหลักวิทยาศาสตร์ คงอธิบายไม่ได้นะ]

 

ฮารุ : [ทำไม]

 

ปีเตอร์ : [คิดว่า หลังจากที่นายได้ยินเสียงดัง จวก!! หัวลุงก็ขาด]

 

ปีเตอร์ : [หรือ ว่า!?]

 

ฮารุ : [ อะไร]

 

ปีเตอร์ : [เรื่อง นี่ไม่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ หรอก แต่เกี่ยว กับ ไสยศาสตร์ ตางหาก เกี่ยวกับความเชื่อ]

 

ฮารุ : [ ทำไมอะ?]

 

ปีเตอร์ : [นายลองนึกให้ ดีๆ นะ นายเป็นนักขนศพใช่มะ]

 

ฮารุ : [อืม]

 

ปีเตอร์ : [สิ่งที่เชื่อมโยงกันคือ คนอาชีพขนศพ ผีและการตาย]

 

ฮารุ : [อะไรนะ!!]

 

ปีเตอร์ : [พูดเบาๆสิ บางทีมีผีตามฆ่านายอยู่ก็ได้]

 

ฮารุ : [ไม่จริงน่ะ]

 

ปีเตอร์ : [นายเคยทำอะไรคนอื่น เคย ลบหลู่ รึป่าว?]

 

ฮารุ : [ไม่เคยนะ]

 

ปีเตอร์ : [ลองนึกให้ดีนะ ก่อนที่นายจะขึ้นรถแท็กซี่ ก่อนที่นายจะเจอฉันที่บ้าน]

 

ฮารุ : [ใช่แล้วฉันอยู่งานศพตอนนั้นฉันคุยกับศพว่า น่าสงสารจริงจริ๊ง ฉันไม่ชอบศพ หรอก แต่ก็ต้องเจอ]

 

ปีเตอร์ : [หลังจากนี้ ตำรวจจะเรียกสอบปากคำนายต้องไปและ]

 

ฮารุ : [ ฉันกลัวหมดแล้ว]

 

ปีเตอร์ : [ ออกจากห้องนี้ไปซะ ก่อนที่นายจะเจอเรื่องไม่ดิ

 

ผมก็เดินออกไปหน้าห้องตำรวจก็พาผมไป โรงพัก ระหว่างผมไป.......................ก็.......................     !ปั่ง !ปัง !ปัง!

 

ตำรวจ: [ ไม่นะ!! มีคนถูกยิง]

 

ฮารุ :[ รีบตามคนมาช่วยฉันสิ]

 

ตำรวจ2: [ วอ1 ด่วนตอนนี้ต้อง การกำลัง เสริม ได้ยินมั้ย ตอนนี้ต้องการกำลังเสริม]

 

วอ1(ตำรวจ) :[รับทราบ]

 

ผมเจ็บเหลือเกินบริเวณหน้าท้องผมโดนกระสุน ยิงมา3นัด ผมรู้สึกเหมือนว่า โดนมีด3เล่ม ฟับด้วยครามเร็ว

 

ผมค่อยๆๆหลับไปอย่างช้าๆๆๆ

 

‘นี่นายใกล้ตายและสินะ’

 

‘ใครกันหน่ะ’

‘คนที่นายปล่อยให้ตายไงหล่ะ’

 

‘ฉันไม่เคยมีคนแบบนั้น’

 

‘จำไม่ได้แล้วสินะ’

 

‘ตอนนี้นายกำลังฝันพอนายตื่นขึ้นมา ต้องพบกับความทรมาร แสนสาหัส]

 

พรึบ พรึบ  ผมตื่นขึ้นมา ก็พบว่า.. ตำรวจ ตายกันหมดตอนนี้รถคว่ำสินะเพราะผมกำลังห้อยหัวอยู่

 

หะ! รถคว่ำ ต้องรีบ คลานออกแล้ว โอยแผลฉันเลือดไหลเยอะเลย   ไม่นะขาติด   ใครก็ได้ช่วยด้วย

 

ใครก็ได้ช่วยด้วย ทำไมไม่มีใครอยู่แถวนี้เลย  ผมหยิบกระบองตำรวจตีที่กระจก แล้วงัด ขาออก จากนั้นผมก็กระโดดออกจากรถ

 

.รถก็ระเบิด ....ตู้ม..... ไฟไหม้ หมดเลย ขาผมเจ็บมาก เดินเซไปเซมา ผมพึ่งรู้ว่า ผมอยู่ในป่าทึบ 

 

นั่น วัด นี่นา ต้องรีบไปขอความช่วยเหลือ ผมหายใจแรงมาก  ผมเห็นกำแพงวัด สะอาด มาก

 

ศาลาเมนวัด มีคนมาอยู่กันเต็มเลย

 

ผมรีบวิ่งไปหาเขา มีคนมาสวดมนตร์เต็มเลย       

 

ผมเลยคิดว่าเป็นงานศพใครซักคน    หน้าเมนก็มีพระ ผมเลยเรียกพระ

 

แต่พระไม่สนใจที่ผมพูดเลย    ผมเลยโมโห เรียกเท่าไรก็ไม่ตอบ แถมเขาไม่มองผมด้วย

 

ผมเลยมองไปหาคนอื่น ปรากฏว่า มี นากิและปีเตอร์ และญาติของฉัน  แต่นี่มันอะไรกันเนี๊ย ศพคนๆนี้ มันสำคัญมาเลยหรอ

 

ไหนวิ่งไปดูหน้าตาหน่อย สิ ไม่นะ นี่มัน!!:::::::::::::

 

พรึบ………… !ปัง! ปัง! ปัง! (ตำรวจ) ‘ไม่นะ!  มีคนถูกยิง ‘  

 

(ฮารุ)‘รีบตามหมอมาช่วยสิโว้ยทำไมไม่มีใครได้ยินเลยวะ’

 

(ตำรวจ1)‘ไม่นะ ผู้กระทำความผิดเสียชีวิตแล้ว’

 

(ตำรวจ2) ‘รีบมองที่รถเร็ว’

 

เอี๊ยด..ตูม      ............     ............   ..................

 

เฮ้ยมีคนอยู่ในรถ  เรียกรถพยาบาลมาเร็ว .... วิ้ ว่อ วี้ ว่อ วี้ ว่อ

 

ปีเตอร์ : รีบปั้มหัวใจเร็ว

 

หมอ: 1 2 3 เคลียร์  หมอ: 1 2 3 เคลียร์  หมอ: 1 2 3 เคลียร์  หมอ: 1 2 3 เคลียร์  หมอ: 1 2 3 เคลียร์

 

หมอ2 : คงหมดหวังแล้ว ปีเตอร์ เพื่อนนายชีพจรไม่ขึ้นเลย

 

ปีเตอร์ : ไม่นะฮารุ ม่าย!!!๑+

 

แม่ฮารุ: ปีเตอร์ ลูกฉันเป็นยังไงบ้าง

 

ปีเตอร์ : เสียใจด้วยครับ ผมคงช่วยอะไรเขาไม่ได้

 

แม่ฮารุ : ฮือๆๆ ฮารุของแม่

 

นากิ :  ไหนบอกว่าจะไม่จากฉันไปไหนไง

 

10 ปีต่อมา  ............................................................................................................

 

นากิ :  ที่รัก เราออกเดทที่ไหนกันดีหล่ะ

 

ปีเตอร์ : งั้นเราไปโรงแรม Century Hyatt Tokyo กันไหม

 

นากิ : อื้ม..

..................................................................................................................

 

ปีเตอร์ : ขึ้นรถมาสิ นากิ:แปปน๊า

..................................................................................................................

 

ปีเตอร์ : นากิ

 

นากิ: ไรหรอ

 

ปีเตอร์ : มีอะไรให้ดู อยู่ในน๊า อ๋อเจอและ

 

ปีเตอร์ : นี่ไงหล่ะ

 

นากิ : นี่มันแหวนเพชรไม่ใช่หรอมันแพงนะ

 

ปีเตอร์ : ถ้าเป็นของขวัญวันแต่งงานทำให้เธอ ก็ง่ายสำหรับฉัน

 

ไอเพื่อน ทรยศ

 

ปีเตอร์ : เสียงใคร

 

ไปลงนรกกันทั้งคู่เลย..................................

 

ปีเตอร์ : ม่ายๆๆๆ..

 

นากิ  : อย่านะ

 

เอี๊ยด.............. !!   ตู้ม!!!!! บู้ม.!!!!........................................