[ChanBeak]-lovely boy

9.7

เขียนโดย Metoric_soul

วันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.59 น.

1 chapter

1 วิจารณ์

3,678 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 มีนาคม พ.ศ. 2557 19.41 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

D.O. Part's

ง่าๆๆๆ แย่แน่คราวนี้ ตอนนี้ก็ปาไปสิบโมงกว่าๆใกล้ได้เวลาพักแล้วแต่ก็ยังหาวิธีเข้าเรียนคาบบ่ายแบบเนียนๆไม่ได้สักที แถมตอนนี้แบคยังหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ โอ้ย ตายแน่ๆๆ TT^TT

กึกๆ

"เอ๊ะ Q ^ Q ?"

กึกๆๆ

"เหวอออ Q[]Q" อยู่ๆกล่องลังเล็กข้างตัวผมก็สั่นโดยไม่ใหสุ่มให้เสียงทำเอาตกใจหงายลงมากองกับพื้น แล้วฝาลังก็เปิดเป็นลูกแมวตัวเล็กๆสองสามตัว ทุกตัวซูบผอมจนน่าสงสารแถมยังยังมีตัวที่นอนนิ่งแล้วด้วย แย่ละถ้าปล่อยไว้สามตัวนี้ต้องตายแน่ๆเลย

"ดีโอมานี่ทางนี้เร็ว...เห็นทีต้องไปหลังโรงเรียนแล้วค่อยเดินเข้าข้างหน้าใหม่ ฉันจะไปรอนะ"

"อะ...อื้ม" เสียงแบคตะโกนจากอีกด้านของห้องเก็บของ เหลือเวลาอีกไม่มากแล้วแต่ว่า...

เหมี๊ยว~

ถ้าปล่อยไว้เจ้าสามตัวนี้ต้องตายแน่เลย คงต้องบอกให้แบคไปก่อน ผมก้มลงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความเพราะปานนี้แบคคงเดินไปรอแล้ว ใจร้อนไม่เปลี่ยนเลยเพื่อนคนนี้ เอาหละ...ส่งเสร็จแล้วผมก็จัดการหยิบนมกล่องที่กะจะเอาไว้ดื่มตอนเที่ยงมาเทใส่มือพอเหมาะไม่ให้ล้นแล้วยื่นลงไปในกล่อง ยังนับไม่ถึงสิบวินมในมือก็หมดเกลี้ยงอย่างรวดเร็ว

"แล้วแม่พวกนายไปไหนซะแล้วละ..." ผมต้องบ้าแน่ๆที่ดันคุยกับแมวซะนี้ แต่ช่างเถอะเพราะแบคเองก็ทำแบบนี้เหมือนกัน...นึกถึงเวลาที่แบคมีสายตาที่อ่อนโยนผิดปกติแล้วทำไมใจผมต้องเต้นผิดจังหวะด้วยนะ โอ้ยนี่ผมคิดอะไรของผมเนี่ย

"งั้น..." ผมมองซ้ายมองขวาเห็นถ้วยโฟมใบเล็กๆก็รีบคว้ามาใช้น้ำเปล่าล้างแล้วเทนมใส่ทันที เท่านี้ก็เรียบร้อยแต่ถ้ามีคนมาเห็นต้องแย่แน่ๆโดยเฉพาะรุ่นพี่ จึ๋ย! แค่คิดก็หนาวสันหลังแล้ว

"มาสายสินะ..."

"เหวออออ Q[]Q!!" โดนแล้วไง ! โดนรุ่นพี่เจอเข้าให้แล้วไง T^T แบคฮยอน~~กลับมาช่วยเราด้วยยย ฮือ...

Kris Part's

ไอ้เด็กนี่...แค่ถามเฉยๆก็ทำหน้าเหมือจะร้องไห้แล้ว =____="

"ถามก็ตอบสิ" ตากลมโตเริ่มสั่นวูบเมื่อเค้นน้ำเสียงถาม อย่าเชียวนะ อย่าร้องไห้ให้ฉันเห็นเชียวนะ เมื่อไม่ได้รับคำตอบผมก็คุกเข่าลงตรงหน้าแล้วละสายตาจากนายตาโตมามองลูกแมวสามตัวที่รุมกินนมอย่างหิวโหย...งั้นหรอ ?

"ลูกแมวสามตัวนั้น..."

"อะ...เอ่อ.. รุ่นพี่อย่าไปบอกใครนะฮะ"

"แค่แมวทำไมฉันต้องบอก - -"

"กะ...ก็ผมกลัวว่าถ้ามีคนรู้จะเอามันไปปล่อยที่อื่น อาจจะอันตรายกว่านี้"

"ฉันว่าตอนนี้นายห่วงตัวนางเองก่อนเถอะ...มาเรียนสายแล้วคิดจะเข้าเรียนคาบบ่ายสินะ" ผมลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่องจะมองลงมา นายตาโตกระพริบตาถี่ก่อนจะพยักหน้าบวกกับสายตาสำนึกผิด

"คือวันนี้มีแค่ผมคนเดียวละฮะที่มาสะ...."

"ดีโอ!!" ใครอีกวะ -*- หรือว่ามาสายอีกคนแต่ทำไมเห็นหน้าแล้วรู้สึกไม่อยากจะให้อภัยเลยไอ้ตาตี่ๆกับหน้าสุดจะท้าทายอำนาจมืดนั้น จริงสิ...รู้สึกจะชื่อแบคฮยอนเพื่อนร่วมห้องไอ้น้องชายตัวป่วนนี้หว่า

ดี...ได้เจอตัวจริงซะที แชมป์ที่สร้างวรีกรรมนับไม่ถ้วนในโรงเรียน

Beakhyun Part's

อ่ะจ่ะอ่ะช่ะอ่ะยะยะเฮ้ย~~!! O[]O

รุ่นพี่คริส !! อิ๋บอ๋ายแล้ววว T^T

"ไงแบคฮยอน..." น้ำเสียงเย็นเหยียบกับมุมปากที่ยกขึ้นนั้น ชัดเลยรุ่นพี่คริสจริงๆด้วย ตายแล้วไงชีวิต ตอนแรกก็กะจะรอดีโอที่หน้าประตูนั้นแหละแต่ดันส่งข้อความว่าไปให้ไปก่อนเลย ผมเนี่ยนะจะทิ้งเพื่อน เลยเดินกลับมาจ๊ะเอ๋แจ็คพ็อตนี้ไง ฮรืออออ

"ระ...รุ่นพี่..."

"โทษนะ (' ')"

หมับ (จับมือแบค) หมับ (จับคอเสื้อดีโอ)

แว้วววววว!

"เฮ้ย...นาย ลงมาทำไรเนี่ย!!" อยู่ๆมือปริศนาก็คว้ามือผมแล้วออกแรงวิ่งแบบไม่คิดชีวิตทั้งทีสีหน้ายังนิ่งไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไร ช่วยคนทำผิดรับโทษสองเท่านะเว้ย T^T

"อะไรหรอ (' ')" ร่างสูงหันมาทามในขณะที่ขายังไม่หยุดวิ่ง ผมจำได้ละ!! ไอ้คนที่อ่านข้อความผมนี่เอง นอกจากจะไม่บอกอาจารย์แล้วยังลงมาช่วยอีกหรอแต่ว่า มือนี่...อุ่นจัง เฮ้ย !! นี่ผมคิดอะไรเนี่ยบ้านแล้ว ๆ ๆ ว่าแต่ไอ้หมอนี่จะลากผมไปไหนเนี่ย

"เบาๆหน่อยคร๊าบ~~จะตายแล้ววว @[]@" ดะ...ดีโอ สภาพนายตานโดนลากดูไม่ได้เลยนะ - -"

@ห้องเปลี่ยนเสื้อ น.ร. ชาย

"พ้นแล้วสินะ"

"ไม่พ้นก็คงเห็นอยู่หรอก (' ')"

"นะ...นาย -*-"

"ฉันชานยอล (' ')" ว่ามือที่ลากผมก่อนหน้าก่อนยื่นออกมา มือนี่...เมื่อตอนโดนลากมือนี่ช่วยผมไว้แถมยังอบอุ่นพิลึก แล้วผมก็เอื้อมมือออกไปจับตอบ อุ่นจริงๆด้วยแต่ทำไม...ทำไมมันอุ่นไปถึงหัวใจผมเลยนะ.... ม่ายยยย~ นี่ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ T^T ไอ้หยอยนี้เป็นใครมากจากไหนตัวกระผมเองยังไม่ทราบแล้วดันคิดอะไรชวนขนลุกกับหมอนี้ซะได้

"ขอบใจที่ช่วย ฉันแบคฮยอน ส่วนหมอนี้ชื่อดีโอ" ผมชี้ไปที่ร่างที่นอนกองแบบหมดสภาพ ตายรึยังนั้น แล้วร่างเล็กก็ลุกขึ้นพลางพูดเสียงอ่อย

"ยินดีที่รู้จัก @-@"

"ขอโทษนะที่รุนแรง" ดีโอส่ายหน้าแล้วยิ้มแห้งให้ ก่อนจะลากสายตาลงมาที่มือผมกันชานยอลแล้วรอยยิ้มนั้นก็หุบลงทันที เป็นอะไรไปดีโอ...

"สงสัยวันนี้ต่อให้เข้าเรียนก็ไม่รอดแล้วแหละ ขาดสักวันคงไม่เป็นไรใช่มั้ยดีโอ"

"อะ...อืม ฉันไม่เป็นไรหรอก แต่การบ้านนายละ"

"จึ๋ยจริงด้วย ตายแน่เล๊ยย TT^TT"

"เพื่อนในห้องกำลังรวบรวมบอกว่าจะส่งกอนคาบบ่ายเอางี้ งั้นฉันไปส่งให้พวกนายกลับบ้านไปก่อนเลย"

"อ่า ขอบใจนะ งั้นดีโอเดี๋ยวฉันไปส่งละกัน"

"อะ...อื้ม" แล้วผมก็เดินนำออกมาทันที มือนี้...ทำไมยังรู้สึกแบบนั้นไม่หายเลยนะ

D.O. Part's

ทำไมสายตาอ่อนโยนแบบนั้นของรุ่นพี่คริส...ดูอ่อนโยน เหมือนแบคฮยอนตอนนั้นเลยนะ...

__________________________________________________________