ฉันกับเธอหญิงกับหญิง

     "ฮาระวันเสาร์นี้ไปทะเลด้วยกันมั๊ยอ่ะ" ฮิมุระถามฮาระ

     "ไปสิไปแน่นอน" ฮาระรีบตอบอย่างรวดเร็ว 

     ฮิมุระยิ้มหวานๆส่งไปให้ฮาระทำฮาระเขินจนหลบตาแทบไม่ทัน

     "ฮาระเร็วๆสิเดี่ยวรถติด" ฮิมุระรีบเร่งฮาระอยุ่หน้าห้อง

     ฮาระออกมาด้วยหน้าตาเขินอายเพราะใส่ชุดไปรเวทให้ฮิมุระเห็นเป็นครั้งแรก ฮิมุระเองก็เก็บอาการเขินไว้ไม่ไหว

     "ลูกพี่เมื่อไหร่จะไปเนี่ยนานมากแล้วนะ" ลูกน้องของฮิมุระโบกมือเรียกทำให้ฮาระเงียบไปชั่วขณะนึง

     "เออๆเดี๋ยวไปขอรอยัยนั่นแปปนึง" ฮฺมุระรีบตอบกลับ

     ฮาระทำหน้าเซ็งขึ้นมาในทันทีแล้วเธอก็เดินชนฮิมุระแล้วรีบวิ่งไปที่รถ

     "มาแล้วจ้า" ฮาระรีบยั่วเสน่ห์ "ฮิมุระยืนอะไรตรงนั้นรีบมาได้แล้ว" 

     "อือ" ฮิมุระยิ้ม "โอเคมุ่งหน้าไปทะเลกันเลย"

     ฮิมุระสีหน้าไม่เคยเปลี่ยนเลยไม่ว่าจะเจ็บหรือจะถูกหักอก

     ในรถเฮฮามากเพราะเป็นรถของฮิมุระลูกของเจ้าของบริษัทการเงินที่ใหญ่โตเป็นลูกคนรวยแต่นิสัยดีถึงจะมีส่วนเสียบ้างก็เถอะ

     "นี่ๆฮาระจังชอบฮิมุระใช่มั๊ยล่ะ" ลูกน้องคนนึงของฮิมุระพูดขึ้น "เอ้ยๆ ไม่ตอบ เงียบๆ แสดงว่าจริงฮ่าๆๆๆๆ ที่จริงแล้วฮาระจังเป็นพวกยุริสินะ" 

     "บ้าหรออย่าพูดอย่างนั้นสิ" ฮาระรีบหันหน้าออกจากวง "ฉันไม่ใช่พวกยูริซักหน่อย"

     "นั่นดิพูดมากน่าคนอย่างฮาระน่ะหาผู้ชายแท้ๆได้อีกเยอะ" ฮิมุระรีบแก้ตัวสด้วยอีกคน

     พวกลูกน้องอ่านใจของทั้งสองคนออกหมดแต่ในทางกลับกันทั้งสองคนมองหน้ากันไม่ติดเพราะคำพูดแก้ตัว

     "เย่ถึงทะเลแล้วดีใจที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดด" พวกฮิมุระรีบวิ่งไปที่ทะเลด้วยอาการตื่นเต้นทุกคน

     "เดี๋ยวสิทุกคนช่วยฉันยกกระเป๋าด้วยสิ โธ่ฉันก็อยากเล่นน้ำเหมือนกันนะ" ฮาระจับใครซักคนไม่ทัน

     ฮาระจำใจยกกระเป๋าให้พวกผู้ชายเอง

     เฮ้อพวกสุภาพบุรุษทั้งหลายตอนอยู๋บนรถทำปากดีว่าจะช่วยแต่พอมาถึงต่างคนต่างชิ่งลงทะเลกันหมด ทำอย่างนี้ยังสมกับที่จะเป็นพวกสุภาพบุรุษอยู่มั๊ยเนี่ย ฮาระมองไปที่พวกผู้ชายที่รีบร้อนถอดเสื้อผ้าแล้วลงน้ำ เฮ้อไม่เหลือเค้านักเลงไว้เลย

     "ฮาระเหนื่อยมั๊ย" ฮิมุระถือน้ำกระป๋องของโปรดของฮาระมาให้ "อ้าวฮาระทำไมไม่เรียกฉันไปช่วยยกกระเป๋า"

     "ยังมีหน้ามาถามตอนฉันเรียกพวกนายน่ะมีใครหันมาสนใจฉันบ้างล่ะ" ฮาระบ่นใหญ่

     "อ่าขอโทษทีนะ ฉํนไม่ได้ตั้งใจน่ะแค่คิดว่าเธอคงอยากไปเล่นน้ำแล้ว"

     ฮาระรีบคุ้ยหาชุดว่ายน้ำในกระเป๋า

     "แย่แล้วฮิมุระฉันลืมเอาชุดว่ายน้ำมาทำยังไงดี" ฮาระมองไปที่ฮิมุระ

     "ง่ายๆของเสื้อนั่นออกสิ" ฮิมุระยิ้มโรคจิต "ให้ฉันถอดให้มั๊ยล่ะ"

     "ไม่ต้องย่ะไปเลย" ฮาระรีบไล่ฮิมุระ

     "เดี๋ยวงั้นใส่เสื้อตัวนี้ของฉันมั๊ยล่ะฉันใส่แค่ผ้าพันหน้าอกอย่างเดียวก็ได้" ฮิมุระทำหน้าเขิน

     คุ่นี้ไม่ใช่แฟนกันแน่นะ

     ฮาระรีบรับเสื้อมาด้วยความเต็มใจแล้วรีบไล่ฮิมุระออกไป

     ความสนุกสนานที่เกิดขึ้นภายในวันหยุดที่แสนสนุก

     "นี่ทุกคนเดี๋ยวจะให้พ่ออบ้านไปเตรียมบาบีคิวออกมานะ'เคมะ" ฮิมุระทำหน้าตาตื่นเต้น

     ฮาระเองก็เพลิดเพลินไปกับแก๊งอันธพาล

     "นี่ๆน้องสาวไปกับเรามั๊ย" ผู้ชายกลุ่มหนึ่งเข้ามาชวนฮาระ

     "อย่ามายุ่งนะฉันไม่สนใจพวกนายหรอก" ฮาระรีบหนี

     "เฮ้ยอย่าหนีง่ายๆนะมันไม่ตลกเลยนะ" พวกผู้ชายพวกนั้นยังคงตามตื๊อไม่เลิก

     ฮิมุระเองก็บังเอิญผ่านมาพอดี

     "ยุ่งอะไรกับแฟนฉันน่ะ" ฮิมุระเก๊กเดินเข้ามา

     "หาผู้หญิงหรอกหรอฮึ้ยน่าขนลุกชะมัดไปดีกว่า" พวกนั้นรีบหนีไปโดยทันที "พวกทอมเนี่ยคิดอะไรของเขานะเป็นผู้หญิงดีๆไม่ชอบ ฮึ"

     ฮิมุระรีบลากฮาระไปที่ถ้ำ

     "เป็นอะไรมั๊ยน่ะ" ฮิมุระทำหน้าตาเป็นห่วงสุดขีด

     ฮาระลุบหัวฮิมุระ "ฮิมุระนั่นแหละเป็นอะไรรึป่าวโดนพวกนั้นว่าไม่ใช่หรอ" ฮาระลูบหัว

     "นี่ฮาระฉันอยากถามเธอมานานแล้วนะ" ฮิมุระจ้องไปที่ตาของฮาระ

     "ถามว่าอะไรหรอ" ฮาระกับฮิมุระก็ถูกความเงียบกลืนกิน

     "เธอน่ะ..." ฮิมุระทำหน้าตาจริงจัง

     "ลูกพี่อยู่ไหนน่ะ" เสียงของลูกน้องคนนึงดังขึ้น

     "อยู่นี่'โทษทีๆที่หายไปบังเอิญว่ายัยตัวแสบคนนี้ไปยั่วเสน่ห์ใส่พวกขี้หลีน่ะสิ" ฮิมุระรีบพูดขึ้น

     ฮาระทำหน้าตาโกรธๆ

     เมื่อกี้นี้ฮิมุระตั้งใจจะพูดอะไรนะทำไมฉันต้องลุ้นด้วยล่ะ กรี๊ดนี่ฉันแอบหวังอะไรล่ะ จูบแรกหรอนี่เรากลายเป็นพวกโรคจิตไปตอนไหนแล้วเนี่ยกรี๊ดๆ

     "ฮาระจังเองก็ไปเถอะอยุ่ตรงนี้นานๆเดี๋ยวงูจะมานะครับ" ฮาระรีบเดินหนีจากตรงนั้นไปทันที

     ไม่ว่าจะพูดอะไรแต่การมาทะเลครั้งนี้ฉันกับฮิมุระไม่มีความสัมพันธ์อะไรเกิดขึ้นเลยนี่นา