วันวานแสนหวานกับชีวิตครึ่งวงกลม

          ติ๊๊ด ติ๊ด ติ๊ด ไม่รับว่ะแกลองโทรใหม่อีกที่สิ! ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด รับแร้ว รับแล้ว....อุ้มชั้ลเรียนอยู่แค่นี้น่ะ! สา....วายูยังเรียนไม่เสร็จเลยเอาไงดีเรากลับกันก่อนดีมั้ย! ก้อดีน่ะสาชั้ลเห็นด้วยเรากลับกันก่อนล่ะกัน.......นี่ก้อไม่รู้ว่าวายูจะเรียนเสร็จกี่โมงอ่ะ....ก้อดั้ย! ปัยกลับกัน.....

          นี่ก้อเย็นมากแร้วน่ะ......ทามมั้ยวายูยังไม่กลับมาอีกล่ะอุ้ม ก้อไม่รู้สิน่ะสา......อ้าว! อ้าวอรัยของแกติ.....นั่นงัยสายัยวายูกลับมาแร้วอยู่นั่นงัยเห็นยัง! อ่อ....นึกว่าแอบปัยเที่ยวแร้วไม่บอกเพิ่ลบอกฝูงซะอีก! ปัย ปัย ปัยอาบน้ำแต่งตัวแร้วลงปัยกินข้าวข้างล่างกันนี่ก้อจะ 6 โมงเย็นแร้วน่ะ....พอดีเรยทุ่มหนึ่งเราลงปัยหาอรัยกินกันเพิ่ล....หนึ่งชั่วโมงต่อมา

          ติ อุ้ม วายูเสร็จยังชั้ลหิวแร้วน่ะ......เสร็จแร้ว เสร็ดแร้ว ปัย ปัยกันดั้ยยัง! เดี๋ยวก่อนน่ะ!  1 2 3แล้วตัวสายแห่งปียัยอุ้มล่ะ.....ม๊ะ มาแร้วจร้าาาาา โทษทีแต่งตัวช้าปัยนิด! เอาเถอะ เอาเถอะพวกเราปัยกันเถอะหิวแร้วอ่ะ.....กินร้านไหนดีพวกเรา?.....ติถามเพิ่ลๆก่อนที่จะเสนอว่าร้านประจำน่ะเพิ่ล แต่เดี๋ยวก่อนนั่นมันนนท์นิ เดินมาทางนี้ด้วยอ่ะ...เข้ามาไกลแร้วอ่ะแกยัยอุ้ม อืม! เห็นล่ะ.....สวัสดีครับ....พี่อุ้มกินข้าวยังครับ!....อ่อ!...จร้าพี่กินแร้วล่ะ....งั้นหรอครับถ้างั้นผมปัยก่อนน่ะครับ...เฮ้อ! น่าเบื่อจังเด็กคนนี้นิเจอกันกี่ทีก้อถามเรื่องข้าวเรื่องกินทุกที นี่ชั้ลผอมหรืออ้วนมากกันแน่น่ะ! ไม่มีเรื่องอรัยจะถามรึไง.....ถามแค่ประโยคเดียวแร้วก้อปัยเฮ้อ!!!!เซ็งชะมัดเรยกับเด็กคนนี้......เอาน้าาาาาอย่างน้องเขาก้อดูเหมือนห่วงแกดีใช่มั้ยติ ใช่มั้ยวายู เราปัยกินข้าวกันดีกว่าน่ะ ต่อมความหิวมันเริ่มจะทามงานหนักแร้วน่ะ...มันหิว หิวแร้วก้อหิวกินวัวทั้งตัวดั้ยเรยนิ.......มากปัยแร้ว

          เอาอรัยอ่ะพวกแก่....ชั้ลเอาข้าวไก่ทอดกระเทียมน่ะ แกล่ะสาเอาเหมือนแกล่ะกันติ! วายูล่ะชั้ลเอาข้าวผัดละกันเหลือแต่แกยัยอุ้มกินอรัยดี.....ชั้ลเอาข้าวผัดเหมือนวายูล่ะกันตามนี้น่ะ ok แม่ค้าเอาข้าวไก่ทอดกระเทียมสอง.....ข้าวผัดสองค่ะ!.....(รอแป๊ปน่ะแม่ค้าพูดแร้วยิ้มหั้ยลูกค้าก่อนจะเดินออกปัยทำอาหารให้พวกเรากิน) ระวางรอข้าวยุวนั้นสาดั้ยพูดออกมาว่าพวกเราปัยรามกันป่ะพรุ่งนี้อ่ะวันหยุดไม่มีเรียนเราปัยกัน........มีครัยจะปัยด้วยกันกับชั้ลมั้ย!....ชั้ลอ่ะปัยอุ้มพูดออกมาทันทีที่สาพูดจบโดยไม่ต้องคิดอรัยเรย....อืม....แร้วพวกแกสองคนล่ะ ติ  วายูไม่ปัยด้วยกันหรอ! ไม่อ่ะ ชั้ลก้อไม่อ่ะ....ขอโทษด้วยน่ะสา เอานี่ข้าวมาแร้วล่ะเส็จพอดีเรย.....เรากินกันก่อนน่ะเดี๋ยวค่อยว่ากันอีกทีกินก่อนล่ัะะ หิวไม่ไหวแร้วววววว