ภารกิจกับเพื่อนเลิฟ

สวัสเช่นเคยคะฉันคิดว่าเพื่อนของฉันเป็นทั้งพ่อและแม่ของฉันนะเพราะเพื่อนของฉันรักฉันเหมือนลูกเลยแหละ

     เรื่องมีอยู่ว่า มีเพื่อนคนหนึ่งเค้าไม่คอยพูดมากคะเพื่อนคนนี้ไม่เคยทำให้กลุ่มเราน้อยใจและไม่เคยด่าและยังช่วยงานอะไรมากมายไม่เคยบ่นเลยจนมาถึงวันเกิดเพื่อนคนนี้ พวกเพื่อนของฉันได้คิดกันว่าให้ลืมวันเกิดเค้าเอาของขวัญมาให้พร้อมเค้กที่พวกเรานั้นทำเอง จนวันจันทร์พวกฉันก็ทำตามแผน

 ดาว: วันนี้สอบนิ

 ซันย่า : อืม ใช่!!!!!!!

 แพน : ชันย่าให้ลอกบางสินะๆๆๆๆๆๆ

 นุ่น : แพนแกมาเรียนเพื่อไรว่ะ แม่งลอกเพื่อน

 ดาว: นี่พวกแกอย่าลืมที่พูดไว้นะ

 ซันย่า : นี่นางดาวแกว่าทายจะมาป่ะที่ก็จะเข้าแถวแล้วนะ

 ดาว: ถ้าไม่มานะ บุกถึงบ้านแน่

กริ้งๆๆๆๆๆ กระดิ่งเข้าแถวแล้วซันย่าบอกเพื่อนเร็วๆๆสิ

 พอเข้าแถวเสร็จพวกเราได้เข้าห้องและทันใดนั้น ทาย เพื่อนเราก็มาถึง

 ซันย่า : มาสายตลอดนะแก

 ดาว : หือ ซันย่าแกก็รู้มันตื่นสาย

 แพน : อาจารย์มาแล้ว 

 ซันย่า : นักเรียนทำความเคารพ

แล้วพวกเราก็เรียนตามปกติจนถึงเวลาพักเที่ยงพวกเราก็ทำตามแผนที่วางเอาไว้

 ดาว : ทายมึงเป็นไรไม่ชอบเลยเป็นไรเนี่ย

 นุ่น : อืมใช่แม่งกินข้าวนะ หมดอารมณ์เลย

 แพน : ปล่อยมัน

จนทายร้องไห้ไปอยู่บนห้องดาวบอกกับทุกคนว่า ป่ะทุกคนไปเอาของตามแผนที่เราวางแล้ว

วันย่าไปเอาเค้กกันสหกรณ์โรงเรียนส่วนที่เหลือไปซื้อของ และไปเอาของขวัญที่รถและแพนก็ขึ้นไปขอโทษทายจนทายให้อภัย

 ทุกคนรออยู่ในห้องอีกห้องหนึ่ง (แพนก็เลยทำตามแผน)

 แพน : ทายไปเอาของที่ห้องข้างๆหน่อยสิ เดี่ยวเราเอาของใต้โต๊ะก่อน

 ทาย : อืมอะไรหรอเดี่ยวไปเอาให้

 แพน : สมุดที่โต๊ะหนูแดงอ่ะ

 ทาย : อืม

ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงเพลงขึ้น และคำอวยพรมากมายทายพูดว่าเพื่อนขอบคุณนะที่ยังจำวันเกิดเราได้ทุกคนเลยพูดว่าเพื่อนไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์พวกเราก็จะไม่ทิ้งกัน

    วันนี้พวกเรามีความสุขกันมากและจะไม่ลืม

                                                ติดตามตอนต่อไป