shadowhunters

ในเวลาไม่นานเคทก็ใกล้จะไปจากพวกเขาแล้ว โจนาธานนั่งนิ่งไปพักหนึ่ง เคทเดินเข้ามาหาเขานั่งข้างๆเขา เธอยิ้มให้นิดๆ โจนาธานหันมา เขารู้สึกว่ารอยยิ้มของเคททำให้เขามีความสุข แต่เขาคงจะไม่ได้พบเธออีกแล้ว

"เธอสัญญาได้มั้ยว่าจะกลับมาหาฉัน"

เขาถาม เธอลูบแก้มเขา ทำให้เขามองหน้า

"อืม ฉันจะกลับมา พรุ่งนี้นายต้องไปส่งฉันนะ"

โจนาธานยิ้มตอบ เอามือของเธอไปตรงอก ที่หัวใจเขาเต้นอยู่

วันรุ่งขึ้น ภราดาวิเวกทั้งหมดมาส่งลูกศิษย์ที่ตนดูแลมาตั้งแต่เด็ก เป็นวันที่เศร้ามากเลยทีเดียว

อิซาเบลกอดสหายศึกของตน ต่อด้วยภราดาเจเรไมอาห์ ภราดาเอน็อค และภราดาแซ็คคาไรอาห์

เธอขึ้นรถไฟทั้งๆที่มองหา โจนาธานอยู่ แต่ก็ต้องผิดหวังเพราะเขาไม่มา

"ฉันจะคิดถึงเธอนะเคท" ลุคบอก เคทหันหน้าหนีเขา

รถไฟออกจากสถานี

หลายปีหลังจากตอนนั้น ที่นครวิเวกโจนาธานกับลุคก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ เมื่อเขาเดินไปคุยเรื่องเมื่อตอนเด็กไป เขาพบเด็กสาวสวมชุดนักล่าเงาตรงมาทางสถาบัน หล่อนปัดหมวกฮู้ดออกเผยให้เห็นนัยต์ตาสีเงินที่คุ้นตาพวกเขามาก

"โทษทีนะคะ นครวิเวกไปทางไหนเหรอ"

เธอถาม น้ำเสียงที่คุ้นหูนั้นทำให้ทั้งสองมองหน้ากันสลับกับหญิงสาว เธอยิ้มให้ รอยยิ้มนั้นทำให้โจนาธานนึกถึงใบหน้าของเด็กสาวที่เคยรู้จัก และรอยยิ้มนั้นทำให้เขาและลุครู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว เธอกระโจนเข้าไปกอดคอทั้งสอง ทำให้ทั้งคู่ตะลึงไปพักใหญ่ๆ

"กลับมาแล้วนะ...โจนาธาน ลุค" เธอบอก

"เธอจริงๆด้วย ฉันคิดถึงเธอนะเคท คิดถึงมากเลยด้วย"

ทั้งสามพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน และจากนี้ต่อไปจะเป็นจุดจบหรือจุดเริ่มต้นกันแน่

จบ