[S.Fic] Levi x Eren :: In Holiday

In Holiday...

 

"ฮ้าววววววววว~~"

 

เสียงหาวของเด็กหนุ่มนาม 'เอเลน เยเกอร์' ดังออกมาจากห้องเรียนของเขาหลังจากเสียงออดเลิกเรียนดังแล้ว

 

"ตั้งแต่พรุ่งนี้ก็หยุดตั้ง 3 วัน จะทำอะไรดีละเนี่ยยยยยยยยยย~~"

 

หลังจากเอเลนบ่นไปหมาดๆก็มีเสียงของใครบางคนมาจากด้านหลังของเขา

 

"มาค้างที่บ้านชั้นมั๊ยล่ะ..?"

 

"เฮือก!!"

 

เสียงนั้นไม่ใช่เสียงใครอื่น นอกซะจากเสียงของ "รีไวล์" ซึ่งเป็นรุ่นพี่ของเอเลน ที่เอเลนเพิ่งจะสารภาพรักไปเมื่อวานนี้

 

"คะ..คือว่า..."

 

"ถ้าจะกังวลเรื่องมิคาสะเพื่อนนายละก็ไม่ต้องห่วงหรอกนะ ชั้นเคลียร์ให้แล้ว..."

 

...ด้านของมิคาสะ... ณ หอในมหาลัย ที่หน้าห้องของเอเลน...

 

"หยุด 3 วันนี้ชั้นจะไม่อยู่ ไม่ต้องโทรตามล่ะ่"

 

'ลายมือนี้ไม่ใช่ของเอเลนหนิ'

 

ด้านล่างของกระดาษใบนั้นเขียนว่า

 

"ว่าที่แฟนเอเลน เยเกอร์  :P"

 

"ไอ้เตี้ยนั่น....!!!"

 

กลับมาที่ด้านของเอเลน.....

 

'ทำไงดีล่ะเนี่ย.... จะไปดีมั๊ยนะ... ตั้งแต่วันก่อนที่สารภาพรักไปก็เพิ่งจะเจอรุ่นพี่เป็นวันแรกเนี่ยแหละ โอ๊ยยยย จะทำยังไงดี ถ้าอาร์มินอยู่ก็ดีเซ่!!~'

 

"ว่าไงล่ะ... หืม?"

 

หลังจากรีไวล์พูดจบ รีไวล์ก็ค่อยๆขยับหน้าเข้ามาที่ใบหูของเอเลนแล้วกระซิบว่า

 

"ไม่ต้องกังวลเรื่องคำตอบหรอก ถ้าไปค้างบ้านชั้น 3 วันนี้ชั้นจะบอกคำตอบกับนาย..."

 

พอรีไวล์พูดจบเอเลนก็หน้าแดงฉ่าขึ้นมาทันที

 

"คะ...ครับ ไปครับ"

 

"ให้ได้อย่างนี้สิเด็กน้อย!" รีไวล์พูดพลางขยี้หัวเอเลนไปพลาง

 

"เย็นนี้เจอกัน 5 โมงนะ"

 

จากนั้นรีไวล์ก็เดินหายไปทิ้งให้เอเลนยืนหน้าแดงจนพูดไม่ออกอยู่หน้าห้องคนเดียว ไม่นานนักอาร์มินก็เดินมาหาเอเลนพอดี

 

"เอเลน นายเป็นอะไรรึป่าว หน้าแดงเชียว หรือจะไม่สบาย?"

 

"ปะ..ป๊าวๆ ชะ..ชั้นไม่เป็นอะไร"

 

"ให้ไปตามมิคาสะมาให้มั๊ย?"

 

"ไม่ต้องงง!!! ชั้นไหวน่าอาร์มิน ไปห้องสมุดกันเถอะ"

 

"อะ อืมๆ"

 

เมื่อทั้งคู่ถกเถียงกันเสร็จก็เดินไปห้องสมุดกัน ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตึกที่พวกเขาเรียนมากนัก เอเลนหยิบหนังสือวรรณกรรมมานั่งอ่านนานพอสมควร จนกระทั่งหันมองนาฬิกาตัวเอง...

 

"เห้ย!!"

 

ชิ้ง!

 

"อูย..."

 

"เอเลน เบาๆสิ เราอยู่ห้องสมุดนะ" อาร์มินเตือนเอเลนหลังจากที่เอเลนเผลอร้องเสียงดังลั่นห้องสมุด

 

"ขอโทษๆ"

 

'หว่า ซวยแล้วสิ 5 โมงครึ่งเข้าไปแล้ว!! รุ่นพี่จะโกรธเรามั๊ยเนี่ย!!!!!'

 

"เอ้อ อาร์มิน ชั้นไปก่อนนะ นึกขึ้นได้ว่ามีธุระหน่ะ"

 

"อะ อ้าว เดี๋ยวสิ" อาร์มินพูดยังไม่ทันจบ เอเลนก็เอาหนังสือวรรณกรรมไปเก็บที่แล้ววิ่งจากไป

 

เพียงไม่กี่อึดใจเอเลนก็วิ่งมาถึงที่ๆนัดกับรีไวล์ไว้ และแน่นอนว่ารีไวล์ยืนรออยู่แล้ว

 

"ช้าจังนะนายน่ะ นึกว่าจะไม่มาแล้วนะ - -"

 

"ขะ ขอโทษครับ พอดีว่าผมอ่านวรรณกรรมเพลินไปหน่อยก็เลย..."

 

"ไม่ต้องพูดแล้ว ไปกันเถอะ"

 

'หว่า.. รุ่นพี่เขาจะโกรธเรามั๊ยเนี่ย...'

 

ใช้เวลาเพียงไม่นาน ก็ถึงบ้านของรีไวล์แล้ว

 

"เข้ามาสิ"

 

"คะ ครับ"

 

'โหหหหห สะอาดสุดๆ!!'

 

"ห้องอาบน้ำอยู่ทางซ้ายนะ ห้องครัวอยู่ทางขวา ส่วนห้องนั่งเล่นเดินตรงไป ห้องนอนอยู๋ชั้นสอง... มีห้องเดียวนะ"

 

"ครับๆ หะ ห๊ะ!!? ทำไมห้องนอนมีห้องเดียวละครับ??"

 

"เอ้า ก็ชั้นอยู๋คนเดียว จะมีไปทำไมสองห้อง? อีกอย่างนะ เราก็ผู้ชายทั้งคู่ จะกลัวอะไรกัน..."

 

"ปะ ป่าวครับบ!" เอเลนตอบทั้งๆที่หน้าแดงฉ่าไปหมดแล้ว

 

"งั้นนายก็ไปอาบน้ำซะ ชั้นจะไปทำกับข้าว นายจะกินอะไร?"

 

"เอ่อ... อะไรก็ได้ครับ" เอเลนตอบรีไวล์เสร็จก็รีบวิ่งไปที่ห้องอาบน้ำทันที

 

"เอ้อ! ลืมบอกไป เสื้อผ้าหยิบจากห้องชั้นได้เลยนะ!!" รีไวล์ตะโกนตามหลังไปหลังจากที่เอเลนริบริ้วไปที่ห้องน้ำแล้ว หวังว่าให้เอเลนได้ยิน

 

"อ๊าาาาาาา นี่เราคิดอะไรอยู่เนี่ยยยย!! ตื่นซะเอเลนนน!!!" เอเลนบ่นกับตัวเองหน้ากระจกในห้องน้ำหลังจากที่เมื่อกี้ทำตัวตะกุกตะกักต่อหน้ารีไวล์ไป

 

"เฮ้ออออ.. เรานี่มันหวังมากไปและ....."

 

ก็อกๆ

 

"เฮือก!!"

 

"นี่ ชั้นกลัวนายไม่ได้ยินเลยเดินมาบอกอีกที เสื้อผ้าน่ะ ใช้จากในห้องชั้นได้เลยนะ"

 

"คะ ครับ!!!"

 

ปึง

 

หลังจากที่เอเลนมั่นใจว่ารีไวล์ออกไปจากห้องแล้วก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่

 

"เมื่อกี้รุ่นพี่จะได้ยินที่เราพูดรึป่าวนะ..."

 

ไม่นานนักเอเลนก็ออกมาจากห้องน้ำ รีไวล์ก็ทำกับข้าวเสร็จพอดี สิ่งที่รีไวล์ทำนั้นก็คือสลัดผลไม้รวม ซึ่งเป็นของโปรดของเอเลน

 

"ว้าวววว ของโปรดผมเลยยยย >w<"

 

"หึ ถ้าเป็นของโปรดก็กินซะสิ" รีไวล์หัวเราะในลำคอแล้วยิ้มมุมปากก่อนจะพูดต่อ เอเลนไม่ทันสังเกตุว่ารีไวล์ยกยิ้มเพราะมัวแต่สนใจที่สลัดอยู่

 

"ทานละนะคร๊าบ *w*"

 

'โฮ่ย น่ารักเกินไปแล้ววว'

 

"งั้นชั้นไปอาบน้ำก่อนนะ" 'ก่อนที่จะทนไม่ไหวซะก่อน'

 

"ครับ ~~"

 

'นี่ชั้นจะบอกเด็กนั่นยังไงดีเนี่ย...'

 

รีไวล์คิดพลางรีบล้างหน้าล้างตาให้กระจ่าง แล้วรีบอาบน้ำและเดินไปหาเอเลนที่ครัว

 

"นี่เอเลน เพิ่งสองทุ่มเอง เล่นเกมกันไหม?"

 

"หืม? ได้ครับ"

 

....Attack on Titan....

 

"มันคือเกมอะไรหรอครับ??"

 

"ฆ่าสัตว์ประหลาดที่เรียกว่าไททันน่ะ มันไม่ยากหรอก"

 

"แต่ผมไม่เคยเล่นอะครับ"

 

"งั้น.... เดี๋ยวชั้นสอน"

 

รีไวล์ไม่พูดเปล่า มือจับจอยเกมใส่มือเอเลน ส่วนตัวเองเดินไปโอบเอเลนแล้วนั่งที่โซฟาพร้อมจับมือเอเลนที่ถือจอยเกมอยู่ ตอนนี้เอเลนหน้าแดงจนไปถึงหูแล้วก็ว่าได้

 

"เริ่มจากปุ่มนี้นะ... แล้วก็ปุ่มนี้..."

 

'หาา ใครจะไปมีสติพอจะรู้เรื่องกันเล่าาาา'

 

"นี่เอเลน... วันนั้นชั้นยังไม่ได้ตอบนายเลยนะว่าชั้นคิดยังไงกับนาย นายก็ดันวิ่งหนีไปซะก่อน"

 

'ห๊ะ!?'

 

"ฉันน่ะนะ...." รีไวล์พูดจบก็ใช้มือเชยคางมนของเอเลนขึ้นมาแล้วพรมจูบให้อย่างเบาบาง ก่อนที่จะค่อยๆสอดแทรกลิ้นเข้าไปตักตวงความหวานภายในปากของเอเลน

 

"อือ...อืม. .ฮะ.. รุ่นพี่.."

 

"เรียกชื่อชั้นสิ..."

 

"อืม.... รีไวล์ .. อะ"

 

ทั้งสองจูบกันอย่างดูดดื่มอย่างเนินนาน จนกระทั้งเอเลนเริ่มรู้สึกเหมือนจะขาดอากาศหายใจ จึงทุบอกรีไวล์เบาๆเพื่อบ่งบอกว่าตนไม่ไหวแล้ว

 

"ฮ่า.... ฮ่า...."

 

"ชั้นนะรักนายมากนะ แอบรักตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นนาย... แต่ไม่กล้าบอก จนกระทั่งวันนั้นนายก็มาบอกชั้น ชั้นเลยตัดสินใจที่จะบอกนายให้รู้.... รักนายนะเอเลน"

 

"ผะ..ผมก็รักรุ่นพี่มากนะครับ" เอเลนพูดพร้อมกับใบหน้าที่แดงฉ่า

 

"บอกแล้วไง ว่าให้เรียกชื่อชั้นแทนน่ะ..."

 

"ครับ...ผม...รักรีไวล์ครับ" เอเลนพูดจบรีไวล์ก็เริ่มพรมจูบใหม่อีกครั้ง แต่คราวนี้เพียงไม่นานก็ถอนออกมา และเลื่อนริมฝีปากไปที่ใบหูของเอเลนก่อนจะกระซิบว่า

 

"วันหยุดสามวันนี้... ชั้นจะทำให้นายมีความสุข 'ทุกคืน' เลยล่ะนะ"

 

The End

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Talk with Writer

 

เป็นไงค่ะ ฟิคเรื่องแรกของคาซึเอง สนุกมั๊ย? //โดนรีดเดอร์กระทืบ

 

มันจบค้างใช่มั๊ยล๊าาา ก็ขอโทษนะค่ะที่จบค้าง จิงๆคาซึแต่งต่อได้นะ

 

แต่ว่าคาซึอยากเก็บไว้ไปใช้กับเรื่องอื่นแทนล่ะ อิอิ

 

ก็ฝากผลงานชิ้นแรกด้วยนะฮะ ไว้จะมีผลงานชิ้นต่อๆไปมาให้รีดเดอร์

 

หลายๆคนอ่านต่ออีกฮธ ขอบขุณมากฮะที่อ่านจนจบ //